Οι οπαδοί του "μαζί τα φάγαμε" ας διαβάσουν το παρακάτω. Δεν ξέρω αν το έγραψε ο τσοαμσκι όντως πάντως με βρίσκει σύμφωνο. Ας δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στο 9.
Ο Νόαμ Τσόμσκυ (αμερικανός διανοητής καθ. Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης ΜΙΤ) συνέταξε μια λίστα με τις δέκα στρατηγικές χειραγώγησης των πολιτών που χρησιμοποιούν οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ καθώς και τα ΜΜΕ. Σοφό να τις γνωρίζουμε, ιδιαίτερα στην εποχή που ζούμε.
1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ
Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η απόσπαση της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ αλλαγές. Π.χ. μιλάνε συνεχώς για το χρέος, ενώ το μεγάλο φαγοπότι είναι η πώληση της Ελλάδας.
2. Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ
Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Π.χ. δημιουργούν μια οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.
3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ
Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους. Έτσι επιβλήθηκαν στις δεκαετίες του ’80 και ’90 (Η.Π.Α, Αγγλία) οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία, μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα. Τόσες αλλαγές θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.
4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ
Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάζουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς την στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ότι μια άμεση, επειδή το κοινό έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον.
5.ΑΠΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΑ
Αυτή η μέθοδος των ελίτ επιτυγχάνει την παιδαριώδη συμπεριφορά των πολιτών. Π.χ η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.
6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ
Η υπερβολική χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Π.χ ψηφίζω αυτό ή εκείνο το κόμμα γιατί είμαι συναισθηματικά δεμένος.
7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του. Π.χ έχετε καταλάβει κάτι από spreads CDS, swap, rollover; Καλά- καλά ούτε γιατί τόσο χρέος δεν έχουμε καταλάβει.
8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ
Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος χυδαίος και αμόρφωτος. Π.χ πρωϊνάδικα και μεσημεριανάδικα της τηλεόρασης και όχι μόνο.
9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ
Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους, των ικανοτήτων τους ή των προσπαθειών τους. Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης. Π.χ το «μαζί τα φάγαμε».
10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ
Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ότι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του.
Υ.Γ. ιδιαίτερη προσοχή στο 9 γιατί είμαστε επιρρεπείς ως λαός.
Κουιζ: μετρήστε πόσες φορές την ημέρα τρώμε κατάμουτρα όλα τα παραπάνω.
http://www.sfedona.gr/2011/07/25/τροποι-χειραγωγησησ-μασ/
