Τι είναι JAzz???

Eντάξει είναι λίγο παθιασμένος. Έχει και τα θετικά του αυτό.
Πιστεύω πως θα στρώσει και θα μας αγαπήσει.

Στο Follie στη Σίφνο έχω κολυμπήσει σε άπειρες Μαργαρίτες.

Φίλε thano αν αφήσεις λίγο το εγώ θα βοηθήσεις. Θα βοηθηθείς κιόλας.
Εάν καταλάβεις ότι στη παρέα βρισκονται κορυφαίες προσωπικότητες, ο καθένας με τη δική του ιστορία, ίσως αλλάξεις λίγο οπτική γωνία.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει γενιές με τα γραπτά τους και ευθύνονται για κάποιες εξαιρετικές δισκοθήκες.

Δεν στο λέω για να σε πικάρω αλλά αντιθέτως γιατί γουστάρω το πάθος σου.
Περιμένω γραπτά σου ενημερωτικά για τα ψαξιματά σου.
 
Thano καλησπέρα,

Είναι πάρα πολλά αυτά που θέλω να πω τελικά και να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω με σένα και τα υπόλοιπα μέλη.

Θεωρώ απόλυτα σωστη την παρατήρηση οτι δεν υπάρχει ζήτημα του ποιανού η μουσική είναι πιο μαύρη.Δεν νομίζω οτι αυτοπροσδιορίζει κανέναν αυτό και μην ξεχνάς οτι υπάρχει και κόσμος που δεν ακούει μαύρη μουσική.Δεν νομίζω οτι αυτό τους κάνει λιγότερο μουσικόφιλους.

Θα σου πω μια Ιστορία.Κάποια στιγμή ήμουν στο Μοναστηράκι στο γνωστό μαγαζί ουζερί που είναι στην πλατεία Αβυσυνίας.Υπήρξε μια παρέα που άρχισε να τραγουδάει το "Καίγομαι καίγομαι ρίξε και άλλο λάδι στην φωτιά".Ακούω λοιπόν έναν κύριο που στα αμανέδικα περάσματα του κομματιού η χρειά της φωνής του θύμιζε νέγρα μαύρη τραγουδίστρια!Και λέω νέγρα τραγουδίστρια γιατί η φωνή του χωρίς να ήταν ψιλή ή faltseto έιχε μπει σε απίστευτα ψηλές για άντρα νότες.Αυτου του ανθρώπου η φωνή υποθέτω οτι δεν έχει καταγραφεί ποτέ σε βινύλιο,και τουλάχιστον στα αυτιά μου ήταν κάτι πρωτόγνωρο.Τι θέλω να πω.Εγώ είχα απλά την τύχη να ήμουν εκεί.

Εσύ λοιπόν είχες την τύχη να ασχοληθείς με την μουσική και επαγγελματικά.Αυτό σου έδωσε την δυνατότητα να ακούσεις πάρα πολλά πράγματα να επιλέξεις και στην τελική να έχεις και την δυνατότητα η να κρατάς για σένα τα πράγματα που σου αρέσουν ή αν η τιμές ήταν ιδιαίτερα δελεαστικές να κοπιάρεις ότι σε ενδιέφερει.Αυτό είναι μεγάλη τύχη φίλε thano,και επέτρεψε μου να σου πω πως για άνθρωπο με τέτοια τύχη δεν θα έπρεπε να είσαι επιθετικός.

Οσον αφορά το θέμα της σπανιότητας θα πρέπει να πούμε οτι πράγματι δεν είναι πάντα σε θετική συνάρτηση με την καλλιτεχνική αξία του δίσκου.Αλλά ξέρεις...πολλοί άνθρωποι την πατάνε ως εξής.....ακούνε πολύ προσεχτικά δίσκους που χρυσοπληρώνουνε!!!Πέρνουν κάτι με πέντε ευρώ πάνε σπίτι το πετάνε στο πικάπ βάζουν και πλυντήριο ταυτόχρονα.Ενώ άμα τα σκάσεις θα βάλεις το ποτάκι σου θα καθαρίσεις προσεχτικά δίσκο ,βελόνα κλπ και θα κάτσεις να τον ακούσεις....ήδη δηλαδή έχεις μπει σε μια πιο ας πούμε μουσική διάθεση

Το ότι πούλαγες στο εξωτερικό το σάουντρακ από το Αγκίστρι είναι πολύ ενδιαφέρον.Θέλω όμως να σε ρωτήσω κάτι χωρίς να παρεξηγηθείς όμως.Ηξερες τι πούλαγες ή απλά μυρίστηκες οτι ξεκίναγε η υστερία με τα soft porn-blaxp ost των τέλη 60ς αρχές - μέσα 70ς ost?Μην εξάπτεσαι φίλε thano απλά θέλω να σου πω οτι εσύ έβλεπες τα πράγματα πέρα απο την καλλιτεχνική τους αξία και απο εμπορική!Κακό αυτό δεν είναι αλλά μην προσπαθείς να πείσεις γιατί πρακτικά είναι αδύνατο αυτό οτι ότι εμπορευόσουν ήταν καλό.Σίγουρα θα υπήρξαν και πράγματα που δεν τα γούσταρες και τα διακινούσες.Εκτός αν διακινούσες μόνο κομμάτια που´άρεσαν σε σένα ή που έιχαν αδιαμφισβήτητη καλλιτεχνική αξία?(και πως ορίζεται βέβαια αυτό είναι ένα θέμα)

Πέρα απο την οπτική την δική σου δυστυχώς και λέω δυστυχώς γιατί εγω ανήκω στην κατηγορία του αγοραστή υπάρχει και οπτική του μουσικόφιλου ή λιγότερο μουσικόφιλου αν θες που δεν του επιτρέπονται μεγάλη πειραματισμοί.
Γνωρίζεις βέβαια οτι όλοι ακούμε μουσική και απλά σε κάποια είδη εμβαθύνουμε περισσότερο.Σε αυτα επιτρέπουμε στον εαυτό μας πειραματισμούς οι οποίοι πολλές φορές γίνονται εκ του ασφαλούς.Δηλαδή έστω οτι εγώ θέλω να ξεκινήσω να ακούω jazz.Μην με κατηγορήσεις αλλά εικάζω οτι jazz η μία μορφή της jazz είναι και o Miles Davis.To εικάζω ανεξαρτήτως του έργου του καλλιτέχνη επειδή γνωρίζω το όνομα.Πριν λοιπόν επανεκδοθούν οι δουλείες του σε cd και οι δίσκοι έπαιζαν σε πολύ ψηλές τιμές που ακόμα και τώρα πάιζουν,δεν θα ήταν πιο λογικό επι παραδείγματι να δώσω 50 ευρώ για να πάρω ένα δίσκο του Miles απο ότι καποιον άλλο που δεν τον γνωρίζω καθόλου.Η ακόμα και αν ψάξω το πράγμα όσο μου το επιτρέπει η τσέπη μου και ο χρόνος μου πάλι τα ρίσκα μου δεν θα γίνονταν λίγο εκ του ασφαλούς?

Ξέρεις πόσες φορές την έχω πατήσει με δίσκους που ενώ τους έχεις αγοράσει επανεκδίδονται μετά απο λίγο ή τελικά το αποτέλεσμα δεν ήταν αυτό που εξαρχής περίμενα.Υπάρχουν περίπου καμιά 30αριά σάουντρακς blaxploitation στην δισκοθήκη μου τα οπόια κοστίζουν όσο 100 δίσκοι pop πχ.Πρόσφατα αφόρασα ένα το taking of pelham 123 του David Shire που επανεκδόθηκε.Ρίσκαρα 20 ευρώ και πήρα ένα φοβερό για μένα jazz- funk ost.Αν δεν είχε επανεκδοθεί θα μπορούσα εγώ να μάθω έναν δίσκο που επι της ουσίας είναι bootleg?Που θα τον έβρισκα ρε thano ή αν τον έβρισκα πως θα τον αγόραζα?Πλήρωσα κάποτε 100 για το shaft in Africa και μετα απο ένα δίμηνο τσούπ επανέκδοση!Δεν τα κλαιώ γιατί είναι δισκάρα αλλά κλαίω πχ το ost black fist που το αγόρασα 120 ευρώ και δεν θα το έπαιρνα ούτε με 20!Αρα Thano δυστυχώς είμαι στα στενά περιθώρια του αγοραστή και δεν μπορώ να ρισκάρω συνέχεια.Κάποια πράγματα δεν θα τα ακούσω ποτέ δεν θα τα βρώ ποτέ η δεν θα μπορέσω να τα αγοράσω ποτέ.

Ευτυχώς η μουσική έχει την μαγεία της απόλαυσης αυτού πού ήδη έχεις!
 
Last edited:
Re: Απάντηση: Re: Τι είναι JAzz???

...Βεβαίως ο Tubby Hayes δεν είναι άγνωστος . Μπορεί ο αείμνηστος Γιαννουλόπουλος να μην το έκρινε άξιο μνημονεύσεως , άλλοι όμως τον αναφέρουν . Ούτε ο Marcus Belgrave είναι τόσο άγνωστος ( μιά και ανέφερες την Tribe ) . ...

Με την ευκαιρία να πω ότι έχουμε και θέματα ορισμού εδώ...Δεν μπορεί να μας αρέσουν ή να εκτιμούμε το ίδιο όλα τα είδη Jazz από τα οποία κατά τη γνώμη μου το καθένα αποτελεί ένα άλλο είδος μουσικής. Συγγενικό μεν, άλλο δε.
Δηλαδή ο Hayes (μάλλον) είναι swing ενώ ο Belgrave μάλλον bop, ίσως hard-bop. Έχει παίξει δε και για την Verve νομίζω. Μιλάμε για δεκάδες διαφορετικά στυλ, για διαφορετικές μουσικές. Οι συγκρίσεις δεν έχουν νόημα όταν συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια...
 
Νομίζω πάντως, πως το θέμα που υπάρχει εδώ, δεν είναι το τι είναι και τι δεν είναι jazz, αλλά το κατά πόσο μπορούμε να είμαστε σεμνοί και να δεχόμαστε την άποψη του άλλου και τα γούστα του. Κανένας δεν νομίζω ότι χρειάζεται το σκήπτρο του βασιλιά της μουσικής, ειδικά όταν μιλάμε για ΑΚΡΟΑΤΕΣ και όχι για μουσικούς που δημιουργούν. Το ότι διαβάζω Όσκαρ Ουάλιντ δεν με κάνει Όσκαρ Ουάλιντ. Και για το τι είμαστε και δεν είμαστε, καλό είναι να το λένε τρίτοι και όχι εμείς οι ίδιοι.

Πιστεύω λοιπόν, ότι μια πιο χαλαρή διάθεση θα έδινε πολλά στην επικοινωνία που προσπαθούμε να έχουμε στο avclub. Δεν είναι ανάγκη βρε παιδιά να αποδείξουμε κάτι, όποιος αξίζει σαν άνθρωπος θα φανεί. Όποιος έχει γνώσεις να μοιραστεί με τους άλλους ακόμα καλύτερα, αλλά αν έχει και λιγότερες τι έγινε στο κάτω κάτω? Καλή διάθεση να υπάρχει. Κανένας δεν γεννήθηκε γνωρίζοντας τα πάντα.

Όσο για εμένα θα συμφωνήσω με την πιο παλιά άποψη της συγκεκριμένης συζήτησης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα.