Απάντηση: Re: Του αγίου riff
Φοβερο το nightrain...Aλλα το δικο μου ειναι το Ιt's so easy...
Φοβερο το nightrain...Aλλα το δικο μου ειναι το Ιt's so easy...
Του αγίου riff
- Thread starter Back Door Man
- Start date
Re: Απάντηση: Re: Του αγίου riff
Άλλος ύμνος. Γενικά μέχρι και το ''Paradise city'', δεν αφήνεις τίποτα έξω.:guitarist:
Άλλος ύμνος. Γενικά μέχρι και το ''Paradise city'', δεν αφήνεις τίποτα έξω.:guitarist:
Νίκο εξαιρετική παρουσίαση.
Toν Izzy Stradlin, τον θεωρώ καλύτερο μουσικό από τον Slash, χωρίς βέβαια αυτό να έχει ιδιαίτερη σημασία, θα έπερνα όρκο ότι κάπου έχω δίσκο πριν από το Appetite, με σημαντικό κομμάτι την μπαλλάντα patience.
Το κομμάτι που δεν προβλήθηκε όσο τα υπόλοιπα που ελέγχηθηκαν κατ εμέ είναι το Μichelle.
Επίσης σημαντική διασκευή τον Knocking at heaven's door.
Toν Izzy Stradlin, τον θεωρώ καλύτερο μουσικό από τον Slash, χωρίς βέβαια αυτό να έχει ιδιαίτερη σημασία, θα έπερνα όρκο ότι κάπου έχω δίσκο πριν από το Appetite, με σημαντικό κομμάτι την μπαλλάντα patience.
Το κομμάτι που δεν προβλήθηκε όσο τα υπόλοιπα που ελέγχηθηκαν κατ εμέ είναι το Μichelle.
Επίσης σημαντική διασκευή τον Knocking at heaven's door.
Last edited:
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ
Supreme Member
- 14 December 2006
- 4,265
To rock, έτσι όπως το εννοεί αρκετός κόσμος έχει δυστυχώς υπάρξει και κομμωτήριο σε όλες όμως τις δεκαετίες, εκτός αν θεωρεί κανείς πως τα σιδερωμένα προς τα μέσα μαλλάκια των 60ς ήταν από φυσικού .Και όταν ήρθε η “επανάσταση” μετά το 68 ξαφνικά μεγάλωσαν οι φαβορίτες, λίγδιασαν οι κοτσίδες, σκίστηκαν τα κουστουμάκια κλπ. Τρίχες κατσαρές δηλαδή!
Ο “σλας” μια χαρά ήξερε να πιάνει και το όργανο και τα λεφτάκια και τις γκόμενες. Δεν έκανε κάτι που δεν έκαναν τόσοι άλλοι δεκαετίες πίσω, συν ότι το όργανο το έπαιζε πάρα πολύ καλά.
Και ο “Αξλ” που μπορεί να θυμίζει “νιάου»” σε κάποιους
ernaehrung004
psim), νομίζω πως ήταν από τις ενδιαφέρουσες φωνές γενικότερα. Ερμηνευτικά και σε σχέση πάντα με το είδος τον θεωρώ καλό.
Ο “σλας” μια χαρά ήξερε να πιάνει και το όργανο και τα λεφτάκια και τις γκόμενες. Δεν έκανε κάτι που δεν έκαναν τόσοι άλλοι δεκαετίες πίσω, συν ότι το όργανο το έπαιζε πάρα πολύ καλά.
Και ο “Αξλ” που μπορεί να θυμίζει “νιάου»” σε κάποιους
ernaehrung004psim), νομίζω πως ήταν από τις ενδιαφέρουσες φωνές γενικότερα. Ερμηνευτικά και σε σχέση πάντα με το είδος τον θεωρώ καλό.
Re: Απάντηση: Του αγίου riff
Προσπάθησε να βρείς το bootleg που πάιζει το θέμα του νονού και θα καταλάβεις
Προσπάθησε να βρείς το bootleg που πάιζει το θέμα του νονού και θα καταλάβεις
Απάντηση: Re: Απάντηση: Του αγίου riff
Το ειδα live Σιμο...Aλλο πραγμα...
To Patience κυκλοφορισε μετα το Appetite...
Το Knocking on heavens door ηταν στο Use your Illusion
Προσπάθησε να βρείς το bootleg που πάιζει το θέμα του νονού και θα καταλάβεις
Το ειδα live Σιμο...Aλλο πραγμα...
To Patience κυκλοφορισε μετα το Appetite...
Το Knocking on heavens door ηταν στο Use your Illusion
Last edited:
Στέλιος Π.
Supreme Member
Οχι ρε παιδια και γκρουπαρα οι G'n'R... (αν και στη συναυλια ημουν... αλλα ηταν αλλες εποχες τοτε, οι συναυλιες στην Ελλαδα ηταν δυσκολες, οποτε οτι ερχοταν το βλεπαμε...)
Ο Slash βεβαια μια χαρα το επαιζε το οργανο του αλλα εκεινη την εποχη υπηρχαν μπαντες απειρως καλυτερες (βεβαια υπαρχει και το γνωστο με την κολοκυθοπιτα). Και δεν μου λεει κατι το οτι αυτο που επαιζαν σαν συγκροτημα το επαιζαν καλα. Αυτο που επαιζαν δεν ηταν καλο...
Οσο για την, κυριολεκτικα, εκτελεση του Knocking on heavens door... ηταν και η ωρα που εριξα την ταφοπλακα πανω τους. Ποσα να αντεξει ενας ανθρωπος πια.
Ο Slash βεβαια μια χαρα το επαιζε το οργανο του αλλα εκεινη την εποχη υπηρχαν μπαντες απειρως καλυτερες (βεβαια υπαρχει και το γνωστο με την κολοκυθοπιτα). Και δεν μου λεει κατι το οτι αυτο που επαιζαν σαν συγκροτημα το επαιζαν καλα. Αυτο που επαιζαν δεν ηταν καλο...
Οσο για την, κυριολεκτικα, εκτελεση του Knocking on heavens door... ηταν και η ωρα που εριξα την ταφοπλακα πανω τους. Ποσα να αντεξει ενας ανθρωπος πια.
Δημήτρης Δ.
Supreme Member
- 21 June 2006
- 5,454
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,608
γκρουπάρα με τίποτα.
Ενα κομμάτι τους κάποτε μου άρεζε, ούτε κάν ξέρω ποιό ήταν.
Καλό ήταν πάντως, είχε drive.
Ενα κομμάτι τους κάποτε μου άρεζε, ούτε κάν ξέρω ποιό ήταν.
Καλό ήταν πάντως, είχε drive.
Stellios papa
AVClub Fanatic
To rock, έτσι όπως το εννοεί αρκετός κόσμος έχει δυστυχώς υπάρξει και κομμωτήριο σε όλες όμως τις δεκαετίες, εκτός αν θεωρεί κανείς πως τα σιδερωμένα προς τα μέσα μαλλάκια των 60ς ήταν από φυσικού .Και όταν ήρθε η “επανάσταση” μετά το 68 ξαφνικά μεγάλωσαν οι φαβορίτες, λίγδιασαν οι κοτσίδες, σκίστηκαν τα κουστουμάκια κλπ. Τρίχες κατσαρές δηλαδή!
Ο “σλας” μια χαρά ήξερε να πιάνει και το όργανο και τα λεφτάκια και τις γκόμενες. Δεν έκανε κάτι που δεν έκαναν τόσοι άλλοι δεκαετίες πίσω, συν ότι το όργανο το έπαιζε πάρα πολύ καλά.
Και ο “Αξλ” που μπορεί να θυμίζει “νιάου»” σε κάποιους
τι λες βρε Γιωργαρα δεν τα ξερεις καλα τα 60ties
τοτε πηγαιναμε εκδρομη με τον μπαμπα
αλλα μουσικη ακουγαμε μονοι μας
και κατι αλλο για να τελειωνουμε ....
οτι ακουτε τωρα απο μας το πηρατε
ακομη και το ονομα βρε μας αρπαξατε [ rock and roll ]
τουλαχιστον δεν μπορουσατε να βρειτε κατι αλλο ?
κατι σαν hard-coiffure music
λιγο σεβασμο βρε στους προγονους σας
Μία από τα ίδια. Η συναυλία τους τότε στην Ελλάδα ήταν από τις πρώτες που μέ έκαναν να αποφέυγω στο εξής συναυλίες μεγάλων ονομάτων. Οι συναυλίες γενικά είναι για κλειστούς μικρούς χώρους και όχι για γήπεδα (η κολοκυθόπιτα ταιριάζει και εδώ μια χαρά φυσικά...)
Άλλη η ομορφιά της μίας συναυλίας και άλλη η ομορφιά της άλλης. Ας πούμε μπάντες σαν τους Tool δε χωράνε σε κλαμπάκια σαν αυτά που έχουμε στο κέντρο της Αθήνας.Χώρια που σ αυτό που λες περι μεγάλων γκρουπ, η αντίδραση αυτή μπορεί να σε κάνει να χάσεις μεγάλες συναυλίες.Δεν είναι όλα τα ονόματα ίδιας ποιότητας.Σίγουρο αυτό.
Η κολόκυθόπιτα ταιριάζει παντού και πάντα though.
τι λες βρε Γιωργαρα δεν τα ξερεις καλα τα 60ties
τοτε πηγαιναμε εκδρομη με τον μπαμπα
αλλα μουσικη ακουγαμε μονοι μας
και κατι αλλο για να τελειωνουμε ....
οτι ακουτε τωρα απο μας το πηρατε
ακομη και το ονομα βρε μας αρπαξατε [ rock and roll ]
τουλαχιστον δεν μπορουσατε να βρειτε κατι αλλο ?
κατι σαν hard-coiffure music
λιγο σεβασμο βρε στους προγονους σας
Ποιά 60's ρε σεις? Εν έτει 2010? Θα τρελαθούμε?Μόνο ο βασιλιάς έμεινε αθάνατος όπως του αρμόζει -Jim. Άντε και κάποιοι πιστοί υπασπιστές του(Stones).Μέχρι εκεί όμως.Η αρχαιολαγνεία δεν είναι το φόρτε μου...
Άλλο σεβασμός, άλλο λατρεία.Σεβασμός ναι αλλά εξ αποστάσεως.Από άλλο πλανήτη...
Α βεβαια, έχεις δίκιο εδώ. Κάθε τακτική έχει τα ρίσκα της και ειμαι πρόθυμος να τα πάρω.
nikosmelt
AVClub Addicted Member
Χωρίς να μπορώ να τους κατατάξω στα μεγαθήρια (κατά τα προσωπικά μου γούστα), ήταν πάντα μια μπάντα που γούσταρα. Τους πρωτάκουσα με το Appetite, αλλά τους πρόσεξα καλύτερα με τα Use your illusion. Ήταν τσόγλανοι και το έδειχναν, είχαν πολύ ταλέντο και βγάλανε μερικά από τα καλύτερα τραγούδια της ροκ μουσικής.
αν και έβγαλαν μόλις 4 δίσκους μέχρι να διαλυθούν έβγαλαν κομματάρες. και από ότι ακούω τελευταία τα live τους (έστω και μόνο με τον Axl) είναι απόλαυση