Σύγχρονες ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής

[Δημοκηδής]

Ποιον;

 

[Alexandros_Wallace]

Mιλάω για τη 3η του Μάλερ από τον Γκουστάβο Ντουνταμέλ και την φιλαρμονική του Βερολίνου.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Joseph Bodin de Boismortier (1689-1755) Trios, Quartets & Concerto op. 34 & 37

Neumeyer Consort, διεύθυνση και τσέλο Felix Koch, εταιρία Christophorus

O Γάλλος Τelemann. Ένας καινοτόμος συνθέτης από τους ελάχιστους του 18ου αιώνα που έζησε αποκλειστικά από την μουσική του. Καινοτόμο για την εποχή ήταν η μουσική να μοιράζεται ισότιμα σε τέσσερα όργανα (à quatre). Mια πρώιμη μορφή κουαρτέτου. Ένα είδος που απαιτεί γνώση της διάδρασης μεταξύ των οργάνων.

Το φλάουτο μαζί με το τσέλο ήταν τα όργανα του. Ιδιαίτερα το φλάουτο είχε μεγάλη αγοραστική ζήτηση στους κύκλους των ερασιτεχνών της εποχής. Ήταν ένα είδος ελεύθερου επαγγελματία που δεν χρειαζόταν πάτρονες , ευεργέτες, θέση στην εκκλησία ή στην αυλή .

Η μουσική του αντιπροσωπεύει ένα baroque παιχνιδιάρικο, κομψό, διασκεδαστικό, χορευτικό.

 

[Black Jack]

​

Alexander Mosolov: Complete Works for Solo Piano (Grand Piano 2016 2CD, GP703-04)​

Ο Αλεξάντερ Μοσόλοφ, ένας από τους πιονιέρους της σοβιετικής avant-garde, ίσως ο πιο δυναμικός εκφραστής της για τις δεκαετίες του 1920 και '30, παραδόξως δεν είναι τόσο αναγνωρισμένος στους κύκλους των φαν της μοντέρνας μουσικής, όσο άλλοι σύγχρονοί του μεγάλοι συνθέτες του 20ού αιώνα, όπως ο Προκόφιεφ, ο Σοστακόβιτς ή ακόμη κι ο Χατσατουριάν.

Με σπουδές στο φημισμένο κονσερβατουάρ της Μόσχας, έγινε ευρύτερα γνωστός για το κομμάτι "The Iron Foundry" (1926-27), εξαίρετο δείγμα σύνθεσης για ορχήστρα σε φουτουριστικό στυλ. Παράλληλα σφυρηλάτησε με τη ριζοσπαστική του γραφή νέες κατευθύνσεις για τη μουσική πρωτοπορία και στον χώρο της πιανιστικής τέχνης. Όλες οι σφραγίδες του μοναδικού συνθετικού στυλ του είναι εδώ: Η ρυθμική ευκαμψία, ο καταιγισμός κρουστών επιθέσεων και οι αιχμηρές αντιστίξεις, οι μελωδικές σφήνες και η ενεργητικότητα υψηλών οκτανίων, όλα τους βασικά συστατικά μιας μουσικής που πάλλεται σαν φλόγα όσο ξεπετάγεται σφριγηλή μέσα από την κοιλιά της φωτιάς.

Ερμηνευτικά η Αντριουστσένκο είναι σίγουρα ενδιαφέρουσα. Ανταγωνίζεται με επάρκεια τις ερμηνείες του Ντανιέλε Λομπάρντι (Cantus 1991, Arte Nova 1995), του Χέρμπερτ Χενκ (ECM 1996) ή του Στέφεν Σλάιερμάχερ (Hat Hut 1994, Hat Hut 1999) στο ρεπερτόριο του Μοσόλοφ με το οποίο έχουν καταπιαστεί περισσότερο ή λιγότερο αποσπασματικά. Το πλεονέκτημα της είναι πως με αυτή τη δουλειά παραδίδει μαζεμένο σε ένα διπλό cd το σύνολο του πιανιστικού έργου του συνθέτη. Στα συν και η παραγωγή της Grand Piano που κινείται ως συνήθως σε υψηλά επίπεδα.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Οι φουτουριστές Ρώσοι συνθέτες των αρχών του 20ου αιώνα αποτελούν ένα ενδιαφέρον αλλά ανεξερεύνητο κεφάλαιο. Η εύστοχη περιγραφή του έργου του Mosolov από τον @Black Jack ελπίζω να αποτελεί μόνο την αρχή.

Στην μουσική για πιάνο στο ίδιο κλίμα με του Mosolov είναι και η ηχογράφηση του Roslavets, ενός άλλου σπουδαίου αντιπροσώπου της σοβιετικής avant-gard, πάλι από την ίδια πιανίστρια στην ίδια εταιρεία.




Ενδιαφέρουσα επίσης ηχογράφηση για πιάνο που αφορά την ίδια εποχή ήταν του Grigory Krein στην εταιρία Toccata Classics αλλά και του αδελφού του Alexander Krein με μουσική δωματίου.

 

[Sonorus]

Το καλύτερο δεύτερο του Brahms που έχω ακούσει ως σήμερα.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Το καλύτερο δεύτερο του Brahms που έχω ακούσει ως σήμερα.

Μεγάλη κουβέντα αυτή.

 

[Sonorus]

Έτσι έχουν τα πράγματα , πάντα σε σχέση με τις προτιμήσεις μου και το κομμάτι της δισκογραφίας που έχω ακούσει (δεν το λες και μικρό).

 

[Maestro]

Είχα πολύ καιρό να ακούσω τόσο ενδιαφέρον 2ο Rachmaninov. Την πρώτη επιλογή μου δε σας τη λέω γιατί θα με δείρετε.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Είχα πολύ καιρό να ακούσω τόσο ενδιαφέρον 2ο Rachmaninov. Την πρώτη επιλογή μου δε σας τη λέω γιατί θα με δείρετε.

Τώρα που το είπες δε θα σε αφήσουμε ήσυχο αν δεν το μαρτυρήσεις

 

[Maestro]

 

[Δημοκηδής]

..όντως θέλεις ξύλο :--)

 

[Maestro]

..όντως θέλεις ξύλο :--)

Κι όμως, δώστε του μια ευκαιρία! Ραχμάνινοφ ειν'αυτός, η υπερφίαλη ρομαντσάδα στο παίξιμο δεν του κάνει κακό, τουναντίον.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

View attachment 183348

 

[Alexandros_Wallace]

Beethoven: Complete Piano Concertos
Krystian Zimerman , Sir Simon Rattle
London Symphony Orchestra
DG





30 χρόνια μετά την ιστορική εκτέλεση με τον Μπέρνσταην (3-5), ο Ζίμερμαν ηχογραφεί με τον Ρατλ τα 5 κονσέρτα του Μπετόβεν.
Δεν μπορώ να πω ξεκάθαρα αν μου άρεσε στο σύνολο περισσότερο από την παλιά ηχογράφηση,
αλλά αντικειμενικά έχει γινει φοβερή δουλειά από όλους. Ο Ζίμερμαν είναι εκλπηκτικός σε πολλά σημεία.
Αξίζει η αγορά και σίγουρα είναι από τα πιο ενδιαφέροντα CD της χρονιάς. Υπάρχει και σε βινύλιο.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Συμφωνώ ότι είναι από τα πιό ενδιαφέροντα cd της χρονιάς.
Μαέστρος, σολίστας (αμφότεροι με κατάλευκα μαλιά) και ορχήστρα σε πλήρη αρμονία.
Όπως αναφέρεται, ο επίσης εξαιρετικός κύκλος του Zimerman με Bernstein-Βιέννη , δεν είχε πρόλαβει να ολοκληρωθεί λόγω θανάτου του μαέστρου.

Αντίθετα δεν με είχε εντυπωσιάσει ο κύκλος των κονσέρτων με την Mitsuko Uchida-Rattle-Βερολίνο.

 

[Alexandros_Wallace]

Θα συμφωνήσω...
Δυστυχώς όσο και να την συμπαθώ την Mitsuko δεν της έχουν κάτσει πολυ καλά τα κονσέρτα του Μπετόβεν.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Έχω ακούσει καλές εγγραφές από την εταιρία <Φωνή> αλλά δεν βλέπω τον λόγο να ασχοληθεί κάποιος με αυτή την ηχογράφηση εκτός αν είναι συλλέκτης ηχογραφήσεων forte piano.

 

[Alexandros_Wallace]

Mirga Grazinyte-Tyla: The British Project​

Μόλις άκουσα ένα CD, το οποίο με μπέρδεψε.
Recording of the week σύμφωνα με το Presto.
Χωρίς να υπονοώ οτι δεν μου αρέσει, νομίζω η συγκεκριμένη μαέστρος προωθείται ένα κλικ παραπάνω
από τους Άγγλους κριτικούς.
Εδώ συγκεκριμένα μόνο και μόνο ο τίτλος "Τhe British Project" είναι γκολ από τα αποδυτήρια.
Το review του Presto είναι σχεδόν διθυραμβικό. Το ξεκίνημα του CD είναι εντυπωσιακό.
Εύκολο και γνωστό έργο αλλά πως γίνεται όμως μια ηχογράφηση να έχει Άγγλους συνθέτες
και να έχει μόνο 4:50 μουσική του΄Ελγκαρ; Πρώτο φάουλ άποψη μου.
Για τα επόμενα 20 λεπτά ακούμε τη Sinfonia da Requiem, Op. 20 του Britten.
Ωραίο έργο , εύκολο και αυτό στο αυτί , θα αρέσει ιδιαίτερα στους λάτρεις των χάλκινων.
Ωραίες οι τρομπέτες , τα κόρνα τα φλάουτα όλα σε αρμονία και η ορχήστρα και η μαέστρος έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά.
Για την επόμενη μισή ώρα ακούμε Walton και τέλος κλείνουμε με την Fantasia του Vaughan Williams.
Άσχετο λίγο με το συγκεκριμένο CD αλλά ο Williams είναι ο δεύτερος αγαπημένος μου Άγγλος συνθέτης.
Τα έργο που έχω αφιερώσει τον περισσότερο χρόνο είναι με τη σειρά η 6η, η 4η, η 1η και η 2η συμφωνία.
Η τελική εντύπωση που μου άφησε το "british project" είναι ότι έχουμε κάποια εύκολα στο αυτί έργα,
κατά την άποψη μου όχι τόσο αντιπροσωπευτικά των Άγγλων συνθετών, μια καλή ορχήστρα και μια μάεστρο που
το πάει αργά και απαλά χωρίς ρίσκα.
Αξίζει για μια καλοκαιρινή ακράαση με ακουστικά στο μπαλκόνι με καρπούζι... αλλά μέχρι εκεί.

 

[Δημοκηδής]

Mirga Grazinyte-Tyla: The British Project​

View attachment 184169


Χωρίς να υπονοώ οτι δεν μου αρέσει, νομίζω η συγκεκριμένη μαέστρος προωθείται ένα κλικ παραπάνω
από τους Άγγλους κριτικούς.

Exactly, που λένε και στο χωριό μου.