Το ανέκδοτο της ημέρας

Mε στριμωξατε :proud: ...

giphy.webp

PHydnft


Παραδινομαι ! :rolleyes:
 
Το λεξικό της γυναίκας

Ναι = Όχι .......
Όχι = Ναι
Λυπάμαι = Θα με θυμηθείς
Χρειάζομαι = Θέλω
Αποφάσισε εσύ = Η σωστή απόφαση είναι προφανής
Κάνε ότι καταλαβαίνεις = Αυτό θα μου το πληρώσεις
Πρέπει να μιλήσουμε = Έχω να σου κάνω παράπονα
Φυσικά κάν το άμα θέλεις = Μη το τολμήσεις να το κάνεις
Δεν τσαντίστηκα = Φυσικά και τσαντίστηκα , μα**κα !
Είσαι και πολύ άνδρας = Μήπως είναι καιρός να ρίξεις κανένα ξύρισμα ;
Σήμερα είσαι πολύ ευγενικός μαζί μου = Μήπως , λέω μήπως , σκέφτεσαι πάλι το sex ;
Σβήσε το φως = Έχω κυτταρίτιδα
Η κουζίνα δεν με βολεύει καθόλου = Θέλω καινούριο σπίτι / διαμέρισμα
Χρειάζομαι νέες κουρτίνες = και χαλιά , έπιπλα , γούνα ...
Ακουσα έναν θόρυβο = Έχω καταλάβει ότι σε πήρε ο ύπνος
Μ αγαπάς ; = Θέλω να σε ρωτήσω για κάτι ακριβό
Πόσο πολύ μ αγαπάς ; = Έκανα κάτι που μάλλον δε θα σ αρέσει
Όχι τίποτα ! Ειλικρινά ! = Απλά , είσαι και πολύ μα**κας , ρε παιδάκι μου!!
 
Μία φοιτήτρια μπαίνει σε ταξί στο Μεσολόγγι. Ρωτάει ο ταξιτζής:
– Που να σε πάω;
– Στην Αθήνα και γρήγορα γιατί δύο απουσίες ακόμα και χάνω το εξάμηνο.
Τρέχει ο ταξιτζής και αυτή του λέει:
– Έτσι πας ; Οι ταξιτζήδες στην Αθήνα πετάνε!…
Τελικά προλαβαίνει η κοπέλα.
Στον ίδιο ταξιτζή μπαίνει φαντάρος για τα Γιάννενα.
– Γρήγορα φίλε γιατί βγαίνω Α Α
Τρέχει ο ταξιτζής και του λέει ο φαντάρος:
– Πώς πας έτσι; Οι ταξιτζήδες στην Αθήνα πετάνε!
Τελικά στο τσακ προλαβαίνει και ο φαντάρος.

Ο ταξιτζής παίρνει περίεργος το λεωφορείο για να δει τα ταξί της Αθήνας. Φτάνει στην Αθήνα, παίρνει ένα ταξί. Του λέει ο Αθηναίος ταξιτζής:
– Που να σε πετάξω;
– Στη Συγγρού, του απαντάει.
Ο αθηναίος ταξιτζής:
– Σε ποιό ύψος;
– Ασε τις μ@λακίες και πήγαινε απ’ το δρόμο.
 
Ένας Έλληνας κι ένας Αγγλος συζητούν:
Αγγλος: πάντως πιστεύω ότι στο θέμα της δωρεάς οργάνων εμείς οι Αγγλοι είμαστε
οι πιο ευαισθητοποιημένοι.
Έλληνας: σώπα καημένε, εμείς οι Έλληνες είμαστε πολύ πιο μπροστά...
-Θέλεις να σου δείξω;
Αγγλος: (με απορία) Δείξε μου....
Έλληνας: (Γυρνάει και λέει στον άλλο φίλο του που βρίσκεται στο καφενείο φωνάζοντας),
-Μήτσοοοο, δάνεισέ μου ρε δέκα χιλιάρικα.
Μήτσος: Παρ' τα ...ίδια μου μαλάκα, του λέει αυτός.
Έλληνας: είδες τι σου έλεγα;
 
Re: Απάντηση: Το ανέκδοτο της ημέρας

Παίδες, παρακαλώ να αποφεύγουμε αστεία που ίσως για κάποιον (ατομικά ή συλλογικά) να είναι προσβλητικά. Οι σεξουαλικές, όπως και οι θρησκευτικές προτιμήσεις του καθενός είναι προσωπικό του θέμα και δε χρήζουν σχολιασμού, πόσο μάλλον χλευασμού. Θυμίζω ότι το βήμα εδώ είναι δημόσιο, δεν είμαστε με την παρέα μας (όπου όλοι γνωριζόμαστε και μπορούμε να πούμε και μια μαλακία παραπάνω).

:ernaehrung004:
 
Last edited:
Παει ενας γάιδαρος στον φούρνο, και λέει στον φούρναρη:
-1 κιλό ψωμί.
(Ο φούρναρης έχει χαζέψει και δεν κάνει τίποτα, γάιδαρος και να ζητάει ψωμί?)
Ο γάιδαρος του ξαναλέει:
-1 κιλό ψωμί.
ο φουρναρης του το δίνει...
-Πόσο κάνει?
-Τίποτα, κερασμένο.
-Ευχαριστώ.
Ο φούρναρης αφού έφυγε ο γάιδαρος, κάθεται και μονολογεί:
(Ενας γάιδαρος ήρθε και μου ζήτησε ψωμί! τι άλλο θα δούμε σήμερα?)
Εκείνη την στιγμή μπαίνει ξανά μέσα ο γάιδαρος και του λέει:
-Mήπως έχεις και μια σακούλα γιατί είμαι με το μηχανάκι!!!!
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Το ανέκδοτο της ημέρας

Παίδες, παρακαλώ να αποφεύγουμε αστεία που ίσως για κάποιον (ατομικά ή συλλογικά) να είναι προσβλητικά. Οι σεξουαλικές, όπως και οι θρησκευτικές προτιμήσεις του καθενός είναι προσωπικό του θέμα και δε χρήζουν σχολιασμού, πόσο μάλλον χλευασμού. Θυμίζω ότι το βήμα εδώ είναι δημόσιο, δεν είμαστε με την παρέα μας (όπου όλοι γνωριζόμαστε και μπορούμε να πούμε και μια μαλακία παραπάνω).

:ernaehrung004:

Εγώ το πιάνω το πνεύμα σου, αλλά όπως υπάχουν ανέκδοτα (που συνήθως λένε οι γυναίκες) για τους άντρες και ανέκδοτα που λένε οι άντρες για τις γυναίκες, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να επιτρέπονται και τα ανέκδοτα που λέγονται για τους τρίτους... Αυτό θα είναι τότε πραγματική έλλειψη διάκρισης. Το αντίθετο - να λέμε για τους άλλους και να αφήνουμε αυτούς στο απυρόβλητο - δεν το βρίσκω τόσο δίκαιο... κι αν παραπονούνται τότε ορίζουν γραμμές διάκρισης μόνοι τους... Και ναί, αναφέρομαι και στις ερωτικές προτιμήσεις των straight - για τις οποίες τόσα ανέκδοτα κυκλοφορούν και λέμε...
 
Η ζωή δεν είναι δίκαιη, τι να κάνουμε. Το ζήτημα είναι ότι μπορούμε να ανεβάζουμε όσα ανέκδοτα θέλουμε για την (υποτιθέμενη) ανοησία ανδρών και γυναικών όσον αφορά τις σχέσεις με το άλλο φύλο και να μην ενοχληθεί κανείς. Αλλά μπορεί για ένα ανέκδοτο για ομοφυλόφιλους να βγει το φορουμ στα μανταλάκια ως ομοφοβικό, ότι διαδίδουμε αρνητικά στερεότυπα για ευπαθείς μειονότητες κλπ.

Άδικο; Σαφώς, αλλά είναι πραγματικότητα, γι αυτό προτιμώ να τα αποφεύγουμε.
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το ανέκδοτο της ημέρας

Εγώ το πιάνω το πνεύμα σου, αλλά όπως υπάχουν ανέκδοτα (που συνήθως λένε οι γυναίκες) για τους άντρες και ανέκδοτα που λένε οι άντρες για τις γυναίκες, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, θα πρέπει να επιτρέπονται και τα ανέκδοτα που λέγονται για τους τρίτους... Αυτό θα είναι τότε πραγματική έλλειψη διάκρισης. Το αντίθετο - να λέμε για τους άλλους και να αφήνουμε αυτούς στο απυρόβλητο - δεν το βρίσκω τόσο δίκαιο... κι αν παραπονούνται τότε ορίζουν γραμμές διάκρισης μόνοι τους... Και ναί, αναφέρομαι και στις ερωτικές προτιμήσεις των straight - για τις οποίες τόσα ανέκδοτα κυκλοφορούν και λέμε...

Δε διαφωνώ ότι υπάρχει μια γενικότερη υπερβολή στο θέμα, απ'την άλλη όμως, αυτή η ομάδα ανθρώπων έχει τραβηξει τα πάνδεινα σε παλαιότερες εποχές, οπότε μια σχετική υπερβολή δικαιολογείται.

Ας είμαστε απλά λίγο προσεκτικοί, και τα πράγματα θα βρουν το δρόμο τους, και εδώ μέσα, και εκεί έξω.
 
είναι κατανοητή η θέση και των δυό σας... Αλλά δεν θα ήθελα να ήμουν στην θέση σας όταν θα αρχίσουν να παραπονούνται οτι το σάιτ δεν τους δίνει σημασία, δεν ασχολείται κανείς μαζί τους και συμπεριφερόμαστε ναν να μην υπάρχουν... :)

https://www.youtube.com/watch?v=wX1bL-NE74U
 
Εγώ συμφωνώ με τον BIOS κλπ. Και μόνο που μπαίνουμε στη διαδικασία να γράψουμε τις λέξεις "εμείς και οι άλλοι" (απαντώντας), την κατηγορία για διάκριση την έχουμε κερδίσει με την αξία μας.

Αν το πάμε όμως ένα (μικρό) βήμα παραπέρα, τότε δε θα έπρεπε να γίνεται αναφορά και σε άλλες πληθυσμιακές ομάδες. Πόντιοι, Κρητικοί, άτομα με ειδικές ανάγκες (ή ικανότητες, όπως είναι πλέον ο πολιτικά ορθός όρος?), δημόσιοι υπάλληλοι, ιδιωτικοί υπάλληλοι, υπάλληλοι γενικώς, προϊστάμενοι, ηλικιωμένοι, παιδιά, αλλοδαποί, ημεδαποί, πού ξεκινά αυτή η λίστα, πού σταματά, και ποιος θα την ορίσει?

Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας (δε χωράμε κιόλας, τουλάχιστον εγώ, δεν ξέρω για εσάς), διακρίσεις υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντα. Δε λέω ότι συμφωνώ φυσικά, έτσι κι αλλιώς όλοι την ίδια γη πατάμε, όλοι στην ίδια γη θα καταλήξουμε. Το να πάμε ωστόσο στο άλλο άκρο αφαιρώντας οποιαδήποτε αναφορά είναι κι αυτό εξ ορισμού διάκριση.

Τέλος, εάν και εφόσον βρισκόταν λόγου χάρη κάποιο μέλος ομοφυλόφιλο να παρεξηγηθεί επειδή αναρτήθηκε δημοσίευση με ανέκδοτο για gay, τότε ο μόνος που φταίει είναι η έλλειψη χιούμορ του αυτού μέλους. :grinning-smiley-043

Disclaimer: όλα τα παραπάνω αφορούν προσωπικές απόψεις και ουδεμία σχέση έχουν με την επίσημη γραμμή του forum. Εάν η επίσημη γραμμή είναι να μην αναρτώνται τέτοια ανέκδοτα (ανέκδοτο από μόνο του), προσωπικά θα το σεβαστώ. Εάν από την άλλη με μπανάρετε θα σας καταγγείλω για λογοκρισία. :BDGBGDB55: :7SFGSFG:

Αλήθεια, ποιο ανέκδοτο κίνησε αυτή τη διαδικασία, μετά από τόσα χρόνια? Είμαι πολύ περίεργος να μάθω.

Τα'πα και ξαλάφρωσα.
 
Ρε παιδιά, ενήλικοι άνθρωποι είμαστε όλοι εδώ μέσα. Ήμουν ξεκάθαρος. Το αν μου άρεσε το ανέκδοτο ή όχι, το αν με προσέβαλε (εμένα) ή όχι, το αν έχουμε μέλη που είναι gay, και το αν ο κόσμος τελευταία έχει χάσει τη μπάλα ή όχι, είναι όλα αδιάφορα, και εκτός θέματος:

Το μόνο που έχει σημασία, για εμένα (ως τρέχοντα διαχειριστή) και για εσάς ως μέλη, είναι να γνωρίζουμε αμφότεροι ότι το βήμα εδώ είναι δημόσιο. Οπότε για τον λόγο αυτό, πρέπει να σκεφτόμαστε 10 φορές πριν πούμε κάτι δυνητικά προσβλητικό για κάποιους, αφού δε θα το ακούσουν μόνο οι φίλοι μας, που μπορεί να ξέρουν ότι δε θα πειράζαμε ποτέ ούτε κουνούπι ή ότι δεν το λέμε κακοπροαίρετα.

Και Νικόλα, το να μην έχει κάποιος χιούμορ είναι δικαίωμά του, δε μπορώ ούτε εγώ ούτε εσύ να τον κατηγορήσουμε γι'αυτό. Μπορούμε να μην τον κάνουμε παρέα, αφού δεν είμαστε συμβατοί μεταξύ μας, αλλά ξαναλέω, εδώ δεν είναι (μόνο) η παρέα μας, είναι και όλοι οι άλλοι.

Απλά δεν τα γράφω;
 
Last edited:
Μα δεν τίθεται θέμα κατανόησης της κατάστασης ή πιθανών συνεπειών... - απλά δόθηκε ευκαιρία με αφορμή αυτό, να πούμε και δυό σκέψεις που προκύπτουν αβίαστα...
 
Δύο φίλοι, ο Μένιος κι ο Χάρης, πήγαν εκδρομή στο βουνό αλλά τους έπιασε δυνατή κακοκαιρία και δεν μπορούσαν να γυρίσουν πίσω.
Ευτυχώς βρήκαν αμέσως ένα σπίτι για να μείνουν μέχρι το πρωί.
Το σπίτι αυτό ήταν μιας χήρας κι επειδή φοβόταν το κουτσομπολιό του χωριού, τους έβαλε να κοιμηθούν στην αποθήκη που ήταν λίγο πιο πέρα.
Την επόμενη μέρα ευχαρίστησαν την γυναίκα και γύρισαν πίσω στα σπίτια τους.
Λίγους μήνες αργότερα παίρνει τηλέφωνο τον Μένιο ένας δικηγόρος που τον είχε βάλει η χήρα!
Ο Μένιος έπαθε πλάκα με αυτά που του είπε, κάλεσε αμέσως τον φίλο του τον Χάρη και του είπε:
«Έλα ρε Χάρη, θυμάσαι την γυναίκα που μας φιλοξένησε στο βουνό;»
«Ναι εννοείται, γιατί ρωτάς;»
«Έγινε κάτι μεταξύ σας όσο κοιμόμουν στην αποθήκη;»

«Ναι, η αλήθεια είναι ότι με προκάλεσε και δεν μπόρεσα να αντισταθώ.»

«Και μήπως συστήθηκες με το δικό μου όνομα, για να μην γίνει καμιά στραβή και το μάθει η γυναίκα σου;»

«Ναι, χίλια συγγνώμη, πιστεύω να μην σε ενόχλησε….»

«Όχι, βέβαια! Η χήρα πέθανε και μου άφησε μια τεράστια κληρονομιά!»
 
Η κόντρα των Ρώσων με τους Αμερικανούς φουντώνει συνεχώς καθώς οι Αμερικάνοι κάνουν πάντα το δικό τους.
Έτσι, για να τους μπουν οι Ρώσοι στο μάτι πήγαν στο φεγγάρι κι άρχισαν να το βάφουν κόκκινο!

Το έμαθαν αυτό στην Αμερική και επικοινώνησαν αμέσως με τον Πρόεδρο ώστε να δουν πως θα το αντιμετωπίσουν για να μην εξευτελιστούν:

Ο Πρόεδρος έβαλε τα γέλια και με ψυχραιμία απάντησε:
«Μην αγχώνεστε, αφήστε τους να το τελειώσουν και μετά θα στείλουμε τους δικούς μας στο φεγγάρι να γράψουν με μεγάλα άσπρα γράμματα Coca-cola!»
_______________________________
Μια φορά επιχειρηματίας, για πάντα επιχειρηματίας.