Τι ακριβώς είναι ένα όνειρο; [Pink Floyd]

Υπάρχουν είδη μουσικής, στα οποία το μουσικό έργο (live ή cd) φτάνει στον ακροατή μέσω τρίτου (ερμηνευτή, ενός ή πολλών ή πάρα πολλών).
Υπάρχουν μουσικοί δημιουργοί (ανεξαρτήτως είδους), τους οποίους είναι αδύνατο να ακούσει κάποιος ζωντανά.
Θέλω να πω, με τα παραπάνω, ότι το παράδειγμά σου (ζωντανή ακρόαση του δημιουργού), αφορά εξαιρετικά μικρό ποσοστό της μουσικής δημιουργίας. Τι γίνεται με το υπόλοιπο; Δεν έχει ψυχή ή δεν μπορούμε να την εντοπίσουμε, άρα είναι απορριπτέο; Μήπως η ''ψυχή'' (ότι κι αν είναι αυτό) αφορά συγκεκριμένα μουσικά είδη;
 
Η ''ψυχή'', όπου χρησιμοποιείται (από θρησκεία μέχρι κι εδώ, στη μουσική) είναι κάτι αφηρημένο, που δύσκολα μπορεί να οριστεί από αυτόν ο οποίος το επικαλείται.
Τι είναι η ''ψυχή'' στην μουσική; Πώς την μετράμε; Ένα ροκ τραγούδι έχει περισσότερη ψυχή από μια σονάτα για πιάνο ή από ένα βαρύ λαϊκό ή από ένα ποπ τραγουδάκι;
 
Αυτός ο αντίκτυπος που λες Δημήτρη δεν έχει σχέση με τον δημιουργό αλλά με το πώς εισπράττει ο (εκάστοτε) αποδέκτης, το δημιούργημα, το έργο.
Ο chris εντοπίζει ''ψυχή'' στη μουσική, στο δημιούργημα, σε κάποια τουλάχιστον, γι'αυτό του ζητάω να διευκρινίσει τι εννοεί, χάριν της συζήτησης φυσικά.
 
Κάποτε εδώ μέσα είχαμε καταλήξει σε ένα πολύ σοφό συμπέρασμα.
Η ακρόαση μουσικής είναι ΠΟΛΥ μοναχικό "αθλημα".
Άκου αυτό που σε ταξιδεύει και όλα τα άλλα είναι περικοκλάδες.
Έχω σχεδόν όλη την δισκογραφία τους, αλλα από το το final cut και μετά μου τελείωσαν.
Μάλλον τελικά μου άρεσε ο Waters (γι'αυτό πήρα και το radio kaos και το amused to death....και στο τελευταίο του ,παρόλο που επαναλαμβάνεται ,έχει ο μπαγάσας κάτι που με "αναγκαζει" να τον ακούσω.)
 
Eπιτελους :proud: ... καποιος που του αρεσουν οι Floyd μεχρι και το 1983. :SFGSFGSF:

Σε λιγο θα μπει πορτιερης στο νημα :rolleyes: ....
"οποιος ακουει Floyd μετα το Dark Side, το παλτο του και στην εξοδο" :laugh: :flipout:
 
Να πω οτι εχω παρατηρησει στη ζωη μου καποιους να ονομαζουν "μουσικη με ψυχη" οτι ειναι πιο αυθορμητο, αμεσο, ακατεργαστο, μερικες φορες και αρπα κολα.
Και οταν γινεται καπως "σοφιστικε" και πιο περιζητητο "χανει την ψυχη".

Κατι που λαμβανεται περιπου και με αλλο τροπο σε αλλα ειδη οπως συζητουσαμε σε ενα νημα του Μπαχ... Αλλοι λενε "πιο εγκεφαλικο" λες και βαζει λιγοτερο "κεφαλι" ενας ερμηνευτης

Για μενα και οι δυο ειναι οροι αποδεκτοι σε προσωπικο επιπεδο. Δηλαδη οτι πιστευει ο καθενας οτι αντιπροσωπευει γιαυτον. Αλλα οπωσδηποτε οχι κατι απο καθεδρας.

Καπως ετσι φτασαμε να εκθεαζουμε κατι πανκ με δυο νοτες, και να καταριομαστε κατι Genesis.

Τεσπα. Γνωμη μου. Και χαιρομαι που ενα νημα δινει ευκαρια για λιγο εναλαξη ιδεων.
 
Eπιτελους :proud: ... καποιος που του αρεσουν οι Floyd μεχρι και το 1983. :SFGSFGSF:

Σε λιγο θα μπει πορτιερης στο νημα :rolleyes: ....
"οποιος ακουει Floyd μετα το Dark Side, το παλτο του και στην εξοδο" :laugh: :flipout:

O καλος μας oδοστρωτηρας :proud: .... o Υπερηχας ! :smash:

Kαλα, κοιτα ... οπως ο ο ιδιος ετονισες "Jazz εβγαινε μεχρι το '74 ..."

Iσα-ισα που προλαβε το Dark Side (το '73) ... χαρη του καναμε ! :smash:

Κλήρωσε η επιτυχία.
Πήρε τα ηνία ο Waters. Μέχρι που οι άλλοι έσκασαν.
Ήδη το συγκρότημα ήταν μισοδιαλυμένο από την εποχή του Animals κύρια ψυχολογικά λόγω χρεών και τεράστιων φορολογικών προβλημάτων.
Πάνω εκεί φτιάχτηκε το The Wall σε δυό ηπείρους και τρεις τουλάχιστον χώρες.



Μάνο, γενικά σου αρέσει να γενικεύεις (και λάθος) πράγματα που κάποιος μπορεί να είπε στο παρελθόν, να τα διακοσμείς με ωραίες εικόνες και χιούμορ και στο τέλος να τα διαστρευλώνεις.
Αν δεν καταλαβαίνεις τι γράφει ο άλλος μπορείς κάλλιστα να ρωτήσεις.

Δεν είπα ποτέ (προφανώς) ότι η jazz τελείωσε το 73.
Είπα και λέω ότι (για μένα) η μουσική τελείωσε γύρω εκεί στα μέσα του 75. Και ως, ας πούμε "κανόνας" έχει εξαιρέσεις και χωράνε και άλλα πράγματα.
Ούτε είπα ότι οι Floyd κορυφώθηκαν στο dsotm το 73. Είπα ότι εκεί έκαναν την στροφή (μπορεί να τους ήρθε φυσιολογικά) προς την νέα τάξη πραγμάτων "τους" και το συνέχισαν μέχρι το The Wall.
Αυτό είπα. Απλώς το είπα μέσα στην φράση ότι η διάλυσή τους ξεκίνησε ήδη από το Animals. Ασχετα αν έβγαλαν μετά και το The Wall.
Και αν δεν πρόσεξες σε άλλο ποστ στάθηκα και στο Shine on...

Φυσικά μπορείς και να μην θές να ρωτάς αν δεν καταλαβαίνεις κάτι, αλλά αυτό γίνεται κουραστικό όταν πρέπει κάποιος κάθε τόσο να ψάχνει τι πρέπει να κουοτάρει για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας..

εν κατακλείδι, οι floyd μετά τον Syd ήταν μια Money making machine που την λάτρεψα, για όσο την λάτρεψα, για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που λάτρεψα την πρώτη τους μορφή, που στο τέλος μου άφησε μια ξυνή γεύση.
 
.....

εν κατακλείδι, οι floyd μετά τον Syd ήταν μια Money making machine που την λάτρεψα, για όσο την λάτρεψα, για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που λάτρεψα την πρώτη τους μορφή, που στο τέλος μου άφησε μια ξυνή γεύση.

Στο τελος ολα εχουν μια ξυνη γευση. Ειναι το χαρακτηριστικο του "τελους".
 
Απάντηση: Re: Τι ακριβώς είναι ένα όνειρο;

εν κατακλείδι, οι floyd μετά τον Syd ήταν μια Money making machine που την λάτρεψα, για όσο την λάτρεψα, για διαφορετικούς λόγους από αυτούς που λάτρεψα την πρώτη τους μορφή, που στο τέλος μου άφησε μια ξυνή γεύση.

Μονος σου αποδεικνυεις οτι ΔΕΝ διαστρεβλωσα τιποτα !
Ανθρωπε μου .... λατρεψες του Floyd μετα το Dark Side και μεχρι το The Wall .... η οχι ?
Γιατι η τελευταια σου προταση ειναι ΟΡΙΣΜΟΣ fuzzy logic (για μενα τουλαχιστον).

Eγω ημουν οδυνηρα ξεκαθαρος απο την πρωτη σελιδα του νηματος.
"Δεν μου πολυαρεσε ο γκροτεσκος τροβαδουριστικος ηχος του Syd .... αλλα ....
λατρεψα την εποχη Waters μεχρι και το Final Cut". Απλα πραγματα .... 1-2-3 !

(τα υπολοιπα για jazz τα αντιπαρερχομαι, προς το παρον .... αλλη ιστορια για αλλο νημα)
 
και εγω μανο πιστευω οτι τελειωσαν το 83
να μην πω το 79 , διοτι το final cut ηταν βασικα σολο
και η αιτια της διαλυσης..
 
Re: Απάντηση: Re: Τι ακριβώς είναι ένα όνειρο;

Μονος σου αποδεικνυεις οτι ΔΕΝ διαστρεβλωσα τιποτα !
Ανθρωπε μου .... λατρεψες του Floyd μετα το Dark Side και μεχρι το The Wall .... η οχι ?
Γιατι η τελευταια σου προταση ειναι ΟΡΙΣΜΟΣ fuzzy logic (για μενα τουλαχιστον).

Eγω ημουν οδυνηρα ξεκαθαρος απο την πρωτη σελιδα του νηματος.
"Δεν μου πολυαρεσε ο γκροτεσκος τροβαδουριστικος ηχος του Syd .... αλλα ....
λατρεψα την εποχη Waters μεχρι και το Final Cut". Απλα πραγματα .... 1-2-3 !

(τα υπολοιπα για jazz τα αντιπαρερχομαι, προς το παρον .... αλλη ιστορια για αλλο νημα)

Βλέπεις λοιπόν ότι έχω δίκιο.
Ούτε καν το προηγούμενο δεν κατάλαβες.
Βρες μου πού είπα ότι λάτρεψα τους floyd μετα το dsotm.
Είπα λάτρεψα την β φάση, όσο λάτρεψα και την α.

Τη jazz εσύ την ανακάτεψες.
 
και εγω μανο πιστευω οτι τελειωσαν το 83
να μην πω το 79 , διοτι το final cut ηταν βασικα σολο
και η αιτια της διαλυσης..

η αρχή της διάλυσης ήταν το animals.
Εκεί άρχισε ο καυγάς Waters Gilmour.
Και ολοκληρώθηκε στο The Wall.
Στο τελευταίο σηκώθηκε και έφυγε ο Wright. Και φυσικά γι αυτό και στο final cut δεν μπήκε συμπαραγωγός ο Gilmour.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τι ακριβώς είναι ένα όνειρο;

Βλέπεις λοιπόν ότι έχω δίκιο.
Ούτε καν το προηγούμενο δεν κατάλαβες.
Βρες μου πού είπα ότι λάτρεψα τους floyd μετα το dsotm.
Είπα λάτρεψα την β φάση, όσο λάτρεψα και την α.

Τη jazz εσύ την ανακάτεψες.

Οk, Δημητρη .... εχεις δικιο .... δεν καταλαβα τι εγραψες !
Σε ζητηματα μουσικης εκτιμησης, προτιμησης και απολαυσης
μου ειναι εντελως αδιανοητο να κανω ... συντακτικη αντιπαραθεση.

Εχεις δικιο ... ΤΕΛΟΣ !