Παντως οσο το σκεφτομαι τοτενες ( δηλαδη σα 70ς ηδη που ημουν μικρο παιδι και αρχισαμε να "βλεπουμε τηλεοραση") υπηρχαν πολλες σειρουλες παρολο οτι υπηρχαν πολυ πολυ λιγοτερα μεσα, τεχνικα και οικονομικα...Μερακι να υπηρχε και φαντασια.
Πιστευω οτι βοηθησαν ωστε να αυξηθει η φαντασια μας και να μεγαλωσει ο κοσμος μας τοτε...
Εκτος παο τις τεσσερις θεμελειωδεις που ανεφερα πιο πανω για μενα υπηρχαν και δυο-τρεις με πολυ μεγαλη κλαση, με το μοτιβο αστυνομικης ιντριγκας-μυστηριου-εξωτισμου. Σημερα τις βρισκω ακομα πολυ καλες και ραφινατες :
-Ο Αγιος
-Οι Αντιζηλοι
-The Avengers ( δεν θυμαμι πως λεγοταν στα Ελληνικα)
Eχουν αναφερθει ηδη στο νημα.
Δυο που δεν εχουν αναφερθει ειναι δυο ουστερν και η μια ειναι τοσο απομακρυσμενη που μου φαινεται σαν ονειρο αναρωτιεμαι αν την ειδα...αλλα την ειδα (ημουν πολυ μικρος αλλα μου αφησε εικονες)...
Λοιπον αυτη η τελευταια ηταν το
Συνταγματαρχης Καστερ.
Η αλλη ηταν το
Πως κατακτηθηκε η Δυση
Bεβαια με ειχε συνεπαρει τελειως και το
Χαϊ Σαπαραλ που δυστυχως δεν μπορουσαν να το δω συχνα.
Εντιτ
Μονο δυο καναλια Υενεδ και ΕΙΡΤ και δεν επαιζαν ολη μερα. Αρχιζαν καπου στις εξη το απογευμα νομιζω μεχρι την υποστολη σημαιας καπου μετα τα μεσανυχτα.
Και καποια μεσημερια αναμεσα στις Μια και δυο...καπου εκει επαιζε το Χαμενοι στο Διαστημα αλλα και ενα αλλο, καρτουν, με ενα ασπρο λιονταρακι δεν θυμαμαι πως το λεγαν. Και Γουντυ Τρυποκαρυδος !!! Απιστευτο καροτουν.