Το δίλημα του "αυτάκια"

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Θα τα'παιρνα και τα τρία, θα τα άκουγα με την ησυχία μου και μετά θα διάλεγα με ψυχραιμία το ένα που από εκεί θα ακούω.
Κι αν ποτέ βαρεθώ, θα έχω τις εναλλακτικές.

Παρόλα αυτά η ερώτηση είναι πολύ θεωρητική και άρα κάθε απάντηση είναι κλισέ.

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Φίλε Tzimisce έχεις πέσει σε σφηκοφωλιά αγόρι μου.

Το 3 ΑΒΙΑΣΤΑ.

 

[Tzimisce]

επίσης δεν βλέπω στις δισκοθήκες τους εξειδικευμένα πράγματα. Οι ίδιες κοινοτυπίες ξανά και ξανά.

Σε αυτό πιστεύω ότι δεν φταίνε αυτοί. Μην ξεχνάς ότι το ραδιόφωνο "οδηγεί" την μάζα στο τι να αγοράσει. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθενός να ψαχτεί, κάτι στο οποίο παίζει ρόλο η παρέα του και ο ελεύθερος χρόνος του.
Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι για να ψαχτείς πας με τον κανόνα Trial and error.
Από εκεί και πέρα το αν θα βαρεθείς δε σημαίνει ότι ο άλλος δεν είναι ψαγμένος. Παίζει ρόλο και το είδος μουσικής που ακούς.
Π.χ. θεωρώ τον εαυτό μου σχετικά ψαγμένο αλλά δεν νομίζω ότι θα σε συγκινήσει η συλλογή που έχω με μουσική για meditation, η έθνικ των αβοριγίνων του Περού ή των Ινδιάνων της κεντρικής Αμερικής.
Άντε, το πολύ πολύ να εντυπωσιαστείς από κάτι βινύλια σε σχήμα τσεκουριού.

Προσωπικά θα ψήφιζα το νούμερο 3 παρά το γεγονός ότι θα ήθελα απλά να ακούσω μία φορά το 1 στο σύστημά μου.

Πάντως παρατηρώ ότι με το που πήγα να πω κακία για τη Μουσική κατηγορία οι ψήφοι του 3 αυξήθηκαν!

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Σε αυτό πιστεύω ότι δεν φταίνε αυτοί. Μην ξεχνάς ότι το ραδιόφωνο "οδηγεί" την μάζα στο τι να αγοράσει. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθενός να ψαχτεί, κάτι στο οποίο παίζει ρόλο η παρέα του και ο ελεύθερος χρόνος του.
Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι για να ψαχτείς πας με τον κανόνα Trial and error.

Φταίνε.
Είναι σαν αυτόν που του δείχνουν το φεγγάρι κι αυτός κοιτάει το δάχτυλο.
Ποτέ τα πράγματα δεν ήταν τόσο εύκολα από πλευράς πληροφόρησης, όσο στις μέρες μας. Και όμως, αναλώνονται σε ψάξιμο για καλώδια κι ένα σωρό άλλες τρεντουλιές κάθε φορά και δεν ξέρουν πόσες συμφωνίες έχει γράψει ο Μάλερ.
Ή πόσους δίσκους των Rolling Stones αξίζει να έχει κάποιος. ή...ή...

Κι όσο για τον περιβόητο ελέυθερο χρόνο, δεν περιμένεις "να σου προκύψει": τον κόβεις από αλλού. Αν, τουλάχιστον, θεωρείς σημαντικό το αντικείμενο που θέλεις να ψάξεις.

 

[Τακης Πετροπουλος]

Πάντως εγώ τις μεγαλύτερες ανατριχίλες τις είχα την άφραγκη δεκαετία του 77-87 με ένα πικαπ της kenwood και κάτι ηχεία westmore Περιστερίου .

το 3

 

[Tzimisce]

Και όμως, αναλώνονται σε ψάξιμο για καλώδια κι ένα σωρό άλλες τρεντουλιές κάθε φορά και δεν ξέρουν πόσες συμφωνίες έχει γράψει ο Μάλερ.

Εχμ, δεν ακούω κλασική μουσική. Καμιά 10αριά cd και άλλα τόσα βινύλια έχω μόνο και μόνο επειδή μου άρεσαν συγκεκριμένα κομμάτια.

Ή πόσους δίσκους των Rolling Stones αξίζει να έχει κάποιος. ή...ή...

Κανέναν! Μόνο το Paint it black και το Angie μου αρέσουν σαν κομμάτια!
Συγκεκριμένα μου τη σπάει που είναι τόσο γνωστοί ενώ συγκροτήματα σαν τους Warlord που έχουν απλά απίστευτα κομμάτια έσβησαν στην αφάνεια...

Κι όσο για τον περιβόητο ελέυθερο χρόνο, δεν περιμένεις "να σου προκύψει": τον κόβεις από αλλού. Αν, τουλάχιστον, θεωρείς σημαντικό το αντικείμενο που θέλεις να ψάξεις.

Δεν έχεις και άδικο σε αυτό.
Προσωπικά έχω βρει έναν όμορφο τρόπο ώστε να μην είναι εφιάλτης η πληρωμή λογαριασμών στις τράπεζες.
Έχω βρει δισκοπωλεία δίπλα τους οπότε ή παίρνω το χαρτάκι μου και περιμένω στο δισκοπωλείο να έρθει η σειρά μου ή κατά το γυρισμό στο γραφείο.
Έτσι έχω αγοράσει το 90% των δίσκων μου. :Banane0:

Υποθέτω ότι κάπου εδώ ξεκινάει ένα flamewar για τους rolling stones και τον Mahler;
Το είπα εγώ ότι αν γράψω στη μουσική κατηγορία θα φάω ξύλο! Πράγματι σε σφηκοφωλιά έπεσα!

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Υποθέτω ότι κάπου εδώ ξεκινάει ένα flamewar για τους rolling stones και τον Mahler;
Το είπα εγώ ότι αν γράψω στη μουσική κατηγορία θα φάω ξύλο! Πράγματι σε σφηκοφωλιά έπεσα!

Don't flatter yourself: όλοι οι καλοί χωράνε.
Μάλλον στους χαϊεντάτους θα είσαι πιο μαύρο πρόβατο, απ ότι σε κόβω.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

και ποιοί είναι οι Warlord; είναι αυτοί που στα live πετάνε από τη σκηνή στο κοινό σάπιες μοσχαροκεφαλές; :speechless-smiley-0

γιά πές μας κι άλλα :guitarist:

 

[Δημήτρης Ν.]

Τσάμης v/s Τζάγγερ σημειώσατε 1

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Το δίλημα του "αυτάκια"

και ποιοί είναι οι Warlord; είναι αυτοί που στα live πετάνε από τη σκηνή στο κοινό σάπιες μοσχαροκεφαλές; :speechless-smiley-0

γιά πές μας κι άλλα :guitarist:

You wouldn't want to know . Trust me :drummer:

 

[Skakinen]

Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι για να ψαχτείς πας με τον κανόνα Trial and error.

Στις μέρες μας πλέον , με την εξάπλωση του Διαδικτύου , ακόμη και αυτό το Trial and error έχει κατά πολύ περιοριστεί. Δείγματα ,σχεδόν από όλα τα είδη μουσικής ,μπορεί ο καθένας (μετρίως σχετικός με την τεχνολογία των Pc) να βρει (νομίμως και ''μη'') και να αξιολογήσει πριν αγοράσει.
Μέσω forum (όπως καλή ώρα το δικό μας) ανταλάσσονται απόψεις, υπάρχει ενημέρωση, προτείνονται μουσικές κλπ κλπ.
Δύσκολο να προκύψει γουρούνι στο σακί...

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Επειδή γράφτηκε για τους Warlord και επειδή το Deliver us το είχαμε λιώσει στην εφηβεία μας (2 άτομα το είχαμε στην Ελλάδα και μάλιστα κάναμε πάρτυ παρουσίασης), η πλήρης απομυθοποίηση ήταν μόλις τους είδαμε live.
Μιλάμε για τον πιο καραγκιόζη τραγουδιστή στην ιστορία του ροκ.
Χειρότερος και από τους Spinal Tap.

Όποιος θέλει να ρίξει τρελό γέλιο ας τους τσεκάρει Live. Δεν μιλάμε για κομμωτήριο απλά και πόζες, μιλάμε για τον Καραγκιόζη μέταλο.
Γι αυτό και δεν έκαναν τίποτα.


Μουσικά στην εποχή τους ήταν μπροστά με ιδιαίτερο ήχο.

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Σε αυτό πιστεύω ότι δεν φταίνε αυτοί. Μην ξεχνάς ότι το ραδιόφωνο "οδηγεί" την μάζα στο τι να αγοράσει. Από εκεί και πέρα είναι στο χέρι του καθενός να ψαχτεί, κάτι στο οποίο παίζει ρόλο η παρέα του και ο ελεύθερος χρόνος του.
Για να μην αναφέρω το γεγονός ότι για να ψαχτείς πας με τον κανόνα Trial and error.

Το ραδιόφωνο ούτως ή άλλως οχι μόνο δεν θα παίξει πολλά και εξειδικευμένα πράγματα αλλά ούτε καν κομμάτια απο δίσκους που θεωρούνται εμπορικά αποδεκτοί και mainstream.Θα ακούσεις όλα τα hit singles και το γνωρίζεις αυτό.Το θέμα είναι οτι ακόμα και έτσι πρέπει να ακούς συνολικά μια συγκεκριμένη δουλειά αλλά και να επεκταθείς πέρνοντας τα ρίσκα σου σαφώς.

Οδηγείσαι στο δρόμο του trial amd error αλλά αποκτάς γνώση και βασικά διαίσθηση.Μετα απο αρκετό ψάξιμο αρχίζεις σιγά σιγά να αποφεύγεις τις "κακοτοπιές".

Αλλά και κάτι ακόμα.Αφού ούτως ή άλλως ζούμε την ζωή μας μέσα στο ρίσκο αφού μπαίνουμε συχνά στην λογική του να εκτεθούμε συναισθηματικά να αγωνιστούμε ,να χάσουμε ,να νευριάσουμε κλπ και αφού αυτό γίνεται σε όλους τους τομείς της ζωής γιατί θα πρέπει να μην γίνει στην μουσική μας αναζήτηση.Γιατί πρέπει εκει να είμαστε ασφαλισμένοι?

 

[Tzimisce]

Μάλλον στους χαϊεντάτους θα είσαι πιο μαύρο πρόβατο, απ ότι σε κόβω.

Μπα... Εκεί τους σπρώχνω σε θέματα LP vs CD και εδώ σε θέματα Mahler vs Warlord...
Μετά τους αφήνω να βράζουν στο ζουμί τους και πάω για ούζα...

Επειδή γράφτηκε για τους Warlord και επειδή το Deliver us το είχαμε λιώσει στην εφηβεία μας (2 άτομα το είχαμε στην Ελλάδα και μάλιστα κάναμε πάρτυ παρουσίασης), η πλήρης απομυθοποίηση ήταν μόλις τους είδαμε live.

Ποιός τους είχε καλέ; Εμείς οι δύο;
Κάποια στιγμή είχα τη δισκογραφία τους...
Τελικά τους είδα live, πούλησα τους δίσκους, και κράτησα ένα best τους, το οποίο μάλλον είναι ο δίσκος με τη χειρότερη παραγωγή που έχω ακούσει ποτέ.
Τους πούλησα σε ένα φίλο που ορκίζεται στους τρείς Βασίληδες.
Τσάμη, Παπακωνσταντίνου και Τερλέγκα.
Για τον Άγιο δεν γνωρίζω...
Πάντος από αυτά που λες μάλλον δεν έχεις δει live του Lizzy Borden. Αυτουνού τη δισκογραφία πάντος δεν την έχω πουλήσει.
Α! Και αν θέλεις έχω ακόμη τη δισκογραφία τους σε mp3!

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

To Deliver us ήρθε από το εξωτερικό. O φίλοs o Σπύροs (Vomit) ήταν ο πρώτος.
Άργησε να κυκλοφορήσει στο Happening.
Μάλιστα στην original μορφή του ήρθαν λίγα κομμάτια. Το γιαπωνέζικο είχε και παραπάνω κομμάτι. Το έχω σε maxi.

 

[Tzimisce]

Αφού ούτως ή άλλως ζούμε την ζωή μας μέσα στο ρίσκο αφού μπαίνουμε συχνά στην λογική του να εκτεθούμε συναισθηματικά να αγωνιστούμε ,να χάσουμε ,να νευριάσουμε κλπ και αφού αυτό γίνεται σε όλους τους τομείς της ζωής γιατί θα πρέπει να μην γίνει στην μουσική μας αναζήτηση.Γιατί πρέπει εκει να είμαστε ασφαλισμένοι?

Γιατί σε αυτή τη περίπτωση μιλάμε για ευχαρίστηση.
Βέβαια κάποια στιγμή μαθαίνεις από τα λάθη σου και το ποσοστό αποτυχίας μικραίνει.


Btw, μήπως θα ήταν καλύτερο να μπει κάποιος αντμινάς, να φτιάξει το βασικό θέμα σε poll για να συνεχιστούν οι συζητήσεις στο χαλαρό;
Ναι μεν είμαστε εκτός θέματος αλλά δεν θεωρώ το θέμα σκισμένο.

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Μιλάμε για την πιο αστεία ταινία που υπάρχει στο ροκ.
Και μιλάμε για αληθινά γεγονότα.
Δείτε τη οπωσδήποτε.

 

[Tzimisce]

Re: Απάντηση: Το δίλημα του "αυτάκια"

To Deliver us ήρθε από το εξωτερικό.

Γενικά ήταν στον κόσμο τους τα παλουκάρια...
Το Cannons of Destruction π.χ. που έχω κρατήσει έχει μέσα και το Mrs Victoria το οποίο δεν υπάρχει σε άλλα Cannons of Destruction που έχω δει...
Αντίθετα το έχω δεί στο Deliver us. :BDGBGDB55:
Αν σκεφτείς ότι ο πρώτος τους δίσκος βγήκε το 1983, ο δεύτερος το 1984, το Best κάπου το 1992... (quiz) πότε βγήκε ο τελευταίος τους;

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Οι Warlord ήταν από τα συγκροτήματα-μύθος στην εφηβεία. Δεν είχα ξανακούσει τόσο λυρικούς/μελαγχολικούς ήχους από μέταλλα... Μη σκεφτεί κανείς τίποτα Scorpions... Προγκρεσιβίλα hard rock ήτανε τελικά. Με χάλια παραγωγή σε κέρδιζαν με τη μια. Η Καρδιά μέτραγε.
Τώρα πια δεν αντέχονται.

Μετά... ανεδείχθη ο καραγκιόζης

 

[Tzimisce]

Btw, είναι μάλλον το μοναδικό συγκρότημα στην ιστορία που έχει κυκλοφορήσει σύνολο 4 δίσκους από τους οποίους οι δύο είναι best;