Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

[by proxy]

Δύο μήνες μετά το άνοιγμα του νήματος, η απάντηση στο κεντρικό του ερώτημα έρχεται εν είδει άρθρου από την Μαριάννα Τόλια στην ΕτΣ του Σ/Κ 2-3 Μαρτίου, με τίτλο "Γόνιμη στροφή προς τον ρεαλισμό". Εκεί, αφου δίδονται τα εύσημα στον κ. Δραγασάκη, επικροτείται η αναγνώριση ότι λεφτά δεν υπάρχουν και συνεπώς "η πολιτική του πρόταση δεν αφορά πλέον απαλλαγές από χαράτσια, ούτε αποκατάσταση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων", ενώ αναγνωρίζεται ότι στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία, αφου "η χώρα ανήκει σε ένα νεοφιλελεύθερο μπλοκ και δεν μπορείς να φέρεις τα πάνω κάτω χωρίς περαιτέρω κόστος".

Καλό ή κακό ως εξέλιξη, διαψευσθέν ή όχι, δεν το γνωρίζω. Οποιος ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει το εξαιρετικό βιβλίο του C.B.McPherson με τίτλο "Η ιστορική πορεία της φιλελεύθερης δημοκρατίας" όπου ( σελ. 98-104) αναλύεται το πως η ύπαρξη των κομμάτων, ως θεσμού, δάμασε την δημοκρατία και απέτρεψε την επικράτηση της εργατικής τάξης και φυσικά το κάνει έως σήμερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως είναι κι αυτός κόμμα.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Δύο μήνες μετά το άνοιγμα του νήματος, η απάντηση στο κεντρικό του ερώτημα έρχεται εν είδει άρθρου από την Μαριάννα Τόλια στην ΕτΣ του Σ/Κ 2-3 Μαρτίου, με τίτλο "Γόνιμη στροφή προς τον ρεαλισμό". Εκεί, αφου δίδονται τα εύσημα στον κ. Δραγασάκη, επικροτείται η αναγνώριση ότι λεφτά δεν υπάρχουν και συνεπώς "η πολιτική του πρόταση δεν αφορά πλέον απαλλαγές από χαράτσια, ούτε αποκατάσταση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων", ενώ αναγνωρίζεται ότι στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία, αφου "η χώρα ανήκει σε ένα νεοφιλελεύθερο μπλοκ και δεν μπορείς να φέρεις τα πάνω κάτω χωρίς περαιτέρω κόστος".

Καλό ή κακό ως εξέλιξη, διαψευσθέν ή όχι, δεν το γνωρίζω. Οποιος ενδιαφέρεται μπορεί να διαβάσει το εξαιρετικό βιβλίο του C.B.McPherson με τίτλο "Η ιστορική πορεία της φιλελεύθερης δημοκρατίας" όπου ( σελ. 98-104) αναλύεται το πως η ύπαρξη των κομμάτων, ως θεσμού, δάμασε την δημοκρατία και απέτρεψε την επικράτηση της εργατικής τάξης και φυσικά το κάνει έως σήμερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως είναι κι αυτός κόμμα.

Ποιά είναι η κυρία Μαριάννα Τόλια??Μιας και την διάβασα...Και γιατί είναι η δική της ''κρίση'' θέσφατο??

Και δεν φτάνει μονον αυτό ,αλλά διαστρεβλώνει και τον Δραγασάκη..

 

[by proxy]

Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Ποιά είναι η κυρία Μαριάννα Τόλια??Μιας και την διάβασα...Και γιατί είναι η δική της ''κρίση'' θέσφατο??

Και δεν φτάνει μονον αυτό ,αλλά διαστρεβλώνει και τον Δραγασάκη..

Δεν γνωρίζω. Αν δεν είχε φωτογραφία της, προς στιγμήν μπορεί να πίστεψα ότι είναι η Μαριάννα Τόλη!!!! Η εκτίμηση μου όμως είναι ότι προς τα εκεί θα πορευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό μάλλον ενισχύεται από την έξαρση σε δήθεν αριστερά συνθήματα - πχ ντροπή στους αστυνομικούς που πυροβόλησαν το ελικόπτερο, αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο να είναι όμηρος ο πιλότος και να τραυματισθεί.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Δεν γνωρίζω. Αν δεν είχε φωτογραφία της, προς στιγμήν μπορεί να πίστεψα ότι είναι η Μαριάννα Τόλη!!!! Η εκτίμηση μου όμως είναι ότι προς τα εκεί θα πορευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ και αυτό μάλλον ενισχύεται από την έξαρση σε δήθεν αριστερά συνθήματα - πχ ντροπή στους αστυνομικούς που πυροβόλησαν το ελικόπτερο, αδιαφορώντας για το ενδεχόμενο να είναι όμηρος ο πιλότος και να τραυματισθεί.

Α εντάξει..

Αφού λοιπόν απόλο το δικαιωματικό μέρος του ΣΥΡΙΖΑ εστιάζεις σε μια μονον δήλωση,για το συγκεκριμένο θέμα,ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ πρωτίστως ασχολείται σε κάθε επίπεδο με τα ανθρώπινα δικαιώματα ,πάσο..

Και πώς συμπεραίνεται οτι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει δεξιά στροφή,επειδή γενικώς ασχολείται με τα ανθρώπινα δικαιώματα?Μιάς και παρεμφερή έχει ακούσει για το μεταναστευτικό και πάει λέγοντας..Μιάς και στο πολιτικο επίπεδο ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά καθαρά για αντιδημοκρατική εκτροπή ,ενώ άλλοι αρκούνται σε γενικόλογες καταγγελίες κατά του καπιταλισμού..την ίδια ακριβώς στιγμή που φέρονται με στυγνό τρόπο στους εργαζομένούς τους .....

Εκτός εάν αυτά δεν ενδιαφέρουν μια Δημοκρατική κοινωνία.

 

[papasdimos]

Χαίρομαι και απολαμβάνω εδώ μέσα και έξω, να διαβάζω και να ακούω Πασόκους και Νεοδημοκράτες να προσπαθούν να βρουν προβληματάκια στις δηλώσεις στις ανακοινώσεις στις δράσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι πολύ δύσκολο να αλλάξεις ιδεολογία ειδικά αν έχεις ψηφίσει δεκάδες φορές αποβράσματα τύπου Τσοχατζόπουλου Βενιζέλου Βουλγαράκη Καραμανλή Παπανδρέου.... Το χεράκι θα πάει μόνο του στον ΣΥΡΙΖΑ, (και σε πολλούς που δεν θα πάει από μέσα τους θα το εύχονται υποσυνείδητα) δεν χρειάζεται άγχος αν έκανε λάθος δηλώσεις ο Τσίπρας, γιατί το άλλο χεράκι είναι στην άλλη τσέπη και ψάχνει για τα τελευταία ευρουδάκια που έχουν απομείνει.....

 

[by proxy]

ναι φίλε μου έχεις δίκιο Πασόκοι και νεοδημοκράτες είμαστε.

 

[DIPIE]

ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ
Τσίπρας: Μεροληψία της φορολογικής πολιτικής υπέρ των οικονομικά ισχυρών

Για ένα φορολογικό σύστημα εστιασμένο στην ανάπτυξη, την αναδιανομή του πλούτου και την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών, έκανε λόγο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας σε ημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα τη ριζοσπαστική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος.

Τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το φορολογικό σύστημα που «πρέπει να εστιάζει στην αύξηση των εσόδων με ένα κοινωνικά δίκαιο τρόπο», παρουσίασε ο κ. Τσίπρας στο ΕΒΕΑ, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «δεν μπορείς να ζητάς από αυτούς που δεν έχουν».
Παρόντες στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ήταν ο υπεύθυνος του τομέα Οικονομικής Πολιτικής του κόμματος, Γιάννης Μηλιός, ο Γιάννης Δραγασάκης καθώς και οι δύο συντονιστές του τομέα φορολογικής πολιτικής, Τρύφων Αλεξιάδης και Αγγελος Κούρος.
Ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφερόμενος στο γιατί φτάσαμε ως εδώ, τόνισε πως «η σταθερή και διαχρονική μεροληψία της φορολογικής πολιτικής υπέρ των οικονομικά ισχυρών, αποτέλεσε έναν από τους πιο σημαντικούς παράγοντες της σημερινής κρίσης».
Οπως εξήγησε ο ίδιος, «στη ρίζα του φορολογικού προβλήματος δεν βρίσκονται κάποιοι ασυνείδητοι ιδιοτελείς επαγγελματίες, αλλά ένα σύστημα νόμιμης φοροαποφυγής, ή και ακόμη και φοροαπαλλαγής, στημένο επίτηδες για τους οικονομικά ισχυρούς».
«Στον πυρήνα της αντιπρότασης του ΣΥΡΙΖΑ», ο κ. Τσίπρας ανέφερε ότι «βρίσκεται ένα φορολογικό σύστημα απλό, λειτουργικό, σταθερό, πιο αποτελεσματικό και προπαντός πιο δίκαιο». Όπως επεσήμανε, μια εναλλακτική φορολογική πολιτική, πρέπει να εστιάζει στην αύξηση των εσόδων, με κοινωνικά δίκαιο τρόπο ώστε να χρηματοδοτηθεί η έξοδος από την κρίση προς όφελος των πολλών.
Επιπλέον, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε πως «ένα προοδευτικό φορολογικό σύστημα δημιουργεί όρους κοινωνικής δικαιοσύνης», καθώς και ότι «μόνο στη βάση αυτή, άλλωστε, μπορούν να συλλεχθούν έσοδα: δεν μπορείς να ζητάς από αυτούς που δεν έχουν».
Τις προτάσεις για τις αλλαγές στο φορολογικό σύστημα ανέλυσε ο υπεύθυνος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Μηλιός.
Μεταξύ άλλων ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την οριστική κατάργηση του ειδικού τέλους ακινήτων, τη μείωση του συντελεστή ΦΠΑ για τα βασικά είδη διατροφής, την εστίαση, τις παιδικές τροφές, τα είδη προσωπικής ανάγκης των ατόμων με αναπηρία, τα προϊόντα πολιτισμού και γνώσης και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας.
Επίσης προτείνει την αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης και την οικοδόμηση ενός αποτελεσματικού φορολογικού συστήματος, για την αύξηση των δημόσιων εσόδων στο επίπεδο του ευρωπαϊκού μέσου όρου προτείνουμε:
1) Δημιουργία περιουσιολογίου και φορολόγηση όλων των εισοδημάτων των φυσικών προσώπων με την ίδια κλίμακα (με εξαίρεση τόκους και καταθέσεις). Με περισσότερα κλιμάκια και αλλαγή των συντελεστών φορολογίας ώστε να ελαφρύνονται τα χαμηλά και μεσαία κλιμάκια.
2) Αύξηση των φορολογικών εσόδων από την επιχειρηματική δραστηριότητα στο μέσο όρο της ευρωζώνης, από σχεδόν το 50% αυτού του μεγέθους που κινήθηκε την προηγούμενη δεκαετία.
3) Αλλαγή της σχέσης έμμεσων και άμεσων φόρων μέσω αύξησης των εσόδων από άμεσους φόρους και μείωσης των έμμεσων φόρων. Περιλαμβάνονται μέτρα όπως η μείωση του ΦΠΑ από το ανώτατο 23%, ειδική φορολόγηση των ειδών πολυτελούς διαβίωσης, πάταξη της λαθρεμπορίας καυσίμων (όπως και τσιγάρων κλπ.) αντί για την εξίσωση του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης.
4) Φόρο μεγάλης και πολύ μεγάλης περιουσίας με προοδευτική κλίμακα. Έργο της φορολογικής αρχής είναι να αποκαλύψει τα αδήλωτα εισοδήματα και να τα φορολογήσει με δίκαιο και προοδευτικό τρόπο.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63791725

 

[nikoskouklos]

Re: Απάντηση: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Πω πω πολύ ριζοσπαστικά μέτρα.

Δηλαδή εγώ για τα πρώτα 10 χιλιαρικα θα φορολογούμαι το ίδιο με τον καπιταλιστή. Α, ξέχασα αυτός έχει και μείον τα έξοδα. Στο περιουσιολογιο τα κουκλοσπιτα τα δηλώνουμε ή όχι;

Εν τω μεταξύ όλα γενικόλοα είναι, χωρίς συγκεκριμένα νούμερα. Τι εννοεί δηλαδή μεγάλη περιουσία; Η πόσο θα μειωθεί ο ΦΠΑ; Και για ποια αδηλωτα εισοδηματα μιλάει;

Εννοείται ότι ο λαός θα πρέπει να απαιτήσει σε πρώτη φάση αφορολόγητο στα 12000 ευρώ για το άτομο (με στοχο να φτάσει τα 20000), κατάργηση κάθε είδους χαρατσιου στα ακίνητα κατάργηση του ΦΠΑ στα είδη λαϊκής ανάγκης και κατάργηση της εξίσωσης των ειδικών φόρων και αυξηση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρησεων στο 45% με παράλληλη μειωση για τους μικρούς ΕΒΕ και αυτοαπασχολούμενους.

Εκτός αν σε κάποιους τα αυτονοητα φαίνονται 'κομμουνιστικα'

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για μια διαφορετική φορολογική πολιτική

Στον παραπάνω σύνδεσμο λοιπόν, ανάμεσα στα άλλα, γράφει:

Προτείνουμε το ατομικό αφορολόγητο εισόδημα να προσδιορίζεται κατ’ έτος, σαν ποσοστό επί του, εκάστοτε, ορίου της φτώχιας. Με τα σημερινά δεδομένα το όριο είναι, για το 2013, στα επίπεδα των 12.000 ευρώ. Σε κάθε περίπτωση λόγω της αυξημένης έμμεσης φορολογίας, ακόμα και εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο, επιβαρύνονται με ΦΠΑ 23%

·

Αύξηση του αφορολογήτου ορίου για κάθε παιδί. Προτείνουμε 2.000 ευρώ για το πρώτο και για το δεύτερο παιδί και 3.000 ευρώ για κάθε επόμενο.

Ας περιμένει λοιπόν λίγο ο nikoskouklos την κριτική του "Ρ" για να την αναπαράξει και μην εκτείθεται με αιτήματα, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να ταυτιστεί με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.

 

[DIPIE]

@Κούκλος
Σταμάτα να γκρινιάζεις και γίνε...παπάς...Αυτούς δεν τους ακουμπάει κανένας:Banane0:

Δεν σου λέω να γίνεις τραπεζίτης-επίσης δεν τους ακουμπάει κανένας-γιατί μάλλον δεν θα τα...καταφέρεις:music-smiley-005:

 

[nikoskouklos]

Re: Απάντηση: Τι συμβαίνει με τον ΣΥΡΙΖΑ ;

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για μια διαφορετική φορολογική πολιτική

Στον παραπάνω σύνδεσμο λοιπόν, ανάμεσα στα άλλα, γράφει:



Ας περιμένει λοιπόν λίγο ο nikoskouklos την κριτική του "Ρ" για να την αναπαράξει και μην εκτείθεται με αιτήματα, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να ταυτιστεί με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ.

Ε ωραία, αν το φέρει θα το ψηφίσουν οι βουλευτές του ΚΚΕ. Βέβαια με τα 12000 στο 10%, όχι στο 21 που είναι σήμερα. Επίσης, πρέπει να μας απαντήσει ο σύριζα πως γίνεται να μειωθούν οι φόροι και παράλληλα να αυξηθούν τα έσοδα. Γιατί ο σύριζα λέει πως πρέπει να πληρωθεί το χρέος. Επίσης, πως θα τα φέρει στην τρόικα, γιατί αν πει όχι δε γίνεται τίποτα. Πρέπει λοιπόν να κοιτάμε το γενικό πλαισιο, όχι μόνο τα επιμέρους

 

[Pstelios]

Γιατί Νίκο, τώρα που αυξάνονται οι φόροι, αυξάνονται τα έσοδα? Σκέψου τι γράφεις...............

 

[nikoskouklos]

Γιατί Νίκο, τώρα που αυξάνονται οι φόροι, αυξάνονται τα έσοδα? Σκέψου τι γράφεις...............

Ναι, αυξάνονται τα έσοδα. Τσέκαρε προϋπολογισμούς παλιοτερων ετών να δεις (βαλε και την ύφεση μέσα). Το θέμα είναι ότι απομυζουν το λαό για να κερδίσουν (άμεσα και έμμεσα) τα μονοπώλια.

To θέμα είναι άλλο. Δεν μπορείς να βάζεις το αφορολογητο ως ξεχωριστό. Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρη θέση. Κατάργηση του χαρατσιού και της εισφοράς αλληλεγγύης. Μειωση του ειδικου φορου καταναλωσης σε καύσιμα και σε θέρμανση. Μείωση 50% των δημοτικών τελών. Αφορολογητο στα 12000 και με συντελεστή στα 10%. Ο σύριζα δεν λέει τίποτα από αυτά,μ τα οποία μόνο κομμουνιστικά δεν είναι, ούτε ριζοσπαστικά. Βασικά είναι για μια αξιοπρεπή ζωή.

 

[lepa77]

Ναι, αυξάνονται τα έσοδα. Τσέκαρε προϋπολογισμούς παλιοτερων ετών να δεις (βαλε και την ύφεση μέσα). Το θέμα είναι ότι απομυζουν το λαό για να κερδίσουν (άμεσα και έμμεσα) τα μονοπώλια.

To θέμα είναι άλλο. Δεν μπορείς να βάζεις το αφορολογητο ως ξεχωριστό. Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρη θέση. Κατάργηση του χαρατσιού και της εισφοράς αλληλεγγύης. Μειωση του ειδικου φορου καταναλωσης σε καύσιμα και σε θέρμανση. Μείωση 50% των δημοτικών τελών. Αφορολογητο στα 12000 και με συντελεστή στα 10%. Ο σύριζα δεν λέει τίποτα από αυτά,μ τα οποία μόνο κομμουνιστικά δεν είναι, ούτε ριζοσπαστικά. Βασικά είναι για μια αξιοπρεπή ζωή.

Δηλαδή μια καλύτερη διαχείριση του καπιταλισμού...

 

[savatage]

Δηλαδή μια καλύτερη διαχείριση του καπιταλισμού...

...

 

[sotos65]

Ναι, αυξάνονται τα έσοδα. Τσέκαρε προϋπολογισμούς παλιοτερων ετών να δεις (βαλε και την ύφεση μέσα). Το θέμα είναι ότι απομυζουν το λαό για να κερδίσουν (άμεσα και έμμεσα) τα μονοπώλια.

To θέμα είναι άλλο. Δεν μπορείς να βάζεις το αφορολογητο ως ξεχωριστό. Το ΚΚΕ έχει ξεκαθαρη θέση. Κατάργηση του χαρατσιού και της εισφοράς αλληλεγγύης. Μειωση του ειδικου φορου καταναλωσης σε καύσιμα και σε θέρμανση. Μείωση 50% των δημοτικών τελών. Αφορολογητο στα 12000 και με συντελεστή στα 10%. Ο σύριζα δεν λέει τίποτα από αυτά,μ τα οποία μόνο κομμουνιστικά δεν είναι, ούτε ριζοσπαστικά. Βασικά είναι για μια αξιοπρεπή ζωή.

Μάλλον μειώνονται τα έσοδα, και είναι και λογικό (με τόση ύφεση)

http://www.skai.gr/news/finance/article/225202/mikrotero-alla-pleonasma-kai-ton-ianouario-upd/

Μικρή μείωση κατέγραψαν τα ληξιπρόθεσμα χρέη του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα τον Ιανουάριο.

Σύμφωνα με τα νεότερα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, οι οφειλές του κράτους μειώθηκαν στα 7δισ. 921 εκατ ευρω έναντι 8 δισ. 45εκατ. που ήταν τον Δεκέμβριο του 2011.

Αύξηση παρουσίασαν και οι οφειλές των νοσοκομείων προς τους ιδιώτες οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 1,886 δισ. ευρώ από 1,765 δισ. ευρώ το Δεκέμβριο του 2012, των δήμων στα 1,001 δισ. ευρώ από 950 εκατ. ευρώ αλλά και των ΟΤΑ στα 4,46 δισ. ευρώ από 4,43 δισ. ευρώ.

Μείωση κατέγραψε και το πρωτογενές πλεόνασμα της γενικής κυβέρνησης τον Ιανουάριο στα 1,645 δισ. ευρώ από 2,474 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο του 2012. Μειωμένο εμφανίζεται το πλεόνασμα και σε επίπεδο κρατικού προϋπολογισμού μετά τη διάρθρωση ταμειακών στοιχείων, διαμορφούμενο στα 851 εκατ. ευρώ, από 1,117 δισ. ευρώ πέρυσι.

Τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού υποχώρησαν στα 4,433 δισ. ευρώ, από 4,872 δισ. ευρώ. Η μεγαλύτερη μείωση καταγράφηκε στις δαπάνες μη συμπεριλαμβανομένων των τόκων οι οποίες διαμορφώθηκαν στα 4,018 δισ. ευρώ από 4,905 δισ. ευρώ.

 

[nikoskouklos]

Δηλαδή μια καλύτερη διαχείριση του καπιταλισμού...

Κάτσε, εσύ τι νομίζεις; θα γίνει η σοσιαλιστική επανάσταση και θα τρως με χρυσά κουτάλια; Η διαφορά του ΚΚΕ με το σύριζα, είναι πως ο σύριζα προτείνει μέτρα φιλοδώρημα, ενώ με τα μέτρα του ΚΚΕ (τα οποία ξαναλέω, δεν είναι καπιταλιστικά), τη βγάζεις κάπως. Εκτός και αν προτείνεις μέχρι την επανάσταση να καθόμαστε στα αυγά μας. Αλλά, δεν περιμένω και πολλά από κάποιους που είναι αποκομμένοι από τις διεργασίες που συντελούνται στα λαϊκά στρώματα και κοιτάζουν αφ'υψηλού το λαό.


Πλάκα πλάκα, φαντάζεστε ο Τσίπρας να μάεθ πως ο Καραμανλής ίδρυσε την ΕΡΕ, το λάος του '60; Μην του το πείτε και σταματήσει το γλείψιμο.

 

[Δημήτρης Δ.]

Κάτσε, εσύ τι νομίζεις; θα γίνει η σοσιαλιστική επανάσταση και θα τρως με χρυσά κουτάλια; Η διαφορά του ΚΚΕ με το σύριζα, είναι πως ο σύριζα προτείνει μέτρα φιλοδώρημα, ενώ με τα μέτρα του ΚΚΕ (τα οποία ξαναλέω, δεν είναι καπιταλιστικά), τη βγάζεις κάπως. Εκτός και αν προτείνεις μέχρι την επανάσταση να καθόμαστε στα αυγά μας. Αλλά, δεν περιμένω και πολλά από κάποιους που είναι αποκομμένοι από τις διεργασίες που συντελούνται στα λαϊκά στρώματα και κοιτάζουν αφ'υψηλού το λαό.


Πλάκα πλάκα, φαντάζεστε ο Τσίπρας να μάεθ πως ο Καραμανλής ίδρυσε την ΕΡΕ, το λάος του '60; Μην του το πείτε και σταματήσει το γλείψιμο.

Θα σου απαντούσα όπως σου αξίζει, αλλά δεν το κάνω καθώς είχατε πένθος εχθές
χαχαχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααχα

 

[Emilot]

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά για την πρόσκληση που μου απευθύνατε να παρευρεθώ στην εκδήλωση μνήμης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ενός ανθρώπου που έβαλε τη σφραγίδα του στη μεταπολεμική Ελλάδα.



Ανήκω σε εκείνους που πιστεύουν ότι η Ιστορία δεν γράφεται από πρόσωπα, όσο σημαντικά κι αν είναι αυτά, αλλά από τους λαούς και την πάλη τους.

Ωστόσο, δεν μπορώ να παραγνωρίσω τον ιδιαίτερο ρόλο που παίζουν ξεχωριστές προσωπικότητες στη διαπάλη μέσα στις κοινωνίες, στη διαδρομή των εθνών, στην αέναη κίνηση προς τα μπρος.

Και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τον ιδιαίτερο ρόλο που παίζουν οι ξεχωριστές προσωπικότητες στην Ιστορία.

Και μια τέτοια ξεχωριστή προσωπικότητα της σύγχρονης Ελλάδας, υπήρξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Κάποτε ο Χαρίλαος Φλωράκης, είχε χαρακτηρίσει τον εν ζωή Κωνσταντίνο Καραμανλή, ως ένα σημαντικό ηγέτη της τάξης του.


Και ξέρετε ο έπαινος από τους πολιτικούς σου αντιπάλους όχι μετά θάνατον, αλλά όσο ακόμα βρίσκεσαι εν ζωή, έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από τα σημερινά λόγια.

Η απόσταση από τα χρόνια εκείνα, μας βοηθά να προσεγγίσουμε σήμερα με λιγότερες προκαταλήψεις την επίδρασή του Καραμανλή στη σύγχρονη δημοκρατία και στη σύγχρονη Ελλάδα.

Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν ο πολιτικός εκείνος που κατάφερε μια σπάνια πολιτική και προσωπική υπέρβαση. Κατάφερε να υπερβεί τα ασφυκτικά όρια που είχαν επιβάλει τόσο στη χώρα όσο και στην παράταξή του, ο εμφύλιος και οι ξένοι προστάτες.

Το καθεστώς του διαχωρισμού των ελλήνων σε εθνικόφρονες και μη. Τις πρακτικές των διωγμών, της αστυνομικής ασυδοσίας και της κατάστασης πολιορκίας, που χαρακτήριζαν την Ελλάδα μέχρι το 1974. Με αποκορύφωμα, βέβαια, την εφτάχρονη δικτατορία.

Και η υπέρβαση αυτή, με τεράστια σημασία για τη δημοκρατία και τη χώρα, αποτέλεσε μια γενναία επιλογή, αφού ο ίδιος ήταν ο ηγέτης που αναδείχτηκε μέσα σε κείνο το μετεμφυλιακό πολιτικό, κοινωνικό και δημοκρατικό ημίφως. Αυτήν την υπέρβαση οφείλουμε όλες οι πολιτικές δυνάμεις να τη διαφυλάξουμε.

Και ας μη λησμονούμε ότι ήταν ο ίδιος άνθρωπος που υπήρξε επί σειρά ετών το ισχυρό πρόσωπο ενός αυταρχικού καθεστώτος, που είχε οικοδομηθεί μέσα σε διεθνείς και εσωτερικές συνθήκες που όλοι γνωρίζουμε.

Επιτρέψτε μου, όμως, εδώ μια προσωπική παρένθεση:

Ανήκω στη γενιά των ανθρώπων που γεννήθηκαν στη χώρα μετά τη μεταπολίτευση.

Και μεγάλωσα σε ένα αριστερό οικογενειακό περιβάλλον, στο οποίο συχνά οι παλιότεροι διεκτραγωδούσαν τα βάσανα και τους διωγμούς μιας γκρίζας προδικτατορικής εποχής, που χαρακτηριστικά ονόμαζαν εποχή του καραμανλισμού.

Οι ίδιοι, όμως, άνθρωποι, ήταν αυτοί που επίσης χαρακτηριστικά επαναλάμβαναν:

Το 1974 στην Ελλάδα επέστρεψε ένας άλλος Καραμανλής!

Αυτή η απλή και ίσως για κάποιους αφελής κουβέντα, λέει νομίζω πολύ περισσότερα από όσα οι αγιογραφίες και τα υμνολόγια για τον Καραμανλή. Γιατί παραμένοντας μεν συντηρητικός, υπέρμαχος δηλαδή της διατήρησης και της εμπέδωσης του κοινωνικού καθεστώτος στο οποίο πίστευε και το οποίο για μας είναι καθεστώς συντήρησης και κοινωνικής αδικίας, εντούτοις ο Καραμανλής επέδειξε ταυτόχρονα ευαισθησίες, στις νέες πολιτικές και κοινωνικές ισορροπίες.


Επεδίωξε και κατάφερε να διευρύνει τα όρια της παράταξής του. Αφουγκράστηκε τις νέες δημοκρατικές ανάγκες και κυρίως την ιστορική ανάγκη να οικοδομηθεί στη χώρα μια σταθερή δημοκρατική νομιμότητα, που θα προστατεύει τα στοιχειώδη δικαιώματα, θα περιορίζει στο ελάχιστο τους πολιτικούς διαχωρισμούς και θα διασφαλίζει την ομαλή εναλλαγή στην εξουσία.

Από αυτή την άποψη, δεν συνέβαλε μόνο αποφασιστικά να ξεπεραστούν πρακτικές και λογικές άλλων εποχών, που και ο ίδιος είχε υπηρετήσει και μάλιστα πρωταγωνιστικά. Αλλά ξεπέρασε με μια έννοια και τον ίδιο τον εαυτό του. Κι αυτό είναι, πιστεύω, που καθιστά την προσωπικότητά του ξεχωριστή, ακόμα και για τους αντιπάλους του.

Ότι κατάφερε η προσφορά του στη χώρα, να ξεπεράσει, σε ορισμένα σημεία, τα όρια της ιδεολογίας του. Ότι συνέβαλλε μαζί με τους ηγέτες των άλλων παρατάξεων στην εμπέδωση της κουλτούρας της ομαλής δημοκρατικής εναλλαγής. Μια κουλτούρα που πρέπει όλοι να διαφυλάξουμε.

Επιτρέψετε μου να σας εκθέσω σύντομα κάποιες σκέψεις, χωρίς εννοείται να διεκδικώ την απόλυτη ιστορική αλήθεια. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αναδείχτηκε ως πολιτικός πρώτης γραμμής σε εκείνα τα χρόνια όπου η πολιτική εξακολουθούσε να διατηρεί στο δυτικό κόσμο μια πολύ μεγαλύτερη από ότι σήμερα, σχετική αυτονομία από οικονομικά κέντρα και συμφέροντα.

Το Κράτος και οι πολιτικές-θεσμικές του λειτουργίες, μαζί με τον κοινοβουλευτισμό αποτελούσαν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ότι στις μέρες μας, το κέντρο παραγωγής των πολιτικών αποφάσεων.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο, δεν υπήρξε ποτέ παθητικός αποδέκτης εντολών, ούτε παρατηρητής των συσχετισμών. Διέθετε αξιόλογα πολιτικά προσόντα, χαρακτήρα, προσωπικότητα, κι αυτό που λέμε πολιτικό τσαγανό. Θα του ταίριαζε νομίζω ένας χαρακτηρισμός από πρώτη ματιά παράδοξος:


Ο Καραμανλής υπήρξε Ριζοσπαστικός στο συντηρητισμό του.

Το 1974 δεν δίστασε να προχωρήσει στην αποχώρηση από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, εν μέσω της σοβαρότατης εθνικής κρίσης του Κυπριακού. Την περίοδο 1975-1977 δεν δίστασε να προχωρήσει σε κρατικοποιήσεις, πιστεύοντας ότι έτσι εξυπηρετούσε καλύτερα το δημόσιο συμφέρον. Είναι δύο μόνο παραδείγματα πολιτικών κινήσεων «απρόβλεπτων», μη αναμενόμενων στις δεδομένες στιγμές, από έναν ηγέτη της ιδεολογίας του.

Κινήσεων, όμως, αλλαγής της φοράς των πραγμάτων, που ελάχιστοι συντηρητικοί ηγέτες θα τολμούσαν ακόμη και να σκεφτούν στις μέρες μας και που αποδεικνύουν νομίζω αυτό το χαρακτηριστικό, του συντηρητικού ριζοσπαστισμού του. Ένα χαρακτηριστικό που γίνεται συν τω χρόνω πιο έντονο, για να καταστεί κυρίαρχο τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Όταν η συγκρότησή του Καραμανλή επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό την συγκρότηση της νέας ελληνικής δημοκρατικής τάξης.

Επίσης, θα ήθελα να σημειώσω κάτι ακόμα, κατά τη γνώμη μου πολύ σημαντικό, ιδιαίτερα στις μέρες που περνάμε: Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε συλλάβει και ενσωματώσει στην πολιτική του διαδρομή ένα κρίσιμο στοιχείο, που αποτελεί και τον πυρήνα άλλωστε της δομικής πολιτικής αντιπαράθεσης σήμερα στην Ευρώπη και στην Ελλάδα:

Είχε συλλάβει πως κάθε μεγάλη προσπάθεια αλλαγής και μεταρρύθμισης μπορεί να ξεκινήσει μόνον από το Δημόσιο και ειδικά από τη δημόσια διοίκηση.

Στην Ελλάδα, πιο συγκεκριμένα, τα μεγάλα μεταρρυθμιστικά εγχειρήματα του Καποδίστρια, του Τρικούπη, του Βενιζέλου, έφερναν τομές πριν απ’ όλα στους θεσμούς και στη διοίκηση. Από το εκπαιδευτικό μέχρι το αγροτικό ζήτημα και από τα θέματα της γλώσσας μέχρι τα μεγάλα έργα και την εκβιομηχάνιση, η βάση κάθε μεγάλης μεταρρύθμισης παρέμενε το κράτος και η δημόσια διοίκηση. Μεταρρυθμίσεις μέσω της ιδιωτικής οικονομίας δεν προέκυψαν ποτέ.

Κι αυτό γιατί αγορά χωρίς δημόσια παρέμβαση δεν μπορεί να υπάρξει.

Είναι αυτό ακριβώς που με απόλυτο και δογματικό τρόπο αναποδογυρίζεται και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα μετά τη δεκαετία του ’90, με τις γνωστές επιπτώσεις πλέον στην τεράστια ανισοκατανομή του πλούτου και στη δομική κρίση των ευρωπαϊκών πολιτικών συστημάτων.


Ο συντηρητικός πολιτικός Καραμανλής, λοιπόν, είναι μεν συντηρητικός αλλά δεν παύει να είναι πολιτικός. Θέλει να έχει την ευθύνη των πολιτικών επιλογών η πολιτική εξουσία και η δομή ενός συντεταγμένου κοινοβουλευτισμού. Θέλει η πολιτική να έχει τον πρώτο ρόλο, να εξασφαλίζει τη σταθερότητα, και στα πλαίσια αυτά την οριοθέτηση του δημόσιου συμφέροντος απέναντι στα πολλά μικρότερα ή μεγαλύτερα ιδιωτικά συμφέροντα.

Και ακριβώς επειδή ο Καραμανλής είναι πολιτικός που αντιλαμβάνεται τις ανάγκες του καιρού του, η δομή της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας μετά το 1974 φέρει έντονα τη σφραγίδα του, στο μέτρο που επιδίωξή του ήταν η θεσμική εξισορρόπηση των κοινωνικών και πολιτικών αντιθέσεων και όχι η υποταγή της πολιτικής στα οργανωμένα και συμπαγή οικονομικά συμφέροντα, ούτε βέβαια η διαιώνιση της διχόνοιας του ελληνικού λαού.

Μας το έδειξε αυτό άλλωστε, όταν παρά το γεγονός ότι είχε μια απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία 220 βουλευτών στην πρώτη μεταπολιτευτική Βουλή, το Σύνταγμα του ’75 κράτησε στο τέλος λογικές ισορροπίες και υποχώρησε σε πολλές από τις αιτιάσεις που προβάλλονταν για ροπή σε θεσμικό ή προληπτικό αυταρχισμό.

Αγαπητοί φίλοι και φίλες

Είναι ώρες που σκέφτομαι, ειδικά τούτες τις πρωτόγνωρες στιγμές που περνά η χώρα, αν ήταν παρόντες μεγάλοι πολιτικοί ηγέτες όπως ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Χαρίλαος Φλωράκης, για να αναφερθώ μόνο στις προσωπικότητες της μεταπολίτευσης, πως άραγε θα αντιδρούσαν;

Πολύ πιθανόν, λοιπόν, αν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν σήμερα παρόν, να σχολίαζε με τα γνωστά σε όλους… γαλλικά του, πολλές πλευρές της σημερινής ευρωπαϊκής και ελληνικής πραγματικότητας.

Σε κάθε περίπτωση θα ήθελα με ειλικρίνεια να σας καταθέσω την πεποίθηση, ότι από έναν ιδεολογικό και πολιτικό αντίπαλο του διαμετρήματος του Καραμανλή, έχουμε ακόμα και εμείς οι αριστεροί να αντλήσουμε πολύ χρήσιμα πολιτικά μηνύματα.

Και αυτό, ίσως αποτελεί την καλύτερη κατάθεση σεβασμού στη μνήμη του.

Σας ευχαριστώ.

http://www.newsnow.gr/article/374792/i-omilia-tsipra-sto-idryma-karamanli.html

Εξαιρετικός....:2thumb22sup:

 

[Σπύρος Σούρλας]

Α..Υποψιν...2002 είχε πάει ο Φλωράκης..

Οποτε koukle μάλλον θα πηγε να γλύψει και αυτός ε??

Ουτε την ιστορία του σύγχρονου ΚΚΕ δεν ξερεις..