Rock n roll με στυλ...σύγχρονο.

Re: Απάντηση: Rock n roll με στυλ...σύγχρονο.

Δημητρη μιλησαμε και στην εκθεση για τους Electric Wizard...τρομερα βαρυ αλμπουμ το συγκεκριμενο,,...Το σιγουρο ειναι πως πρεπει να εχεις και την αναλογη διαθεση για να τους ακουσεις...Οι QOTSA ειναι για πιο χαλαρες στιγμες,χωρις αυτο να αποτελει μομφη για την ποιοτητα των συνθεσεων τους...

Πάντως το πιο ακραίο και α-μουσικό album τους θεωρώ ότι είναι το come my fanatics. Βούρκος!
 
Και επειδή βάρυνε επικίνδυνα το πράγμα και αυτό:
 

Attachments

  • liodiv2.jpg
    liodiv2.jpg
    94.4 KB · Views: 15
Ανέκαθεν πίστευα ότι το ρόκ είναι ένα είδος μουσικής που πέρα απ τον ήχο, σημαίνει κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Οι συγκεκριμένοι τρόποι συμπεριφοράς, η κοινωνική ανησυχία, η αίσθηση της ομαδικότητας και της αλληλεγγύης είναι τμήματα του πνεύματος της μουσικής αυτής.

Το ροκ & ρολ ειναι επανασταση ... ανατροπη ... εναντια σε οτι ισχυει στο καθε σημερα ... και αλλα πολλα μαζι παραλληλα ...



Μία μουσική η οποία τα τελευταία χρόνια έχει συνδεθεί με την εικόνα ενός τσόγλανου που ʽκάνει την καλήʼ και ουρλιάζει έχοντας αποκτήσει με τον τρόπο του τη δυνατότητα να απολαμβάνει όλων των ειδών τις ανέσεις, οικονομικές και μη.

Απο που να το πιασεις και που να το αφησεις αυτο το θεμα ... ασ'τα να πανε ... απο την αλλη το ροκ εχει αναγκη και τα τσογλανια τα "πραγματικα" ομως ... οπως ο "αρχιτσογλανος" για τον οποιον ηδη μιλαμε ...



Και σαν να μην έφτανε αυτό, όσο περνάει ο καιρός, η ʽγλώσσαʼ του ροκ εξαντλείται.

Κι ομως ... δεν εξαντλειται ... ευτυχως !!!! οσο κι αν συνεχιζει να ακουγεται σε πολλους απιστευτο ...




Πιο αναλυτικά, για όσους δε γνωρίζουν, η μπάντα είναι απόγονος του stone] της ξερής ερήμου της Καλιφόρνια και πιο συγκεκριμένα, των μελών των θρυλικών Kyuss Songs ForThe Deaf– κυκλοφορία 2002 - είναι η πρώτη πολύ καλή δουλειά τους.

Εδω διαφωνω ... ειναι η τριτη καλη δουλεια τους και παραλληλα η κορυφαια τους στιγμη αλλα και η καλυτερη και πιο ολοκληρωμενη δουλεια που ειχε ποτε εμπλοκη ο Τζος και ενα απο τα μεγαλυτερα και σημαντικοτερα αλμπουμ που ηχογραφηθηκαν ποτε στο ροκ & ρολ ... Αλμπουμ σταθμος !!!!!!
τι αλλο ... ? δεν θυμαμαι ... τελος παντων αυτα ... και λιγα ειπα ...






Το μυστικό της μαγείας δεν είναι ούτε η δεξιοτεχνία των μουσικών, ούτε επιβλητικοί ρυθμοί ...

Ειναι, ειναι !!!!! Ειναι ακρως επιβλητικη και η κορυφαια δεξιοτεχνια τους και ο καταιγιστικος ρυθμος τους !!!!!! Ο ρυθμος τους ειναι τοσο δαιμονισμενος και τοσο δεξιοτεχνικα δαμασμενος ταυτοχρονα που σε κανει να υποκλινεσαι στην υψηλου επιπεδου μαεστρια του αρχιτσογλανου που λεγεται Τζος !!!!! Την μεγαλυτερη, τσογλανοειδεστατη μεν και υψηλοτατη δε, ευφυια στον πλανητη του ροκ & ρολ !!!!!!


Δεν χρειάζεται να σκαλίζεις σαν τυφλοπόντικας για να βρείς καλά στοιχεία:τα riffs είναι πιασάρικα και απλά.

Τι απλα ...? Τα ριφς του Τζος ??? Ετσι απλα ???? Εδω λεμε πως ετσι και τα 'χε ακουσει ο Λαζαρος ο καημενος Ιησους θα ειχε μεινει ανεργος !!!!!! Για πλακα !!!!!


Και για να ολοκληρωσω θελω να συμπληρωσω τα εξης ... κι ας διαφωνησουν και οι μυημενοι στο ειδος αλλα εγω το πιστευω απολυτα ...
Μπορει ο Γκαρσια να ειχε τεραστια φωνη και να ηταν οσο χρειαζοταν(και ακομα παραπανω) "καμμενος" για να το υποστηριξει για πλακα(και με το παραπανω εννοειται) το θεμα που ξεκινησε το παρεακι του, δεν ηταν ομως αρκετη η φυγη του τελικα απο την παρεα να σταματησει η' να ανακοψει εστω και λιγο την ταχυτητα που ειχε αρχισε να αναπτυσει αυτο το κολοπαιδι που λεγεται Τζος ... ο οποιος σηκωσε με χαρακτηριστικη ανεση ολο το ατοφιο ροκ & ρολ στην πλατη του και το πηρε και το δαμασε γιατι ετσι γουσταρε ... το εδεσε κομπο !!!!! χαμογελωντας, με ανεση ...
την ωρα που ο Γκαρσια πνιγηκε στο ιδιο του το "καψιμο" ....

Η κορυφαια στιγμη σε οτι ειχε εμπλοκη ο Τζος αποτυπωνεται παρακατω ...
Ο καθε ενας τους, οπως ελεγε και ο Αλεφαντος, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ ... !!!!
Μετα απο αυτο ακομα αναρωτιεμαι, ποιος αλλος μπορει ...? και με τι προσοντα ...?

http://www.youtube.com/watch?v=V9QeIxwfBes


:ernaehrung004:
 
Ανέκαθεν πίστευα ότι το ρόκ είναι ένα είδος μουσικής που πέρα απ τον ήχο, σημαίνει κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Οι συγκεκριμένοι τρόποι συμπεριφοράς, η κοινωνική ανησυχία, η αίσθηση της ομαδικότητας και της αλληλεγγύης είναι τμήματα του πνεύματος της μουσικής αυτής.

Το ροκ & ρολ ειναι επανασταση ... ανατροπη ... εναντια σε οτι ισχυει στο καθε σημερα ... και αλλα πολλα μαζι παραλληλα ...



Μία μουσική η οποία τα τελευταία χρόνια έχει συνδεθεί με την εικόνα ενός τσόγλανου που ‛κάνει την καλή’ και ουρλιάζει έχοντας αποκτήσει με τον τρόπο του τη δυνατότητα να απολαμβάνει όλων των ειδών τις ανέσεις, οικονομικές και μη.

Απο που να το πιασεις και που να το αφησεις αυτο το θεμα ... ασ'τα να πανε ... απο την αλλη το ροκ εχει αναγκη και τα τσογλανια τα "πραγματικα" ομως ... οπως ο "αρχιτσογλανος" για τον οποιον ηδη μιλαμε ...



Και σαν να μην έφτανε αυτό, όσο περνάει ο καιρός, η ‛γλώσσα’ του ροκ εξαντλείται.

Κι ομως ... δεν εξαντλειται ... ευτυχως !!!! οσο κι αν συνεχιζει να ακουγεται σε πολλους απιστευτο ...




Πιο αναλυτικά, για όσους δε γνωρίζουν, η μπάντα είναι απόγονος του stone] της ξερής ερήμου της Καλιφόρνια και πιο συγκεκριμένα, των μελών των θρυλικών Kyuss Songs ForThe Deaf– κυκλοφορία 2002 - είναι η πρώτη πολύ καλή δουλειά τους.

Εδω διαφωνω ... ειναι η τριτη καλη δουλεια τους και παραλληλα η κορυφαια τους στιγμη αλλα και η καλυτερη και πιο ολοκληρωμενη δουλεια που ειχε ποτε εμπλοκη ο Τζος και ενα απο τα μεγαλυτερα και σημαντικοτερα αλμπουμ που ηχογραφηθηκαν ποτε στο ροκ & ρολ ... Αλμπουμ σταθμος !!!!!!
τι αλλο ... ? δεν θυμαμαι ... τελος παντων αυτα ... και λιγα ειπα ...





Το μυστικό της μαγείας δεν είναι ούτε η δεξιοτεχνία των μουσικών, ούτε επιβλητικοί ρυθμοί ...

Ειναι, ειναι !!!!! Ειναι ακρως επιβλητικη και η κορυφαια δεξιοτεχνια τους και ο καταιγιστικος ρυθμος τους !!!!!! Ο ρυθμος τους ειναι τοσο δαιμονισμενος και τοσο δεξιοτεχνικα δαμασμενος ταυτοχρονα που σε κανει να υποκλινεσαι στην υψηλου επιπεδου μαεστρια του αρχιτσογλανου που λεγεται Τζος !!!!! Την μεγαλυτερη, τσογλανοειδεστατη μεν και υψηλοτατη δε, ευφυια στον πλανητη του ροκ & ρολ !!!!!!


Δεν χρειάζεται να σκαλίζεις σαν τυφλοπόντικας για να βρείς καλά στοιχεία:τα riffs είναι πιασάρικα και απλά.

Τι απλα ...? Τα ριφς του Τζος ??? Ετσι απλα ???? Εδω λεμε πως ετσι και τα 'χε ακουσει ο Λαζαρος ο καημενος Ιησους θα ειχε μεινει ανεργος !!!!!! Για πλακα !!!!!


Και για να ολοκληρωσω θελω να συμπληρωσω τα εξης ... κι ας διαφωνησουν και οι μυημενοι στο ειδος αλλα εγω το πιστευω απολυτα ...
Μπορει ο Γκαρσια να ειχε τεραστια φωνη και να ηταν οσο χρειαζοταν(και ακομα παραπανω) "καμμενος" για να το υποστηριξει για πλακα(και με το παραπανω εννοειται) το θεμα που ξεκινησε το παρεακι του, δεν ηταν ομως αρκετη η φυγη του τελικα απο την παρεα να σταματησει η' να ανακοψει εστω και λιγο την ταχυτητα που ειχε αρχισε να αναπτυσει αυτο το κολοπαιδι που λεγεται Τζος ... ο οποιος σηκωσε με χαρακτηριστικη ανεση ολο το ατοφιο ροκ & ρολ στην πλατη του και το πηρε και το δαμασε γιατι ετσι γουσταρε ... το εδεσε κομπο !!!!! χαμογελωντας, με ανεση ...
την ωρα που ο Γκαρσια πνιγηκε στο ιδιο του το "καψιμο" ....

Η κορυφαια στιγμη σε οτι ειχε εμπλοκη ο Τζος αποτυπωνεται παρακατω ...
Ο καθε ενας τους, οπως ελεγε και ο Αλεφαντος, ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ ... !!!!
Μετα απο αυτο ακομα αναρωτιεμαι, ποιος αλλος μπορει ...? και με τι προσοντα ...?
http://www.youtube.com/watch?v=V9QeIxwfBes


:ernaehrung004:

Δε θεωρώ ότι ο Josh είναι τσόγλανος. Θεωρώ ότι είναι πιο ρομαντικός, σκεπτικός και ευαισθητος από άλλους συναδέρφους του στο χώρο(Garcia,Wyndorff και σία). Επίσης θεωρώ ότι τα riffs του είναι απλά με την έννοια ότι δεν είναι δύσκολα ούτε στο παίξιμο, ούτε στη σύλληψη. Δεν είναι πχ riffs στυλ Master Of Puppets, Welcome to the jungle, Forty Six & 2, κλπ. Δεν είναι αλλοπρόσαλλα, περίεργα και περίτεχνα. Ούτε ομιχλώδη. Χωρίς αυτό να μειώνει βέβαια την ομορφιά τους και την αξία τους, αλλά - εμπειρικά μιλώντας κιόλας - είναι το ροκ που μπορεί να βγάλει ο καθένας απ την ψυχή του με ελάχιστες γνώσεις στο όργανο.

Γενικά πιστεύω ότι ο Josh είναι μεγάλος κιθαρίστας - και προσωπικά απ τους αγαπημένους μου -αλλά όχι ποζεράς. Είναι απλός. Ενω άλλοι όταν τους ακούς σου δίνουν την αίσθηση περισσότερο του επαγγελματία, παρά του μουσικού.
 
Νίκο ,ο Νίκος έχει δίκιο. Τα riffs του Josh είναι τα riffs του Josh.
Σχολή.
Ωραία η παρουσίαση.:guitarist::a0210:

Thanks...:a0210:

Μα άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Επειδή είναι κάτι απλό, δε σημαίνει ότι δεν είναι...σχολή:guitarist:
 
Παιδιά είμαι φίλος του rock πάρα πολλά χρόνια και θέλω να καταθέσω μία άποψη κοινωνικού χαρακτήρα. Με μία πρώτη ματιά φαντάζει off topic αλλά με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο έχει γίνει μια αναφορά παραπάνω. Από κει άλλωστε μου δόθηκε και το ερέθισμα.

Το rock μπορεί ξεκίνησε ως επαναστατική μουσική αλλά, επειδή το σύστημα διαθέτει απίστευτες ικανότητες ενσωμάτωσης, κατέληξε να είναι η εκ του ασφαλούς διοχέτευση της οργής και της επαναστικότητας των νέων. Έτσι αντί η οργή να εκφράζεται εκεί που θα έπρεπε, αποφορτιζόταν σε ένα συναυλιακό χώρο. Εν τέλει, κατέληξε να είναι (χωρίς αυτό να είναι στις αρχικές προθέσεις του) ένα είδος εκτόνωσης των νέων (και όχι μόνο) παροχετεύοντας την οργή τους προς πιο safe (για το σύστημα) μονοπάτια.
 
Last edited:
Παιδιά είμαι φίλος του rock πάρα πολλά χρόνια και θέλω να καταθέσω μία άποψη κοινωνικού χαρακτήρα. Με μία πρώτη ματιά φαντάζει off topic αλλά με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο έχει γίνει μια αναφορά παραπάνω. Από κει άλλωστε μου δόθηκε και το ερέθισμα.

Το rock μπορεί ξεκίνησε ως επαναστατική μουσική αλλά, επειδή το σύστημα διαθέτει απίστευτες ικανότητες ενσωμάτωσης, κατέληξε να είναι η εκ του ασφαλούς διοχέτευση της οργής και της επαναστικότητας των νέων. Έτσι αντί η οργή να εκφράζεται εκεί που θα έπρεπε, αποφορτιζόταν σε ένα συναυλιακό χώρο. Εν τέλει, κατέληξε να είναι (χωρίς αυτό να είναι στις αρχικές προθέσεις του) ένα είδος εκτόνωσης των νέων (και όχι μόνο) παροχετεύοντας την οργή τους προς πιο safe (για το σύστημα) μονοπάτια.

Σίγουρα. Συμφωνώ μαζί σου. Επίσης, να μην ξεχνάμε ότι πλέον, το ροκ πουλάει. Και αυτό το κάνει έτσι κι αλλιώς πιο safe. Αλλά γι αυτό εξυμνούμε μπάντες σαν τους Queens:γιατί κάνουν απόπειρες να επαναφέρουν το είδος στο πεδίο ορισμού του και να του δώσουν την ουσία, το χαρακτήρα και το νόημα που είχε κάποτε. Και το καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό...