Το αρνητικό (the negative)

ncups

ncups

AVClub Addicted Member
9 February 2008
2,547
Κόρινθος
Άκου τώρα θέμα. Τι μου ήρθε θα μου πείτε.

Χθες πέρασα 4 ώρες στο σκοτεινό θάλαμο, προσπαθώντας να κάνω σωστές εκτυπώσεις. Σε μερικές περιπτώσεις ήταν καλές, σε άλλες δεν...

Κυρίως έβγαιναν "άσπρες", ξεπλυμένες. Δεν πετύχαινα τους σωστούς χρόνους έκθεσης του αρνητικού. Σκέφτομαι λοιπόν να μαζέψω πληροφορίες για το πως καταλαβαίνω πόσος χρόνος χρειάζεται, τι αντιθέσεις έχει το καρέ, αν είναι εστιασμένο σωστά, γενικά ό,τι ξέρετε από την εμπειρία σας πάνω στο θέμα.

Μιλάμε και για 35mm αλλά και 120mm(6x6)
 
Νομιζω πως στη αρχη καλο ειναι να κατσεις διπλα σ εναν πιο εμπειρο να δεις το πως δουλευει γιατι ειναι μεγαλο θεμα εμπειριας η εκτυπωση σε σκοτεινο.Να δεις χρονους, αναλογιες χημικων, πως φωτιζουν τα λευκα κ τα βαθη τιποτα διπλο-τριπλο εκθεσεις, μασκες κτλπ.
Και σιγα σιγα θα καταλαβεις οτι τελικα δεν ειναι κ τιποτa φοβερο για να γινει μια ομορφη εκτυπωση!
 
Εννοείται πως κάθε φορά που κάνουμε σκοτεινό θάλαμο μαζί με τη φωτογραφική ομάδα, υπάρχει και ο "δάσκαλος", με αρκετές ώρες εμπειρίας σε σκοτεινό θάλαμο και καθοδήγηση υποδειγματική.

Χθες έλειπε όμως και ήμουν μόνος.

Αναλογίες έχω μάθει, το'χουμε κάνει αρκετές φορές (άλλωστε εδώ και καιρό εμφανίζω τα φιλμ μόνος μου), καθώς και μάσκες. Εκεί που "χωλάινω" είναι στο πως βλέποντας ένα αρνητικό να αποφασίζεις τι χρόνους θα χρειαστεί, ακόμα και στη δοκιμή, με διάφορες διαβαθμίσεις
 
Ωραίος βρε Νικο! Δεν ήξερα οτι ξεκίνησες κιόλας σκοτεινό θάλαμο!!!
Περιττό να σου πώ οτι ζηλεύω και μονο που το διαβάζω...

Μπράβο! Όλοι μου λένε οτι τα ομόνυμα βιβλία του Ansel Adams (The Negative - The Print) είναι βίβλος όσον αφορά τον σκοτεινό θάλαμο και την έκθεση, αλλά και εγώ ακόμα δεν τα έχω πιάσει στα χέρια μου.
 
Ούτε και γω, και είναι τα πρώτα που σκέφτηκα. Μάλλον κατευθύνομαι προς την αγορά τους...αν και έχω την εντύπωση πως ο Ansel μιλάει για μεγάλο φορμά.

Τέλος πάντων, οψόμεθα.


Είπα και γω, δεν θα γράψει ο Alex:ernaehrung004:
 
η εμπειρία είναι κάτι που αποκτάται με μεγάλη προσπάθεια και κατεστραμμένες κόπιες.
Το πρώτο που πρέπει να συνηθίσει κανείς είναι να ξεχωρίζει πότε είναι ικανοποιητικοί οι τόνοι στο κόκκινο φώς.
Στη συνέχεια πρέπει να είναι οργανωμένος ο θάλαμος ώστε να μπορεί να διορθώνει ακαριαία σφάλματα, πχ αν βλέπει ότι η εικόνα έρχεται γρήγορα κύρια λόγω μεγάλης έκθεσης να προλαβαίνει να την βγάζει άμεσα και όχι να ψάχνει τελευταία στιγμή που είναι η λαβίδα. Ετσι τον πρώτο καιρό πρέπει να δουλεύεις με μικρές διαστάσεις χαρτιών. Τα μεγάλα είναι εξαιρετικά επίφοβα στις καταστροφές καθώς οι χρόνοι που απαιτούνται γιά το κουμαντάρισμά τους με τις λεκάνες και τις λαβίδες είναι μεγάλοι. Παλιά θυμάμαι φρόντιζα να έχω λίγο αραιωμένη την εμφάνιση, γιατί έτσι είχα περισσότερο χρόνο να καταλήξω στο τελικό αποτέλεσμα κοντράστ.
Επίσης ένας παράγοντας γιά επιτάχυνση ή επιβράδυνση είναι η ανάδευση που επίσης μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο ρυθμιστή.
Μια καλή λύση είναι να καταλήξεις σε υγρά, χρόνους και χαρτιά ώστε να μην έχεις πολλά προβλήματα, που πάντα θα υπάρχουν.

Κάτι άλλο που είναι χρήσιμο είναι να κρατάμε σημειώσεις γιά το πόσο δουλέψανε τα υγρά μας. Μιά λύση είναι την επόμενη φορά να χρησιμοποιούμε λίγο παραπάνω χρόνο, αν και η σωστή λύση είναι η ανανέωση του εμφανιστή και έλεγχό του με τη χρήση δεικτών.
Τέλος ένα χρησιμότατο εργαλείο είναι η λαβίδα, μασιά στεγνώματος με λάστιχα που βοηθάει στην εξοικονόμηση του εμφανιστή και φυσικά στην διατήρηση της σωστής πυκνότητας του στερεωτή. Η τάξη βέβαια είναι πρώτος κανόνας, που σημαίνει κάθε πράγμα στη θέση του πάντα, ευρυχωρία, κλειστά τηλέφωνα, πρόχειρα ρούχα (το σκούπισμα χεριών στο παντελόνι είναι γνωστή συνήθεια) προσεκτικές κινήσεις.
Βασικά δεν μπορούν να δοθούν κανόνες, παρά μόνο γενικοί και φυσικά να μην φοβόμαστε το λάθος.
Τέλος, σαν γενική αρχή, μην χρησιμοποιείτε γρήγορα χαρτιά. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο γρήγορα μπορούν να γίνουν κατάμαυρα.
 
Πάρα πολύ σωστός. Ακριβώς τα ίδια κάνουμε ( εγώ και η ομάδα) εδώ και κάτι μήνες.

Οργάνωση παρότι ο χώρος είναι μια αποθήκη μπαρ και υπάρχουν και άλλα πράγματα, λαβίδες και λεκάνες διαφορετικού χρώματος (σωτήριο μερικές φορές), 4 μεγέθη χαρτιού, πρόσβαση σε νερό.

Από διαλύτες χρησιμοποιούμε το ILFORD Multigrade και ILFORD fixer. Για stop χρησιμοποιούμε ξυδόνερο, αναλογίες 9 προς 1 (900γρ νερό και 100 διαλύτης) στους 20 C.

Αυτό που δεν κάνω και είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητο είναι να κρατάω σημειώσεις. Την επόμενη φορά, θα το κάνω οπωσδήποτε.

Αυτό για τους τόνους στο κόκκινο φως το παλεύω ακόμα, αλλά που θα πάει...
 
η θερμοκρασία απαραίτητος παράγων.
Τώρα το καλοκαίρι πχ, που τα 28άρια είναι στάνταρ φροντίζουμε να κάνουμε αναγωγή των χρόνων.

Λαβίδα και αντίστοιχη λεκάνη έχει ίδιο χρώμα, στεγνωτικές μασιές επίσης.
Για ένα μεγάλο διάστημα παίρνεις έναν εμφανιστή και ένα fixer και δεν αλλάζεις την μάρκα και τον τύπο πριν καταφέρεις να πετύχεις αποτελέσματα ικανοποιητικά τουλάχιστον στο 70%.
Μετά αρχίζεις να δοκιμάζεις πιό αργά ή πιό γρήγορα χαρτιά με τον ίδιο εμφανιστή, και μετά άλλο εμφανιστή.

Επίσης να ξέρεις ότι οι ευαισθησίες χαρτιών δεν είναι ίδιες. Πχ άλλο το 3άρι ilford και άλλο το agfa πχ... (αλήθεια βγάζει η agfa τώρα?)
 
Δεν έχω δει agfa.

Οι λεκάνες είναι διαφορετικού χρώματος. Τις λαβίδες τις "πιάνουμε" στην άκρη της λεκάνης. Κανείς δεν έχει μπερδευτεί ως τώρα.


Δεν έχουμε δοκιμάσει άλλον εμφανιστή μέχρι τώρα.

Πάντως, ο σκοτεινός θάλαμος μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι παρόν σε όλα τα στάδια της φωτογραφίας: Λήψη, εμφάνιση, εκτύπωση
 
Περίμενα να βρώ λίγο χρόνο για να γράψω σ'αυτό το νήμα../

Νίκο απ ότι κατάλαβα λές ότι οι φωτογραφίες είναι ξεπλυμένες.
Πρώτον,τα αρνητικά είναι σωστά εμφανισμένα; Διότι εάν είναι υπερεμφανισμένα λογικό είναι να δίνουν αδύνατες εικόνες.
Δεύτερον, ποιόν τύπο μεγεθυντήρα χρησιμοποιείς. condeser ή diffusion? O πρώτος χρησιμοποιεί κεφαλή ή οποία συγκεντρώνει την δέσμη φωτός απο την λάμπα με δύο ογκώδη ημισφαιρικά κρύσταλλα και ο δεύτερος συγκεντρώνει το φώς σε ένα λευκό "κουτί"
Στήν πράξη οι condeser enlargers είναι ταχύτεροι στό θέμα εκφώτισης και οξύτεροι. Έχουν το μειονέκτημα του περιορισμένου χρόνου μασκαρίσματος και της έντονης παρουσίας της σκόνης απο τα αρνητικά.
Οι diffusion enlargers έχουν μεγαλύτερους χρόνους εκφώτισης, παράγουν σχετικά πιό μαλακό αποτέλεσμα και έχουν το πλεονέκτημα του μεγαλύτερου χρόνου μασκαρίσματος ο οποίος με τη σειρά του μας αφήνει περιθώρια για πιο δημιουργικές εκτυπώσεις.

Having said that δοκίμασε να δώσεις μεγαλύτερους χρόνους εκφώτισης χρησιμοποιώντας διάφραγμα στο φακό του μεγεθυντήρα μεταξύ 5,6-8 που δίνει και το καλύτερο αποτέλεσμα.
Δέν μας είπες τί χαρτιά χρησιμοποιείς και άν ο μεγεθυντήρας έχει κεφαλή multigrade.

Έχω και τους δύο τύπους μεγεθυντήρων και απο το 1983 'εως το 2004 έχω περάσει πολλές χιλιάδες ώρες στον σκοτεινό θάλαμο, πολλές φορές με αγωνία γιατί έπρεπε να παραδώσω σωστή δουλειά στον πελάτη, αλλά και στιγμές ενθουσιασμοπυ σε βαθμό πόρωσης βλέποντας το τελικό αποτέλεσμα!

Σε κάθε περίπτωση εδώ είμαστε για να βοηθήσουμε. :)
 
Billy έχεις δίκιο για τα χαρτιά. Όλα είναι της ILFORD σε 4 μεγέθη (δεν τα θυμάμαι ακριβώς, θα τα βρώ και θα επανέλθω), πλαστικά mat, εκτός από το πιο μεγάλο (μεγαλύτερο από 8x10) που είναι glossy.

Τα πιο μικρά τα χρησιμοποιώ-ούμε κυρίως για δοκιμές.

Ο μεγενθυντήρας είναι diffusion.

Η εμφάνιση αποκλείεται να ήταν λάθος.Κατ'αρχήν την έκανα εγώ, και δεν σηκώνω κουβέντα πάνω σε αυτό!! :twoguns:(εννοείται πως κάνω πλάκα)
Δεν ήταν όλες "ξεπλυμένες". Απλά μερικές (6x6) δεν ήθελαν να προχωρήσουν πέρα από κάποιο σημείο και μου έκανε εντύπωση, γιατί από το ίδιο αρνητικό, είχα εκτυπώσει παλιότερα με σαφώς καλύτερα αποτελέσματα.

Κάτι που δεν ανέφερα και είναι σημαντικό: Αλλαγή φακού από τον nikon50mm 2.8 στον rodenstock rodagon 80mm 5.6, ειδικό για μεσαίο φορμά. Παίζοντας λίγο με το διάφραγμα (διαβάζοντας αυτά που λέει ο Βilly βεβαιώθηκα ότι είμαι σε σωστό δρόμο) κατάφερα να εκτυπώσω αξιοπρεπώς.

Κακώς, κάκιστα δεν κρατάω σημειώσεις.

Θα επανέλθω
 
Top Bottom