Τραγουδώντας

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Bobo Stenson Trio: Cantando (ECM CD - 2008)

Ένα Αριστούργημα που απαιτεί κατανυκτικά ευλαβική ακρόαση την οποία σου ανταποδίδει στο πολλαπλάσιο. Cantando σημαίνει Τραγουδώντας στα Ισπανικά και είναι αυτό ακριβώς που κάνει το τρίο του Bobo Stenson, στα 78 πάνω κάτω λεπτά που διαρκεί αυτό το εκπληκτικό άλμπουμ.
Η προσεκτική ακρόαση σου αποκαλύπτει έναν ηχητικό κόσμο γεμάτο από υφέρποντα λυρισμό. Ο δίσκος είναι ένα σχόλιο πάνω σε όλες περίπου τις πρόσφατες κατευθύνσεις της σύγχρονης μουσικής. Σε εντυπωσιάζει με το Καλημέρα και σε εκθέτει σε μια απίστευτη ποικιλία από μουσικές. Μιά γαλήνια, αφαιρετική, σχεδόν καλειδοσκοπική ονειροβασία, αυτή η συνάντηση των τριών μουσικών στο στούντιο, έχει όλα τα χαρακτηριστικά του Κλασσικού. Ο απόηχός της είναι γεμάτος από φαντάσματα: εδώ η νεωτεριστική πολυτονική γλώσσα του Alban Berg, παραδίπλα ο πειθαρχημένος ρεμβασμός του Kurt Weil, πιο πέρα το πολύχρωμο αντιστικτικό όραμα του Miles Davis, ο εξωτισμός του Don Cherry, η αδηφάγος έκσταση της free jazz του Οrnette Coleman. Όλα ενταγμένα σ ένα αποπλανητικό τραγούδι που σου κάνει κατάληψη και σε τυλίγει και σε ταξιδεύει σ ένα κόσμο από σκιές, στις μύχιες παρυφές του οποίου, νιώθεις πως δεν είχες την τύχη να περιπλανηθείς ποτέ ξανά. Eνα μοντάζ από περίπλοκα ρυθμικά κλάσματα αλγεβρικής ακρίβειας στιγματίζει αυτό το ακρόαμα σε ολόκληρη τη διάρκειά του, σαν τατουάζ. Ο μπασίστας είναι μια ηχητική πανδαισία από μόνος του και δεν έχω λόγια για αυτόν τον εκπληκτικά απρόβλεπτο ντράμερ που σιγοψυθιρίζει πάνω στις μεμβράνες και τρεμουλιάζει σχεδόν ανατριχιαστικά στα πιατίνια. Oι δυό τους ιχνηλατούν τις μελωδίες στην καρδιά του τραγουδιού. Τους αντιπαρατίθενται, τις κολακεύουν και δεν σ αφήνουν να χάσεις το νήμα τους ούτε λεπτό.

Εχει γραφτεί πως η μεγάλη τζάζ είναι, στην ουσία, μία σύγκρουση ανάμεσα στη βούληση για την ελευθερία και στην επιθυμία, την ανάγκη για την πειθαρχία. Δεν ξέρω πόσο κολλάει η ταμπέλα "τζάζ" εν προκειμένω: δεν μοιάζει με τζάζ και δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο γύρω του.
Πιάνο τρίο στις πιο μεγάλες του.

Η καλύτερη κυκλοφορία της ECM για το 2008.
A modern classic.

 

[petros_m]

Πραγματι, πολυ καλο αλμπουμ. Αρκετα πιο "επιθετικο" και χορταστικο απο αυτα του Gustavsen. Ανετα παιρνει ενα 8μισαρι απο εμενα.

Υ.γ. Ο Stenson καταγεται απο το ιδιο χωριο με τον Esbjorn Svensson και μαλιστα, ο Stenson αποτελεσε μια απο τις μεγαλες του επιρροες.

 

[Δημοκηδής]

Στο νετ κυκλοφορεί ευρέως η άποψη ότι πρόκειται για τον καλύτερο δίσκο τζαζ της χρονιάς .....

Εμένα, με ενθουσιάζει το γεγονός ότι ο τύπος μετά σχεδόν 40 χρόνια βγάζει αριστουργήματα ....

 

[Skakinen]

Ως κάτοχος των
Reflections (1993), War Orphans (1997), Serenity (2000) , Goodbye (2005) -όλα τους καλά έως πολύ καλά - ανυπομονούσα για την επόμενη δουλειά του και χαίρομαι που η υπομονή θα ανταμειφθεί.

Εγκυκλοπαιδικά να αναφέρω ότι:
στο Cantando παραμένει μπασσίστας ο Anders Jormin ενώ στα drums πλέον κάθεται ο Jon Faelt (Falt) ο οποίος αντικατέστησε τον Paul Motian (Goodbye) ο οποίος είχε αντικαταστήσει τον Jon Christensen (Reflections, War Orphans, Serenity).

Υ.Γ.
Τελικά επαληθεύεται για μια ακόμη φορά το ότι ''και ο νέος είναι ωραίος αλλά και ο παλιός είναι αλλιώς''.

 

[mmoukiou]

Είναι σαν να παίρνει κάποιος την πιό φίνα σοκολάτα, να βγάζει το χαρτάκι και να την αφήνει μέσα στο στόμα σου. Θα έχεις πρόβλημα στον ουρανίσκο αν δεν την γευτείς, αν δεν την απολαύσεις... Έτσι ακριβώς είναι αυτή η παρουσίαση.
Άκουσα το δισκάκι δυο φορές ήδη και αμφιβάλλω αν θα βγάλω το cd από το player τις επόμενες ημέρες.

 

[Larry]

Κωστα θα τα ακουσουμε στην εκθεση? ειναι στο προγραμμα?

 

[Skakinen]

Τέτοιου είδους μουσικές αλλά και γενικότερα η Μουσική πρέπει να ακούγεται κατά μόνας. Μόνο έτσι μπορεί ο ακροατής να ερωτοτροπήσει και να γίνει ένα με το έργο , όχι με την πρώτη φορά βεβαίως βεβαίως.
:lehrer:
:music-smiley-004:

 

[Babis K.]

Πολύ αργό όμως ρε παιδιά...
Κι εγώ ο καημένος που είμαι και Παναθηναϊκός, μ´αυτά που συμβαίνουν στην ομάδα, φοβάμαι να τον ακούσω ολόκληρο, ειδικά αν είμαι και μόνος. :smokin:

 

[In My Humble]

O Andres Jormin einai kataplhktikos basistas kai syn8eths.
O diskos tou "alone" einai ena reference sthn disko8hkh mou.
Sygnomh gia to OT

 

[Γιώργος Κουν.]

Η πρόγευση ενθαρρυντική,
Προχωράμε..

 

[Ηλίας Κ]

Θυμήθηκα αυτή την παρουσίαση μετά από το "Don's Kora song" που έβαλε ο Σπύρος στα βιντεοκλιπ και είπα να τη βγάλω από τη λήθη. Ίσως κάποιοι να μην την έχουν διάβασει ή άλλοι να την προσπέρασαν, μέγα λάθος γιατί είναι ένας εξαιρετικός δίσκος.

Τη μεγαλύτερη εντύπωση μου έκανε αυτό ο απίστευτος ντράμερ, όπως γράφεις Κώστα, με αυτό το ιδιαίτερο παίξιμο του δίνει μια απόκοσμη ομορφιά στο δίσκο. Τζαζ τρίο σε μεγάλες στιγμές. Αν και όπως λες, ίσως να μην είναι ακριβώς τζαζ αλλά τι άλλο να το πεις;

 

[Γιώργος Κουν.]

Καλά έκανες Ηλία.
Σπουδαίος δίσκος.