Σαν σήμερα

[Cicadelic Ranger]

Re: 8 και 9 του Μάη και η επιστολή του Μ. Θεοδωράκη στο Σ.Ε.

Και μιας και διατηρούμε το θέμα ζωντανό ακόμα, υπέπεσε στην αντίληψή μου από δημοσίευμα, μια επιστολή του Μ. Θεοδωράκη που είχε στείλει στο Συμβούλιο της Ευρώπης (να μη μπερδεύουμε το Σ.Ε. με την Ε.Ε.), το 2005, σχετικά με την επικείμενη συζήτηση στην Πολιτική Επιτροπή της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Σ.Ε. Η συζήτηση θα ήταν για το περιβόητο αντικομμουνιστικό μνημόνιο με τίτλο «Για την αναγκαιότητα διεθνούς καταδίκης των εγκλημάτων των κομμουνιστικών καθεστώτων». Ήταν εκείνο το κείμενο που ταύτιζε το φασισμό και το ναζισμό με το σοσιαλισμό και τον κομμουνισμό.

Η γνωμη μου ειναι οτι ο Μικης προσπαθησε και θα προσπαθησει μεχρι το τέλος της ζωής του, να δικαιολογησει τις επιλογες του, με κάθε τρόπο, όπως πολλοι άνθρωποι που αφωσίοσαν τα νιατα τους και πολλες φορες την υγεια τους για "μια αιτία" ειδάλλως ειναι η ζωή τους που χάνει κάθε νόημα και αξία στο ιδιο τους το υποσυνείδητο.
Οπως λεμε όποιος δεν πενέψει το σπιτι του (έστω και το πρώην) θα πέσει να τον πλακώσει...
Παμε τωρα παρα πέρα απο τον Μικη.
Πιστευω όπως και πολλοι άλλοι οτι ο Κομμουνισμός ειναι στο ιδιο πανέρι με τον Ναζισμό και αυτο σε πολαπλά επιπεδα και συμπεριφορές, ξεκινώντας απο την αντιληψη του ανθρώπου σαν γραναζι μιας μηχανής, και την χρησιμοποίηση του για την μεγάλη αιτία, παρά σαν μια ελεύθερη προσωπικότητα, σε μια φορμα γκεσταλτ κοινωνιας, μέχρι την αντιμετώπιση της τέχνης, την λογοκρισία, την προπαγάνδα, το brainwashing, τις συνοπτικες δικαστικές διαδικασίες, το μοντελο του "νεου ανθρώπου", την δίψα τους για τεχνικο και τεχνολογικό μοντερνισμό, την συνεχή εμμονη ενός εσωτερικου και εξωτερικου εχθρου , τον αρχικό τους τρόπο χρηματοδότησης εκ των εξω...μέχρι και τον δικό τους βαθμο αντισημητισμου που το "εβραϊσμός" αντικαταστάθηκε απο το "κοσμοπολιτισμός" (τι τραγική ειρωνία οταν σκεφτομαστε την αρχική συνθεση των σοβιετ) .
Υστερα ο χαρακτηρας τους σαν ολοκληρωτικά καθεστώτα ειναι περαν του εμφανους και περνάμε και στο τελευταιο που τα κάνει (για μένα) εξ ισου εγκληματικές οργανώσεις, οι βασανισμοι απαγωγες, δολοφωνιες και τελικά μαζικές εξοντώσεις πληθυσμών σχετικά με τα πιστευω τους η για το που ανοικουν.
Μάλιστα ο κομμουνισμός ειναι υπαίτιος περισσοτερων θυμάτων απο τον ναζισμό.
Τρόμος, σιγή, θάνατος, αφοσίωση...
Δεν συγχυω 2 πράγματα διαφορετικά, κάνω διαφοροποιηση αλλα στην ουσία του ιδιου πράγματος.
Οποτε η ιδεα των 2 ακρων (δεξιου και εριστερου) ειναι εξισου λανθασμένη.
Και ουσιαστικά δεν ειναι 2 διαφορετικά άκρα διαφορετικων κατευθύνσεων, και ισως αυτο δεν εχει καταλάβει ο πολυς κόσμος, αλλα 2 διαφορετικά άκρα του ιδιου φαινομένου, της ιδιας κατευθυνσης.
Η αριστερά έχει 2 άκρα : τον ναζισμό και τον κομμουνισμό.
Ο πρωτος επετέθη στον δευτερο και ο δευτερος μπηκε στη λιστα των συμμάχων.

Αυτο δεν σημαινει οτι ο Ρωσικός (και οχι μόνο) λαός δεν πολέμησε σαν λιονταρι εναντίων των Γερμανων.
Αλλα αυτο απο τότε που οι Γερμανοι φέρθηκαν με απόλυτα κτηνώδη τρόπο απέναντι στους πληθυσμους που στην αρχη δεν ειχαν διαθεση να πολεμησουν (ουτε πολεμησαν) ουτε για το κόμμα ουτε για τον Ιωσήφ.
Αντίθετα αρχισαν να ελπιζουν καποια ελευθερία. Αλλα οταν οι Γερμανοι τους καιγαν τα σπιτια και δολοφωνουσαν τους ανθρώπους χειρότερα απο τα ζωα τότε τα δωσαν όλα και ο πόλεμος εγινε ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ (οχι κομματικός) Ο Μεγας ΠΑτριωτικός πόλεμος όπως τον ονομάζουν.
( Τοτε περίπου ο Σταλιν επανέφερε τον Ροκοσοφσκι που τον ειχε φυλακησει και βασανισει πρώτερα, για να παρει το Σταλινγκραντ, και τότε εδωσε διαταγή να γινουν ανεχτές οι εκκλησίες και οι Χριστιανικές παραδώσεις για να αναπυρώσει το συναισθημα των Ρώσσων).
Μεγάλες ιστορίες, σε κρισιμοτατες εποχές...και όπως ολες οι Μεγάλες ιστορίες ετσι και αυτη ετυχε της ιδεολογικής της χειραγώγησης.
Παντως οπου και να κυττάξεις παντου όπου υπηρχνα η υπαρχουν κομμουνιστικά καθεστώτα βλέπεις παντα δικτατωρες, τρόμο, καταπιεση και ανεξέλεγκτους μαζικους θανάτους.
Οποτε ο Μίκης μπορει να τραγουδάει τον σκοπο του ακόμα, εμεις δεν τον πιστεύουμε.

 

[Παναγιώτης Μελάς]

Επιστολή του Μ. Θεοδωράκη και εξίσωση φασισμού-κομμουνισμού

Η γνωμη μου ειναι οτι ο Μικης προσπαθησε και θα προσπαθησει μεχρι το τέλος της ζωής του, να δικαιολογησει τις επιλογες του, με κάθε τρόπο, όπως πολλοι άνθρωποι που αφωσίοσαν τα νιατα τους και πολλες φορες την υγεια τους για "μια αιτία" ειδάλλως ειναι η ζωή τους που χάνει κάθε νόημα και αξία στο ιδιο τους το υποσυνείδητο.
Οπως λεμε όποιος δεν πενέψει το σπιτι του (έστω και το πρώην) θα πέσει να τον πλακώσει...
Παμε τωρα παρα πέρα απο τον Μικη.
Πιστευω όπως και πολλοι άλλοι οτι ο Κομμουνισμός ειναι στο ιδιο πανέρι με τον Ναζισμό και αυτο σε πολαπλά επιπεδα και συμπεριφορές, ξεκινώντας απο την αντιληψη του ανθρώπου σαν γραναζι μιας μηχανής, και την χρησιμοποίηση του για την μεγάλη αιτία, παρά σαν μια ελεύθερη προσωπικότητα, σε μια φορμα γκεσταλτ κοινωνιας, μέχρι την αντιμετώπιση της τέχνης, την λογοκρισία, την προπαγάνδα, το brainwashing, τις συνοπτικες δικαστικές διαδικασίες, το μοντελο του "νεου ανθρώπου", την δίψα τους για τεχνικο και τεχνολογικό μοντερνισμό, την συνεχή εμμονη ενός εσωτερικου και εξωτερικου εχθρου , τον αρχικό τους τρόπο χρηματοδότησης εκ των εξω...μέχρι και τον δικό τους βαθμο αντισημητισμου που το "εβραϊσμός" αντικαταστάθηκε απο το "κοσμοπολιτισμός" (τι τραγική ειρωνία οταν σκεφτομαστε την αρχική συνθεση των σοβιετ) .
Υστερα ο χαρακτηρας τους σαν ολοκληρωτικά καθεστώτα ειναι περαν του εμφανους και περνάμε και στο τελευταιο που τα κάνει (για μένα) εξ ισου εγκληματικές οργανώσεις, οι βασανισμοι απαγωγες, δολοφωνιες και τελικά μαζικές εξοντώσεις πληθυσμών σχετικά με τα πιστευω τους η για το που ανοικουν.
Μάλιστα ο κομμουνισμός ειναι υπαίτιος περισσοτερων θυμάτων απο τον ναζισμό.
Τρόμος, σιγή, θάνατος, αφοσίωση...
Δεν συγχυω 2 πράγματα διαφορετικά, κάνω διαφοροποιηση αλλα στην ουσία του ιδιου πράγματος.
Οποτε η ιδεα των 2 ακρων (δεξιου και εριστερου) ειναι εξισου λανθασμένη.
Και ουσιαστικά δεν ειναι 2 διαφορετικά άκρα διαφορετικων κατευθύνσεων, και ισως αυτο δεν εχει καταλάβει ο πολυς κόσμος, αλλα 2 διαφορετικά άκρα του ιδιου φαινομένου, της ιδιας κατευθυνσης.
Η αριστερά έχει 2 άκρα : τον ναζισμό και τον κομμουνισμό.
Ο πρωτος επετέθη στον δευτερο και ο δευτερος μπηκε στη λιστα των συμμάχων.

Αυτο δεν σημαινει οτι ο Ρωσικός (και οχι μόνο) λαός δεν πολέμησε σαν λιονταρι εναντίων των Γερμανων.
Αλλα αυτο απο τότε που οι Γερμανοι φέρθηκαν με απόλυτα κτηνώδη τρόπο απέναντι στους πληθυσμους που στην αρχη δεν ειχαν διαθεση να πολεμησουν (ουτε πολεμησαν) ουτε για το κόμμα ουτε για τον Ιωσήφ.
Αντίθετα αρχισαν να ελπιζουν καποια ελευθερία. Αλλα οταν οι Γερμανοι τους καιγαν τα σπιτια και δολοφωνουσαν τους ανθρώπους χειρότερα απο τα ζωα τότε τα δωσαν όλα και ο πόλεμος εγινε ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟΣ (οχι κομματικός) Ο Μεγας ΠΑτριωτικός πόλεμος όπως τον ονομάζουν.
( Τοτε περίπου ο Σταλιν επανέφερε τον Ροκοσοφσκι που τον ειχε φυλακησει και βασανισει πρώτερα, για να παρει το Σταλινγκραντ, και τότε εδωσε διαταγή να γινουν ανεχτές οι εκκλησίες και οι Χριστιανικές παραδώσεις για να αναπυρώσει το συναισθημα των Ρώσσων).
Μεγάλες ιστορίες, σε κρισιμοτατες εποχές...και όπως ολες οι Μεγάλες ιστορίες ετσι και αυτη ετυχε της ιδεολογικής της χειραγώγησης.
Παντως οπου και να κυττάξεις παντου όπου υπηρχνα η υπαρχουν κομμουνιστικά καθεστώτα βλέπεις παντα δικτατωρες, τρόμο, καταπιεση και ανεξέλεγκτους μαζικους θανάτους.
Οποτε ο Μίκης μπορει να τραγουδάει τον σκοπο του ακόμα, εμεις δεν τον πιστεύουμε.

Καλημέρα

Σε ότι αφορά στον Μ.Θ., οι πολιτικές επιλογές είναι δικές του και δεν έχει νόημα να συζητήσουμε τις προσωπικές επιλογές ενός και μόνο προσώπου, έστω κι αν αυτό μπορεί να χαρακτηρισθεί ως "δημόσιο πρόσωπο". Το περιεχόμενο του γράμματός του στο Συμβούλιο της Ευρώπης όμως είναι ζήτημα που μπορεί να συζητηθεί. Και σ' αυτό, εκτός του ότι με βρίσκει σύμφωνο, δεν είδα την τοποθέτησή σου, αφού μπήκες στον κόπο να σχολιάσεις.

Θα μου πεις τί να σχολιάσεις από το γράμμα, αφού ήδη κατέθεσες το αμέσως επόμενο σχόλιό σου, που ξεκαθαρίζει την οπτική σου γωνία.

Αγαπητέ μου, αυτό ακριβώς είναι το ζήτημα. Και εδώ δεν διαφέρεις σε τίποτα από τους Ευρωπαίους φωστήρες που επιχειρούν, τόσο τη διαστρέβλωση της ιστορίας, όσο και την ανιστόρητη εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού. Αυτές τις απόψεις όμως πολύ θα ήθελα να ξέρω αν μπορούσες πειστικά να τις πεις πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιον από τους - ελάχιστους ακόμα - επιζώντες που υπέστησαν την φρικαλεότητα του ναζισμού και πολέμησαν τον κατακτητή στην κατοχή.

Και επειδή διακρίνω στο προφίλ σου ως τόπο κατοικίας τη Γαλλία, σε προτρέπω να επισκεφθείς, αν δεν το έχεις ήδη κάνει, την Αψίδα του Θριάμβου στο τέλος της Avenue des Champs-Elysees, στην πλατεία Charles-de-Gaulle (Place de l’ Etoile) στο Παρίσι και να προσέξεις πολύ τις πλάκες-αφιερώματα στους νεκρούς αγωνιστές των Γαλλικών πολέμων. Εκεί θα βρεις και την πλάκα για τους νεκρούς του Β' Π.Π. και της γαλλικής αντίστασης. Η οποία φυσικά δεν μπορεί ούτε κατά διάνοιαν να συγκριθεί με την ελληνική, τόσο από άποψη μεγέθους, οσο και από άποψη συνεισφοράς στο παγκόσμιο (ή έστω πανευρωπαϊκό) αντιστασιακό κίνημα κατά των ναζί. Μελέτησέ την και μετά εξήγησέ μου γιατί οι Γάλλοι τίμησαν τους νεκρούς τους και εκτέλεσαν τους συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών, ενώ στην Ελλάδα συνέβη ακριβώς το αντίθετο.

Καλό ξημέρωμα.
-

 

[BIOS]

...Και εδώ δεν διαφέρεις σε τίποτα από τους Ευρωπαίους φωστήρες που επιχειρούν, τόσο τη διαστρέβλωση της ιστορίας, όσο και την ανιστόρητη εξίσωση φασισμού και κομμουνισμού. Αυτές τις απόψεις όμως πολύ θα ήθελα να ξέρω αν μπορούσες πειστικά να τις πεις πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιον από τους - ελάχιστους ακόμα - επιζώντες που υπέστησαν την φρικαλεότητα του ναζισμού και πολέμησαν τον κατακτητή στην κατοχή...

Ποιά διαστρέβλωση ? Και ποιοί ελευθερωτές? (όπως αποκαλείς τους σοβιετικούς σε προηγούμενο ποστ σου) ? Θα ξεχάσουμε την ιστορία τώρα?
Οπου πάτησαν πόδι οι σοβιετικοί προελαύνοντας προς το Βερολίνο, έκατσαν 40 χρόνια... Επέβαλαν ετσιθελικά κομμουνισμό, έστησαν δικές τους κυβερνήσεις, τις υποχρέωσαν να δουλεύουν προς το συμφέρον της Μόσχας και να υπακούν στις εντολές της χωρίς αντιρρήσεις. Οσες φορές υπήρξαν εξεγέρσεις (Τσεχοσλοβακία, Ουγγαρία), ήταν τα σοβιετικά τανκς που τις κατέπνιξαν γιατι δεν είχαν εμπιστοσύνη ούτε στα "αδελφά κομμουνιστικά κόμματα" και παντού έβλεπαν πράκτορες της Δύσης. Εκαναν γενικούς γραμματείς τα πιόνια τους...
Ελευθερωτές, που πρακτικά ποτέ δεν αποχώρησαν απο τις χώρες που απελευθέρωσαν και καταδίκασαν 2 γενιές ψυχών, 50 χρόνια, στην μιζέρια μιας αχαρης, πεινασμένης αλλα προπάντων φοβισμένης και φιμωμένης ζωής γεμάτη ρουφιανιλίκι και κυνηγητό... Θα ξεχάσουμε τώρα, πως ζούσαν - εδώ δίπλα μας - οι βούλγαροι μέχρι το 90 ? Θα ξεχάσουμε την αγωνία και τον φόβο πολωνών φυγάδων που δούλευαν σε ελληνικά εργοστάσια και βιοτεχνίες (τότε) προσπαθώντας να πάρουν βίζα για Καναδά?
Και τις απόψεις σου περι ελευθερωτών, μπορείς εσύ πειστικά να τις πεις πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιον από τους - πάρα πολλούς ακόμα - επιζώντες που υπέστησαν τα δεινά του κομμουνισμού στην χώρα τους ? Με εξορίες, εξαφανίσεις, καταναγκαστικά έργα, φτώχεια, καταπίεση, εκτοπισμούς, διάλυση οικογενειών ? Τυχαία νομίζεις, γέμισε η Ευρώπη, μετά την πτώση του κομμουνισμού με ανατολικοευρωπαίες πουτάνες και άντρες του υποκόσμου?

 

[Cicadelic Ranger]

Αυτές τις απόψεις όμως πολύ θα ήθελα να ξέρω αν μπορούσες πειστικά να τις πεις πρόσωπο με πρόσωπο με κάποιον από τους - ελάχιστους ακόμα - επιζώντες που υπέστησαν την φρικαλεότητα του ναζισμού και πολέμησαν τον κατακτητή στην κατοχή.

Kαλημερα φιλε μου.
Εδω ακριβως πεφτεις σε λάθος άτομο, γιατι αυτους τους ανθρώπους τους ειχα προσωπο με πρόσωπο απο τότε που γεννήθηκα.
Απλα να σου πω οτι ο πατερας μου επιασε τα οπλα (οχι να ριχνει φειγ βολαν, η να γραφει κειμενα) απο τα 16 του στην αντίσταση.
Πολυ αργά εμαθα ακόμα και που ηταν οταν μια μερα μου ειπε ("εκει στην Σορβοννη που πας δωσε χαιρετισμους στην Αρβελερ απο τον Στεφανο απο τους Αμπελοκηπους που ηταν στην ομάδα του Κολημενου")...
Πριν δεν ηξερα καν ποια ηταν αυτη η ομάδα και μετα eψαξα και εμαθα και απο τριτους, τους παλιους, και έτσι καταλαβα περι τινος επρόκειτω...
Να πω οτι το σπιτι της γιαγιας μου ειχε γινει το κεντρο που φερνανε οι πατριωτες χαρτες η δεν ξερω τι άλλο, που αλλοι συνδεσμοι περνουσαν να παραλαβουν και οτι ειχε 5 παιδια ...
Να σου πω οτι τόσο ο συχωρεμένος ο πατερας μου οσο και η μάνα μου εχασαν εναν αδελφο ο καθενας στηνκατοχη.

Τα πρόσωπα που λες τα εχω συναναστραφει και αναγκαστικά τα εχω μελετησει.
Ναι ηταν ολοι αριστεροι. Γιατι ; Ηταν πρωτα αριστεροι για να γινουν αντιστασιακοι ;
Λοιπον οχι.
Ηταν πρωτα άνθρωποι που βρεθηκαν στην φουρτουνα της ιστοριας, επειτα που δεχτηκαν μια βαρβαρη επιθεση και εναν αδυσώπητο κατακτητη.
Εκει δεν πηγε αλλο, και ξυπνησε μεσα τους το αισθημα τόσο του πατριοτισμου όσο και της απλης επιβιωσης.
Η αντισταση ηταν στο εσωτερικό απολυτα οργανωμένη απο τους κομμουνιστες, που ειχαν ηδη μεγάλη εμπειρία απο οργανωση και παρανομη υπογεια δραστηριοτητα.
Μεσα σ'αυτη υπηρχαν οι φωστηρες του κομμουνισμου, συχνα γραφιαδες και καρριεριστες του κόμματος, όπως οι κομισαριοι συναδελφοι τους στην αλλη μερια του μπλόκου που ειχαν αναλαβει την πολιτική διακατάχηση...και έτσι πηγε το πράγμα.
Ειχε πλακα να ακουω τη γιαγια μου (αγράμματη) να προσπαθει να παπαγαλησει "θεωρία" που δεν εννοουσε καν.
Τελως παντων, οι άνθρωποι αυτοι στρατευτηκαν στο μετωπο που βρισκοντουσαν, και έμαθαν το μόνο "βιβλιο" που τους ειχε προταθει.

Αργότερα, μετά την αλλαγή, (80ς) οι παλέμαχοι αρχισαν να βρισκονται σε συνδεσμους η άλλα και εκει γνωρισα και άλλους τέτοιους ανθρώπους.
Ηταν πανω απόλα πατριωτες και υστερα ειχαν πιστεψει αυτο που τους έλεγαν, οτι πολεμουν για την πατριδα, εναντι των ξένων κατακτητων και σφετεριστων, συν τις ισότητες και τις δικαιοσύνες...και τα πιστευαν...

Οι περισσοτεροι δεν ηξεραν καν οτι το κομμουνιστικο κομμα μεσα στο οποιο παλευαν για την πατριδα, ηταν έτοιμο να πουλησει ενα μεγάλο μερος της στους (την Μακεδονία) σλάβους του νοτου του Τιτο...Οι γραφιάδες το ξέρανε. Ο πατερας μου το έμαθε προς το τελος της ζωης του και σιγουρα εφερε τα πανω κατω.

Οι παπουδες μου δεν συμμετειχαν γιατι ειχαν κάνει προηγουμενους πολέμους ( ο ένας, ο πατερας του πατερα μου ηταν εππαγγελματιας σταρτιωτης και ηταν και στο συνταγμα Ευζωνων του Πλαστηρα αυτον ερχονταν να τον τυλιξουν και απο τα 2 μέρη, τόσο οι γερμανοι όσο και οι κομμουνιστές ), και έβλεπαν το καπέλωμα με υποπτο μάτι...

Τελως παντων, με αυτην την αλλαγη, ολοι οι παραπάνω επαγγελματίες αριστεροι, και καλαμαραδες αγωνιστές, μπηκαν στο Πασοκ στελεχη, και βόλεψαν και τους εαυτους τους και τα παιδιά τους ισως και τα εγγόνια τους ενω οι απλοι αγωνιστες εμειναν ταπεινοι και σιωπηλοι οπως πάντα.
Και σιγουρα ειναι ειδος προς εξαφάνιση.

Οποτε μην νομισεις σεκαμμία περιπτωση οτι δεν γνωρίζω αυτα τα πράγματα, και απο πρωτη μαρτυρία, όπως γνωριζω τη θυσία του Ρωσσικου λαού ταυτόχρονα, και επιμένω, πολέμησαν με πατριοστισμο και εξ αναγκασμου της ιστορίας, και οχι για το "ενδοξο κόμμα"...

Και γενικά όποτε ακουω την λεξη "κομμα" απο οπου και αν προέρχεται στριβω σε αντιθετη κατευθυνση...

Αυτα τα προσωπικά, για να ξερουμε περιπου που βρισκόμαστε μεσα στην ιστορία, μια ιστορία οπου τα παιδιά πηγαιναν σχολειο προσπερνοντας πτωματα ανθρωπων στους δρόμους (απο μαρτυρία της Αρβελερ που άκουσα). Και την ιστορια δεν την γραφεις...σου πεφτει στο κεφάλι, και αυτο ειναι ολο.

Καλη σου μέρα.

 

[kblachos]

11 Μαΐου 1990....

Ο Στράτος Διονυσίου έφυγε απρόσμενα το πρωινό της 11ης Μαΐου 1990 από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής αφήνοντας ένα μεγάλο κενό στο λαϊκό πεντάγραμμο, σε ηλικία μόλις 55 χρόνων. Η κηδεία του έγινε στο Α´ Νεκροταφείο Αθηνών, όπου χιλιάδες Έλληνες απέδωσαν το θαυμασμό τους στον άνθρωπο που, μόλις λίγες ώρες πριν, τους διασκέδαζε στο ΣΤΡΑΤΟΣ, στην οδό Φιλλελήνων.
Όπως είχε υποσχεθεί ο Στράτος, θα τραγουδούσε μέχρι το τελευταίο του βράδυ. Πράγματι, λίγες ώρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, τραγουδούσε στο μαγαζί «ΣΤΡΑΤΟΣ», ενώ νωρίτερα, το ίδιο απόγευμα, ηχογράφησε 9 τραγούδια για τον δίσκο «Ποιος άλλος» που κυκλοφόρησε ένα μήνα μετά τον θάνατό του, κάνοντας ρεκόρ πωλήσεων. Κατά τον Τάκη Μουσαφίρη, τον δημιουργό του δίσκου αυτού, το τελευταίο τραγούδι που ηχογράφησε εκείνη την ημέρα, ήτανε το «Μη μ’ αφήνεις μόνο μου».

 

[chrisssb]

Από προσωπική γνώση, και στην καθημερινότητά του ήταν πολύ large και ωραίος τύπος.

 

[send]

Δεν νομίζω ότι το "σαν σήμερα" είναι το κατάλληλο νήμα για να ξεκινήσει διάλογος συνολικής αποτίμησης των πεπραγμένων των Σοβιετικών, ιδίως με έναυσμα την επέτειο των 70 ετών από τη λήξη του πολέμου.

 

[chrisssb]

Άσε που για το "Απελευθερωτές" αν το ακούσει κανένας ανατολικοευρωπαίος θα πάθει αποπληξία.
Εντάξει διώξανε το τέρας του ναζισμού, αλλά το αντικαταστήσαν με τραγική δικτατορία και ανελευθερία.

 

[Παναγιώτης Μελάς]

Πρέπει να ανοιχθεί άλλο νήμα...

Δεν νομίζω ότι το "σαν σήμερα" είναι το κατάλληλο νήμα για να ξεκινήσει διάλογος συνολικής αποτίμησης των πεπραγμένων των Σοβιετικών, ιδίως με έναυσμα την επέτειο των 70 ετών από τη λήξη του πολέμου.

Καλημέρα. Έχεις δίκιο σ' αυτό. Αναγκαστικά, η συζήτηση πλάτυνε, λόγω των εκατέρωθεν παρεμβάσεων. Εγώ προσωπικά, σεβόμενος το νόημα του νήματος, δεν θα ξαναποστάρω εδώ. Ωστόσο, διατηρώ αναφαίρετο το δικαίωμα να ανοίξω συζήτηση επί του συγκεκριμένου θέματος σε άλλο, ξεχωριστό νήμα, μιας και τέθηκαν άλλες παράμετροι και γνώμες για το θέμα.

Θα επανέλθω λοιπόν, με περαιτέρω αναλύσεις και προσεγγίσεις.
-

 

[send]

Νομίζω Παναγιώτη πως υπάρχει ήδη ιδιαίτερο νήμα με αφορμή παλαιότερη επέτειο, μέσα στο παρόν νήμα μάλλον θα χαθεί μια τέτοια συζήτηση. Δεν είπα πως δεν έχει θέση στο νήμα το αρχικό σου ποστ.

 

[Παναγιώτης Μελάς]

Νομίζω Παναγιώτη πως υπάρχει ήδη ιδιαίτερο νήμα με αφορμή παλαιότερη επέτειο, μέσα στο παρόν νήμα μάλλον θα χαθεί μια τέτοια συζήτηση. Δεν είπα πως δεν έχει θέση στο νήμα το αρχικό σου ποστ.

Καλησπέρα κι ευχαριστώ. Όταν λες ότι υπάρχει άλλο νήμα, εννοείς κάποιο με αναφορά στην συγκεκριμένη ημέρα/επέτειο? Αν ναι, μήπως μπορούμε να το βρούμε με κάποια εξελιγμένου τύπου αναζήτηση, θα μας διευκόλυνε για τα περαιτέρω.

Όσο για το αρχικό μου ποστ, εντάξει, κι εγώ δεν είπα ότι κακώς μπήκε εδώ. Απλά ξεκαθάρισα ότι η συζήτηση πάνω σε αυτό (το αρχικό ποστ, δηλαδή) πλάτυνε πάρα πολύ και της αξίζει ένα ξεχωριστό νήμα. Οπότε αν το βρούμε, πάω εκεί με την πρώτη ευκαιρία.
-