Συλλέκτες και Μεγάλες Συλλογές. Δίσκοι και όχι μόνο!

Όταν πέθανε ο Κ. Γιανουλόπουλος, είχα διαβάσει μία συνέντευξη
της συζύγου του ιδικτήτη της Prestige - ήσαν οικογενειακοί φίλοι -
η οποία έλεγε ότι, ''για πολλά χρόνια πίστευα, ότι ο αντρας μου
έχει τη μεγαλύτερη συλλογή δίσκων jazz στον κόσμο (70.000) δίσκοι
περίπου, μέχρι που είδα τη συλλογή του Κώστα.....! Όταν τον ρώτησα
πόσοι είναι μου είπε 110.000!'' (το 90% αυτών jazz).
 
Ειναι πραγματικά δύσκολο απο ενα νούμερο και μετά να βρείς δίσκους που δεν εχεις.
Εχω φλερταρω τους 4000 με ολα (σχεδόν) τα είδη μουσίκης και στα ράφια βλέπω συνέχεια δίσκους που εχω.
Φαντασου 70.000 και στο ίδιο είδος μουσικής. Απιστευτο ψαξίμο θα θέλει για να βρείς κάτι που δεν εχεις.
 
Για μένα ρε παιδιά μου φαντάζουν εξωπραγματικά τα νούμερα αυτά. Πάντως μπράβο τους.
Για όλα αυτά (όπως λέω), χρειάζονται τα λειρουργούν τα 3 χι (χχχ) μαζί. Χρόνο,ς Χρήμα, Χώρος.
 
Τα 3χι μαζί ε καλό και σωστό αν και μου φέρνει στο μυαλό πονηρά πραγματα.
 
Μην ανησυχείτε .... και για το κανονικό ΧΧΧ χρειάζονται οπωσδήποτε Χρόνος Χρήμα Χώρος ...
 
Μια δισκοθήκη, ανεξάρτητα από το μέγεθός της, αν είναι αρχειοθετημένη π.χ. κατ' αλφαβητική σειρά και είδος μουσικής, δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα στο να βρεις ένα δίσκο που θέλεις. Κάτι που πολύ συχνά ερωτούν οι φίλοι και απορούν για την ευκολία με την οποία βρίσκω ένα δίσκο. Μάλιστα για πάρα πολλούς δίσκους θυμάμαι και από πού τους αγόρασα. Λ.Σ.
 
Μια δισκοθήκη, ανεξάρτητα από το μέγεθός της, αν είναι αρχειοθετημένη π.χ. κατ' αλφαβητική σειρά και είδος μουσικής, δεν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα στο να βρεις ένα δίσκο που θέλεις. Κάτι που πολύ συχνά ερωτούν οι φίλοι και απορούν για την ευκολία με την οποία βρίσκω ένα δίσκο. Μάλιστα για πάρα πολλούς δίσκους θυμάμαι και από πού τους αγόρασα. Λ.Σ.
ακριβως ετσι και ενα exel σε αλφαβητική σειρά για να δουμε τι θα ακουσουμε ,που θα το βρουμε και αν εχουμε και ενα smartphone εχουμε και τη λιστα μαζι μας για να μην αγοραζουμε διπλους δισκους.
 
Καποιους διπλους δισκους θελουμε και τους αγοραζουμε διπλους :smile:
 
Καποιους διπλους δισκους θελουμε και τους αγοραζουμε διπλους :smile:

Αυτό ακριβώς. Αγοράζεις διπλό κάποιο δίσκο επειδή είναι διαφορετική εκτύπωση, ποιότητα, κλπ. π.χ. "Friday night in San Francisco" Al Di Meola, John McLaughlin & Paco de Lucia. Την ελληνική κοπια και την επανέκδοση της Pro-ject.
Μόνο μια φορά αγόρασα κατά λάθος τον ίδιο δίσκο και παρόλα αυτά τα τραγούδια που είχε μέσα δεν ήταν ακριβώς τα ίδια αλλά διέφεραν. Ο ένας είχε μερικά που δεν υπήρχαν στον άλλο.
Πρόκειται για το "Adelante" των Quilapayun. Μια ιταλική και μια Ηπανική έκδοση.

P.S. Κάτι παίζει με την κωδικοποιίηση χαρακτήρων του φορουμ και δεν βλέπει τους τόνους.
 
Η λίστα ειναι για να θυμόμαστε τι έχουμε και να μην αγοράζουμε ακριβώς τους ιδιους δίσκους, οι επανεκδοσεις ειναι μια αλλη υπόθεση.
:Banane0:Κάτι παίζει με την κωδικοποιίηση χαρακτήρων του φορουμ και δεν βλέπει τους τόνους:Banane0:
 
Άμα είναι κάθε φορά που πάω για αγορά δίσκων να έχω λίστα μαζί μου και να ελέγχω πάει το χάσαμε το κορμί πατριώτη.
Οι τόνοι στα λατινικά γράμματα δεν εμφανίζονται καθόλου και αντι γι' αυτούς βγαίνουν κάτι σύμβολα. Ενώ κατά την πληκρολογηση φαίνονται σωστά μόλις σταλεί το ποστ δε φαίνονται.
 
Τώρα κατάλαβα τι εννοείς. Μιλάς για άλλες γλώσσες πλην Αγγλικών.

Το έχουμε διαπιστώσει.. Δεν είναι κάτι που μπορεί να φτιαχτεί εύκολα και να πω την αλήθεια του έχουμε δώσει και αρκετά μικρή προτεραιότητα.
 
Άμα είναι κάθε φορά που πάω για αγορά δίσκων να έχω λίστα μαζί μου και να ελέγχω πάει το χάσαμε το κορμί πατριώτη.
Πατριωτη, μάλλον δεν ειδες το προηγουμενο post μου, το exelaki μπορείς να το εχεις μαζί σου πάντα στο κινητο σου
 
Η δυστυχία του να έχεις πολλούς δίσκους. Αν σας περισσεύουν 1.500.000 δολάρια


Ζητείται αγοραστής 300.000 δίσκων!

Της Μαρίας Μαρκουλή

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Πέμπτη 26 Απριλίου 2012





Ο Μάρεϊ Γκέρσενζ έχει μια τεράστια συλλογή δίσκων βινυλίου. Αλλά όσο πλησιάζει τα ενενήντα, από περιουσιακό στοιχείο τού γίνονται φόρτωμα


Ο,τι δίσκο θέλεις θα τον βρεις. Ο Αμερικανός Μάρεϊ Γκέρσενζ είναι πολύ περήφανος για τη συλλογή του. Στα ξύλινα ράφια του δισκοπωλείου του μπορεί κανείς να βρει τα πάντα. Ροκ, τζαζ, κλασική, κάντρι, σόουλ. Εχει πάνω από 300.000 δίσκους. Και ένα μεγάλο πρόβλημα μαζί με αυτούς: πώς να τους ξεφορτωθεί.

Ο 87χρονος ηθοποιός και πρώην τραγουδιστής όπερας μαζεύει δίσκους πάρα πολλά χρόνια και η συλλογή του αξίζει σήμερα περισσότερο από 1,5 εκατομμύριο δολάρια με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς.

Δίσκοι από το πάτωμα ώς το ταβάνι. Κάθε τόσο εμφανίζεται κάποιος με μια προσφορά, αλλά μέχρι τώρα δεν υπήρξε καμία που να αξίζει να συζητήσει. «Κανείς δεν φαίνεται να έχει τα χρήματα, τον χώρο για να τους βάλει ή μια καλή ιδέα για το τι μπορεί να τους κάνει», εξηγεί στους «Τάιμς του Λος Αντζελες».

Στο Λος Αντζελες επίσης, όπου οι άνθρωποι σκέφτονται πάντα σε … ταινίες, η ιστορία του Μάρεϊ Γκέρσενζ έγινε ντοκιμαντέρ, το «Music Man Murrey», στο οποίο παρακολουθούμε τις προσπάθειες του «μουσικάνθρωπου Μάρεϊ» να βρει τον κατάλληλο αγοραστή της συλλογής του.

Ο λόγος όμως που επείγει τον κ. Μάρεϊ να δώσει τους δίσκους του δεν έχει να κάνει με το ότι κουράστηκε μόνο να συντηρεί το δισκάδικο. Αντίθετα, θέλει να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην άλλη του καριέρα, αυτή του ηθοποιού.

Στο αμερικανικό κοινό, άλλωστε, είναι γνωστός από τους μικρούς ή κάπως μεγαλύτερους ρόλους σε ταινίες όπως το «Smashed», το «Hangover», το «I Love You, Man» και σε τηλεοπτικές σειρές όπως το «NCIS: Los Angeles» και το «House M.D.». Kαι συνεχίζει να έχει αρκετές προτάσεις για να παίξει σε ταινίες ή διαφημίσεις, που του εξασφαλίζουν τελικά ένα καλό εισόδημα, ενώ από το δισκάδικο συνεχώς χάνει χρήματα.

Δεν λείπουν βέβαια και οι κυνηγοί σπάνιων βινυλίων που είναι έτοιμοι να πληρώσουν ακριβά για κάτι που μπορεί να βρουν στο κατάστημά του. Ενας φανατικός συλλέκτης από τη Νέα Υόρκη έδωσε αρκετά λεφτά για έναν δυσεύρετο δίσκο άγνωστου βιολονίστα. Ο γιος του Γκέρσενζ, ο Ιρβ, ο οποίος είναι μουσικός, έχει την άποψη πως η συλλογή θα φέρει περισσότερα χρήματα μέσα από το Ιντερνετ, όπου θα έχουν πρόσβαση περισσότεροι αγοραστές. Αλλά κι αυτό θέλει δουλειά για να μπορέσουν να «περαστούν» μέσα όλοι αυτοί οι τίτλοι.

Ποια θα ήταν για τον κύριο Μάρεϊ η ιδανική λύση; Να πάει η συλλογή σε κάποιο μουσείο, όπως λέει και στο ντοκιμαντέρ. Αλλά τα μουσεία δέχονται δωρεές και εκείνος «δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο», έχει ανάγκη τα χρήματα.

Τα λειτουργικά έξοδα του καταστήματος μαζί με τις τρεις αποθήκες που χρειάζεται για να φυλάει τους δίσκους είναι μεγάλα. Και όσο και αν το βινύλιο έχει γίνει πάλι μόδα, είμαστε στην ψηφιακή εποχή, οι νέοι «κατεβάζουν» μουσική και αυτό δεν αλλάζει. Είναι και λίγο αργά για τον κύριο Μάρεϊ, που πλησιάζει τα 90, να αλλάξει συνήθειες. Τι του μένει να κάνει εκτός από το να απολαμβάνει τη μουσική του; Το προφανές, να «σπάσει» τη συλλογή και να πουλήσει τα κομμάτια της. Είναι δύσκολη εποχή και για συλλέκτες.

http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4715187
 
Το πιο χαρακτηριστικο προτερημα (και αναγκαια συνθηκη) του συλλεκτη ειναι η μνημη.
Οχι μονο γνωριζουν απεξω το καθε κομματι της συλλογης τους χωριστα, αλλα και τις original εκδοσεις, επανεκδοσεις σε αλλες χωρες του πλανητη κλπ.
Μιλαμε τωρα για δεκαδες χιλιαδες κομματια.
Οι πιο καλοι ξερουν και τους μουσικους, σε τι κομματια επαιζε ο καθενας και πως, σκετη τρελα
Αυτοι εχουν προχωρησει πολυ περα απο τη συνθηκε των τριων χ που ανεφερε καποιος φιλος πραπανω.