Σκοτεινό Δένδρο

Λοιπόν Κώστα έχοντας μόλις ολοκληρώσει την πρωτη ακρόαση του πρώτου cd ,θα πρέπει να ομολογήσω πως σε όλα αυτά τα χρόνια που παρακολουθώ τα σημειώματα σου , αυτή είναι η πρωτη φορά που το αντικείμενο της παρουσιάσεως / κριτικής σου , ξεπερνά το εξαιρετικό σου , όπως πάντα κριτικό σημείωμα ( Και λίγα λες , δηλαδή ) .

Με λίγα λόγια οσοι ΔΕΝ το έχετε και ακούτε JAZZ , ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΤΩΡΑ .
 
Ασε που αν έχεις και το live στην Ν. Υόρκη , κάνεις ενδιαφέρουσες συγκρίσεις στις προσεγγίσεις όλων των μουσικών στα κομμάτια που είναι και στο The Dark Tree. Π.χ στο Lino's Pad όταν ο Τapscott παίζει με το αριστερό το βασικό θεματάκι που επανέρχεται συνεχώς , o Andrew Cyrille έχει μια τελείως διαφορετική προσέγγιση από τον Roy Haynes , αφού το συνοδεύει σαν μαρς . Μεγάλες στιγμές .
 
Last edited:
Tελικα, βρηκε κανεις σε καποια λογικη τιμη το The Dark Tree?

με 24 λίρες που κοστίζει στο amazon.co.uk αγοράζεις περίπου 3 δίσκους νέων κυκλοφοριών του 2010 . Το Dark Tree θα σου κρατήσει καμμιά 30αριά χρόνια , ενώ οι νέες κυκλοφορίες θα σου κρατήσουν αντίστοιχα καμμιά 30αριά μέρες ( αν είσαι τυχερός και ...ελαστικός ) . Οπότε αν το δεις με επενδυτική λογική , κερδισμένος θα βγείς . :grandpa:
 
Για αυτόν τον John Carter ξέρουμε κάτι περισσότερο;

John Carter 1929-1991.

Γεννήθηκε στο Φορτ Γουόρθ (Τέξας). Για οποιον ξέρει τι σημαίνει να είσαι μαύρος στο Τέξας δεκαετίες 1930-40, τα λόγια περιττεύουν. Πέρα από τον βιοπορισμό του (ήταν δάσκαλος μουσικής σε Δημοτικά σχολεία) ασχολήθηκε με τα πνευστά και ιδιαίτερα με το κλαρινέτο. Αγάπησε τον Μότσαρτ και θεωρείτο ενας από τους λίγους μαύρους σολίστ που μπορούσαν να παίξουν τα κοντσέρτα του για το όργανο. Μετά, άρχισε να ...'ξεφεύγει' σε άλλα, πιο πειραματικά μονοπάτια. Οι αναζητήσεις του, έφεραν και καινούργιες, 'περίεργες' παρέες: έπαιξε με τον Ornette Coleman, τέλη δεκαετίας του '40.
Μετακινήθηκε Δυτικά, η δεκαετία του '60 τον βρήκε στο Λος Αντζελες.
'Εμπλεξε': με διάφορους στρατευμένους μαύρους σε κάθε λογής κολλεκτίβες για την Αφρο-Αμερικάνικη παράδοση, την μαύρη υπερηφάνεια, την πολιτιστική κληρονομιά.
Απο τους πρωθιερείς της free jazz και άκρως σεβάσμια φιγούρα και Μαίτρ στο όργανό του, κυκλοφόρησε στη δεκαετία του '80 πεντε ορχηστρικές Σουίτες για κλαρινέτο με τιτλο Roots & Folklore: Episodes in the Development of American Folk Music.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Σκοτεινό Δένδρο

οκ . Added to shopping card. Μόνο 5 είχε , τώρα 4 . :a0210:

Καλημέρα...

μόλις τώρα τον παρήγγειλα κι εγώ από το Amazon....είχαν 3 αντίτυπα και τώρα δύο....

δηλαδή μέσα σε έξι μήνες πουλήθηκε άλλο ένα...από τα 5 αντίτυπα τα δύο τα πήραμε εμείς από εδώ...:fahne90:

μάλιστα...και μιλάμε για το μεγαλύτερο ιντερνετικό δισκάδικο στο πλανήτη...
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Σκοτεινό Δένδρο

Καλημέρα...

μόλις τώρα τον παρήγγειλα κι εγώ από το Amazon....είχαν 3 αντίτυπα και τώρα δύο....

δηλαδή μέσα σε έξι μήνες πουλήθηκε άλλο ένα...από τα 5 αντίτυπα τα δύο τα πήραμε εμείς από εδώ...:fahne90:

μάλιστα...και μιλάμε για το μεγαλύτερο ιντερνετικό δισκάδικο στο πλανήτη...



Το ειχα παραγγειλει απο τον αμαζονιο μαζι με αλλα 5-6 cds και ηταν η πρωτη φορα που η παραγγελια αργησε πανω απο δεκα μερες.
ενω τους ζητω να τα στελνουν ολα μαζι απο μονοι τους εσπασαν το πακετο
και το σκοτεινο δενδρο αργησε κιαλλο και ηρθε χωριστα οχι απο Αγγλια οπως γινεται παντα αλλα απο Γερμανια ή Ελβετια.
Ομως πραγματικα αξιζε τον κοπο
 
Σημερα μου ηρθε απο τον εγγλεζικο Αμαζονιο....
Ηδη βρισκομαι στη 2η ακροαση....Συμφωνω μ'αυτο που εγραψε ο Ντοκ για την παρουσιαση του Κωστα...Και λιγα εγραψες Κωστα....Ειναι καταπληκτικο...
 
Μεγάλος δίσκος.
Με στοίχειωσε όλο το χειμώνα. Πρόκειται για τεράστο μουσικό. Τεράστιο και άγνωστο (σε μένα) μέχρι την αυτή την παρουσίαση.

Όσοι σας άρεσε πολύ ρίξτε και μια ματιά στα "In New York" "The call" και κυρίως στο "The Giant is Awakened"
 
Last edited: