Τα λόγια της ημέρας ....

Re: Απάντηση: Τα λόγια της ημέρας ....

Billy the Kid said:
Κανείς δεν μπορεί να πουλήσει τη γη πάνω στην οποία περπατούν οι άνθρωποι.

Crazy Horse Oglala Sioux
Click to expand...

Υπόψιν ότι στις ΗΠΑ πουλάνε οικόπεδα στην σελήνη ...
 
"Αν όλα τα ζώα έρχονταν από τους λόφους,

αν όλα τα ψάρια έρχονταν από τα ποτάμια,

αν όλα τα πουλιά κατέβαιναν από τον ουρανό,

θα διακρίναμε πόσο μικρή είναι η ζωή,

κάπου ανάμεσα στο βουνό και το μυρμήγκι.

Θα αντιλαμβανόμασταν ότι τόσα χρόνια

το μόνο που κάναμε ήταν να προσπερνάμε

απρόσεκτοι τα πάντα

επιστρέφοντας σκεφτικοί κατά μήκος

της κυρτότητας της γης."


Γνωμικό των Chickasaw της Οκλαχόμα.
 
165455_492557764144547_534978730_n.jpg
 
Πολυτέλεια λέγεται η αποκορύφωση της προόδου του πολιτισμού, όταν η κλίση προς το περιττό αρχίζει να ζημιώνει το απαραίτητο.

-Ι. Καντ.
 
Αν μια επαναστατική οργάνωση δεν είναι φτιαγμένη για να διαλύεται σε μαζικές δομές δημιουργημένες από την επανάσταση, όταν η λειτουργία της ως καταλύτη έχει ολοκληρωθεί, αν οι δομές της δεν μοιάζουν με εκείνες της ελευθεριακής κοινωνίας που προσπαθεί να δημιουργήσει, ώστε να μπορεί να εξαφανιστεί μέσα στις επαναστατικές δομές του μέλλοντος, τότε η οργάνωση γίνεται όχημα που μεταφέρει μορφές του παρελθόντος στην επανάσταση.

-Murray Bookchin
 
Το μεγαλειώδες είναι αναγκαστικά σκοτεινό για τους αδύναμους. Αυτό που μπορεί να γίνει άμεσα κατανοητό από έναν ηλίθιο δεν αξίζει την προσοχή μου.

William Blake
 
σε "ελεύθερη" απόδοση .............

"...Πιστεύω ότι το αστικό καθεστώς είναι ανίκανο πια
να ρυθμίσει τις σύγχρονες ανάγκες κι ανησυχίες
του κοινωνικού συνόλου διότι:

Ο ι κ ον ο μ ι κ ώ ς
- στηρίζεται στη λ η σ τ ρ ι κ ή ατομική οργάνωση
της παραγωγής και στην ά ν ι σ η κατανομή του πλούτου.

Κ ο ι ν ω ν ι κ ώς -
δεν υπάρχει πια καμία η θ ι κ ή
που να στηρίζει τις σ χ έ σ ε ι ς των ανθρώπων.

Π ο λ ι τ ι κ ώ ς -
η άρχουσα τάξη διαχειρίζεται την πολιτική εξουσία
προς όφελος της, εις βάρος της μεγίστης πλειονοψηφίας
του λαού και αποδείχνεται μ ά τ α ι η
Δεν υ π ά ρ χ ε ι πια στο αστικό καθεστώς
ένα ανώτερο ι δ α ν ι κ ό που να δίνει ευγένεια
και συνοχή στις ενέργειες των ατόμων και των κρατών.

Δεν υπάρχει πίστη -
δηλαδή ένας υ π ε ρ α τ ο μ ι κ ό ς ρ υ θ μ ό ς
που να ρ υ θ μ ί ζ ε ι τις σκέψεις, τα αισθήματα
και τις πράξεις των ατόμων.

Η αστική τάξη γκρέμισε τη φεουδαρχία, απέδωσε
- σε θαυμαστή ποσότητα και ποιότητα -
ό,τι μπόρεσε στη σκέψη, στην τέχνη,
στην επιστήμη και στην πράξη.
Τώρα διαγράφει τη μοιραία καμπύλη προς τα κάτω.

Ζούμε την παρακμή τούτη κι επομένως είναι
πολύ δ ύ σ κ ο λ ο να την αντιληφθούμε.
Όμως, τόσο είναι γοργή η αποσύνθεση, ώστε
και οι πιο παχύδερμοι αρχίζουν να ανησυχούν.

Και διαγράφονται φανερά δύο ειδών προσπάθειες:

1. Άλλοι μάχουνται να συγκρατήσουν το αστικό καθεστώς,
πολεμώντας κάθε αντίθετη ενέργεια και πράξη.

2. Άλλοι μάχουνται να το ρίξουν, αντικαθιστώντας το
με νέο - κατά την πεποίθηση τους δικαιότερο
και εντιμότερο -καθεστώς.

Ποια τ ά ξ η θα διαδεχτεί το αστικό καθεστώς;

Ακλόνητα πιστεύω η τάξη των ε ρ γ α ζ ο μ έ ν ω ν:
Εργάτες, αγρότες και πνευματικοί παραγωγοί.
Η τάξη αυτή πέρασε το πρώτο στάδιο
-της φ ι λα ν θ ρ ω π ί α ς.
Δεν αποτείνεται πια, όπως πριν από ένα αιώνα,
στην φιλανθρωπία των πλουσίων,
δεν ζ η τ ά ε ι πια ε λ ε η μ ο σ ύ ν η.

Πέρασε έπειτα στο δεύτερο στάδιο
- της δ ι κ α ι ο σ ύ ν η ς.
Δε ζητάει πια να καταλάβει την αρχή..
γιατί αυτό είναι το δίκαιο.

Βρίσκεται στο τρίτο και τελευταίο στάδιο:
Π ι σ τ ε ύ ε ι τώρα πως θα πάρει την εξουσία,
γιατί τέτοια είναι η ιστορική ανάγκη..."

Κι έτσι βρισκόμαστε σήμερα στο κρίσιμο σημείο,
όπου μιά τάξη, παρ' όλη την εξωτερική ισχυρότατη
εμφάνισή της, τρεκλίζει, σ α λ ε ύ ο υ ν τα θ ε μέ λ ι α της,
έχασε την ψυχική της συνοχή -κι αποσυντίθεται.

Μιά άλλη τάξη σ υ ν τ ά ζ ε τ α ι, οργανώνεται,
π ι σ τ ε ύ ε ι.
Μα δεν οργανώθηκε ακόμα εντελώς,
δεν εφωτίστηκε ακόμα όλη,
δεν έλαβε ακόμα τέλεια συνείδηση της δύναμής της
-διατελεί ακόμα σκλάβα του σαπημένου κολοσσού.

Οι παλιές αξίες έχασαν την πίστη που τις εστήριζε και
τους έδινε νόημα και κύρος- οι νέες αξίες
δημιουργούνται ολοένα,
δεν πήραν ακόμα τη σταθερή τους μορφή.

Ποιό είναι το χ ρ έ ο ς μας;
Να ετοιμαζόμαστε.

Πώς;
Μορφώνοντας σαφή ι δ έ α της ιστορικής στιγμής
που περνούμε, φωτίζοντας το λαό και δίνοντας νέο,
υψηλότερο π ε ρ ι ε χ ό μ ε ν ο στις έννοιες
της εργασίας, της δικαιοσύνης και της αρετής.

'Ετσι μονάχα θα μπορέσουν οι μάζες να' ναι έτοιμες
να μεταβούν απο τη συναίστηση των δικαιωμάτων τους
στην πραγμάτωση των υποχρεώσεών τους.
'Ετσι μονάχα, όταν θα' ρθει η μοιραία στιγμή,
θα μπορέσουν ν' αναλάβουν ε υ θ ύ ν ε ς.

Ο α γ ώ ν α ς, όπως τον αντιλαμβάνουμαι,
δεν είναι απλώς οικονομικός. Η οικονομική χειραφέτηση
είναι μονάχα μ έ σ ο για την ψυχική και πνευματική
χειραφέτηση του ανθρώπου.


Ομολογία πίστεως του "τέκτονα" και κομμουνιστή Ν. Καζαντζάκη στον ανακριτή ..........

το πρωτότυπο κείμενο ................

http://www.patris.gr/articles/198986/131461?PHPSESSID=#.Uo8WVOLA6Uk
 
Last edited:
Ένας ακόμη ''επικίνδυνος'' για την ''Δημοκρατια'' της παρταλιας...


Αν ο Χριστός σας είναι Εβραίος, το αυτοκίνητό σας ιαπωνικό, η πίτσα που τρώτε ιταλική, η δημοκρατία σας ελληνική, οι αριθμοί σας αραβικοί, τα γράμματά σας λατινικά, τότε γιατί ο γείτονάς σας είναι ξένος;

Julos Beaucarne (Τραγουδοποιός)
 
Last edited:
Αν στον κόσμο σήμερα υπήρχε ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων που επιθυμούσε τη δική του ευτυχία περισσότερο απ’ ό,τι επιθυμούσε τη δυστυχία των άλλων, σε μερικά χρόνια θα είχαμε έναν παράδεισο.

Bertrand Russell
 
Top Bottom