Re: Απάντηση: x.v.YCC ποιες τηλεορασεις το υποστηριζουν,τι χρειαζομαστε για να το δου
Πλήρης ταύτιση απόψεων με τον Δημήτρη.
Απο τότε που τάπαιξε το CRT monitor που είχα και πέρασα σε LCD, το banding είναι συνεχώς μπροστά μου κυρίως σε υλικό που δεν είναι επαγγελματικά επεξεργασμένο και πιο συγκεκριμένα πρόχειρα επεξεργασμένες φωτογραφίες, βιντεάκια απο ερασιτεχνικές κάμερες κλπ.
Βέβαια για να μήν κατηγορήσω άδικα την LCD τεχνολογία πρέπει να αναφέρω ότι δεν μπήκα στο κόπο να καλιμπράρω την οθόνη μου παρα μόνον στοιχειωδώς να διορθώσω με το μάτι-ρυθμιστικά τις default ρυθμίσεις που ήταν απαράδεκτα ακραίες.
Εχει πέσει διάβασμα και νά τι καταλαβαίνω.
Tα 8bit/color είναι ανεπαρκή για τέλεια εικόνα σε κριτική θέαση. Το οτι δεν έχουμε συνεχώς μπροστά μας το banding οφείλεται στο ότι τις περισσότερες φορές λαμβάνεται μέριμνα για αυτό κατα το mastering (τεχνική spatial-dithering δηλ. ανάμειξη των εκατέρωθεν της γραμμής διαχωρισμού τόνων και σε βάθος λίγων πίξελ (1-2) ώστε να μήν γίνεται απότομη-αντιληπτή η μετάβαση).
Στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων το πρωτογενές υλικό έχει βάθος >= 10bit (σσ. εδώ παίζει μπάλλα και το RAW των φωτογραφικών). H όποια επεξεργασία (πρέπει να) γίνεται με βάθος τουλάχιστον 2bit μεγαλύτερο για αποφυγή λανθασμένων στρογγυλοποιήσεων κατα την κβαντοποίηση σε διακριτές τιμές 8bit.
Δεν είναι εφικτή η 1 προς 1 απεικόνιση του σήματος σε οποιαδήποτε συσκευή χωρίς κάποια επεξεργασία. Ο βασικός λόγος είναι οτι τα εγγενή χαρακτηριστικά όλων των τεχνολογιών απεικόνισης δεν ταιριάζουν με το τρόπο που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται την όποια εικόνα.
Επομένως πρέπει πρίν την απεικόνιση να γίνει η αντίστροφη διόρθωση του σήματος ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε τεχνολογίας απεικόνησης ώστε να εξαλειφθεί (??) η αναντιστοιχία, να ισοφαριθούν τα λάθη δηλαδή.
Επίσης οποιεσδήποτε ρυθμίσεις της εικόνας, ακόμα και οι πιό απλές είναι ουσιαστικά διαδικασίες DSP (ψηφιακή επεξεργασία σήματος) στις οποίες εμείς (οι ρυθμιστές) διαλέγουμε τις τιμές των μεταβλητών παραμέτρων, ομοίως και το καλιμπάρισμα.
Μια μή καλιμπραρισμένη συσκευή δεν "έχει" τα θεωρητικά bit βάθους χρώματος.
Η οποιαδήποτε τιμή αφορά συσκευές (πχ πανελ LCD με βάθος χρώματος 10bit) είναι ονομαστική, δηλ επαληθεύεται εργαστηριακά σε καθορισμένες συνθήκες, πιθανόν σε μέρος του φάσματος καταστάσεων που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η συσκευή και με "επιλεγμένα" αντιπροσωπευτικό δείγμα. Στην πράξη όπου υπεισέρχονται αποκλίσεις λόγω παραγωγικής διαδικασίας, αντιμετώπιση ποικιλίας καταστάσεων του πραγματικού κόσμου κλπ μια "έκπτωση" κατά 1-2bit δεν βλέπω να είναι λάθος.
Παλαιότερης γενιάς πάνελ LCD (διετίας-τριετίας) είχαν 6bit βάθος χρώματος και το πολεμούσαν με temporal-dithering επι της οθόνης προβάλοντας εναλλάξ και για μισό χρόνο τις γειτονικές με την τελικά απαιτούμενη τιμές rgb.
πχ εαν το υλικό απαιτούσε την απεικόνιση του τόνου γκρι 127,127,127 και το πάνελ δεν μοπούσε να την υποστηρίξει τότε προβαλλόταν για μισό χρόνο η τιμή rgb 126,126,126 και για τον υπόλοιπο μισό η τιμη rgb 128,128,128. To αποτέλεσμα μπορεί θεωρητικά να προσεγγιζε το τέλειο αλλά πρακτικά οδηγούσε σε απώλεια ευκρίνειας (ειδικά με τα αργά πάνελ).
@ send
To μοντέλο RGB απεικονίζει όλη την πληροφορία (χρώμα-φωτεινότητα) με τις τρείς τιμές R, G, B. Βέβαια μορεί να γίνει ευκολα και μη απωλεστικά αντιστοίχηση των τιμών RGB στο μοντέλο YCbCr που περιλαμβάνει ξεχωριστή τιμή (Υ) για την φωτεινότητα.
http://www.pcmag.com/encyclopedia_term/0,2542,t=YCbCr&i=55147,00.asp
Αχχ... ο δυσεύρετος Κάστρο θα μπορούσε να μας διωρθώσει συμπληρώσει .. κατατοπίσει καλύτερα τελοσπάντων.
Πλήρης ταύτιση απόψεων με τον Δημήτρη.
Απο τότε που τάπαιξε το CRT monitor που είχα και πέρασα σε LCD, το banding είναι συνεχώς μπροστά μου κυρίως σε υλικό που δεν είναι επαγγελματικά επεξεργασμένο και πιο συγκεκριμένα πρόχειρα επεξεργασμένες φωτογραφίες, βιντεάκια απο ερασιτεχνικές κάμερες κλπ.
Βέβαια για να μήν κατηγορήσω άδικα την LCD τεχνολογία πρέπει να αναφέρω ότι δεν μπήκα στο κόπο να καλιμπράρω την οθόνη μου παρα μόνον στοιχειωδώς να διορθώσω με το μάτι-ρυθμιστικά τις default ρυθμίσεις που ήταν απαράδεκτα ακραίες.
Εχει πέσει διάβασμα και νά τι καταλαβαίνω.
Tα 8bit/color είναι ανεπαρκή για τέλεια εικόνα σε κριτική θέαση. Το οτι δεν έχουμε συνεχώς μπροστά μας το banding οφείλεται στο ότι τις περισσότερες φορές λαμβάνεται μέριμνα για αυτό κατα το mastering (τεχνική spatial-dithering δηλ. ανάμειξη των εκατέρωθεν της γραμμής διαχωρισμού τόνων και σε βάθος λίγων πίξελ (1-2) ώστε να μήν γίνεται απότομη-αντιληπτή η μετάβαση).
Στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων το πρωτογενές υλικό έχει βάθος >= 10bit (σσ. εδώ παίζει μπάλλα και το RAW των φωτογραφικών). H όποια επεξεργασία (πρέπει να) γίνεται με βάθος τουλάχιστον 2bit μεγαλύτερο για αποφυγή λανθασμένων στρογγυλοποιήσεων κατα την κβαντοποίηση σε διακριτές τιμές 8bit.
Δεν είναι εφικτή η 1 προς 1 απεικόνιση του σήματος σε οποιαδήποτε συσκευή χωρίς κάποια επεξεργασία. Ο βασικός λόγος είναι οτι τα εγγενή χαρακτηριστικά όλων των τεχνολογιών απεικόνισης δεν ταιριάζουν με το τρόπο που ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται την όποια εικόνα.
Επομένως πρέπει πρίν την απεικόνιση να γίνει η αντίστροφη διόρθωση του σήματος ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κάθε τεχνολογίας απεικόνησης ώστε να εξαλειφθεί (??) η αναντιστοιχία, να ισοφαριθούν τα λάθη δηλαδή.
Επίσης οποιεσδήποτε ρυθμίσεις της εικόνας, ακόμα και οι πιό απλές είναι ουσιαστικά διαδικασίες DSP (ψηφιακή επεξεργασία σήματος) στις οποίες εμείς (οι ρυθμιστές) διαλέγουμε τις τιμές των μεταβλητών παραμέτρων, ομοίως και το καλιμπάρισμα.
Μια μή καλιμπραρισμένη συσκευή δεν "έχει" τα θεωρητικά bit βάθους χρώματος.
Η οποιαδήποτε τιμή αφορά συσκευές (πχ πανελ LCD με βάθος χρώματος 10bit) είναι ονομαστική, δηλ επαληθεύεται εργαστηριακά σε καθορισμένες συνθήκες, πιθανόν σε μέρος του φάσματος καταστάσεων που θα κληθεί να αντιμετωπίσει η συσκευή και με "επιλεγμένα" αντιπροσωπευτικό δείγμα. Στην πράξη όπου υπεισέρχονται αποκλίσεις λόγω παραγωγικής διαδικασίας, αντιμετώπιση ποικιλίας καταστάσεων του πραγματικού κόσμου κλπ μια "έκπτωση" κατά 1-2bit δεν βλέπω να είναι λάθος.
Παλαιότερης γενιάς πάνελ LCD (διετίας-τριετίας) είχαν 6bit βάθος χρώματος και το πολεμούσαν με temporal-dithering επι της οθόνης προβάλοντας εναλλάξ και για μισό χρόνο τις γειτονικές με την τελικά απαιτούμενη τιμές rgb.
πχ εαν το υλικό απαιτούσε την απεικόνιση του τόνου γκρι 127,127,127 και το πάνελ δεν μοπούσε να την υποστηρίξει τότε προβαλλόταν για μισό χρόνο η τιμή rgb 126,126,126 και για τον υπόλοιπο μισό η τιμη rgb 128,128,128. To αποτέλεσμα μπορεί θεωρητικά να προσεγγιζε το τέλειο αλλά πρακτικά οδηγούσε σε απώλεια ευκρίνειας (ειδικά με τα αργά πάνελ).
@ send
To μοντέλο RGB απεικονίζει όλη την πληροφορία (χρώμα-φωτεινότητα) με τις τρείς τιμές R, G, B. Βέβαια μορεί να γίνει ευκολα και μη απωλεστικά αντιστοίχηση των τιμών RGB στο μοντέλο YCbCr που περιλαμβάνει ξεχωριστή τιμή (Υ) για την φωτεινότητα.
http://www.pcmag.com/encyclopedia_term/0,2542,t=YCbCr&i=55147,00.asp
Αχχ... ο δυσεύρετος Κάστρο θα μπορούσε να μας διωρθώσει συμπληρώσει .. κατατοπίσει καλύτερα τελοσπάντων.
