The Place Beyond the Pines
του Ντέρεκ Σιανφράνς («Blue Valentine»)
Στο ρόλο ενός επαγγελματία μοτοσικλετιστή επιδείξεων, ο Ράιαν Γκόσλινγκ υποδύεται τον Λουκ,
ο οποίος αναγκάζεται να γίνει ληστής τραπεζών προκειμένου να βρει χρήματα για τον νεογέννητο γιο του.
Μόνο που απέναντί του θα βρει έναν νεαρό φιλόδοξο αστυνομικό οικογενειάρχη (τον υποδύεται ο Μπράντλεϊ Κούπερ)
ο οποίος προσπαθώντας να τον συλλάβει, βρίσκεται μπλεγμένος και αντιμέτωπος με ένα βρώμικο κομμάτι της αστυνομίας.
Και οι δύο πιστεύουν ότι κάνουν «το καλό», αλλά στην ουσία ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί και βάζουν σε κίνδυνο όσους ορκίστηκαν να προστατέψουν: τις οικογένειές τους.
Βλέποντας το trailer του «The Place Beyond the Pines» υποψιάζεσαι ότι ο Ντέρεκ Σιανφράνς του «Βlue Valentine» τα κατάφερε πάλι:
μπορεί η ταινία να έχει ως περιτύλιγμα μία εξαιρετικής ενέργειας αστυνομική ιστορία, η καρδιά της όμως είναι, ξανά, η οικογένεια.
Ο ρόλος του άντρα, ο ρόλος του πατέρα, οι ήρωες απέναντι στην ευθύνη τους, οι ήρωες αντιμέτωποι σε μια κούρσα θανάτου που ξεκινά όμως από την ίδια αφετηρία:
να ζήσουν τις οικογένειές τους με αξιοπρέπεια.
Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, εκτός από τους Γκόσλινγκ και Κούπερ, οι Ρόουζ Μπερν («Damages»), Εύα Μέντες και Ρέι Λιότα
Τορόντο 2012,
συναντήσεις: Ράιαν Γκόσλινγκ, Εύα Μέντες, Ντέρεκ Σιανφράνς
To «The Place Beyond the Pines» ήταν εξ' αρχής μια από τις ταινίες με το μεγαλύτερο buzz στο φεστιβάλ,
και η παρουσία των δύο πρωταγωνιστών του Ράιαν Γκόσλινγκ κι Ευα Μέντες στο κόκκινο χαλί,
μια από τις στιγμές που άναψαν περισσότερα πράγματα από τα φλας των φωτογράφων.
Δεύτερη συνεργασία του Γκόσλινγκ με τον σκηνοθέτη του στο «Blue Valentine», δεύτερη φορά που οδηγά απερίσκεπτα
και συμμετέχει σε ληστείες μετά το «Drive».
Οι δυο τους δίνουν μαζί συνεντεύξεις, συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλον, αφού είναι φίλοι πριν ξεκινήσουν να κάνουν ταινίες και παραδέχονται
πως το να δουλεύουν μαζί είναι απλά μια φυσική συνέχεια της σχέσης τους. Στην πραγματικότητα, μοιάζουν κι όλας.
Oχι ό Ντέρεκ Σιανφράνς, δεν πρόκειται να κάνει ποτέ κορίτσια κι αγόρια να παραληρούν, αλλά βλέποντας τους δίπλα δίπλα,
αισθάνεσαι ότι μοιράζονται την ίδια νοοτροπία, τον ίδιο τρόπο σκέψης και μια παρόμοια αίσθηση cool χαλαρότητας.
Μιλώντας για την ταινία ο Σιανφράνς λέει ότι το θέμα της οικογένειας κι εδώ συγκεκριμένα, της σχέσης των πατεράδων με τους γιους τους,
είναι κάτι που τον ενδιαφέρει σταθερά κι αυτό ήταν το βασικό πράγμα που ήθελε να εξερευνήσει με το «Place Beyond the Pines».
Ο Γκόσλινγκ από την άλλη, λέει αστειευόμενος, πως για τον ίδιο, αυτό που «έκλεισε τη συμφωνία» ήταν το γεγονός ότι στο σενάριο
ληστεύει μια τράπεζα και πως όλα τα άλλα δεν τον ενδιέφεραν.
Εν τούτοις ο σκηνοθέτης του λέει πως έγραψε κοντά στα εξήντα drafts του σεναρίου της ταινίας και πως ο Γκόσλινγκ,
συμμετείχε ενεργά στην μορφοποιήση του σεναρίου από το δεύτερο κι όλας draft.
«Μη με ρωτήσετε αν θα πάρω credit για το σενάριο», λέει ο πρωταγωνιστής του γελώντας.
Ο χαρακτήρας του Γκόσλινγκ είναι εδώ οδηγός μοτοσικλέτας και ο ίδιος λέει πως το πάθος για τους δυο τροχούς είναι αληθινό,
και πως το νιώθει από πολύ μικρός. «Θυμάμαι ήμουν πιτσιρίκι και μια μέρα είδα στον δρόμο έναν μοτοσικλετιστή να είναι πεσμένος στη μέση του δρόμου.
Ηταν χτυπημένος, ακίνητος κι από το κεφάλι του έτρεχε αίμα. Η πρώτη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό ήταν “πρέπει να οδηγήσω μηχανή”».
Ομως στις σκηνές στον γύρο του θανάτου, δεν είναι προφανώς ο Γκόσλινγκ που οδηγεί.
«Δεν υπήρχε περίπτωση κανείς να ασφαλίσει την ταινία αν ο πρωταγωνιστής οδηγούσε στ´αλήθεια τόσο ριψοκίνδυνα» λέει ο Σιανφράνς.
«Αφήστε που θα χρειαζόταν δύο χρόνια εντατική προπόνηση για να μπορέσει να κάνει κάτι τέτοιο. Τόσο καιρό παίρνει στους επαγγελματίες οδηγούς».
Η Ευα Μέντες από την άλλη, χρειάστηκε να οδηγήσει αυτοκίνητο για να πάρει τον ρόλο.
Αλλα πριν από αυτό, στην πρώτη οντισιόν για την ταινία, μας περιγράφει, πήγε στο ραντεβού χωρίς καθόλου μέικ απ, με καθημερινά ρούχα
και χωρίς να έχει κάνει καμιά προσπάθεια να γίνει όμορφη προκειμένου να πλησιάσει τον τύπο της ηρωίδας της ταινίας.
Ο Ντέρεκ Σιανφράνς περιγράφοντας αργότερα την ίδια ιστορία, εξηγεί ότι δεν ήταν τίποτα λιγότερο από εκθαμβωτική
και η αλήθεια είναι πως βλέποντάς την απέναντί σου,
δεν μπορείς καν να φανταστείς ότι υπάρχει τρόπος να μην δείχνει όμορφη. Για την δεύτερη συνάντησή τους, αυτή τη φορά στο Λος Αντζελες,
η ίδια πρότεινε στον Σιανφράνς, αντί για ένα γραφείο, να πάνε μια βόλτα με το αυτοκίνητο στις γειτονιές που μεγάλωσε,
όντας παιδί μεταναστών και χωρίς οικονομική άνεση.
Δεν χρειάστηκε τίποτα παραπάνω από το να του δείξει τα σπίτια που έζησε τα παιδικά της χρόνια, το σχολείο της, την γειτονιά της.
Ο ρόλος ήταν δικός της.
Μιλά με ενθουσιασμό για το «The Place Beyond the Pines», αλλά και για το «Holy Motors» του Λεός Καράξ,
για το πως θέλει να δοκιμάζει καινούρια πράγματα, για το πως κάνει ακόμη μαθήματα υποκριτικής, για την αγάπη της για ταινίες
που δεν μοιάζουν με τις συνηθισμένες χολιγουντιανές ιστορίες, πως αναζητά καινούριους τρόπους ακόμη και να είναι σέξι στην οθόνη
όταν αυτό είναι το ζητούμενο, τρόπους που να έχουν να κάνουν πέρα από την φυσική ομορφιά της και μια στερεοτυπική αντίληψη
για το τι κάνει μια γυναίκα ελκυστική. Και ναι προφανώς είναι πανέμορφη, όπως είναι εμφανές με την πρώτη ματιά, αλλά είναι επίσης, έξυπνη, ακομπλεξάριστη και ιδιαίτερα αστεία...
πηγη : flix
Last edited by a moderator:
