Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

Skakinen

AVClub Fanatic
22 November 2006
10,358
Αθήνα
Στατιστικά μιλώντας, είναι μάλλον ασυνήθιστο δύο σύζυγοι (ή σύντροφοι κλπ) να έχουν την ίδια αγάπη για κάτι στον ίδιο βαθμό.

Όσον αφορά το δικό μας τομέα τη Μουσική.

Τι σχέση έχουν οι σύζυγοι (σύντροφοί) μας με τη Μουσική;
Πώς βλέπουν το δικό μας πάθος για τη Μουσική;
Τα ακούσματά τους είναι ίδια με τα δικά μας; Πώς αντιδρούν σε ακούσματα ασυνήθιστα γι' αυτούς αλλά και για το μέσο ακροατή;
Έχουμε προσπαθήσει να τους μεταδώσουμε το ''μικρόβιο'';
 
πάντως η δική μου....(περάσαμε τα 30 χρόνια μαζί) αρχικά ρουφούσε με μανία ό,τι της έδινα και άκουγε τα πάντα....

Τώρα ....κάθε πέρσι και καλύτερα...
 
πάντως η δική μου....(περάσαμε τα 30 χρόνια μαζί) αρχικά ρουφούσε με μανία ό,τι της έδινα και άκουγε τα πάντα....

Τώρα ....κάθε πέρσι και καλύτερα...

Έτσι είναι στην αρχή, ρουφάνε τα πάντα για να δείξουν προθυμία κι αφοσίωση :D
 
Last edited:
Η δικιά μου είναι πλέον του mainstream ελληνικού και ξένου. Κάποτε άκουγε και Χατζηδάκι και δοκίμαζε (με το σταγονόμετρο) και άλλα πράγματα (κλασσική κυρίως) αλλά όχι πλέον. Όταν ακούγεται κάτι περίεργο (Jarrett solo) απλώς με ρωτάει πώς το αντέχω, ενώ σε κάποια πολύ free (Schweizer, Cecil Taylor) με κοιτάει με ένα βλέμμα που λέει ότι μάλλον χρειάζομαι ψυχιατρική βοήθεια και με ρωτάει ''πραγματικά σου αρέσει αυτό το πράγμα;''
Πάντως πρέπει να της αναγνωρίσω ότι με έχει συνοδεύσει αρκετές φορές σε συναυλίες κλασσικής (θυμάμαι το σόκ που είχε πάθει όταν μπαίνοντας στην αίθουσα του Μεγάρου αντίκρυσε μόνο ένα πιάνο - βλέπετε είχα ''ξεχάσει'' να της πω ότι επρόκειτο για ρεσιτάλ) ενώ εγώ αρνήθηκα σθεναρά και τους U2 και το Ρουβά και τον Χατζηγιάννη. Με βλέπω όμως για το Wall του Waters στο OAKA.
 
.......... ενώ εγώ αρνήθηκα σθεναρά και τους U2 και το Ρουβά και τον Χατζηγιάννη. Με βλέπω όμως για το Wall του Waters στο OAKA.

κράτα γερά για τον Χατζηγιάννη:ernaehrung004:…..στον Ρουβά και να πήγαινες θα ήταν ανώδυνο…
 
πάντως η δική μου....(περάσαμε τα 30 χρόνια μαζί) αρχικά ρουφούσε με μανία ό,τι της έδινα και άκουγε τα πάντα....

Τώρα ....κάθε πέρσι και καλύτερα...

προχτές με έβαλε να πάρω real news γιά τον ...Τερζή.....:afro:
 
Στατιστικά τα καλύτερα έτερα ημίσεα, τρίτα, τέταρτα ή οτιδήποτε είναι αυτά που ακούν Βέρτη, Μακρόπουλο, Γιανιά κι ακόμη περισσότερο Μπουγά ή Τερλέγκα. Αυτό συνήθως συνδυάζεται με μια υπέροχη ελαφρότητα του είναι που λειτουργεί αγχολυτικά κι ανεβάζει τη λίμπιντο όπου κι όταν πρέπει. Τις άλλες ώρες υπάρχει πρόβλημα, αλλά πάλι, γιατί να υπάρχουν τέτοιες? Δυστυχώς μετά ανακαλύπτουν ένα νέο κόσμο ποιότητας, το Χατζηγιάννη κι όλη αυτή η μαγεία χάνεται... Ο σκοτωμένος τότε έρωτας αναπολεί στις γαρδένιες του χθες τη χαλαρή εκείνη καύλα της επιφανειακής γκόμενας που άλλαξε, της λίμπιντο που έπεσε, της φούστας που έγινε μπλουτζήν...
 
Last edited:
εγώ στη θέση σου (ως Διαχειριστής της Μουσικής) θα σκεφτόμουνα να το ομολογήσω δημοσίως αυτό
:D

γιατί, υπάρχει ασυμβίβαστο?:afro:
 
ΧΑ!
Συμβαδίζουν απόλυτα τα γούστα μας με το έτερο ήμισυ !

Εγώ απο ρεμπέτικα μέχρι progressive house & breaks(ανάλογα την διάθεση) κι εκείνη Χατζηγιάννη και λοιπά "i love you, you love i?" κομμάτια όπως συνηθίζω να τα χαρακτηρίζω.:ADFADF1:
 
Εάν ακούω τίποτα μεγάλα συμφωνικά ("τι είναι αυτά τα πεθαμενατζίδικα") και κάνω το λάθος να τσιμπήσω λιγάκι την ένταση ώστε (λόγω μεγάλων δυναμικών) να μην ακούω τα ήσυχα περάσματα σαν ψίθυρο, παίζει και κατέβασμα του διακόπτη του ενισχυτή (αλλά την προηγούμενη φορά της την έφερα, είχα συνδέσει τον ταπεινούλη t-amp τον είχα κρύψει κάτω από το ρακ και άκουγα φλακ και έψαχνε τι να κλείσει :p ).


Τερζήδες κλπ λαϊκά όχι δεν ακούει, αλλά σαν γυναίκα μια Θεοδωρίδου (από λαϊκά) ή κανέναν Χατζηγιάννη (από ιμιτασιόν) όλο και θα ακούσει καμιά φορά.

Σε άλλα πάλι μπορεί και να συμπέσουμε πχ της αρέσει ο Χατζιδάκις, της αρέσει η Γιαμαγκάτα, άλλα πάλι δεν τα μπορεί καθόλου (πχ το Smile -sorry chief). Τουλάχιστον της αρέσουν κι αυτής οι Beatles.
Νομίζω το βασικό είναι πως ακούει τη μουσική ως υπόκρουση, δεν θα κάτσει για "ακρόαση".
 
Δεν μπορείτε να φανταστείτε εκεί στο 80 τι Chick Corea, Miles Davis, Stones, Beatles, Larry Coryell, CSNY....
τώρα μετα βίας δυό τρία ονόματα από τα παραπάνω...

και επειδή ασχολείται με τον χορό, αν δεν χορεύεται, ...είναι άχρηστο.