Αχ Ηλία το φόντο παντού είναι χάλια.... μάλλον είναι το απολύτως καλύτερο φόντο που βρίσκω σε τέσσερα συγκροτήματα γηπέδων (Λόλα, Πλάνετ, Ερμή, Χατζηπαναγή). Αλλού τα πράγματα είναι χειρότερα και μπορεί να είσαι υποχρεωμένος να τραβάς και με κόντρα το φως.
Πιο ανοιχτό διάφραγμα (3.2) δεν θα μας έδινε κάτι παραπάνω, και το λέω γιατί το έχω δοκιμάσει. Δεν είναι δυνατόν να έχω θολωμένο φόντο όταν το θέμα (action) βρίσκεται πιο κοντά στο φόντο παρά σε μένα. Μόνο θέμα στην εστίαση θα δημιουργούσε καθώς θα έπρεπε σε κινούμενο αντικείμενο να στοχεύω ακόμα καλύτερα στο κέντρο του παιδιού. Ακόμα και η κίνηση του χεριού μπορεί να χαλούσε την εστίαση. Αν σκεφτείς ότι μιλούμε για κίνηση τόσο του θέματος όσο και δική μου καθώς κι ότι μπορεί να περάσει οποιαδήποτε άλλη κίνηση μπροστά από το θέμα. τότε τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Σκέψου ότι σε μια επέλαση των 3 δευτ. και 10-12 μέτρων εγώ έχω τραβήξει 16-24 καρέ χωρίς η μηχανή να είναι ακίνητη, ενώ μπορεί να χρειαστεί να αλλάξω κι εστιακή απόσταση. Και μεσολαβούν και κάγκελα ή συρματοπλέγματα μπροστά από το φακό.
Τέλος μην ξεχνούμε ότι μιλούμε για FF άρα σε τέρμα ανοιχτό φακό έχουμε και χοντρή βινιέτα.... ναι, αυτό που είχαμε ξεχάσει με το κροπ.
Το σημαντικότερο πρόβλημά μου είναι ότι ουσιαστικά μόνο στο 5χ5 μπορώ να βρίσκομαι τόσο κοντά στους παίκτες. Ειδικά για το 11Χ11 θα ήθελα ένα 350άρη. Μόνη λύση είναι να είμαι μέσα στο γήπεδο, και να παραβιάζω τις πλάγιες γραμμές. Αλλά μια φορά έφαγα τάκλιν (ως φωτογράφος) και δεν ξαναμπήκα στον αγωνιστικό χώρο.