Ωραίος Γιάννη.
Εγώ όταν υπάρχει κάποια έκτακτη δυσάρεστη συνθήκη δεν έχω την ψυχολογία να φωτογραφίσω.
Είναι κρίμα γιατί αυτές οι φωτογραφίες είναι ντοκουμέντα αλλά πρέπει να προσπαθήσω πολύ.
Σας ευχαριστώ.
Και για εμένα δύσκολο είναι να φωτογραφίζω αυτό τον καιρό αλλά θεωρώ ότι πρέπει.Πρέπει γιατί μου αρέσει η φωτογραφία και με κάνει να ξεχνιέμαι άσχετα αν το θέμα είναι βαρύ.Το τελικο edit θα γίνει μάλλον σε 2 εβδομαδες όπου θα υπάρχει ένας συνδιασμός σπιτιού-οικογένειας με την κατάσταση που επικρατεί έξω..
Καπου εδω ολοκληρωνεται το project μετα απο χιλιαδες φωτογραφιες και ωρες δουλειας επιλεγοντας αυστηρα μερικες ωστε να δενουν μεταξυ τους οσο το δυνατο και να βγαζουν μια ιστορια..
Ετοιμασα ενα προχειρο βιντεακι με μουσικη υποκρουση οπου μπορειτε να παρετε μια ιδεα.
Θα δειτε οτι βγηκε αρκετα μελαγχολικο αλλα δεν μπορουσε να βγει κατι αλλο αφου αυτο που ζησαμε ηταν ακραιο!
Προσωπικα δεν με πηρε απο κατω ψυχολογικα γιατι ειχα στο μυαλο μου να φωτογραφιζω!
Το να φτιαξεις μια ιστορια με φωτογραφιες ειναι πολυ δυσκολο!Φωτογραφικα με ''εστιψε'' θα ελεγα.Δεν εδωσα ιδιαιτερο βαρος στο τεχνικο κομματι εκτος απο την επεξεργασια που μειωθηκαν τα χρωματα και προστεθηκε εκτος των αλλων και θορυβος.Ολα αυτα για να βγαλει μια αγριαδα και το αναλογο συναισθημα.Παντως το εγρωμο ειναι πολυ πιο δυσκολο απο το α/μ...
Ευχομαι να μην ξαναζησουμε τετοιες καταστασεις και ολο αυτο να το δειχνουμε στους νεοτερους σαν μια ιστορια που περασε...