data
AVClub Addicted Member
ΑΔΥΣΩΠΗΤΟ ΕΚ ΦΥΣΕΩΣ...
Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
«FIZCULT HURA» - «HAIL HITLER»: 5-1!
Εκτός από την ιστορία των όσων συνέβησαν στο Ολυμπιακό Στάδιο, με τον ναζιστικό χαιρετισμό του ποδοσφαιριστή, υπάρχει και μια εντελώς διαφορετική.
Η ιστορία αυτή εκτυλίχθηκε στο γερμανοκρατούμενο Κίεβο το 1942. Οι ποδοσφαιριστές της «Ντιναμό», πλαισιωμένοι από τρεις συναδέλφους τους της «Λοκομοτίβ», φτιάχνουν, μεσούσης της γερμανικής κατοχής, την ποδοσφαιρική ομάδα «Σταρτ». Τα κατορθώματα των ρακένδυτων και υποσιτισμένων ποδοσφαιριστών της «Σταρτ» στο γήπεδο, ειδικά μετά τη νίκη τους επί της γερμανικής «PGS», που λειτουργούν ως ένεση ανάτασης για τον ουκρανικό λαό, δεν αφήνουν ασυγκίνητους τους ναζί, οι οποίοι στέλνουν στο Κίεβο τη θεωρούμενη ανίκητη ομάδα της γερμανικής αεροπορίας, τη «Φλάκελφ».
Στον πρώτο αγώνα μεταξύ «Σταρτ» - «Φλάκελφ», στις 6 Αυγούστου 1942, οι Ουκρανοί διαλύουν τη γερμανική ομάδα με 5-1.
Οι Γερμανοί ζητούν «εκδίκηση» και η ρεβάνς ορίζεται τρεις μέρες αργότερα. Ηδη από τα αποδυτήρια, πριν την έναρξη του αγώνα, οι άντρες των SS εφιστούν την προσοχή στους ποδοσφαιριστές της «Σταρτ»: «Οταν βγείτε στο γήπεδο θα χαιρετήσετε με τον δικό μας τρόπο»...
Λίγο αργότερα στο κατάμεστο στάδιο, στον ναζιστικό χαιρετισμό και στα «Χάιλ Χίτλερ» των αντιπάλων τους, οι παίκτες της «Σταρτ» απαντούν με τον σοβιετικό χαιρετισμό: «Fizcult Hura» (σ.σ.: «Ζήτω ο αθλητισμός»)!
Στο ημίχρονο του αγώνα, και ενώ το σκορ ήταν 3-1 υπέρ των Ουκρανών, η επίσκεψη των ναζί στα αποδυτήρια συνοδεύεται από το εξής ξεκάθαρο μήνυμα προς τους παίκτες της «Σταρτ»: Η θα καθίσετε να χάσετε ή θα υποστείτε τις συνέπειες...
Οι Σοβιετικοί δεν κάθισαν να χάσουν.
Το ματς έληξε 5-3 υπέρ τους...
Το αντίτιμο ήταν πολλοί από αυτούς να πεθάνουν κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων, να μεταφερθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και να εκτελεστούν μερικούς μήνες αργότερα.
Σήμερα, έξω από το γήπεδο «Ζενίτ» της Ουκρανίας δεσπόζει ένα άγαλμα. Στη βάση του αγάλματος που αναπαριστά την εικόνα τεσσάρων ποδοσφαιριστών υπάρχει χαραγμένη η εξής επιγραφή:
«Η δόξα σας δεν θα ξεθωριάσει στους αιώνες...».
Ν. ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ
«FIZCULT HURA» - «HAIL HITLER»: 5-1!
Εκτός από την ιστορία των όσων συνέβησαν στο Ολυμπιακό Στάδιο, με τον ναζιστικό χαιρετισμό του ποδοσφαιριστή, υπάρχει και μια εντελώς διαφορετική.
Η ιστορία αυτή εκτυλίχθηκε στο γερμανοκρατούμενο Κίεβο το 1942. Οι ποδοσφαιριστές της «Ντιναμό», πλαισιωμένοι από τρεις συναδέλφους τους της «Λοκομοτίβ», φτιάχνουν, μεσούσης της γερμανικής κατοχής, την ποδοσφαιρική ομάδα «Σταρτ». Τα κατορθώματα των ρακένδυτων και υποσιτισμένων ποδοσφαιριστών της «Σταρτ» στο γήπεδο, ειδικά μετά τη νίκη τους επί της γερμανικής «PGS», που λειτουργούν ως ένεση ανάτασης για τον ουκρανικό λαό, δεν αφήνουν ασυγκίνητους τους ναζί, οι οποίοι στέλνουν στο Κίεβο τη θεωρούμενη ανίκητη ομάδα της γερμανικής αεροπορίας, τη «Φλάκελφ».
Στον πρώτο αγώνα μεταξύ «Σταρτ» - «Φλάκελφ», στις 6 Αυγούστου 1942, οι Ουκρανοί διαλύουν τη γερμανική ομάδα με 5-1.
Οι Γερμανοί ζητούν «εκδίκηση» και η ρεβάνς ορίζεται τρεις μέρες αργότερα. Ηδη από τα αποδυτήρια, πριν την έναρξη του αγώνα, οι άντρες των SS εφιστούν την προσοχή στους ποδοσφαιριστές της «Σταρτ»: «Οταν βγείτε στο γήπεδο θα χαιρετήσετε με τον δικό μας τρόπο»...
Λίγο αργότερα στο κατάμεστο στάδιο, στον ναζιστικό χαιρετισμό και στα «Χάιλ Χίτλερ» των αντιπάλων τους, οι παίκτες της «Σταρτ» απαντούν με τον σοβιετικό χαιρετισμό: «Fizcult Hura» (σ.σ.: «Ζήτω ο αθλητισμός»)!
Στο ημίχρονο του αγώνα, και ενώ το σκορ ήταν 3-1 υπέρ των Ουκρανών, η επίσκεψη των ναζί στα αποδυτήρια συνοδεύεται από το εξής ξεκάθαρο μήνυμα προς τους παίκτες της «Σταρτ»: Η θα καθίσετε να χάσετε ή θα υποστείτε τις συνέπειες...
Οι Σοβιετικοί δεν κάθισαν να χάσουν.
Το ματς έληξε 5-3 υπέρ τους...
Το αντίτιμο ήταν πολλοί από αυτούς να πεθάνουν κατά τη διάρκεια βασανιστηρίων, να μεταφερθούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και να εκτελεστούν μερικούς μήνες αργότερα.
Σήμερα, έξω από το γήπεδο «Ζενίτ» της Ουκρανίας δεσπόζει ένα άγαλμα. Στη βάση του αγάλματος που αναπαριστά την εικόνα τεσσάρων ποδοσφαιριστών υπάρχει χαραγμένη η εξής επιγραφή:
«Η δόξα σας δεν θα ξεθωριάσει στους αιώνες...».
