μην τα μπερδεύεις
το βασικό πρόβλημα με τους επαγγελματίες είναι το latency.
Σκέψου ότι ένας επαγγελματίας πρέπει
α. να ηχογραφεί στην είσοδο
β. την ίδια ώρα αυτό που ηχογραφεί να μετατρέπεται από αναλογικό σε ψηφιακό
γ. να υφίσταται άλλες μετατροπές (που απαιτούν υπολογιστική ισχύ)
δ. να μετατρέπεται ξανά σε αναλογικό
ε. να αναπαράγεται στην έξοδο
ζ, να ακούγεται μαζί με άλλα που ήδη υπάρχουν στον δίσκο όταν συμβαίνει το α.
όπως καταλαβαίνεις μεταξύ του α, του ε και του ζ που θέλεις να ακούγονται όλα μαζί και ταυτόχρονα παρεμβάλλονται τα β, γ, δ που απαιτούν έναν χρόνο. Αυτό είναι το latency. Εκ του late. Δηλαδή το ε έρχεται πιό late=αργά, ύστερα, από το α (που παράγεται τώρα και το ζ που ήδη υπάρχει στο δίσκο.
Φυσικά σε σένα που ακούς μουσική απλώς που υπάρχει ήδη κονσέρβα στο δίσκο δεν σε απασχολεί τέτοιο θέμα.
Για επαγγελματίες είναι το Α και το Ω όμως, καθώς σε άλλη χρονική στιγμή έρχεται το α που είναι real time, το ε που είναι το α αφού μπεί, επεξεργαστεί, βγεί και το ζ που θέλει λίγο λιγότερο χρόνο από το ε μέχρι να βγεί...
