Να'στε καλά παιδιά...
Ο 12άρης με δυσκολεύει πάρα πολύ , τόσο στο κάδρο όσο και -κυρίως- στη γεωμετρία, γι'αυτό κάθε φορά που βγαίνω για βόλτα λέω "σήμερα δε θέλω να μπλέξω", και στη μηχανή φοράω κάτι πιο βολικό (συνήθως τον 18-105).
Παρ'όλα αυτά, η χαριτωμένη λεπτομέρεια είναι ότι πάντοτε, (πραγματικά, στο 100% των περιπτώσεων), όταν γυρνάω σπίτι, ο φακός που έχει μπει πάνω στη μηχανή είναι ο 12άρης. Είναι απίστευτο το πόσο διαφορετικό αποτέλεσμα βγάζει (παρόλο που τους άλλους φακούς μου μόνο κακούς δεν τους λες...), οπότε τελικά στην πορεία αναγκάζομαι να τον κουμπώσω.
(Μακάρι να'χα την άνεση να χτυπήσω την ονείρωξή μου, τον 24άρη Zeiss, που νομίζω θα κούμπωνε στην κάμερα επί μονίμου βάσεως, αλλά είναι πολλά τα λεφτά....)
ΥΓ: Πάνο τώρα το είδα το κοριτσάκι παραπάνω. Φανταστική ρε συ!!