songless_bird
AVClub Fanatic
Είπες MEGADETH και τεχνική και αμέσως πήγε το μυαλό μου στον δίσκο rust in peace με δεύτερο κιθαρίστα τον πανμεγιστο Marty Friedman . Ε όχι κύριοι δεν αποδέχομαι την παλιά γενιά ως κουλη.
Το Heavy Metal του σήμερα... Vol.1
- Thread starter patagos
- Start date
Απάντηση: Re: Το Heavy Metal του σήμερα... Vol.1
Tα μεγαθηρια εγιναν...μεγαθηρια γιατι στην εποχη τους δημιουργησαν κατι καινουριο.Μπορει και αυτο να παταγε σε κατι παλιοτερο αλλα δεν επαυε να ειναι κατι φρεσκο.
Ο Ιοmmi απλα δημιουργησε ενα καινουριο ειδος.Ο Angus μπορει να παιζει τρια ακορντα (κι αν) αλλα αναγνωριζεις τον ηχο του απο χιλιομετρα.Ποσοι μπορουν να το κανουν αυτο?
Τα νεκροταφεια βιρουοζων ειναι γεματα απο τυπους που ανεβοκατεβαιναν την ταστιερα με ταχυτητα φωτος αλλα κανενας δεν τους θυμαται.
Γραφτηκε για τον "κουλο" Νικο.Χωρις McBrain δεν θα υπηρχε ηχος Maiden.
Ο Tipton με τον Downing ειναι η επιτομη του κιθαριστικου διδυμου.Επαιζαν σαν ενας.Δεν υπηρξε ενα γκρουπ σ'ολο το μεταλ που να ειχε δυο κιθαρες και να μην ειχε σαν αναφορα αυτους τους δυο.
Στον Lemmy χρωσταει ολο το Thrash,και οι Big 4 ηταν οι πρωτοι που τολμησαν στην Αμερικη και εφεραν το πανκ στο μεταλ σε μια εποχη που θεωρηθηκε απο τους πιουριστες ιεροσυλια.Η συνεχεια ειναι γνωστη.Oi Βιg 4 σημαδεψαν τον ηχο του μεταλ για τα επομενα χρονια.
Οι Venom ηταν θεοκουλοι αλλα ολο το Black metal αυτους μνημονευει.
Ολοι αυτοι λοιπον εγιναν "μεγαθηρια" γιατι προτειναν κατι καινουριο.Οχι γιατι ηταν οι αλλοι ηταν χειροτεροι.
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Ο Μαρτυ ηταν παιδι του Julliard.Κλασσικος βιρτουοζος,που μονος του δεν εκανε τιποτα.Οταν "εμπλεξε" με τον Mustaine και εβαλε το ταλεντο του να δουλεψει στους Megadeth,ηταν και η καλυτερη εποχη του.
Tα μεγαθηρια εγιναν...μεγαθηρια γιατι στην εποχη τους δημιουργησαν κατι καινουριο.Μπορει και αυτο να παταγε σε κατι παλιοτερο αλλα δεν επαυε να ειναι κατι φρεσκο.
Ο Ιοmmi απλα δημιουργησε ενα καινουριο ειδος.Ο Angus μπορει να παιζει τρια ακορντα (κι αν) αλλα αναγνωριζεις τον ηχο του απο χιλιομετρα.Ποσοι μπορουν να το κανουν αυτο?
Τα νεκροταφεια βιρουοζων ειναι γεματα απο τυπους που ανεβοκατεβαιναν την ταστιερα με ταχυτητα φωτος αλλα κανενας δεν τους θυμαται.
Γραφτηκε για τον "κουλο" Νικο.Χωρις McBrain δεν θα υπηρχε ηχος Maiden.
Ο Tipton με τον Downing ειναι η επιτομη του κιθαριστικου διδυμου.Επαιζαν σαν ενας.Δεν υπηρξε ενα γκρουπ σ'ολο το μεταλ που να ειχε δυο κιθαρες και να μην ειχε σαν αναφορα αυτους τους δυο.
Στον Lemmy χρωσταει ολο το Thrash,και οι Big 4 ηταν οι πρωτοι που τολμησαν στην Αμερικη και εφεραν το πανκ στο μεταλ σε μια εποχη που θεωρηθηκε απο τους πιουριστες ιεροσυλια.Η συνεχεια ειναι γνωστη.Oi Βιg 4 σημαδεψαν τον ηχο του μεταλ για τα επομενα χρονια.
Οι Venom ηταν θεοκουλοι αλλα ολο το Black metal αυτους μνημονευει.
Ολοι αυτοι λοιπον εγιναν "μεγαθηρια" γιατι προτειναν κατι καινουριο.Οχι γιατι ηταν οι αλλοι ηταν χειροτεροι.
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Ο Μαρτυ ηταν παιδι του Julliard.Κλασσικος βιρτουοζος,που μονος του δεν εκανε τιποτα.Οταν "εμπλεξε" με τον Mustaine και εβαλε το ταλεντο του να δουλεψει στους Megadeth,ηταν και η καλυτερη εποχη του.
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,630
Kostas_Y
AVClub Fanatic
Εγώ ακόμα και τώρα θεωρώ τη μίξη punk και metal ιεροσυλία.
Θέλω τη μουσική μου με ποικιλία και τα τραγούδια να κρατάνε πάνω απο τα 3 λεπτά της Eurovision
Θέλω τη μουσική μου με ποικιλία και τα τραγούδια να κρατάνε πάνω απο τα 3 λεπτά της Eurovision
Haagenti
AVClub Fanatic
O Bobby Liebling,ηγετική φυσιογνωμία των ιστορικών Pentagram (των Αμερικανων),είχε δηλώσει σε ανύποπτη στιγμή ότι τα ακούσματά του δεν είχαν να κάνουν με τους Black Sabbath..
O Bobby,ο οποίος εχει τελευταία αρκετά προβλήματα με την υγεία του επειδή ακολούθησε πιστά το μότο που λέει,sex,drugs & rock&roll δημιούργησε εκείνη την εποχή κάτι,το οποίο στους νεότερους,μπορει να φαίνεται παρωχημένο..Κι όμως..Εκείνη την εποχή ήταν νεοτερισμός...Όπως νεοτερισμός ηταν τα ''τρισδιάστατα'' άλμπουμ των Emperor όταν κυκλοφόρησαν και τα τεράστια μέτρα των Οpeth που ανάγκασαν τους Dream Theater να αναφωνήσουν ότι πρόκειται για την καλύτερη progressive μπάντα στον πλανήτη και ολόκληρο Steven Wilson να αισθανθεί υπερήφανος κάνοντας την παραγωγή σε κάποια από τα άλμπουμ τους.
Η μουσική έχει την τάση να εξελίσσεται και αυτό είναι το ιδανικό...Αν φανταστούμε έναν κόσμο που περιστρεφονται γύρω από την φλυαρία του Luca Turilli (πχ),θα μας πιάσει απελπισία.
Είμαι της άποψης ότι μεγαλύτερη βαρύτητα πρέπει να δίνουμε στην δυστροπία των ιδεών ενός μουσικού και τον τρόπο που ''μπλέκει'' τις ιδέες αυτές μεταξύ τους,παρά στην ταχύτητα των δάχτυλων του και την βατό της κατάληξής του..
Έχω πεισθεί με τα χρόνια ότι μουσική είναι αυτό που δεν περιμένουμε ν' ακούσουμε..Για να το πετύχει αυτό μια οποιαδήποτε μπάντα,πρέπει να σπάσει τα κουτάκια-στεγανά που καθορίζουν το πλαίσιο στο οποίο κινείται ο μέσος όρος.Έχω πεισθεί επίσης ότι τα κενά ανάμεσα στις σπουδαίες ιδέες,είναι αν όχι εξίσου,πιο χρήσιμα από τις ιδέες καθεαυτές.(Δεν εννοώ τα κενά ανάμεσα στα tracks)...
Πολλά τα παραδείγματα...Το No Other Path των Shining Path είναι ένα από αυτά..Ηeroin Man των Cherubs,Inter Arma,Kayo Dot,Mastodon,Inquisition και ένα κάρο άλλες μπάντες στύβουν το σύμπαν ολόκληρο για να βγάλουν προς τα έξω την αναποδιά που κρύβουν μέσα τους,αδιαφορώντας για το τι είναι στην μόδα η για το τι περιμένει το κοινό από αυτές.
ΥΓ...Ακούγοντας τον τελευταίο καιρό αρκετούς δίσκους των Sun City Girls αναρωτήθηκα αρκετές φορές για την ορθότητα παλαιότερων πιστεύω μου.
Αλλά έτσι είναι το ταξίδι στην μουσική...Συνεχής αναθεώρηση.
O Bobby,ο οποίος εχει τελευταία αρκετά προβλήματα με την υγεία του επειδή ακολούθησε πιστά το μότο που λέει,sex,drugs & rock&roll δημιούργησε εκείνη την εποχή κάτι,το οποίο στους νεότερους,μπορει να φαίνεται παρωχημένο..Κι όμως..Εκείνη την εποχή ήταν νεοτερισμός...Όπως νεοτερισμός ηταν τα ''τρισδιάστατα'' άλμπουμ των Emperor όταν κυκλοφόρησαν και τα τεράστια μέτρα των Οpeth που ανάγκασαν τους Dream Theater να αναφωνήσουν ότι πρόκειται για την καλύτερη progressive μπάντα στον πλανήτη και ολόκληρο Steven Wilson να αισθανθεί υπερήφανος κάνοντας την παραγωγή σε κάποια από τα άλμπουμ τους.
Η μουσική έχει την τάση να εξελίσσεται και αυτό είναι το ιδανικό...Αν φανταστούμε έναν κόσμο που περιστρεφονται γύρω από την φλυαρία του Luca Turilli (πχ),θα μας πιάσει απελπισία.
Είμαι της άποψης ότι μεγαλύτερη βαρύτητα πρέπει να δίνουμε στην δυστροπία των ιδεών ενός μουσικού και τον τρόπο που ''μπλέκει'' τις ιδέες αυτές μεταξύ τους,παρά στην ταχύτητα των δάχτυλων του και την βατό της κατάληξής του..
Έχω πεισθεί με τα χρόνια ότι μουσική είναι αυτό που δεν περιμένουμε ν' ακούσουμε..Για να το πετύχει αυτό μια οποιαδήποτε μπάντα,πρέπει να σπάσει τα κουτάκια-στεγανά που καθορίζουν το πλαίσιο στο οποίο κινείται ο μέσος όρος.Έχω πεισθεί επίσης ότι τα κενά ανάμεσα στις σπουδαίες ιδέες,είναι αν όχι εξίσου,πιο χρήσιμα από τις ιδέες καθεαυτές.(Δεν εννοώ τα κενά ανάμεσα στα tracks)...
Πολλά τα παραδείγματα...Το No Other Path των Shining Path είναι ένα από αυτά..Ηeroin Man των Cherubs,Inter Arma,Kayo Dot,Mastodon,Inquisition και ένα κάρο άλλες μπάντες στύβουν το σύμπαν ολόκληρο για να βγάλουν προς τα έξω την αναποδιά που κρύβουν μέσα τους,αδιαφορώντας για το τι είναι στην μόδα η για το τι περιμένει το κοινό από αυτές.
ΥΓ...Ακούγοντας τον τελευταίο καιρό αρκετούς δίσκους των Sun City Girls αναρωτήθηκα αρκετές φορές για την ορθότητα παλαιότερων πιστεύω μου.
Αλλά έτσι είναι το ταξίδι στην μουσική...Συνεχής αναθεώρηση.
Last edited:
songless_bird
AVClub Fanatic
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Πάντα ήθελα νέα ακούσματα ακόμη και από τις ίδιες μπάντες από δίσκο σε δίσκο. Να ακούσω αυτό που δεν περίμενα. Εγώ λάτρεψα τις στροφές που έκαναν οι paradise lost και οι my dying bride. Μου άρεσαν ακούσματα που δεν ανήκαν στο μεταλ αλλά ήταν το μόνο ανοιχτομυαλο για να τα αγκαλιάσει. Ακόμη θυμάμαι να ακούω το awaken the dragon των pazuzu και να μπαίνει στο δωμάτιο η μάνα μου και να ρωτάει τι είναι αυτό ; συνηθισμένη σε πιο βάτα ακούσματα maiden και accept. Δεν υπάρχει αυτό πλέον. Η μουσική έχει παγκοσμιοποιηθει τόσο με την εξέλιξη του ίντερνετ που δεν προλαβαίνεις να ακούσεις όλες τις νέες μπάντες και πάλι δεν μπορείς να πεις ότι θα βρεις πλέον διαμάντια. Ακολουθώ τα link που βγάζει το YouTube ως προτάσεις σε κάτι που ακούω μπας και βρω κάτι νέο και καταλήγω να βάζω πάλι τα παλιά...
Last edited:
Haagenti
AVClub Fanatic
Κανείς δεν σε αναγκάζει να μείνεις στον χώρο αυτό αν δεν βρίσκεις κάτι ενδιαφέρον.
Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές. :2thumb22sup:
Να βάλω και μια πρόταση από τις παραπάνω...Πρέπει να ακουστεί ολόκληρο για συμπεράσματα.
Last edited:
songless_bird
AVClub Fanatic
Ετσι νιώθω. Οτι πλέον δεν ακούω μέταλ επειδή δεν ακολουθώ τα νεα συγκροτήματα . Ισως σε 10 χρονια όλα τα νεα συγκροτήματα που αναφέρθηκαν εδώ να εχουν δημιουργήσει κατι καλο, απο όσους δεν ηταν απλά διάττοντες , και να τους ακούσω πιο σοβαρά.
Mέχρι εκεί Σπύρο, έχεις δίκιο, ίσως και λίγο αργότερα ο KING DIAMOND είτε με τους MERCYFULL FATE ή ειτε με το προσωπικό του σχήμα.
Καλά, μην γίνεσαι απόλυτος...
Δεν μιλάω βέβαια για τους Manowar με τα ξύλινα σπαθάκια και τις γούνινες πάνες, αλλά υπάρχουν σοβαρά δείγματα epic.
Παλιό και νέο.
Malmsteen?
Αν δεν το έλεγες θα έσκαγες, έτσι;
:music-smiley-005:
Haagenti
AVClub Fanatic
Epic όμως. Δεν το προσδιόρισες!
Εκτός αν σαν Epic προσδιορίζεις μόνο τους Manowar και τον Quorthon.
Πάντως από το "Νέο" Heavy Metal θεωρώ τους Amon μία από τις κορυφαίες μπάντες.
Η παπουδερί μέσα μου βέβαια τείνει να τους βάζει χαμηλότερα από τους Sepultura τους Slayer και τον King Diamond αλλά τι να κάνεις...
Άλλοι φτιάχνονται ακόμη με τους Beatles.
Εκτός αν σαν Epic προσδιορίζεις μόνο τους Manowar και τον Quorthon.
Πάντως από το "Νέο" Heavy Metal θεωρώ τους Amon μία από τις κορυφαίες μπάντες.
Η παπουδερί μέσα μου βέβαια τείνει να τους βάζει χαμηλότερα από τους Sepultura τους Slayer και τον King Diamond αλλά τι να κάνεις...
Άλλοι φτιάχνονται ακόμη με τους Beatles.
Haagenti
AVClub Fanatic
Καλά όλα αυτά αλλά δίσκος σαν τον παρακάτω δεν ξαναβγαίνει...Όταν κυκλοφόρησε έκανε όλα τα υπόλοιπα να μοιάζουν τόσο μα τόσο κοινότυπα και παρωχημένα..
Τέτοια θέλω αλλά που να τα βρω.
Τέτοια θέλω αλλά που να τα βρω.
Haagenti
AVClub Fanatic
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,660
Παίδες σέβομαι απεριόριστα αυτά που ακούτε και που σας αρέσουν, αλλά....μην με φέρετε σε δύσκολη θέση να τοποθετηθώ για αυτά τα κλιπάκια των seven ....
Sabbath έζησα και άκουσα και έχω πολλά, Metallica κλπ έχω ακούσει.
Μην τα συγκρίνετε ούτε μ αυτούς.