Δεν πρόκειται για αξιώματα.
Πρόκειται για σαφώς διαφορετικά ...γήπεδα.
Pop ήταν οι Beatles, pop και οι Abba.
Αλλά κάπου εκεί σταματούν οι όποιες ομοιότητές τους.
αν δεν γνωριζόμασταν ικανώς μπορεί και να παρεξηγιόμουν, καθώς λέμε το ίδιο και μου τη λες....(ευγενικά ....δε λέω) :Banane0:
Να τα πάρουμε από το τέλος.
Τεράστια η προσφορά των abba
τεράστια και των beatles (άσχετα αν δεν έδωσα ποτέ σημασία στους πρώτους).
Τεράστια η προσφορά του Freddie, του Lemmy, του Jackson, του Lou,
του Bley, του Boulez, του Bowie και πολλών άλλων που είτε με άγγιξε η μουσική τους είτε όχι.
Και ναι: έβαλα στην ίδια πρόταση τον Lemmy και τον Boulez.
Διότι για μένα είχαν κάτι κοινό.
Απο εκεί και μετά ήμουν στις μαύρες μου για εβδομάδες όταν έφυγε ο Lennon, ο Harrison και είμαι ακόμα με τον Bowie.
Ίσως παραπάνω με τον Bowie. Και τους Beatles τους εζησα ότι ακόμα φτιάχνανε (το 69 ήμουν 12 και τους άκουγα από τα 8-9 διότι όσοι δεν έζησαν το φαινόμενο Beatles τους είναι αδιανόητο να επηρεάζουν 8χρονα). Ο Bowie αντίθετα έφτιαξε τη μουσική σκηνή που ζούσα όταν ήμουν έφηβος.
Επίσης είχα σοκαριστεί το 77 όταν πέθανε ο Elvis.
Και με τον Lou επίσης. Βαζοντας δίπλα του και στη ίδια φράση τον Bowie ...θα πω αυτό που είπα χτες. Ευτυχώς που ο δεύτερος έσωσε τον πρώτο.
Αβυσσος.....