Και αυτό ακόμα σχετικό είναι.Το οτι παιζει κάτι καλά στο δικό μου σύστημα,στο δικό μου χώρο,στα δικά μου αυτιά,ακόμα και στα δικά μου μέσα είτε είναι βινύλια,είτε cd είτε αρχεία,
δεν σημαίνει ότι θα παίξει καλά στο χώρο του Σπύρου ή του Βλαντ.Όπως και το αντίθετο.
Άρα και το θάψιμο αλλά και οι διθύραμβοι σχετικοί είναι.
Προσωπικά η εμπειρία μου με έχει διδάξει ότι στο χόμπι μας ισχύει πάνω απ'όλα η φράση "μεγάλη μπουκιά φάε" και το μόνο που δεν χωράει είναι οι αφορισμοί και οι υπερβολες....
Προσυπογράφω την παραπάνω τοποθέτηση του Παναγιώτη.
Αν ισχύουν όλα αυτά που έχουμε κατα καιρούς καταθέσει ως εμπειρίες, πειραματισμό, ρυθμίσεις για τα αναλογικά- τουλάχιστον- συστήματα, θα πρέπει να παραδεχτούμε οτι αυτά είναι
ασταθή.
Αν δηλαδή "ακούγονται" (εκτός της κεφαλής):
οι αλλαγές βιδών συγκράτησης της κεφαλής
το υλικό του headshell,
τα καλωδιάκια,
το υλικό και το πάχος του mat
το υλικό του πλατώ
ο βραχίονας
το αντίβαρο και η καλωδίωση του βραχίονα
ο τρόπος τερματισμού της καλωδίωσης
ο πλίνθος,
ο τρόπος μετάδοσης της κίνησης
η ανάρτηση
η έδραση
και κάτι σίγουρα ξεχνάω, όσον αφορά
μόνο το πικάπ, φανταστείτε πόσο χαοτικό γίνεται όλο αυτό αν προστεθούν και οι άλλες παράμετροι της αλυσίδας μέχρι και τα ηχεία, πως και που έχουν στηθεί αυτά και σε ποιό χώρο κλπ κλπ.
Βάλτε επίσης και κάμποσο απο το προσωπικό "γούστο" μαζί με την ανατομία των φυσικών αισθητηρίων του ακροατή, για να διαπιστώσετε πόσο επιφυλακτικοί πρέπει να είμαστε στην εξαγωγή
απόλυτων συμπερασμάτων όταν
"δοκιμάζουμε" κάτι και πρέπει (ή θέλουμε) να γράψουμε για αυτό.
Αυτό που θα συμπεράνουμε, είναι κάτι
μοναδικό, έχει αξία και αφορά, το συγκεκριμένο σύστημα-ακροατή.
Δεν μπορεί, όχι καν να γενικευτεί, αλλά να ισχύει έστω και για τουλάχιστον ένα ακόμη σύστημα!