Φίλοι συμφορουμίτες η Παρασκευή ήταν μια μεγάλη ημέρα για εμένα και τα αυτιά μου...
Μετά από τρεις ακροάσεις στο 845, την Τρίτη μπήκε παραγγελία του ηχείου-κόρνας Spicom 40 και την Παρασκευή το απόγευμα ήρθαν σπίτι μου παρέα με έναν προ της Dared τον SL-2000Α (με αλλαγμένες λαμπίτσες).
Στο χρόνο που μεσολάβησε μέχρι το τελικό στήσιμο έγιναν τρεις συνδυασμοί μηχανημάτων που οδήγησαν τις κόρνες, όχι τόσο λόγω βίτσιου όσο γιατί δεν είχα ταυτόχρονα τα ενισχυτικά του τελικού σχήματος.
Αρχικά λοιπόν είχαμε κόρνες, προ τον NAD S100 και τελικό τον Μπέρυ. Εν συντομία θα πω ότι κάτι το τρανζίστορ, κάτι το γεγονός ότι τα ηχεία ήταν (και παραμένουν σε ένα βαθμό) άστρωτα, είχαμε αρκετά καλό αποτέλεσμα από πλευράς εικόνας, καθαρότητας αλλά είχαμε πολύ μα πολύ μεγάλη ψυχρότητα. Δεν υπήρχαν οι χροιές αυτές που σε καθηλώνουν να ακούσεις μουσική με τις ώρες, υπήρχε μια ανυπόφορη "μονιτορίλα".
Έτσι αντικαταστάθηκε ο NAD με τον Dared που είχε ήδη παραληφθεί. Εκεί είχαμε μια σημαντική βελτίωση στην παραπάνω αδυναμία αλλά προέκυψε το γνωστό πρόβλημα ασυμβατότητας αντιστάσεων εισόδων-εξόδων (το είχα ξανά με έναν Τσακιρίδη "Αλέξανδρο") το οποίο
προκαλούσε έντονη απουσία χαμηλών από τη μία και ένα σταθερό "φύσημα" (υποθέτω οτι οφείλεται εκεί) από την άλλη.
Οπότε και ξημέρωσε Σάββατο, και το απόγευμα κατέφθασε ο φίλτατος και ευγενέστατος συμφορουμίτης dutyfree (
) με τον Synthesis Renaissance ανά χείρας ο οποίος πρέπει να τονίσω ότι είναι καινούργιος με εξαιρετική ποιότητα κατασκευής και design.
Όσο οι λάμπες ήταν κρύες, ακούγαμε flat και χωρίς κανένα ίχνος μουσικότητας μέχρι...ανησυχίας. Μετά από περίπου 20-30 λεπτά τα πράγματα άλλαξαν τελείως.
Η πραγματική όμως αποκάλυψη ήταν αυτή της Κυριακής. Τα ηχεία είχαν παίξει περίπου 20 ώρες, οι ενισχυτές περίπου 10 και εγώ είχα κοιμηθεί 4-5...
Ευτυχία. Ξεκίνησα με μεγάλες ορχήστρες και την 4η Συμφωνία του Τσαικόφσκι (Leningrad, Mravinski). Το 2ο και 3ο μέρος είναι από τα
καλύτερα τεστ πιστεύω το οποίο το σύστημα πέρασε με (σχεδόν) άριστα. Τεράστια αλλά όχι χωρίς όρια εικόνα, με ύψος και βάθος ήταν σαν
να κάθονταν αμφιθεατρικά. Κάθε όργανο είχε το χώρο του και τον αέρα του, παρουσιαζόταν σε άψογη θέση και κυρίως τονικότητα, "χρώμα" και χροιά. Το σύστημα δεν υστέρησε ούτε σε ταχύτητα και δυναμισμό αλλά κυρίως εμφάνισε ένα τόσο καλό συνολικό, μουσικό αποτέλεσμα, που έκανε την επί μέρους κριτική να μοιάζει χωρίς νόημα. Οι ίδιες εντυπώσεις ισχύουν και για έργα παρόμοιου όγκου όπως η 6η του Μάλερ (Abado), η 9η του Μπετόβεν (Klemperer) και το αγαπημένο μου Dance Macabre.
Αυτό που σηκώνει βελτίωση, η οποία είναι και προφανής όσο περνάνε οι ώρες, είναι το μπάσο το οποίο κάνει την εμφάνιση του με σαφήνεια
όσο το σύστημα παίζει μιας και όπως προείπα, όλα είναι καινούργια.
Τα κλασσικά κομμάτια αντικαταστάθηκαν από jazz (πολλά και διαφορετικά), οπότε και φωνές, τρομπέτες, σαξόφωνα, τύμπανα κτλ,
εμφανίστηκαν στο σαλόνι μου με ένα μαγικό, ζωντανό τρόπο. Πραγματικά η αίσθηση "live" της κόρνας είναι ανεπανάληπτη.
Παρέλασαν μπροστά μου από τον Max Roach και τον Elvin Jones μέχρι την Krall και τη Norah Jones, "παγωμένοι" βορειοευρωπαίοι όπως
οι E.S.T και πολλά άλμπουμ της Jazzland και της ECM που ακούγονταν "ζεστά" και χαδιάρικα...
Επίλογος.
Θα ήταν λάθος να παρασυρθώ και να κρίνω το αποτέλεσμα συγκριτικά με το τι άκουγα στον ίδιο χώρο με τα Spendor γιατί δεν συγκρίνουμε
μήλα με πορτοκάλια. Το αποτέλεσμα είναι εξαίσιο ως έχει. Αν είναι κάτι με το οποίο θα το συνέκρινα, αυτό θα ήταν πρώτα ο ήχος των
ίδιων ηχείων στο 845 (όπου θεωρητικά έχεις το ιδανικό σετάρισμα) και η σύγκριση με κάνει ευτυχισμένο. Δεν αισθάνομαι την απογοήτευση
που πολλές φορές αισθανόμαστε και απορούμε που πήγε ο ήχος που είχαμε ακούσει σε κάποια παρουσίαση. Είναι εκπληκτικά κοντά.
Η δεύτερη σύγκριση που θα έκανα είναι με άλλα συστήματα αντίστοιχου κόστους. Δεν θυμάμαι να έχω ακούσει κάτι καλύτερο και
πιο κοντά στα γούστα μου από αυτό που ακούω τώρα. Θεωρώ δε ότι δίκαια υπάρχουν φανατικοί οπαδοί της "λάμπας" (και της κόρνας) και δηλώνω κι εγώ
συμμετοχή στο fan club...Και μόνο η αίσθηση πάντως ότι μπορείς να παίξεις με 4-5 Watt σχεδόν σίγουρα σε τάξη Α, σου προκαλεί ένα
ασυναίσθητο χαμόγελο...
Λυπάμαι αλλά την "περιορισμένη έκταση" που χρέωνουν ορισμένοι στις κόρνες και την "κούραση" που αποδίδουν, εγώ δεν τα νιώθω.
Σε άλλες κόρνες μπορεί, σε αυτές όχι.
ΥΓ. Θεωρητικά θέλουν και 150-200 ωρίτσες στρώσιμο οπότε τώρα φεύγουμε για χριστούγεννα και τα λέμε ξανά από τις 30 του μηνός. Καλές γιορτές σε όλους!
Μετά από τρεις ακροάσεις στο 845, την Τρίτη μπήκε παραγγελία του ηχείου-κόρνας Spicom 40 και την Παρασκευή το απόγευμα ήρθαν σπίτι μου παρέα με έναν προ της Dared τον SL-2000Α (με αλλαγμένες λαμπίτσες).
Στο χρόνο που μεσολάβησε μέχρι το τελικό στήσιμο έγιναν τρεις συνδυασμοί μηχανημάτων που οδήγησαν τις κόρνες, όχι τόσο λόγω βίτσιου όσο γιατί δεν είχα ταυτόχρονα τα ενισχυτικά του τελικού σχήματος.
Αρχικά λοιπόν είχαμε κόρνες, προ τον NAD S100 και τελικό τον Μπέρυ. Εν συντομία θα πω ότι κάτι το τρανζίστορ, κάτι το γεγονός ότι τα ηχεία ήταν (και παραμένουν σε ένα βαθμό) άστρωτα, είχαμε αρκετά καλό αποτέλεσμα από πλευράς εικόνας, καθαρότητας αλλά είχαμε πολύ μα πολύ μεγάλη ψυχρότητα. Δεν υπήρχαν οι χροιές αυτές που σε καθηλώνουν να ακούσεις μουσική με τις ώρες, υπήρχε μια ανυπόφορη "μονιτορίλα".
Έτσι αντικαταστάθηκε ο NAD με τον Dared που είχε ήδη παραληφθεί. Εκεί είχαμε μια σημαντική βελτίωση στην παραπάνω αδυναμία αλλά προέκυψε το γνωστό πρόβλημα ασυμβατότητας αντιστάσεων εισόδων-εξόδων (το είχα ξανά με έναν Τσακιρίδη "Αλέξανδρο") το οποίο
προκαλούσε έντονη απουσία χαμηλών από τη μία και ένα σταθερό "φύσημα" (υποθέτω οτι οφείλεται εκεί) από την άλλη.
Οπότε και ξημέρωσε Σάββατο, και το απόγευμα κατέφθασε ο φίλτατος και ευγενέστατος συμφορουμίτης dutyfree (
) με τον Synthesis Renaissance ανά χείρας ο οποίος πρέπει να τονίσω ότι είναι καινούργιος με εξαιρετική ποιότητα κατασκευής και design.Όσο οι λάμπες ήταν κρύες, ακούγαμε flat και χωρίς κανένα ίχνος μουσικότητας μέχρι...ανησυχίας. Μετά από περίπου 20-30 λεπτά τα πράγματα άλλαξαν τελείως.
Η πραγματική όμως αποκάλυψη ήταν αυτή της Κυριακής. Τα ηχεία είχαν παίξει περίπου 20 ώρες, οι ενισχυτές περίπου 10 και εγώ είχα κοιμηθεί 4-5...
Ευτυχία. Ξεκίνησα με μεγάλες ορχήστρες και την 4η Συμφωνία του Τσαικόφσκι (Leningrad, Mravinski). Το 2ο και 3ο μέρος είναι από τα
καλύτερα τεστ πιστεύω το οποίο το σύστημα πέρασε με (σχεδόν) άριστα. Τεράστια αλλά όχι χωρίς όρια εικόνα, με ύψος και βάθος ήταν σαν
να κάθονταν αμφιθεατρικά. Κάθε όργανο είχε το χώρο του και τον αέρα του, παρουσιαζόταν σε άψογη θέση και κυρίως τονικότητα, "χρώμα" και χροιά. Το σύστημα δεν υστέρησε ούτε σε ταχύτητα και δυναμισμό αλλά κυρίως εμφάνισε ένα τόσο καλό συνολικό, μουσικό αποτέλεσμα, που έκανε την επί μέρους κριτική να μοιάζει χωρίς νόημα. Οι ίδιες εντυπώσεις ισχύουν και για έργα παρόμοιου όγκου όπως η 6η του Μάλερ (Abado), η 9η του Μπετόβεν (Klemperer) και το αγαπημένο μου Dance Macabre.
Αυτό που σηκώνει βελτίωση, η οποία είναι και προφανής όσο περνάνε οι ώρες, είναι το μπάσο το οποίο κάνει την εμφάνιση του με σαφήνεια
όσο το σύστημα παίζει μιας και όπως προείπα, όλα είναι καινούργια.
Τα κλασσικά κομμάτια αντικαταστάθηκαν από jazz (πολλά και διαφορετικά), οπότε και φωνές, τρομπέτες, σαξόφωνα, τύμπανα κτλ,
εμφανίστηκαν στο σαλόνι μου με ένα μαγικό, ζωντανό τρόπο. Πραγματικά η αίσθηση "live" της κόρνας είναι ανεπανάληπτη.
Παρέλασαν μπροστά μου από τον Max Roach και τον Elvin Jones μέχρι την Krall και τη Norah Jones, "παγωμένοι" βορειοευρωπαίοι όπως
οι E.S.T και πολλά άλμπουμ της Jazzland και της ECM που ακούγονταν "ζεστά" και χαδιάρικα...
Επίλογος.
Θα ήταν λάθος να παρασυρθώ και να κρίνω το αποτέλεσμα συγκριτικά με το τι άκουγα στον ίδιο χώρο με τα Spendor γιατί δεν συγκρίνουμε
μήλα με πορτοκάλια. Το αποτέλεσμα είναι εξαίσιο ως έχει. Αν είναι κάτι με το οποίο θα το συνέκρινα, αυτό θα ήταν πρώτα ο ήχος των
ίδιων ηχείων στο 845 (όπου θεωρητικά έχεις το ιδανικό σετάρισμα) και η σύγκριση με κάνει ευτυχισμένο. Δεν αισθάνομαι την απογοήτευση
που πολλές φορές αισθανόμαστε και απορούμε που πήγε ο ήχος που είχαμε ακούσει σε κάποια παρουσίαση. Είναι εκπληκτικά κοντά.
Η δεύτερη σύγκριση που θα έκανα είναι με άλλα συστήματα αντίστοιχου κόστους. Δεν θυμάμαι να έχω ακούσει κάτι καλύτερο και
πιο κοντά στα γούστα μου από αυτό που ακούω τώρα. Θεωρώ δε ότι δίκαια υπάρχουν φανατικοί οπαδοί της "λάμπας" (και της κόρνας) και δηλώνω κι εγώ
συμμετοχή στο fan club...Και μόνο η αίσθηση πάντως ότι μπορείς να παίξεις με 4-5 Watt σχεδόν σίγουρα σε τάξη Α, σου προκαλεί ένα
ασυναίσθητο χαμόγελο...
Λυπάμαι αλλά την "περιορισμένη έκταση" που χρέωνουν ορισμένοι στις κόρνες και την "κούραση" που αποδίδουν, εγώ δεν τα νιώθω.
Σε άλλες κόρνες μπορεί, σε αυτές όχι.
ΥΓ. Θεωρητικά θέλουν και 150-200 ωρίτσες στρώσιμο οπότε τώρα φεύγουμε για χριστούγεννα και τα λέμε ξανά από τις 30 του μηνός. Καλές γιορτές σε όλους!
Αλήθεια, τι μέγεθος και σχήμα εχει ο χώρος σου; Ρωτώ γιατι εχω ακούσει κορνες και, όντας σε αναζήτηση, προσπαθώ να συλλέγω γνώμες παράλληλα με τις ακροάσεις.
