Snapshots-Still lifes

Παναγιώτη το θέμα άριστο , αλλά εκτός από την τρίτη (που κι εκεί θα ήθελα λίγο πιο ανοιχτό κάδρο) οι άλλες δεν μου λένε τίποτα.
 
Το ξέρω ήταν κάποτε νέοι.
Τότε που ένιωθαν δυνατοί.
Δεν σκέφτονταν τα γεράματα.
Αυτά ήρθαν και η νιότη έφυγε.
Και όμως έμεινε η αγάπη.
Η αγκαλιά δεν άλλαξε και ας τρέμουν τα χέρια.
Η ζωή έχει ακόμη χρώμα και ας άσπρισαν τα μαλλιά.
Και το σ'αγαπώ είναι ίδιο όσα χρόνια και να περάσουν.
Υ.Γ.
Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη την περασμένη τρίτη στο λιμάνι της Τήνου όπου κατέβηκα για να βγάλω το ηλιοβασίλεμα.
Τελικά δεν έβγαλα τον ήλιο γιατί αυτό το ηλικιωμένο ζευγάρι ακτινοβολούσε πιο δυνατά από όλους.
Τους παρατηρούσα για αρκετή ώρα και μέχρι να δύσει ο ήλιος ήταν αγκαλιά χωρίς να χωριστούν στιγμή.

Αγάπη by Panos Tiniakos, on Flickr
 
Παναγιωτη πολυ δυνατη αποτυπωση συναισθηματων και αριστη παρουσιαση αυτων που εχουμε αναγκη ολοι με κορυφωση την αγαπη ως αδιαπραγματευτη προσηλωση στον πλησιον.
 
Απάντηση: Re: Snapshots-Still lifes

Και το σ'αγαπώ είναι ίδιο όσα χρόνια και να περάσουν.

Εγώ γιατί πιστεύω όσες περισσότερες ρυτίδες τόσο περισσότερο σ'αγαπώ ;

Με συγκίνησες πρωί πρωί .........:SFGSFGSF:
 
Παναγιώτη εξαιρετική νομίζω λίγο πιο ανοικτό κάδρο ήθελε να φαίνεται ο ορίζοντας
 
Για το κάδρο έχεις δίκιο αλλά είχα το πρόβλημα οτι στην πλάτη τους ήταν μία ξύλινη κολόνα πέργκολας στην οποία ψιλοακουμπαγε η κυρία οπότε το κάδρο ήταν εξαρχής καταδικασμένο χωρίς crop.
 
εγω θα παραθεσω ενα ποιημα του Μιλτου Σαχτουρη, που νομιζω 'αξιζει' για την φωτογραφια του Πανου
[h=2]ΟΙ ΑΠΟΜΕΙΝΑΝΤΕΣ[/h] Ὅμως ὑπάρχουν ἀκόμα
λίγοι ἄνθρωποι
ποὺ δὲν εἶναι κόλαση
ἡ ζωή τους
ὑπάρχει τὸ μικρὸ πουλὶ ὁ κιτρινολαίμης
ἡ Fraulein Ramser
καὶ πάντοτε τοῦ ἥλιου οἱ ἀπομείναντες
οἱ ἐρωτευμένοι μὲ ἥλιο ἢ μὲ φεγγάρι

ψάξε καλὰ
βρές τους, Ποιητή!
κατάγραψέ τους προσεχτικὰ
γιατί ὅσο πᾶν καὶ λιγοστεύουν
λιγοστεύουν
 
Ο Παναγιώτης υλοποιεί αυτό που πρέπει να κάνουν οι καλιτέχνες πάσης φύσεως: το σύνολο της σύνθεσης αξίζει πιο πολύ από τα επί μέρους στοιχεία! :SFGSFGSF: