Re: THE MARS VOLTA - AMPUTECHTURE
Επανήλθα....
Σε γενικές γραμμές πολύ προσεγμένη προσπάθεια, το έργο (ναι έτσι θα το χαρακτηρίσω) είναι σχεδόν ενορχηστρωμένο (όσο ενορχηστρωμένο μπορεί να είναι ένα πόνημα τέτοιου είδους - και αυτό είναι κομπλιμέντο) και άρτια εκτελεσμένο, με ενστάσεις.
Οι ενστάσεις πάνε στις φωνές κύρια, που είναι, αν όχι απαίδευτες, τουλάχιστον δεν έχουν χροιές.
Σε πολλά σημεία θέλουν να είναι Plant χωρίς να τα καταφέρνουν, ενώ σε άλλα σημεία η αργεντίνικη προφορά της αγγλικής αλλά και της μητρικής ξενίζει δυσάρεστα.
Βέβαια έχει και εξαιρέσεις. Πχ τα αργεντίνικα στο asilos magdalena έχουν κάτι γλυκά τραβηχτικό, κάτι που θυμίζει ψηλά τακούνια, τεσπα κάτι σε Αλμοδοβάρ, ενώ η κιθάρες είναι πάρα πολύ προσεγμένες συνθετικά, ενορχηστρωτικά και έχουν και πρωτοτυπία, κάτι που είναι σπάνιο σε τέτοια σύνολα.
Άλλη ένσταση πρώτα η ηχογράφηση που αδικεί το δίσκο και ύστερα ο ήχος από τις κιθάρες. Είναι εξαιρετικά δυσάρεστα φαζαρισμένος σε κάποιες στιγμές και πάρα πολύ σκληρός, ιδίως σε κομμάτια που δεν τους πρέπει όπως πχ το vicarious atonement ή το viscera eyes θυμίζοντας τον ήχο του Steve Howe στο Relayer ή του Frip στις πολυπλοκώτερες στιγμές του (και αυτό κομπλιμέντο)
Πάντως ο δίσκος μου μένει σαν μιά εξαιρετική προσπάθεια που κάπου κλωτσάει την καρδάρα με το γάλα.
Λίγο αν το vicarious atonement κατέληγε κάπου και να μην ήταν μιά συνεχής ατέλευτη προσπάθεια, λίγο αν τα φωνητικά του viscera eyes ήταν πιό χαλιναγωγημένα, αν.... θα είχαμε κάτι γιά να μιλάμε ή να παραμιλάμε.
Ευτυχώς υπάρχει το asilos magdalena ό,τι μου μένει από το δίσκο. Μόνο γι αυτό μπράβο τους.
Φυσικά δεν παραβλέπω την τεράστια πρόοδο από το προηγούμενο Francis the mute που απλά δεν ακούγεται (στα αυτιά) μου και το νεαρό της ηλικίας τους.
Αυτοί, να με θυμηθείτε σε 3 χρόνια θα βγάλουν κάτι καλό, ΑΝ ΔΕΝ διαλυθούν....
***1/2 (το μισό με δυσκολία)
