Σήμερα πήγα απ’το μηχανουργείο του φίλου μου να δοκιμάσουμε το καινούριο μηχανάκι επαγωγικής θέρμανσης που παρέλαβα προχθές από Κίνα.
Εκεί είδα και κάποια μεταχειρισμένα , αλλά πλήρως λειτουργικά, μηχανήματα που είχαν αγοράσει από άλλο μηχανουργείο που δεν τα δούλευε πλέον.
Μιλάμε για τιμές σκότωμα, σχεδόν με το κιλό.
Αυτά τα δύο δράπανα μου έκαναν εντύπωση, πολύ στιβαρά εργαλεία, καθαρά επαγγελματικά και βεβαίως τριφασικά.
Αυτό όμως που με εντυπωσίασε περισσότερο ήταν ένα άλλο παρόμοιο μηχανάκι που όμοιό του δεν έχω ξαναδεί.
Ένα στιβαρότατο δραπανάκι που έκανε μια πολύ συγκεκριμένη δουλειά, άνοιγε τρύπες σε μπέκ υγραερίου.
Αν δείτε το τρυπανάκι από κοντά δεν θα το πιστεύετε οτι αυτή η τρίχα μπορεί να κάνει τρύπες σε μπρούτζο στις 7.000 στροφές χωρίς να σπάει!
Ο μεγάλος μου έρωτας όμως είναι άλλο, μηχάνημα, το είχα ξαναβάλει πρίν 1-2 μήνες όταν το αγόρασαν.
Σήμερα το είδα σε λειτουργία και έμεινα παγωτό.
Δεν βάζει το μυαλό σου τι μπορεί να κάνει ένα τρομερά λεπτό μπρούτζινο συρματάκι σε συνδιασμό με το ηλεκτρικό ρεύμα.
Κόβει μασίφ σίδερα με τόση ακρίβεια και τόση λεπτομέρεια που, ακόμα και τα πιο σύγχρονα laser, δεν μπορούν καν να πλησιάσουν.
Εδώ το πίσω μέρος του μηχανήματος
Εδώ το μπροστινό με ανοιχτή την πόρτα στο σημείο που κόβει. Σταματημένο εννοείται.
Το σύρμα είναι στο βάθος, δεν φαίνεται, αλλά φαίνεται η πλάκα που κόβει και είναι δεμένη στον πάγκο.
Εδώ το εσωτερικό κομμάτι του πρός κοπήν εξαρτήματος.
Δείτε λεπτομέρεια…
Κι εδώ σε σχέδιο το εξάρτημα που, τελικά, θα βγεί.
Άλλα κόλπα αυτά… για μεγάλα παιδιά!
avclub.gr
