Εγώ προχώρησα στο εγχείρημα λόγο "ανάγκης" πριν δυο μήνες περίπου χωρίς μεγάλες προσδοκίες. Ήμουν και είμαι πεπεισμένος ότι οι διαφορές ενός DIY καλωδίου ηχείων σε σχέση με ένα "απλό" της αγοράς είναι προς το χειρότερο. Ακόμα και αν υπήρχε η θεωρία και τα υλικά οι γεωμετρικές δυσκολίες κάνουν το εγχείρημα ακατόρθωτο. Επίσης να πούμε πως πάμε να εντάξουμε το UTP, ένα καλώδιο για χρήση υψηλών συχνοτήτων, στα καλώδια ηχείων τα οποία είναι εξορισμού χαμηλοπερατά φίλτρα. Έχουν ειπωθεί πολλές φορές αλλά καλό θα είναι να ξαναδούμε χοντρά χοντρά τα πράγματα που χαρακτηρίζουν ένα καλώδιο ηχείων και το πώς αυτά μπορούν να ενταχθούν στο UTP καλώδιο.
Αντίσταση (R). Κυρίως αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η αγωγιμότητα ενός αγωγού. Οπότε ζητούμε μεγάλη διατομή, μικρή απόσταση, υψηλή καθαρότητα χαλκού. Την απόσταση μπορούμε να την ελέγξουμε. Η διατομή του CAT5 στα 0.205 mm² όμως μαζί με τη χαμηλή ποιότητα χαλκού και μονωτικών είναι πρόβλημα.
Το λεγόμενο skin effect θεωρεί πως η αύξηση στη συχνότητα του εναλλασσόμενου ρεύματος, ωθεί τη ροή των ηλεκτρονίων στην εξωτερική επιφάνεια του αγωγού. Συνεπώς ένας μονόκλωνος αγωγός μεγάλης διατομής είναι ιδανικός για την οδήγηση ενός tweeter για παράδειγμα. Το UTP μας παρέχει αυτή τη δυνατότητα σε κάποιο βαθμό μιας και αποτελείται από μονόκλωνους μονωμένους αγωγούς. Η επιφανειακή οξείδωση αποτρέπει τη γραμμική ροή του ρεύματος στο πλήρες μήκος του καλωδίου. Το UTP δεν φημίζεται και για τα καλύτερα μονωτικά και αυτά που χρησιμοποιούνται κυρίως είναι τα HDPE (High Density Polyethylene) και FEP (fluorinated ethylene propylene). Παρ’όλα αυτά όμως είναι ανώτερο από τις κοινές πολύκλωνες τοπολογίες.
Θεωρητικές και πρακτικές μετρήσεις (Maxwell Effect) λένε πως ένας αγωγός διατομής από 0,5 έως 1 mm² δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα στις χαμηλές συχνότητες. Το UTP με 0.205 mm² δεν είναι καν κοντά, αλλά θα πρέπει να κάνει. Σε αυτή τη περίπτωση όμως η μείωση της αγωγιμότητας λόγω μειωμένης διατομής είναι αναπόφευκτη. Επίσης πρόβλημα θα υπάρχει και στις μεγάλες εντάσεις οπου θα υπάρξει και θερμικό θέμα.
Η χωρητικότητα θα πρέπει να είναι πολύ χαμηλή. Η ενέργεια που αποθηκεύεται στα διηλεκτρικά του καλωδίου εκτονώνεται σε διάφορες χρονικές περιόδους στο ηχείο δημιουργώντας μικρές παραμορφώσεις. Τα συνεστραμμένα ζεύγη του CAT5 προσφέρουν πολύ χαμηλή χωρητικότητα. Οι συστροφές τους όμως είναι μάλλον περισσότερες απ’όσο πρέπει. Έτσι μήκη άνω των τεσσάρων μέτρων είναι μάλλον απαγορευτικά σε εφαρμογές ήχου μιας και ανεβαίνει πολύ και η αυτεπαγωγή.
Το CAT5 έχει τέσσερα ζευγάρια με διαφορετικό αριθμό περιελίξεων ανα μέτρο έτσι ώστε να αποβάλει το common-mode crosstalk μεταξύ των ζευγαριών. Ένα πρόβλημα εισάγεται στο ότι και τα 4 είναι διαφορετικά αλλά ανά δυο ταιριάζουν. Πράσινο 65,2 turns/m, Μπλε 64.8 turns/m, Πορτοκαλί 56,2 turns/m, Καφέ 51,7 turns/m. Έτσι κάνοντας τα στραβά μάτια ενώνουμε το πράσινο με το μπλε και το πορτοκαλί με το καφέ. Το ότι καταλήγουμε με αυτά τα δύο σετ κάνει το CAT5 ιδανικό για διπλοκαλωδίωση.
Σύνηθες λάθος στη χρήση του CAT5 για καλώδιο μεγαφώνων είναι η χρήση του μαζί με την εξωτερική μόνωση από PVC. Τα ζεύγη θα πρέπει να είναι κοντά μεταξύ τους χωρίς παρεμβολές από άλλα διηλεκτρικά. Επίσης το πλέξιμό του σε γαλλικές και άλλες κοτσίδες είναι ανούσια μιας και δεν ακολουθεί κανένα γεωμετρικό ή ηλεκτρομαγνητικό κέντρο. Το ρεύμα δε γνωρίζει κομμωτική. Το καλύτερο είναι το σύνολο των ζευγών να ακολουθεί μια ελαφρά συστροφή μόνο και μόνο για να μη χάνει τη πυκνότητά του και να μην ακολουθεί παράλληλη πορεία. Άλλωστε για να έχει νόημα η πλέξη θα πρέπει να είναι σταθερή και με το χέρι δεν το βλέπω…
Αντίσταση (R). Κυρίως αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η αγωγιμότητα ενός αγωγού. Οπότε ζητούμε μεγάλη διατομή, μικρή απόσταση, υψηλή καθαρότητα χαλκού. Την απόσταση μπορούμε να την ελέγξουμε. Η διατομή του CAT5 στα 0.205 mm² όμως μαζί με τη χαμηλή ποιότητα χαλκού και μονωτικών είναι πρόβλημα.
Το λεγόμενο skin effect θεωρεί πως η αύξηση στη συχνότητα του εναλλασσόμενου ρεύματος, ωθεί τη ροή των ηλεκτρονίων στην εξωτερική επιφάνεια του αγωγού. Συνεπώς ένας μονόκλωνος αγωγός μεγάλης διατομής είναι ιδανικός για την οδήγηση ενός tweeter για παράδειγμα. Το UTP μας παρέχει αυτή τη δυνατότητα σε κάποιο βαθμό μιας και αποτελείται από μονόκλωνους μονωμένους αγωγούς. Η επιφανειακή οξείδωση αποτρέπει τη γραμμική ροή του ρεύματος στο πλήρες μήκος του καλωδίου. Το UTP δεν φημίζεται και για τα καλύτερα μονωτικά και αυτά που χρησιμοποιούνται κυρίως είναι τα HDPE (High Density Polyethylene) και FEP (fluorinated ethylene propylene). Παρ’όλα αυτά όμως είναι ανώτερο από τις κοινές πολύκλωνες τοπολογίες.
Θεωρητικές και πρακτικές μετρήσεις (Maxwell Effect) λένε πως ένας αγωγός διατομής από 0,5 έως 1 mm² δίνει τα καλύτερα αποτελέσματα στις χαμηλές συχνότητες. Το UTP με 0.205 mm² δεν είναι καν κοντά, αλλά θα πρέπει να κάνει. Σε αυτή τη περίπτωση όμως η μείωση της αγωγιμότητας λόγω μειωμένης διατομής είναι αναπόφευκτη. Επίσης πρόβλημα θα υπάρχει και στις μεγάλες εντάσεις οπου θα υπάρξει και θερμικό θέμα.
Η χωρητικότητα θα πρέπει να είναι πολύ χαμηλή. Η ενέργεια που αποθηκεύεται στα διηλεκτρικά του καλωδίου εκτονώνεται σε διάφορες χρονικές περιόδους στο ηχείο δημιουργώντας μικρές παραμορφώσεις. Τα συνεστραμμένα ζεύγη του CAT5 προσφέρουν πολύ χαμηλή χωρητικότητα. Οι συστροφές τους όμως είναι μάλλον περισσότερες απ’όσο πρέπει. Έτσι μήκη άνω των τεσσάρων μέτρων είναι μάλλον απαγορευτικά σε εφαρμογές ήχου μιας και ανεβαίνει πολύ και η αυτεπαγωγή.
Το CAT5 έχει τέσσερα ζευγάρια με διαφορετικό αριθμό περιελίξεων ανα μέτρο έτσι ώστε να αποβάλει το common-mode crosstalk μεταξύ των ζευγαριών. Ένα πρόβλημα εισάγεται στο ότι και τα 4 είναι διαφορετικά αλλά ανά δυο ταιριάζουν. Πράσινο 65,2 turns/m, Μπλε 64.8 turns/m, Πορτοκαλί 56,2 turns/m, Καφέ 51,7 turns/m. Έτσι κάνοντας τα στραβά μάτια ενώνουμε το πράσινο με το μπλε και το πορτοκαλί με το καφέ. Το ότι καταλήγουμε με αυτά τα δύο σετ κάνει το CAT5 ιδανικό για διπλοκαλωδίωση.
Σύνηθες λάθος στη χρήση του CAT5 για καλώδιο μεγαφώνων είναι η χρήση του μαζί με την εξωτερική μόνωση από PVC. Τα ζεύγη θα πρέπει να είναι κοντά μεταξύ τους χωρίς παρεμβολές από άλλα διηλεκτρικά. Επίσης το πλέξιμό του σε γαλλικές και άλλες κοτσίδες είναι ανούσια μιας και δεν ακολουθεί κανένα γεωμετρικό ή ηλεκτρομαγνητικό κέντρο. Το ρεύμα δε γνωρίζει κομμωτική. Το καλύτερο είναι το σύνολο των ζευγών να ακολουθεί μια ελαφρά συστροφή μόνο και μόνο για να μη χάνει τη πυκνότητά του και να μην ακολουθεί παράλληλη πορεία. Άλλωστε για να έχει νόημα η πλέξη θα πρέπει να είναι σταθερή και με το χέρι δεν το βλέπω…
