We can fuck forever, but you'll never get my soul

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: We can fuck forever, but you'

Δημήτρης Ν. said:
Αυτοί στους οποίους αναφέρεσαι και τους Doobies , ξενόφερτο μίασμα τους θεωρούσαν -bye-
Click to expand...

Αυτοί στους οποίους αναφέρομαι ;), αν ποτέ ερχόντουσαν στα πράγματα, με κάτι σαν τους Doobies δεν θα είχαν κανένα απολύτως πρόβλημα. Αντίθετα, τους Bad Brains θα τους έστελναν να κουβαλάνε καφάσια στη λαχαναγορά και τον Iggy Pop να δουλεύει στα σφαγεία.
Το ροκ, για μένα, πάνω απ όλα είναι θέμα attitude. Βασικά έχει να κάνει με το Τι λές και δευτερευόντως με το Πώς το λές. Αν αφαιρέσω τους στίχους από τους Steely Dan, χάνουν στα αυτιά μου τουλάχιστον το 60% από το impact τους.
Δεν πιστεύω στο θρίαμβο της φόρμας πάνω στο περιεχόμενο.
Μ αυτά και μ αυτά φτάσαμε να θεωρούμε τον Beefheart ένα αλλόκοτο 'νούμερο' και τον Phil Collins πιο σημαντικό από τον Bootsy Collins.
Λέω τα ίδια και τα ίδια πάλι ενώ έχω δώσει τα διαπιστευτήριά μου άπειρες φορές. Συγχωρείστε με αν σας ζαλίζω.

Απ όσο ξέρω, η 'ζημιά' στο Miami δεν έχει επανορθωθεί. Εγώ έχω ακόμη το βινύλιό μου.
Δεν θέλω να επανορθωθεί.
Είναι σαν να ζητώ να καθαρογράψουν τον Μπάρροους αφαιρώντας τις 'κακές' λέξεις.
Το Miami είναι για μένα αυτό που είναι: ωμό, απολίτιστο, 'ανάπηρο' αλλά ...θα επιβιώσω - το 'μήνυμά' του μου το περνάει μιά χαρά. Οι παραγωγοί και οι τεχνικοί ήχου, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να έχουν την ίδια βαρύτητα με τον δημιουργό. Στο κάτω κάτω, το Low του Bowie το εκτιμούσα μιά χαρά γι αυτό που είναι πολύ πριν ακούσω το διορθωμένο remaster.

Απόψεις...:rolleyes:
 
Re: Απάντηση: We can fuck forever, but you'll never get my soul

Δημήτρης Ν. said:
Ολα καλά , αλλά μπάσσο δεν έχει .
Click to expand...

Οταν αποφασίσουν να μας το ξαναπουλήσουν θα 'φτιάξουν' το μπάσσο και, αν το επιτρέπει τότε η τεχνολογία, θα το ακούμε και στερεοσκοπικά.
Ακόμα καλύτερα θα φτιάξουν μιά επιτροπή :speechless-smiley-0 που θα κάνει έρευνα αγοράς, Πώς θέλουμε να το ακούμε,:D και ...θα το φέρει στα μέτρα μας -bye-
 
Last edited:
Απάντηση: Re: We can fuck forever, but you'll never get my soul

Θα διαφωνήσω Δημήτρη

Έχοντας τα Head For The Shallow και Here Come The Waterworks (τα έχω παρατήσει βέβαια, ...ok, δεν τα άκουσα και 10 φορές σειρεί :flipout:) τους κατατάσω στους ατσαλάκωτους θορυβοποιούς με ψήγματα αντίδρασης ενώ τους παραπάνω κυρίους(...Bootsy Collins, Beefheart και Gun Club) στους ανατροπείς με ουσία και όραμα.
Τώρα θα μου πείς Τι όραμα έχει να επιδείξει ένα μόνιμα σκοτεινό εικοσιτετράωρο? ...τι να πώ? με τους Β.Β δεν βολεύομαι παρά μόνον σε ξεσπάσματα σε μποτιλιάρισμα.


Κωστας Λυμπεροπουλος said:
Πρός το παρόν, το στραβόγαλο μου κάνει ιδιαίτερα πάνω σε άλλο Κεφάλαιο: έχει σαλτάρει με Isis :popcorn:
Click to expand...

Γιά την εποχή του, μιά χαρά είναι! Η κόρη μου ακούει κυρίως χιτάκια και ο γιός μου ακολουθεί. Και τουλάχιστον εγώ δεν θα ήθελα να έχω γιό τον Αγγελάκα. Μεγάλο το κόστος. Θα προτιμούσα να μην σταυρωθούν από τόσο νωρίς. Φυσικά ...δεν έχω και την μαγκιά του Ύψιστου
 
To kαταλαβαίνω απόλυτα Βασίλη. Απλά οι δικοί μου που είναι και φρέσκοι, κουβαλάνε κάποιες φρίκες παραπάνω.
Στο νέο τους που το περιμένω με αγωνία έχει πιο ξεκάθαρο και γόνιμο σχήμα η λάσπη.

Ο μικρός τρώει κολλήματα με σπουδαίες μπάντες. Έχει λαμπρό μέλλον.
 
Top Bottom