Rock CD επανεκδόσεις, τι παίζει με την ποιότητα;

[Totsipaki]

δεν περιμένω να συμφωνήσουμε.
όμως δεν μπορούν να γίνονται εδώ γενικεύσεις, ιδίως όταν ρωτάει κόσμος.

Είναι καλύτερα να καταγράφονται μεμονωμένες περιπτώσεις.

Για τους δε genesis, θα έλεγα ότι οι επανεκδόσεις είναι εξαιρετικά εντυπωσιακές, χορταστικές τσιτωμένες, πουσαρισμένες, αλλά οι παλιές παρά την στεγνότητά τους ακούγονται πιό ευχάριστα.

Νομίζω οτι οφείλεις να σεβαστείς τον χρόνο που ξόδεψα για να καταθέσω την άποψη μου αναλυτικά.
Φυσικά καιμπορείς να διαφωνήσεις με οτι θέλεις πάνω σε αυτήν όπως και να τη σχολιάσεις ελτε επι μέρους είτε ολοκληρωτικά.
Η κριτική σου περι γενικεύσεων έχει να κάνει με την προσωπική μου άποψη όπως το ξεκαθαρίζω επανειλημένα στο μακρόσυρτο post την οποία κάποιος ή την δέχεται ή δεν την δέχεται και δεν αποτελεί ώς προσωπική άποψη μου τίποτα το μεμπτό.

Απο εκεί και πέρα ο καθένας έχει προσωπική κρίση και άποψη να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και δεν έχει ανάγκη ούτε εμένα να του κάνω πλύση εγκεφάλου αλλα ούτε επίδοξους σχολιαστές να τον σώσουν απο δήθεν γενικεύσεις.

 

[supersonic]

Για παράδειγμα αγόρασα πρόσφατα το Death Walks Behind You από Atomic Rooster ( την reamastered έκδοση με τα έξτρα τρακς). Έχω την εντύπωση ότι ακούγεται πάρα πολύ καλά (και λέω έχω την εντύπωση, γιατί ίσως είμαι επηρεασμένος από τα κομμάτια που δεν τα ήξερα και έπαθα πλάκα μόλις τα άκουσα). Η έκδοση αυτή κάνει 5 λίρες στο άμαζον και η "κανονική-απλή" κάνει 10.5 λίρες. Δε θα μάθω ποτέ ίσως αν έχουν διαφορές στην ακουστική ποιότητα.

Που θα μπορούσα για παράδειγμα να έβρισκα τις πληροφορίες που θέλω για το συγκεκριμένο cd; τα reviews στο ίντερνετ από αγοραστές (και αν υπάχουν) είναι ιδιαίτερα υποκειμενικά και συχνά από ανθρώπους που δεν μπορούν να κρίνουν την ηχητική ποιότητα.

Και σίγουρα σημασία έχει η μουσική και όχι πως είναι η ηχογράφηση.
Αλλά από τότε που αναβάθμισα το σύστημα (και δε μιλάμε για τίποτε ιδιαίτερο), ανακάλυψα ότι ορισμένα από τα cd που έχω είναι τόσο χάλια που δε θέλεις να τα ακούσεις, ενώ τα ίδια τραγούδια ακούς ευχάριστα στο παλιοραδιόφωνο του αυτοκινήτου.
Και από την άλλη υπάρχουν μερικά που νομίζω ότι ακούω high end

δεν είναι καθόλου τυχαίο.
πχ τυχαίο παράδειγμα.
Santana Caravanserai.
Εκδοση sacd της sme (sony) japan ακούγεται εξαιρετικά, είναι ασυμπίεστη - τέλεια. 20 και παραπάνω ευρώ αν το βρείς.
Εκδοση γύρω στα 1985 μέτρια, τότε γύρω στα 15 ευρώ.
Εκδοση mini lp paper sleeve japan κάκιστη, κλιπαρισμένη, συμπιεσμένη, πάνω από 20 ευρώ.
Εκδοση μετά το 1997 των 6.9 η ίδια ακριβώς με την sme.
(όλα τα παραπάνω μετά από μελέτη της κυματομορφής τους στο adobe audition).

Κάθε δίσκος έχει την δική του ιστορία.
Δεν υπάρχουν πουθενά (κάπου συγκεκριμένα) πληροφορίες γι αυτό που θες.
Τις βρίσκεις σκόρπιες στο διαδίκτυο με πολύ κόπο και ρωτώντας φίλους και γνωστούς.

Πχ στο αμάξι θα έπαιρνα να ακούσω τα remasters των genesis που βγήκαν σε sacd, υβριδικά κλπ κλπ. Στο σπίτι προτιμώ τις παλιές εκδόσεις.

 

[panos_adgr]

Εγώ πάντως έχω σε βινύλιο τα Dark side of the moon 30th ann. ed. αλλά και σε SACD και το βινύλιο έιναι μακράν καλύτερο αλλά και άλλα έργα. Δεν προσέφερε και τίποτα το τρελό το SACD... 'Ηταν αρκετά καλό αλλά όχι η υπέρτατη έκφραση της ψηφιακής τεχνολογίας. Τα άυλα φορμά υψηλής ανάλυσης ειδικά όταν αποθηκεύονται σε μέσα όπως ssd δίσκους με ένα καλό dac είναι ικανά πολύ πιο ικανά. Όταν λοιπόν θα υπάρχουν αρκετά project σε άυλα φορμά πιστεύω πως τα δισκάκια θα μπουν στο χρονοντούλαπο. Γιατί τώρα αυτά που ακούμε σε άυλα είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία ριπαρίσματα. Έχω κάποια ελάχιστα studio masters στα 24/192 αλλά και 24/96 που είναι απίστευτα... Ακόμα έχουμε δρόμο μετάβασεις και εξέλιξης μπροστά μας. Άλλωστε τα hd projects σιγά σιγά πληθένουν όπως και οι ποιοτηκές εκδόσεις άυλες σε υψηλή ανάλυση. Επίσης νομίζω με τη παρούσα εξέλιξη στα ψηφιακά μέσα, αλλά και τη μαζική μεταστροφή του κόσμου από το mp3 στο flac και wav, θα φέρει πιο ποιοτηκές ίσως παραγωγές στο μέλλον. Κάτι που ήδη συμβαίνει έστω και σε μικρό βαθμό. Οι μήτρες υπάρχουν και πιστεύω πως θα δούμε ποιοτηκά remaster στο μέλλον.

 

[supersonic]

@ luxila....
δεν έχω κανένα πρόβλημα με μακροσκελή πόστς, ούτε με εντυπωσιάζουν ούτε με κουράζουν,

Όταν λέω γενίκευση εννοώ αυτό που έγραψες:

Οι τρομερές αποκαλυπτικές ικανοτητες του sacd ξεβράκωσαν στην κυριολεξία τις παλιές εγγραφές του 70 οι οποίες ήταν "κουρδισμένες" για να παίξουν στα ηχοσυστήμτατα της εποχής αλλα και πολλές φορές φτιαγμενες με πρόχειρο εξοπλισμό/δαιδικασίες με αποτέλεσμα ξαφνικά να μας φαίνονται "ξερές" πριμάτες, συμπιεσμένες κλπ. Κλασικό παράδειγμα οι πρόσφατες επανεκδόσεις σε sacd των πρώιμων άλμπουμ των genesis.

που είναι κάτι που θα μπορούσε να ισχύσει για 2 -5 -10 περιπτώσεις, αλλά ΠΟΤΕ για την πλειοψηφεία ή το σύνολο των εκδόσεων σε sacd.
Επαναλαμβάνω ότι πολλές φορές με την ευκαιρία της έκδοσης σε dsd παράλληλα γίνονταν και remasters.
Όταν αυτά περνούσαν σε redbook, επαναλαμβάνω, ήταν ισάξια των sacd.

Η ένστασή μου γενικώτερα με τα φορμά, που προσωπικά ήμουν ίσως από τους ελάχιστους πρώτους που τα υιοθέτησαν εδώ μέσα (και τα απέρριψαν στην συνέχεια) είναι ότι μπορεί κάποιος να έχει εξαιρετική ηχογράφηση και αποτέλεσμα σε cd και πολύ κακή σε sacd, όπως αντίστοιχα μπορεί να συμβεί το αντίθετο.
Όλα είναι θέμα eq. Και όλα είναι στο χέρι του παραγωγού.

 

[supersonic]

Εγώ πάντως έχω σε βινύλιο τα Dark side of the moon 30th ann. ed. αλλά και σε SACD και το βινύλιο έιναι μακράν καλύτερο αλλά και άλλα έργα. Δεν προσέφερε και τίποτα το τρελό το SACD... 'Ηταν αρκετά καλό αλλά όχι η υπέρτατη έκφραση της ψηφιακής τεχνολογίας.

δεν μπορείς να φανταστείς πόσα κορμιά πέσανε εδώ μέσα (και πιο πριν στο avforum) για την επανέκδοση αυτή του 2003.
Σαφέστατα το βινύλιο, ακόμα και η ελληνική κόπια του, ήταν καλύτερη του anniversary....

 

[panos_adgr]

δεν μπορείς να φανταστείς πόσα κορμιά πέσανε εδώ μέσα (και πιο πριν στο avforum) για την επανέκδοση αυτή του 2003.
Σαφέστατα το βινύλιο, ακόμα και η ελληνική κόπια του, ήταν καλύτερη του anniversary....

Έίχα και την Ελληνική που ήταν κι αυτή εξαιρετική, αλλά νομίζω ότι πρέπει να την έχω δώσει σε φίλο μου...

 

[Totsipaki]

Η ένστασή μου γενικώτερα με τα φορμά, που προσωπικά ήμουν ίσως από τους ελάχιστους πρώτους που τα υιοθέτησαν εδώ μέσα (και τα απέρριψαν στην συνέχεια) είναι ότι μπορεί κάποιος να έχει εξαιρετική ηχογράφηση και αποτέλεσμα σε cd και πολύ κακή σε sacd, όπως αντίστοιχα μπορεί να συμβεί το αντίθετο.
Όλα είναι θέμα eq. Και όλα είναι στο χέρι του παραγωγού.

Σαφώς και συμφωνώ οτι δεν είναι θέμα φορμά η ποιότητα της κόπιας που παίρνουμε στα χέρια μας αλλα όλα όπως είπες είναι στη ποιότητα της δουλειάς πρίν "φορμαριστεί" σε κάποια μορφή το άλμπουμ που θέλουμε να απολαύσουμε.

Γιαυτό εξάλου λέω οτι χρειάζονται όλα τα δημοφιλή format και τα αναλογικά και τα ψηφικακά προκειμένου να έχουμε πρόσβαση στο καλύτερο.

Παρόλα αυτά αν και μεγάλη αλήθεια αυτό που ανέφερες δεν νομίζω οτι έχει σχέση με τις πραγματικές δυνατότητες του κάθε φορμάτ αλλα με το πόσο καλά τις εκμεταλεύεται ο εκάστοτε παραγωγός.

 

[supersonic]

το πρόβλημα δεν είναι αν τις εκμεταλλεύεται ο παραγωγός σωστά, αλλά το ότι ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να τις εκμεταλλευτεί σωστά ο τελικός χρήστης.
Εχουμε ξαναναλύσει εδώ ότι οι δυνατότητες των hD και sacd είναι πέραν των δυνατοτήτων των, ακόμα και πολύ ακριβών, ενισχυτικών και ηχείων.

Και θα περάσουν πολλά χρόνια για να γίνει κάτι τέτοιο.

 

[Totsipaki]

Πρώτον συμφνώ απόλυτα, εξάλου οι δυνατότητες της ψηφιακής εγγραφής σε π.χ 96/24 ξεπερνούν κατα πολύ αυτές της καλύτερης μαγνητοταινίας μαγνητοφώνου.
Απο εκεί και πέρα αν και σίγουρα πιθανόν και υπερβολικές αυτές οι ικανότητες είναι σφώς και ακουστές στο δυναμικό ευρός αλλα και στην άνεση της παράθεσης πληροφοριών αφου δεν απαιτειτειται τόσο απόλυτη ακρίβεια απο την συσκευή(=κόστος/δυσκολία υλοποίησης/εφαρμογής) για να τις "πιάσει" λόγω πακτωλού πληροφορίας.

Οσο για τα χρόνια που θα περάσουν για να ολοκληρωθεί το όνειρο της απόλυτης ψηφικής επανάστασης ποιοτικά θα είναι σίγουρα πολλά αλλα θα εκδημοκρατιστεί πολύ η ποιότητα του ήχου (ελπίζω) στην πορεία, ποιότητα η οποια τόσα έχει υποστεί την τελευταία δεκαετία..