Δεν ξέρω αν είναι θέμα πλακέτας ή συνολικού σχεδιασμού. Πάντως μια τέτοια ακρόαση με όλα αυτά τα "αδερφάκια" θα είχε πολύ ενδιαφέρον...
Το μεγάλο κόλπο ή ολοκληρωμένος τρανζίστορ για κόρνα...
- Thread starter McZab
- Start date
Δεν ξέρω αν είναι θέμα πλακέτας ή συνολικού σχεδιασμού. Πάντως μια τέτοια ακρόαση με όλα αυτά τα "αδερφάκια" θα είχε πολύ ενδιαφέρον...
DIAMANTIS SVIGOS
AVClub Addicted Member
Κριμα να μην τα 'χω κι εγω ετοιμα...:smash:
Ειχα παρει ενα LM3886 κι ενα TDA7294 απο τον Ιουλιο για project καλοκαιρινων διακοπων υποτιθεται, αλλα, μ' αυτα που μας ετυχαν φετος το καλοκαιρι, δυστυχως αμφοτερα βρισκονται ακομα στη ναφθαλινη και βλεπω να μενουν αρκετα ακομα...:furious3:
Ειχα παρει ενα LM3886 κι ενα TDA7294 απο τον Ιουλιο για project καλοκαιρινων διακοπων υποτιθεται, αλλα, μ' αυτα που μας ετυχαν φετος το καλοκαιρι, δυστυχως αμφοτερα βρισκονται ακομα στη ναφθαλινη και βλεπω να μενουν αρκετα ακομα...:furious3:
platon
AVClub Addicted Member
- 19 June 2006
- 1,567
Οχι δεν υπαρχει ουτε στο σαιτ του..... http://www.tsakiridis-devices.com/
Μπορειτε ομως να μιλησετε μαζι του (Οδυσσεας) και να σας πει οτι θελετε.
platon
AVClub Addicted Member
- 19 June 2006
- 1,567
Οπως λεω πιο πανω, δεν υπαρχει στο σαιτ.
Νομιζω οτι ειναι ο μεγαλος.
Τιμη δεν ξερω αλλα ΣΙΓΟΥΡΑ ειναι χωμα.
(με πολυ επιφυλαξη, γυρω στα 300-350Ε)
Το παλιο σασι (ενα μαυρο ξυλινο) δεν ηταν ωραιο.
Το καινουργιο δεν το εχω δει.
Καλησπερα Δημητρη
Σημερα τον αφησα στο σπιτι ενος φιλου και θα τον εχω παλι
σε λιγες μερες
Το ΣΚ εκτος απροοπτου μπορουμε να βρεθουμε
D I M __ Z
AVClub Fanatic
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ήρθε και ο πιτσιρικάς που χοροπηδάει και έφυγαν οι λάμπες...
Μετά λοιπόν από έναν χρόνο τη θέση του συνδυασμού Synthesis Renaissance + Dared SL2000A πήρε ένας ολοκληρωμένος Unico Primo. Ο unico επιλέχθηκε με κριτήριο την πρακτικότητα από τη μια και φυσικά τον ήχο από την άλλη. Ήθελα έναν ενισχυτή όχι απαραίτητα με πολλά βατ, η φιλοσοφία του οποίου να είναι ότι πιο κοντινό σε λάμπα χωρίς να είναι λάμπα. Η υβριδική φιλοσοφία λοιπόν της λαμπάτης προενίσχυσης με τα MOSFET φαντάζει ιδανικά κοντά.
Κατασκευαστικά μιλάμε για ένα όμορφο μηχάνημα με όλα τα κομφόρ, εξαιρετική ποιότητα κατασκευής, μπόρνες, ακροδέκτες, διακόπτες και τα συναφή.
Ηχητικά οι πρώτες εντυπώσεις από Σ/Κ ήταν πολύ καλές. Ομολογώ ότι είχα προετοιμαστεί για μεγάλη και απότομη προσγείωση η οποία όμως τελικά δεν ήρθε...Ή τουλάχιστον δεν ήταν τόσο απότομη...
Ο ενισχυτής μού έφερε ένα κομμάτι ήχου που έλειπε. Αυτό είναι το πλουσιότερο μπάσο, ο εξαιρετικός έλεγχός του, τα δυναμικά και η ταχύτητα σε δεύτερη ανάγνωση και η καλύτερη περιγραφή των οργάνων. Ακρίβεια και διαφάνεια που έκαναν τον ήχο ακόμα πιο μονιτοράτο χωρίς όμως να κουράζει διόλου. Ο ήχος μου έγινε rock, με έκανε να ξεθάψω δισκάκια που είχα χρόνια να ακούσω, στήνοντας αυτί στα ντραμς και τις κιθάρες. Βγαίνει από τα ηχεία ο Παυλίδης από τα "Μωρά", ο Iggy Pop με τους Death In Vegas και σε αρπάζει από τα μαλλιά και σε ταρακουνάει πέρα-δώθε σαν πιτσιρίκι σε συναυλία...
Βέβαια θυσιάστηκε η λαμπάτη στρογυλλάδα των φωνών, χάθηκε η γλύκα της Jeanne Lee που νομίζεις ότι σου ψιθυρίζει το Caravan στο αυτί, η φωνή της Krall στο Temptation που είχε την επίδραση...viagra από την πρώτη στροφή, ή η φαντασίωση της Roberta Gambarini να τραγουδάει στο σαλόνι σου.
Μαζί με τις "γλύκες" χαθηκε και ένα κομμάτι του βάθους της σκηνής. Δεν έχω ακούσει ακόμα συμφωνίες ή όπερες για να το σιγουρέψω αλλά είναι προφανής μια ελαφρά σμίκρυνση κυρίως του βάθους.
Με λίγα λόγια κάτι χάσαμε, κάτι κερδίσαμε. Με μια σημαντική αλλαγή όμως. Για πρώτη φορά μετά από πολλούς μήνες η μουσική έπαιζε από τις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου ως τις 8 το βράδυ της Κυριακής, από ραδιόφωνο μέχρι CD και από προσηλωμένη ακρόαση μέχρι "χαλί" σε μαγείρεμα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος της αλλαγής...
Μετά λοιπόν από έναν χρόνο τη θέση του συνδυασμού Synthesis Renaissance + Dared SL2000A πήρε ένας ολοκληρωμένος Unico Primo. Ο unico επιλέχθηκε με κριτήριο την πρακτικότητα από τη μια και φυσικά τον ήχο από την άλλη. Ήθελα έναν ενισχυτή όχι απαραίτητα με πολλά βατ, η φιλοσοφία του οποίου να είναι ότι πιο κοντινό σε λάμπα χωρίς να είναι λάμπα. Η υβριδική φιλοσοφία λοιπόν της λαμπάτης προενίσχυσης με τα MOSFET φαντάζει ιδανικά κοντά.
Κατασκευαστικά μιλάμε για ένα όμορφο μηχάνημα με όλα τα κομφόρ, εξαιρετική ποιότητα κατασκευής, μπόρνες, ακροδέκτες, διακόπτες και τα συναφή.
Ηχητικά οι πρώτες εντυπώσεις από Σ/Κ ήταν πολύ καλές. Ομολογώ ότι είχα προετοιμαστεί για μεγάλη και απότομη προσγείωση η οποία όμως τελικά δεν ήρθε...Ή τουλάχιστον δεν ήταν τόσο απότομη...
Ο ενισχυτής μού έφερε ένα κομμάτι ήχου που έλειπε. Αυτό είναι το πλουσιότερο μπάσο, ο εξαιρετικός έλεγχός του, τα δυναμικά και η ταχύτητα σε δεύτερη ανάγνωση και η καλύτερη περιγραφή των οργάνων. Ακρίβεια και διαφάνεια που έκαναν τον ήχο ακόμα πιο μονιτοράτο χωρίς όμως να κουράζει διόλου. Ο ήχος μου έγινε rock, με έκανε να ξεθάψω δισκάκια που είχα χρόνια να ακούσω, στήνοντας αυτί στα ντραμς και τις κιθάρες. Βγαίνει από τα ηχεία ο Παυλίδης από τα "Μωρά", ο Iggy Pop με τους Death In Vegas και σε αρπάζει από τα μαλλιά και σε ταρακουνάει πέρα-δώθε σαν πιτσιρίκι σε συναυλία...
Βέβαια θυσιάστηκε η λαμπάτη στρογυλλάδα των φωνών, χάθηκε η γλύκα της Jeanne Lee που νομίζεις ότι σου ψιθυρίζει το Caravan στο αυτί, η φωνή της Krall στο Temptation που είχε την επίδραση...viagra από την πρώτη στροφή, ή η φαντασίωση της Roberta Gambarini να τραγουδάει στο σαλόνι σου.
Μαζί με τις "γλύκες" χαθηκε και ένα κομμάτι του βάθους της σκηνής. Δεν έχω ακούσει ακόμα συμφωνίες ή όπερες για να το σιγουρέψω αλλά είναι προφανής μια ελαφρά σμίκρυνση κυρίως του βάθους.
Με λίγα λόγια κάτι χάσαμε, κάτι κερδίσαμε. Με μια σημαντική αλλαγή όμως. Για πρώτη φορά μετά από πολλούς μήνες η μουσική έπαιζε από τις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου ως τις 8 το βράδυ της Κυριακής, από ραδιόφωνο μέχρι CD και από προσηλωμένη ακρόαση μέχρι "χαλί" σε μαγείρεμα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος της αλλαγής...
FragoulisNaval
Supreme Member
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ήρθε και ο πιτσιρικάς που χοροπηδάει και έφυγαν οι λάμπες...
Μετά λοιπόν από έναν χρόνο τη θέση του συνδυασμού Synthesis Renaissance + Dared SL2000A πήρε ένας ολοκληρωμένος Unico Primo. Ο unico επιλέχθηκε με κριτήριο την πρακτικότητα από τη μια και φυσικά τον ήχο από την άλλη. Ήθελα έναν ενισχυτή όχι απαραίτητα με πολλά βατ, η φιλοσοφία του οποίου να είναι ότι πιο κοντινό σε λάμπα χωρίς να είναι λάμπα. Η υβριδική φιλοσοφία λοιπόν της λαμπάτης προενίσχυσης με τα MOSFET φαντάζει ιδανικά κοντά.
Κατασκευαστικά μιλάμε για ένα όμορφο μηχάνημα με όλα τα κομφόρ, εξαιρετική ποιότητα κατασκευής, μπόρνες, ακροδέκτες, διακόπτες και τα συναφή.
Ηχητικά οι πρώτες εντυπώσεις από Σ/Κ ήταν πολύ καλές. Ομολογώ ότι είχα προετοιμαστεί για μεγάλη και απότομη προσγείωση η οποία όμως τελικά δεν ήρθε...Ή τουλάχιστον δεν ήταν τόσο απότομη...
Ο ενισχυτής μού έφερε ένα κομμάτι ήχου που έλειπε. Αυτό είναι το πλουσιότερο μπάσο, ο εξαιρετικός έλεγχός του, τα δυναμικά και η ταχύτητα σε δεύτερη ανάγνωση και η καλύτερη περιγραφή των οργάνων. Ακρίβεια και διαφάνεια που έκαναν τον ήχο ακόμα πιο μονιτοράτο χωρίς όμως να κουράζει διόλου. Ο ήχος μου έγινε rock, με έκανε να ξεθάψω δισκάκια που είχα χρόνια να ακούσω, στήνοντας αυτί στα ντραμς και τις κιθάρες. Βγαίνει από τα ηχεία ο Παυλίδης από τα "Μωρά", ο Iggy Pop με τους Death In Vegas και σε αρπάζει από τα μαλλιά και σε ταρακουνάει πέρα-δώθε σαν πιτσιρίκι σε συναυλία...
Βέβαια θυσιάστηκε η λαμπάτη στρογυλλάδα των φωνών, χάθηκε η γλύκα της Jeanne Lee που νομίζεις ότι σου ψιθυρίζει το Caravan στο αυτί, η φωνή της Krall στο Temptation που είχε την επίδραση...viagra από την πρώτη στροφή, ή η φαντασίωση της Roberta Gambarini να τραγουδάει στο σαλόνι σου.
Μαζί με τις "γλύκες" χαθηκε και ένα κομμάτι του βάθους της σκηνής. Δεν έχω ακούσει ακόμα συμφωνίες ή όπερες για να το σιγουρέψω αλλά είναι προφανής μια ελαφρά σμίκρυνση κυρίως του βάθους.
Με λίγα λόγια κάτι χάσαμε, κάτι κερδίσαμε. Με μια σημαντική αλλαγή όμως. Για πρώτη φορά μετά από πολλούς μήνες η μουσική έπαιζε από τις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου ως τις 8 το βράδυ της Κυριακής, από ραδιόφωνο μέχρι CD και από προσηλωμένη ακρόαση μέχρι "χαλί" σε μαγείρεμα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος της αλλαγής...
Μήπως να άλλαζες τις προενισχύτριες με genalex golden lion?
Καλοακουστο,ετσι οπως τα λες ειναι ,(εχω τον unico),αλλα περιμενε να στρωσει κιολας......Βασικα και εγω γιαυτο τον διαλεξα,αφενος επειδη δεν ειμαι πολυ fan της λαμπας,ειδικα σε αυτην την κατηγορια τιμης και αφετερου η παρουσια των mosfet μετραει σιγουρα στο γκαζι........Παντως απο τους ενισχυτες που παντρευευ τους δυο κοσμους σεχεδον ιδανικα!!!!!!!!!!!!!
Για στρώσιμο δεν νομίζω να αλλάξει κάτι γιατί ήταν μτχ και έχει παίξει κάποιες ώρες, όχι πολλές αλλά δεν νομίζω να θέλει στρώσιμο.
Εγώ τον λαμπάτο τελικό μου τον κράτησα. Κάποια στιγμή θα γίνει μια επένδυση σε έναν αξιόλογο λαμπάτο προ και θα ξαναβρούν τα πράγματα το δρόμο τους...
FragoulisNaval
Supreme Member
Ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, ήρθε και ο πιτσιρικάς που χοροπηδάει και έφυγαν οι λάμπες...
Μετά λοιπόν από έναν χρόνο τη θέση του συνδυασμού Synthesis Renaissance + Dared SL2000A πήρε ένας ολοκληρωμένος Unico Primo. Ο unico επιλέχθηκε με κριτήριο την πρακτικότητα από τη μια και φυσικά τον ήχο από την άλλη. Ήθελα έναν ενισχυτή όχι απαραίτητα με πολλά βατ, η φιλοσοφία του οποίου να είναι ότι πιο κοντινό σε λάμπα χωρίς να είναι λάμπα. Η υβριδική φιλοσοφία λοιπόν της λαμπάτης προενίσχυσης με τα MOSFET φαντάζει ιδανικά κοντά.
Κατασκευαστικά μιλάμε για ένα όμορφο μηχάνημα με όλα τα κομφόρ, εξαιρετική ποιότητα κατασκευής, μπόρνες, ακροδέκτες, διακόπτες και τα συναφή.
Ηχητικά οι πρώτες εντυπώσεις από Σ/Κ ήταν πολύ καλές. Ομολογώ ότι είχα προετοιμαστεί για μεγάλη και απότομη προσγείωση η οποία όμως τελικά δεν ήρθε...Ή τουλάχιστον δεν ήταν τόσο απότομη...
Ο ενισχυτής μού έφερε ένα κομμάτι ήχου που έλειπε. Αυτό είναι το πλουσιότερο μπάσο, ο εξαιρετικός έλεγχός του, τα δυναμικά και η ταχύτητα σε δεύτερη ανάγνωση και η καλύτερη περιγραφή των οργάνων. Ακρίβεια και διαφάνεια που έκαναν τον ήχο ακόμα πιο μονιτοράτο χωρίς όμως να κουράζει διόλου. Ο ήχος μου έγινε rock, με έκανε να ξεθάψω δισκάκια που είχα χρόνια να ακούσω, στήνοντας αυτί στα ντραμς και τις κιθάρες. Βγαίνει από τα ηχεία ο Παυλίδης από τα "Μωρά", ο Iggy Pop με τους Death In Vegas και σε αρπάζει από τα μαλλιά και σε ταρακουνάει πέρα-δώθε σαν πιτσιρίκι σε συναυλία...
Βέβαια θυσιάστηκε η λαμπάτη στρογυλλάδα των φωνών, χάθηκε η γλύκα της Jeanne Lee που νομίζεις ότι σου ψιθυρίζει το Caravan στο αυτί, η φωνή της Krall στο Temptation που είχε την επίδραση...viagra από την πρώτη στροφή, ή η φαντασίωση της Roberta Gambarini να τραγουδάει στο σαλόνι σου.
Μαζί με τις "γλύκες" χαθηκε και ένα κομμάτι του βάθους της σκηνής. Δεν έχω ακούσει ακόμα συμφωνίες ή όπερες για να το σιγουρέψω αλλά είναι προφανής μια ελαφρά σμίκρυνση κυρίως του βάθους.
Με λίγα λόγια κάτι χάσαμε, κάτι κερδίσαμε. Με μια σημαντική αλλαγή όμως. Για πρώτη φορά μετά από πολλούς μήνες η μουσική έπαιζε από τις 12 το μεσημέρι του Σαββάτου ως τις 8 το βράδυ της Κυριακής, από ραδιόφωνο μέχρι CD και από προσηλωμένη ακρόαση μέχρι "χαλί" σε μαγείρεμα. Αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος της αλλαγής...
Καλες και πολλες ακροασεις :a0210:
