Το τσοκ είναι σχετικά απλή ιστορία:
Για λίγα μιλιαμπέρ, μέχρι 50-60, 0,2μμ σύρμα σε έναν ΕΙ84 πυρήνα. Δεν είναι απραίτητο το καλό μέταλλο, αρκεί και το στάνταρ ανοιχτό γκρί του 1Τ. Σπείρες όσες πάρει (6000-7000 σίγουρα). Χωρητικότητα σχεδόν 1nF, αν χρησιμοποιηθεί split μπομπίνα το 1/4 αυτής.
Στο φτιάχνει ο βιοτέχνης της γειτονιάς.
Για ρεύματα της τάξης των 100mA, καλό είναι το σύρμα να γίνει 0,25-0,3 και ο πυρήνας ΕΙ96/5-ΕΙ108. Πάλι σπείρες όσες πάρει.
Τα διάκενα με δοκιμή: Ξεκινάμε με 2χ0,3 μμ π.χ και παρατηρώντας τη συμπεριφορά στο μπάσο σε πλήρη στάθμη, αυξομοιώνουμε ανάλογα.
Αν αυξάνεται πολύ η 3η αρμονική όσο κατεβαίνουμε σε συχνότητα, το μεγαλώνουμε.
Ιδανικά η δοκιμή γίνεται με ωμικό φορτίο μετά τον πυκνωτή, για να μην επηρεάζει τη μέτρηση ο μετ/τής (Όχι λόγω Henry, χωρίς διάκενο έχει υπέραρκετά, λόγω πιθανώς μικρού μεγέθους).
Υπάρχουν βέβαια και τύποι υπολογισμού που πέφτουν πολύ κοντά στην πραγματικότητα, αλλά χοντρικά δίνουν τα αποτελέσματα που έγραψα πιο πάνω.