Vintage cars and moto

Ωωω... Δύο mini cooper με racing stripes? Υπέροχο και το mood...

...Ωραίες αναμνήσεις, αφού το "φοιτητικό" μου αυτοκίνητο εν Ιταλία, ήταν ένα πειραγμένο εργοστασιακά mini Inocenti με ολόκληρα 48 HP!
 
  • Love
  • Like
Reactions: grio and toupia
OpelOlympiaRekordP2.png
Ο μικρός Γρηγόρης, μάλλον στον Πόρτο Ράφτη, αρχές της δεκαετίας του '60, μπροστά από το οικογενειακό μας Opel Olympia Rekord P2, που ήταν ουσιαστικά και το πρώτο αυτοκίνητο που οδήγησα στα τέλη των '70ς. Η φωτό από την Kodak Retinette IA, με φακό Schneider Reomar, του πατέρα μου.
 
View attachment 235823
Ο μικρός Γρηγόρης, μάλλον στον Πόρτο Ράφτη, αρχές της δεκαετίας του '60, μπροστά από το οικογενειακό μας Opel Olympia Rekord P2, που ήταν ουσιαστικά και το πρώτο αυτοκίνητο που οδήγησα στα τέλη των '70ς. Η φωτό από την Kodak Retinette IA, με φακό Schneider Reomar, του πατέρα μου.

Χαμογελαστός ο μικρός Γρηγόρης, αλλά και το Olympia πίσω... Είμαι κι εγώ "παλιός", και θυμάμαι την απόλυτη πλειοψηφία των τότε αυτοκινήτων να έχουν μούρη χαρωπή που αναπαριστούσε ίσως την ευτυχία όσων επέζησαν από τον Β' Π.Π. και άλλα κατά τόπους δεινά... Κοιτάω τα τωρινά μοντέλα και πλήν ελάχιστων εξαιρέσεων, είναι όλα επιθετικά έως αγριωπά, λες και είναι έτοιμα να χυμήξουν...


...Σημεία των καιρών ίσως, αλλά και ένδειξη για τις επικρατούσες τάσεις στις ανθρώπινες σχέσεις?
 
  • Love
  • Like
Reactions: #@george@# and grio
Θες να πεις Δημήτρη ότι τα σημερινά αυτοκίνητα δεν έχουν "προσωπικότητα * δεν ξέρεις τι μάρκα βλέπεις αν δε διάβασεις.... Απελπιστικά αδιάφορα..
Διαφωνώ. Μια χαρά προσωπικότητα έχουν και τα σημερινά. Απλά θα πρέπει να τα χώσεις σοβαρά αν θέλεις κάτι ιδιαίτερο που να στρίβουν κεφάλια και να είναι time proofed. Δεν μιλάω για 50 και 100 χιλιάρικα. Υπάρχει βέβαια πάντα και η λύση του μεταχειρισμένου.
 
Διαφωνώ. Μια χαρά προσωπικότητα έχουν και τα σημερινά. Απλά θα πρέπει να τα χώσεις σοβαρά αν θέλεις κάτι ιδιαίτερο που να στρίβουν κεφάλια και να είναι time proofed. Δεν μιλάω για 50 και 100 χιλιάρικα. Υπάρχει βέβαια πάντα και η λύση του μεταχειρισμένου.
Toτε ομως (δεκατιες 50 και 60) δεν χρειαζοταν να χωσεις τιποτα.
Τα φτερα και χρωμια χαριζαν κατευθειαν ταυτοτητα και ομορφια.
Ακομα και οι γριλλιες, ακομα και τα τασια των τροχων .... ειχαν DNA.
 
Ώπα. Και τοτε δεν έπαιρνε ο καθένας τετοιο αμάξι. Τότε η βασική ερωτηση ήταν: " τι; έχεις αμάξι; "
Ναι δυστυχώς σήμερα η ομοιότητα είναι ένα από τα αποτέλεσματα της υπερκατανάλωσης=μαζική παραγωγή.
Για να αγοράσεις κάτι πλέον που να ξεχωρίζει θα πρέπει να τα χώσεις. Σε όλα τα είδη, όχι μόνο σε αμάξι.