THE BEATLES POLL

Λοιπόν, για να μη ξεφεύγουμε απ το θέμα:
τα τελευταία χρόνια το αγαπημένο μου υπήρξε το Magical Mystery Tour.
Xειρότερο: το Yellow Submarine.
Με σημάδεψε το 'λευκό': μέχρι τότε πίστευα πως είναι φλώρια. Το Dear Prudence το ακούω ακόμα και ...anytime. Συν όλη τη β'πλευρά που κυριαρχεί ο Μάκα όπως και το Piggies που το λατρεύω.
Καλύτερο single που Δεν μπήκε σε άλμπουμ...αμφιταλαντεύομαι ανάμεσα στο Hey Jude και στο Rain.
Καλύτερο κομμάτι...θα σας πω το πιο αγαπημένο μου: είναι το Because (Abbey Road).
 
Επειδή μια παρόμοια κουβέντα κάνουμε στην δουλεία με έναν καλό συνάδελφο η απορία μου είναι η εξής:Τι είναι ποιο άτοπο,να κυνηγάς το παρόν,να προσπαθείς να φωτίσεις όλο και πιο πολλές γωνίες του σήμερα ή να είσαι stuck to the past χωρίς όμως να σκάβεις πιο βαθία?

Αν και τα ακούσματα μου είναι πλέον αποκλειστικά vintage έχω την επίγνωση της απώλειας του "τρέχον"...Απο την άλλη είμαι "αποκλεισμένος",δεμένος χειροπόδαρα απο τις μουσικές μονομανίες μου.Βέβαια όλοι οι retrofreaks έχουν ένα πλεονέκτημα.Το πλεονέκτημα του χρόνου.Όλα τα σπουδαία είναι εκεί έξω και περίμενουν να τα ανακαλύψω χωρίς να αλλοιώνονται απο το γρήγορο της εποχής μας.

Το τετριμμένο "η εξιδείκευση φέρνει την ανιδείκευση" μπορεί να ισχύει στην εργασία εντούτις στην μουσική η εξιδείκευση καταργεί τον χρόνο.
 
Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Συν όλη τη β'πλευρά που κυριαρχεί ο Μάκα
Click to expand...

συγχωρέστε με: μεγάλωσα με το βινύλιο.
Το άκουγα μαζί με ένα άλλο παραξηγημένο διαμάντι της ίδιας εποχής, επίσης διπλό: το Odessa των Bee Gees. Εχουν πάρα πολλά κοινά σημεία τα 2 άλμπουμ. Εκτός από την απήχηση στο κοινό.
 
Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Xειρότερο: το Yellow Submarine.
Click to expand...

Τεχνικώς είναι βέβαια LP, προσωπικώς ωστόσο δεν το συγκαταλέγω στα άλμπουμ τους. Κάποια κομμάτια που μπήκαν στο soundtrack μίας animated ταινίας (πολύ καλής, ομολογουμένως) στην οποία δεν είχαν και την ιδιαίτερη ανάμειξη. Αντιθέτως το Songtrack το '99 και πιο ολοκληρωμένο είναι, και πιο "φρέσκο" ακούγεται.
 
Ρε σεις , ας αναρωτηθούμε κάποια στιγμή γιατί ακούμε μουσική . Από ανάγκη για ευχαρίστηση ; Από ανάγκη για ενημέρωση πάνω σε ότι κυκλοφορεί; Ως ηχοταπετσαρία άλλων δραστηριοτήτων ; Ως ανάγκη επιβεβαίωσης του εαυτού μας μέσω των γνώσεων μας επί παντός πιθανού και απίθανου τύπου που κυκλοφορεί την μουσική του ή την "μουσική" του ;

Είμαστε μήπως δημοσιογράφοι - μουσικοκριτικοί ή είμαστε απλοί ακροατές ( ο καθένας μάλιστα με το προσωπικό βάθος γνώσεων του ) .
 
Προσωπικά και με κάθε ειλικρίνεια σας λέω πως χέστηκα για το τι καινούργιο κυκλοφορεί σε επίπεδο ροκ ποπ κλπ . Πήρα πολλά καινούργια πράγματα . Τα πουλάω σχεδόν όλα με ευχαρίστηση - ( για πολλά το έχω κάνει ήδη). Διότι μου κράτησαν 2-3 ακούσματα και μετά πήραν την θέση τους στο ράφι . Οπως επίσης χέστηκα για οποιουδήποτε είδους μουσική που δεν με ευχαριστεί , που δεν με τέρπει , που δεν μου ταιριάζει ηχητικά .
 
Κι αν δεν υπήρχαν τα remasters των αγαπημένων μου δίσκων ή αυτών που δεν πρόλαβα ή δεν κατάφερα να βρώ να αγοράσω κάποτε , θάχα σταματήσει προ πολλού να αγοράζω δίσκους . Και τα πρώτα από κεκτημένη ταχύτητα τα αγοράζω. Γιατί , ως ψυχαναγκαστικός πρέπει να αγοράσω κάτι . Μέχρι να το συνειδητοποιήσω .... που θα μου πάει
 
καλύτερα να ξύνεις τον πάτο του βαρελιού παρά να τρώς συνέχεια σελοφάν μεγαλοπρεπών και βαρύγδουπων δήθεν συσκευασιών.
Η καινούργια (υπάρχει ?) σύγχρονη σκηνή δε μου λέει τίποτα εκτός από ελάχιστα μα ελάχιστα ονόματα ή υποσύνολα της δουλειάς τους που αντέχουν στην καλύτερη 1-2 χρονάκια.

Νομίζω το έχω ξαναγράψει, λυπάμαι όλους εκείνους, που η διαδικασία ενηλικίωσής τους δεν συνέπεσε, έστω οριακά, με την περίοδο δράσης των φαμπ4 62-69,70 και την θύελλα που σάρωσε κοινωνικά και μουσικά τον πλανήτη τότε.
Όλα τα άλλα, είναι απλώς οδοντόκρεμες, μπορώ να πω χονδρότερα - ας το αφήσω.
Εξαιρείται πάντα η jazz.
Αν και όταν πάρεις τη δόση σου απ αυτήν, θα ξαναγυρίσεις με ανακούφιση στην διαρκή αναζήτηση, ανανέωση, επανεύρεση και επανακαθορισμό της μουσικής σκηνής από το συγκρότημα αυτό. Που όπως είπε ο μακαρίτης....
"we were just four guys ...who made it big..."

Απαντήσεις στα επι μέρους ερωτήματα έπονται.
 
1. ΚΑΛΥΤΕΡΟ - ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ LP - Sgt Pepper's
2. AΓΑΠΗΜΕΝΟ LP- Magical Mystery Tour
3. AΔΥΝΑΜΟ LP , με το λιγοτερο παιξιμο...- Yellow sub
4. ΚΑΛΥΤΕΡΟ - ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ SINGLE OR NON SINGLE ALBUM TRACK - Strawberry fields
5. AΓΑΠΗΜΕΝΟ SINGLE - δύσκολο να πεις....paperback writer...Ι should have known better....και άλλα....
6. XEIΡΟΤΕΡΟ SINGLE...δεν μπορείς να πεις....
 
supersonic said:
λυπάμαι όλους εκείνους, που η διαδικασία ενηλικίωσής τους δεν συνέπεσε, έστω οριακά, με την περίοδο δράσης των φαμπ4 62-69,70 και την θύελλα που σάρωσε κοινωνικά και μουσικά τον πλανήτη τότε.
Click to expand...

:worshippy: :worshippy: :worshippy:

o σύγχρονος Διαφωτισμός, chief. Κι όχι από πάνω, από κάποιους πεφωτισμένους, αλλά μέσα από τη λαϊκή κουλτούρα.
Εδώ, συμφωνώ μαζί σου 100%.
 
Κωστας Λυμπεροπουλος said:
:worshippy: :worshippy: :worshippy:

o σύγχρονος Διαφωτισμός, chief. Κι όχι από πάνω, από κάποιους πεφωτισμένους, αλλά μέσα από τη λαϊκή κουλτούρα.
Εδώ, συμφωνώ μαζί σου 100%.
Click to expand...

ώρες ώρες μούρχεται να σε πνίξω...:grinning-smiley-043 μετά συμφωνείς μερικώς με τα λεγόμενά μου....:flipout:
μα να μου βάζεις τον Σολάλ τώρα στην ίδια ζυγαριά....

Κι ο Λέννον αμα ζούσε κάτι τέτοια θα έπαιζε τώρα....
 
1. ΚΑΛΥΤΕΡΟ - ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ LP - Sgt Pepper's 1967

2. AΓΑΠΗΜΕΝΟ LP- Magical Mystery Tour 1967

3. AΔΥΝΑΜΟ LP , με το λιγοτερο παιξιμο -With the Beatles 1963

4. ΚΑΛΥΤΕΡΟ - ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ SINGLE OR NON SINGLE ALBUM TRACK - Strawberry fields / Penny Lane (double sided single) 1967

5. AΓΑΠΗΜΕΝΟ SINGLE - i am the Walrus 1967

6. XEIΡΟΤΕΡΟ SINGLE - ob-la-di , ob-la-da 1968
 
σκεφτηκα το τελειο βασανιστηριο για τον Κωστα ...
κλειδωμενος στην σοφιτα...
με το μπομπινοφωνο να παιζει στο max james taylor...:flipout:
ΚΙΟΥΜΠΡΙΚΙΚΟ ΕΕΕΕΕ:flipout:
 
Top Bottom