Τελικά χθές έφερα στο χωριο την Κάλλι!!!
Μιλάμε γιά ένα καθαρόαιμο Kolie μόλις τεσσάρων μηνών....μιά σκέτη γλύκα.
Σε όλο το ταξίδι ήταν σαν να μην υπήρχε σκυλί στο αυτοκίνητο.Εχω ταξιδέψει και ταξιδέψει με σκυλιά,μικρά και μεγάλα...αυτο το πράγμα δεν το έχω ξαναδεί.Και άλλες 10 ώρες ταξίδι να είχαμε ,δεν θα την ενοχλούσε καθόλου!!!
Απο χθές λοιπόν και μέχρι τώρα έχω ασχοληθεί πολύ μαζί της, και δείχνει να έχουμε κερδίσει κι'όλλας την εμπιστοσύνη και την αγάπη της.
Δεν διαμαρτύρεται καθόλου σε ότι και εαν της κάνεις.....είτε την δέσεις είτε την λύσεις...είτε την εχεις μέσα στο σπίτι, είτε όχι...είτε παίξεις μαζί της είτε όχι....είτε την ζαλίζει στα παιχνίδια η Λάρα είτε όχι....
Τολμώ να πώ ,ότι η Κάλυ είναι ένα απο τα ελάχιστα σκυλιά που με έχουν κερδίσει απο τις πρώτες ώρες, απο τον χαρακτήρα που δείχνει.Θα πρέπει να βγεί εκπληκτικό σκυλί, επαληθεύοντας μάλλον την θεωρία ότι τα Κόλευ φημίζονται για την φιλικότητά τους προς όλους, την αφωσίωσή τους στους κυρίους τους,και την προστατευτικοτητά τους σε ανθρώπους που τα αγαπούν.Απο ότι έχω καταλάβει αυτές τις πρώτες ώρες, είναι πανέξυπνη και απίστευτα υπομονετική στην ζαλάδα που της έχει προξενήσει η άλη μικρή και νέα της παρέας Λάρα.
Τελικά έχουν καταφέρει να τα βρούν μαζί ,ξεπερνώντας τόσο η Λάρα τον φόβο της απο μεγαλύτερα σκυλιά, όσο και η Κάλλι τα τερτίπια της Λάρας και τον νέο χώρο που βρέθηκε.
Εδω και πολλά χρόνια ,απο μικρός και απο τότε που ο πατέρας μου είχει σαν κατοικίδιο σύντροφο ένα απίστευτο Κόλευ (Μπόμπης),και αργώτερα άλο ένα Κλόκ) έχω αγαπήσει και εκτιμήσει πάρα πολύ την συγκεκριμένη ράτσα,μιά και την θεωρώ ιδανική για πολλά πράγματα,αφού εκτός των άλων και σαν φύλακες τα Κόλευ τα πηγαίνουν περίφημα.
Τελικά η Κάλλι, με την Λάρα φαίνεται να εξελίσονται απο μικρές σε δύο πολύ καλές φίλες, αν και διακρίνω μιά ανάγκη προστατευτικότητας, στοργής και απίστευτης υπομονής απο την Κάλλι προς την Λάρα.
Πάιζουν μαζί με το ίδιο κόκκαλο(η μία απο την μία πλευρά και η άλη απο την άλη)....ξεκουράζονται και κοιμούνται μαζί, σχεδόν αγκαλιά έξω απο την πόρτα μου,τρώνε μαζί απο την ίδια φέττα καρπούζι(!!!),και μοιράζονται το ίδιο μπόλ νερού και φαγητού.Αν αυτο δεν είναι η αρχή μιάς μεγάλης φιλίας, τότε τι είναι;
Ελπίζω αυτη την φορά ,να μην σταθούμε άτυχοι και να μπορέσουν και οι δυό τους να ζήσουν κοντά μας γιά πολλά πολλά χρόνια, αφού τις αγαπάμε και τις δυό πολύ.
Το δύσκολο είναι να μάθω και στις δύο ταυτόχρονα να ξεχωρίζουν το ονομά τους,αφού και οι δύο είναι ακόμη πολύ μικρές....λέτε να τα καταφέρω;
Ευχή:
Nα γυρνούσε και ο Κλουζώ γαμώτο.....
Παμε πρώτα να γνωρίσουμε την Κάλλι στις επόμενες foto...