Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές...τι να γράψει κανείς και τι να πει τέτοιες ώρες.
Το τελειωτικό κτύπημα στο νησί?Πρέπει να ευγνωμονούμε τον Ύψιστο που ζούμε,έστω και έτσι με τόσες καταστροφές και τέτοιους φόβους?
Τώρα άνοιξα το νήμα,καταραμένη μέρα,όπως πριν 43 χρόνια την ίδια ημέρα και την ίδια ώρα βρέθηκα αγκαλιά με συγγενείς στην ύπαιθρο (εννοώ την αποφράδα ημέρα της 20ης Ιουλίου 1974),που με συσκότιση ,αλλά με άλλο φόβο εισβολής ,αγκαλιαστήκαμε και περιμέναμε..
Όμως τέτοιες στιγμές νιώθεις πόσο μικροί και τρωτοί είμαστε ...και πόσο αδύναμοι
Γύρω στις 1.30 ,μετά το 8ωρο,τράβηξα για ένα χαλαρό 6άρι (αυτό με ξεκουράζει ,χρόνια δρομέας) και τράβηξε για την άλλη δουλειά ..το ξενύχτι...
Πριν 10 λεπτά αγόρασα γατοτροφή για κάτι αδέσποτα σε παραλιακό Παλιό εγκατατελειμμένο Εργοστάσιο παραγωγής Κρασιού ..
Μου έκανε εντύπωση ότι σε τέτοια ώρα οι γάτες φώναζαν ,οι σκύλοι που είναι πολλοί πια σε κάθε περιοχή γάβγιζαν ομαδικά,και κάτι πτηνά έφευγαν προς τα μέσα...προς τις αγροτικές περιοχές...και ξαφνικά ένα μεγάλο τίναγμα,δονήσεις ανάλογες προσγειώσεων σε αεροδρόμιο σκανδιναβικό με καταιγίδα....και βρέθηκα κάτω,μία λάμψη προφανώς από βραχυκύκλωμα και ένας 'καταχθόνιος τριγμός' ,βίαια τινάγματα πέρα δώθε και κατολισθήσεις..άκουγες παλιά κτίρια της Βιομηχανικής Ζώνης που είναι στην παραλιακή να γκρεμίζονται...
Ξαφνικά φωνές ,ουρλιαχτά ,και κυκλοφοριακό κομφούζιο.Χιλιάδες ξένοι να κλαίνε δυνατά,να σε σταματάνε και να σε ρωτάνε "sir what we do? ''
Mε τα πόδια το πρώτο φυσικά που σκέφτηκα ήταν να πάω τρέχοντας στην Οικογένεια ,όπου η σύζυγος και αυτή στον Ξενοδοχειακό τομέα τραυματίστηκε επειδή μένουμε στον πάνω δεύτερο όροφο και έπεσε η βιβλιοθήκη με τα περιοδικά (η μία που έχω τους Ήχους απ το 85 κ τα Hi-Fidelity)..τραυματίστηκε,κτύπησε και έτρεχε αίμα απ τα κοψίματα των 'γυαλικών" επιφανειών και αντικειμένων ,όμως το νοσοκομείο αποκλεισμένο,με χειρότερα περιστατικά,και το αντιμετωπίσαμε πρόχειρα...
Οι υπόλοιποι συμπολίτες και γείτονες,ανακατεμένοι με επισκέπτες να ρωτάμε τι να κάνουμε ,όλοι καρα=φοβισμένοι και πανικόβλητοι....
Ζημιές καταστροφικές στα σπίτια,πολλοί τραυματίστηκα από τηλεοράσεις που τους ήρθαν κατακέφαλα....
Ουρλιαχτά από παντού,κυρίως από ξένους που αγκαλιάζονταν και ζητούσαν βοήθεια.
Φως,νερό τίποτα για κάποια ώρα,οι μονόδρομοι ,και οι δρόμοι που στένεψαν λόγω των τρελών αποφάσεων Τοπικών Φωστήρων,που έκαναν τους μισούς ποδηλατόδρομους ,με παλούκια σαν Σάββατο απόγευμα στο Χαλάνδρι...