Σύγχρονες ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής

[Sonorus]

Άρεσε πολύ και σε εμένα.
Η Pluhar χρησιμοποίησε 7-8 πολύ καλούς σολίστες που μαζί με τις διασκευές της έδωσαν ιδιαίτερο άρωμα σε αυτά τα τραγούδια.
Στέκομαι ιδιαίτερα στο Dicitencello vuje, track No 6, ένα ερωτικό τραγούδι του Rodolfo Falvo (1873-1937). Το έχω ακούσει από τον Mario Lanza έως και τους τρεις τενόρους ( Carreras, Domingo, Pavarotti). Εδώ το τραγουδάει υπέροχα με την συνοδεία ενός έγχορδου ο άρρην άλτο Vincenzo Capezzuto.
Πριν διαβάσω το κείμενο ήμουν σίγουρος ότι η φωνή είναι γυναικεία.

Είναι ακριβώς το τραγούδι που μου έκανε και εμένα την καλύτερη εντύπωση.
Εξαιρετικό, το πρόσθεσα αμέσως στα αγαπημένα.

 

[Δημοκηδής]

Ω ! Θα το ακούσω απόψε ! Αγαπάμε Pluhar !

 

[Cicadelic Ranger]

Zbigniew Preisner _ Piano music

 

[Cicadelic Ranger]

Preisner παντα... Diaries of Hope
Ενα κλασσικο εργο με ολη τη σημασια του ορου, στις μερες μας.
Preisner και Arvo Part μεγαλοι και πνευματωδεις δημιουργοι "στο σημερα"

 

[Cicadelic Ranger]

To εργο βγηκε το 2012 και ξαφνιασε με αυτον τον εκλειποντα κρικο της αλυσιδας της μουσικης Μπαροκ που τιθεται ιστορικα μεταξυ Μοντεβερντι και Βιβαλντι. Σχεδον ολα τα κομματια ειναι απγκοσμιες πρωτες και ο συνθετης εγινε γνωστος...

Προκειται για τον δισκο Mission οπου η μοναδικη Ceciia Bartoli αναδυει, ξεσκονιζει, μελεταει εξονυχιστικα και αποδιδει αριες του Agostino Steffani ...
Αγνωστα πετραδια βρικονταν και σε κεινη την εποχη. Και ολα αυτα με την συνεργασια του Diego Fasolis που διευθυνει τους Barocchisti

Εχε βγαλει και αλλα τετοια αγνωστα πετραδια στην επιφανια η Σεσιλια αξιζει να ψαξει κανεις.

 

[Sonorus]

Που το θυμήθηκες!
Το έχω μάθει απέξω..

 

[Δημοκηδής]

Όλοι οι δίσκοι της τελευταίας 15τιας της παλαβής ξεχειλίζουν από μεράκι...

 

[Skakinen]

,,,και κάποιοι διακρίνονται για τα εμπνευσμένα ή ("εμπνευσμένα") εξώφυλλα

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Είναι εντυπωσιακό το πόσο πολλά χρόνια είναι η Bartoli στην δισκογραφία. Το 2023 αναλαμβάνει επικεφαλής της όπερας του Μόντε Κάρλο.
Μου άρεσε ιδιαίτερα σε μια ηχογράφηση του 1018-2019 στον Vivaldi.
Είναι η δεύτερη ηχογράφηση της σε άριες του Vivaldi είκοσι χρόνια μετά την πρώτη. Πολύ καλή και η συνοδεία από το Ensemble Matheus υπό την διεύθυνση Jean-Christophe Spinosi.
Συστήνεται στους φίλους του μπαρόκ.




Για όποιον ενδιαφέρεται για τον Agostino Steffani, εκτός του αναφερθέντος Mission της Bartoli, συστήνω το διπλό cd μιας μικρής αμερικάνικης εταιρίας, της Musica Omnia.
Έντεκα ντουέτα που αφιερώνει ο Steffani στην Sofie Charlotte του Ανόβερου.
Ήταν φίλη του πριν γίνει βασίλισσα της Πρωσίας. Μια έξυπνη και καλλιεργημένη γυναίκα που έπαιζε καλά τσέμπαλο, μιλούσε γλώσσες, γνώριζε μαθηματικά και αγαπούσε την ιταλική μουσική. Ο Corelli της είχε αφιερώσει το Op. 5 για βιολί και τσέμπαλο.
Τα ντουέτα τραγουδιούνται με εκφραστικότητα και ευαισθησία από δύο σοπράνο, κόντρα τενόρο, τενόρο και βαρύτονο.

 

[Maestro]

Επιτέλους, μετά από μακρά αναμονή
View attachment 187416
Χωρίς σχόλια.

Επιτέλους αξιώθηκα. Ωραία pop! Φρεσκαδούρα και ανέμελη.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Μια πραγματικά εξαιρετική 4η. Και με υπέροχο ήχο για τους μηχανάκηδες.

 

[Sonorus]

Μια πραγματικά εξαιρετική 4η. Και με υπέροχο ήχο για τους μηχανάκηδες.

Εξαιρετική ερμηνεία, συνδιάζει τον λυρισμό με την δύναμη και την ενέργεια με μια πολύ φρέσκια ματιά στην προσέγγιση.
Το φινάλε είναι συγκλονιστικό, καθηλωτικό, απίστευτη ενέργεια και ορμή.

 

[Alexandros_Wallace]

Scenes from the Kalevala​

Dima Slobodeniouk, Lahti Symphony Orchestra
Label: BIS





Σε όλα τα έργα υπάρχει έντονη η αίσθηση της μαγείας και το μυστήριο της μουσικής
του Sibelius και κάποιον λιγότερο γνωστών συνθετών όπως ο Uuno Klami, ο Leevi Antti Madetoja και Tauno Pylkkaenen.
Σαφείς οι επιρροές του πρώτου σε όλα τα έργα μιας και κάποιοι ήταν μαθητές του και κάποιοι μαθητές μαθητών του.
Η συλλογή ξεκινάει με τα 14 καθηλωτικά λεπτά του Κullervo Op.15 του Madetoja.
Το δεύτερο έργο που ακούμε είναι η Kalevala Suite του Klami. Ένα έργο που αγνοούσα αλλά κατά την άποψη μου έιναι το highlight του CD.
Συνεχίζουμε με το εκπληκτικό Lemminkαinen Suite, Op. 22 του Sibelius το οποίο λειτουργεί σαν συνδετικός κρίκος μεταξύ των υπόλοιπων έργων.
Τέλος η συλλογή κλείνει με το Kullervon sotaanlαhtο, Op. 20 του Pylkkαnen, άλλη μια ευχάριστη μουσική έκλπηξη.
H Φινλανδική μουσική στα καλύτερα της.

Η ορχήστρα του Λάχτι δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις όσον αφορά τον Σιμπέλιους μιας και μας
έχει χαρίσει έναν εξαιρετικό κύκλο του Όσμο Βένσκα.
Ο μαέστρος Dima Slobodeniouk ήταν άγνωστος σε έμενα, δεν βλεπω να έχει κάποια φοβερή ηχογράφηση στο βιογραφικό του ακόμα,
το μόνο που βρήκα στο wikipedia είναι ότι είναι στη Κορούνια μαέστρος της συμφωνικής της Γαλικίας.
Βέβαια αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο, η δουλειά του και το αποτέλεσμα της δουλειάς του ειναι world class.
Όσον αφορά το ηχητικό αποτέλεσμα η ΒΙS έχει κάνει εξαιρετική δουλειά.
Υπάρχει ήδη σε όλες τις υπηρεσίες streaming ενώ θα κυκλοφορήσει σε SACD στις αρχές του επόμενου μήνα.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

O Ρώσος συνθέτης Scriabin και ο Δανός Langgaard είναι δύο μοναχικοί μουσικοί ταξιδιώτες που μέσα από το έργο τους πίστευαν ότι θα άνοιγαν τον δρόμο για μια παγκόσμια πνευματική επανάσταση. Το πιάνο αποτέλεσε τον δρόμο προς την αναζήτηση του εξωπραγματικού.

Το σημείο εκκίνησης των δύο συνθετών είναι διαφορετικό με τον Langgaard να ξεκινά από την βαθιά χριστιανική του πίστη. Στην <Μουσική από την άβυσσο> ζωγραφίζει μουσικά οράματα παρμένα από το βιβλίο της Αποκάλυψης ενώ στο έργο <the Flame Chambers> μας μεταφέρει στην κόλαση από όπου λύτρωση δεν φαίνεται.

Την σημαντική όμως προσφορά του νεαρού Δανού πιανίστα, Gustav Piekut, άκουσα στην μουσική του Scriabin. Στην 9η σονάτα (Βlack Mass), 10η σονάτα (trill sonata) και στο Vers la Flamme αποδίδει με γλυκύτητα και συναίσθημα αλλά όταν η μουσική ενέργεια συσσωρεύεται, με νεύρο και φρενήρεις ρυθμούς.

Μια μουσική εκτέλεση υψηλοτάτου επιπέδου για τον ενδιαφερόμενο. Ποιότητα cd αλλά πολύ καλή ηχογράφηση.

 

[Sonorus]

Μια από τις καλύτερες ερμηνείες που χρήζει άμεσης ακρόασης.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

View attachment 188595
Μια από τις καλύτερες ερμηνείες που χρήζει άμεσης ακρόασης.

Αυτή την ηχογράφηση αν δεν υπήρχε η σύσταση του Sonorus δεν επρόκειτο να την ακούσω. Άλλωστε για το ενδιαφέρον αλλά σπάνια παιζόμενο κονσέρτο του Andre Caplet είχα την παρακάτω πολύ καλή εκτέλεση αλλά μέτρια ηχογράφηση της ΕΜΙ.



Η αρνητική μου θέση οφείλονταν σε μια άλλη εφετινή φριχτή ηχογράφηση του κονσέρτου του Schumann.



Εδώ ο μαέστρος και βιολιστής Gilles Coliard πείραξε την ενορχήστρωση αφαιρώντας από την ορχήστρα τα πνευστά. Έτσι ακούμε το κονσέρτο για τσέλο και το κονσέρτο για βιολί του Schumann με ορχήστρα εγχόρδων. Όλοι έπαιζαν άριστα, η ορχήστρα, το τσέλο, το βιολί αλλά το αποτέλεσμα ήταν σούπα. Άντε να πειράζουν τα προκλασικά, αλλά στα ρομαντικά γιατί βάζουν χέρι. Αυτά τα έκανε με επιτυχία μόνο o Schoenberg και τα έκανε λόγω της οικονομικής ανέχειας της εποχής.

Επί του προκειμένου όμως. Με τις πρώτες νότες μου έκανε εντύπωση η καλή ποιότητα ηχογράφησης παρά το ότι δεν διέθετα την sacd έκδοση και παρά το ότι το άκουγα στο δεύτερο σύστημα. Η συνομιλία τσέλου ορχήστρας ήταν ιδεώδης, με αποτέλεσμα μια εξαίρετη μουσική ροή. Η τεχνική της τσελίστριας, όπως ακούγεται και στην απαιτητική κατέντσα του Caplet άψογη. Κέρδος ήταν επίσης η αναβίωση του ενδιαφέροντος για ένα έργο του 20ου αιώνα από έναν ταλαντούχο συνθέτη που πέθανε νέος στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο.

Επειδή ήμουν ιδιαίτερα αρνητικός στην ενορχήστρωση του Gilles Colliard πρέπει να πω ότι τον έχω ακούσει και στο ορατόριο του Haydn, <Les sept dernières paroles du Christ en Croix> με την ορχήστρα δωματίου της Toulouse.


Συγκρίνοντας τον ακόμη και με τον Hanoncourt, παρά το ότι ο τελευταίος έχει και φωνές, νομίζω ότι πρόκειται για μια ηχογράφηση με αντίστοιχο συναίσθημα και πολύ καλύτερο ήχο. Πρόκειται για έναν δίσκο που δεν πρέπει να λείπει από την δισκοθήκη του φιλόμουσου που αγαπά αυτό το έργο.


Μικρό μουσικό ταξίδι από τον Caplet στον Haydn χάρις στον Sonorus

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Κρυστάλλινη καθαρότητα-ακρίβεια-κομψότητα.
Έργα των Mozart, Haydn, Cimarosa, Galuppi, C.P.E. Bach σε μια οργανική ενότητα.

 

[Alexandros_Wallace]

Για άλλη μια φορά εκπληκτικός ο Ισλανδός

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Μπορεί μια μουσική να μην ικανοποιεί είτε επειδή εμπεριέχει στοιχεία σκληρότητας είτε επειδή η μοντέρνα γραφή της προσλαμβάνεται και είναι σαν ξένη γλώσσα.

Η 2η συμφωνία του Thomas Larcher έχει τον παραπάνω χαρακτήρα αλλά αυτό είναι άνευ σημασίας. Η μουσική του είναι σαν ένα σενάριο πάνω στο υγρό κενοτάφιο των προσφύγων.

Το δεύτερο έργο, για ορχήστρα και βαρύτονο, μιλάει πάλι για τον χωρισμό αλλά τώρα σε προσωπικό επίπεδο πάνω σε κείμενα της Αυστριακής ποιήτριας Ingeborg Bachmann.

Για δεκτικούς ακροατές.

 

[Sonorus]

View attachment 188915

Μπορεί μια μουσική να μην ικανοποιεί είτε επειδή εμπεριέχει στοιχεία σκληρότητας είτε επειδή η μοντέρνα γραφή της προσλαμβάνεται και είναι σαν ξένη γλώσσα.

Η 2η συμφωνία του Thomas Larcher έχει τον παραπάνω χαρακτήρα αλλά αυτό είναι άνευ σημασίας. Η μουσική του είναι σαν ένα σενάριο πάνω στο υγρό κενοτάφιο των προσφύγων.

Το δεύτερο έργο, για ορχήστρα και βαρύτονο, μιλάει πάλι για τον χωρισμό αλλά τώρα σε προσωπικό επίπεδο πάνω σε κείμενα της Αυστριακής ποιήτριας Ingeborg Bachmann.

Για δεκτικούς ακροατές.

Πολύ ενδιαφέρον αλλά περίμενα περισσότερο ολοκληρωμένο έργο.
Μετά το πέρας της ακρόασης ένιωσα πως κάτι του έλειπε.