Ξημέρωμα στα Ψαρά

[Γιώργος Κουν.]

Εντάξει,τα "Μπαράκια" αποπνέουν μια σεβεντίλα. Όπως και πολλές άλλες μουσικές που γουστάρουμε άλλωστε, χωρίς αυτό όμως να μειώνει τη μουσική τους αξία εως σήμερα.

 

[Γιώργος Κουν.]

Υστερα είναι ένας ακουστικός κατα βάσιν δίσκος, με ενορχηστρωτικό βάρος στα ακουστικά όργανα και -το βασικό-δίχως ντράμς..
Απίθανο να έβγαινε τέτοια παραγωγή σήμερα, πράγματι.
Μουσικές στιγμές πάντως όπως τα σόλο του βιολιού στο "Γράμμα" τα εξαιρετικά μέρη των κιθαρών στην "Ανοιξιάτικη Βροχούλα" , το "Μικρό" , στο "Διάβολο", αλλά πάνω απ'όλα στις "Μάσκες" με εκείνο το κράμα folk και κλασσικής, είναι αναφοράς. Και τέλος να σταθώ στη μετεγγραφή του "Απόκληρου", απο κάντρυ μπλούζ σε χασάπικο αλα Παπαϊωάννου, στο φινάλε του δίσκου. Αυτά θυμάμαι πρόχειρα. Η ενορχήστρωση με μεγάλη ποικιλία και πολλές ωραίες ιδέες. Η εγγραφή και το ρεμίξ πάντως, θα μπορούσαν να είναι και πολύ καλύτερα.
Αμιγώς μουσικά μιλώντας, τον βρίσκω σε ψηλά στάνταρντ. Δουλεμένα όμορφα όλα τα τραγούδια.

 

[Γιώργος Κουν.]

Έπειτα αν του λείπει η κλάψα που τόσο ευδοκιμεί στις μέρες μας...
Ναί του λείπει, ευτυχώς.. Δεν το θεωρώ μειονέκτημα αυτό.
Οι κώδικες επικοινωνίας, ό τρόπος έκφρασης των συναισθημάτων και οι συμβολισμοί στους στίχους, σίγουρα έχουν αλλάξει και αλλάζουν συνεχώς απο τότε, τραγούδια 30 χρονών και βάλε είναι άλλωστε, αλλά δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο σωστότερα και φρεσκότερα εκφράζονται ολα αυτά σήμερα.

Υ.Γ. Στη "Μπανιέρα" η μικρή -τότε- κόρη του Βαγγέλη Γερμανού του κάνει δεύτερα φωνητικά στο ρεφρέν. Καθώς εκείνος τραγουδάει το δεύτερο κουπλέ, ανυπόμονη καθώς είναι να πεί το μέρος της, του λέει "άντε, πέστο ρε μπαμπά!"
Η δική μου κόρη, από τότε που άρχισε να ψαχουλεύει τα βινύλια μου, μούλεγε "πες το ρε μπαμπά οτι έχεις τέτοιους δίσκους.."
Απόψεις...

 

[Larry]

πολυ ομορφη ιστορια Γιωργο....

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Πάλαι ποτέ αγαπημένο άκουσμα, συνδεδεμένο με αναμνήσεις των φοιτητικών μου χρόνων. Βρήκα το βινύλιο ξεχασμένο σε δισκάδικο στου Μακρυγιάννη, πριν επτά χρόνια και το πήρα. Είχα να τ' ακούσω καιρό και μου το θύμισε το νοσταλγικό νήμα του Γιώργου.

Ανεξίτηλο μουσικό ίχνος του στο μυαλό μου, ο κηπουρός, με τη χαριτωμένη αντίστιξη ύφους μεταξύ της ερμητικής τρυφερότητας και του παρεΐστικου κλίματος.

 

[mdvq]

Re: Απάντηση: Ξημέρωμα στα Ψαρά

Μάϊος 1985, Σπύρο.

Αν σου πω οτι απο τοτε ορκίστηκα να μην ξαναδω αγαπημενο μου γκρουπ σε συναυλια ,θα σε παρηγορησει που δεν πηγες??????

Ο ηχος ηταν τοσο φρικτος ,που το καταλαβε ακομα και η γυναικα μου που θεωρει το τρανζιστορακι hiend!!!!!!

Βεβαια εχω να λεω οτι ειδα τον Mark να κελαϊδαει το οργανο ζωντανα,κατι ειναι και αυτο!!!

 

[Stergito]

Δε μου λέτε, βρίσκεται σχετικά εύκολα ο εν λόγω δίσκος (σε οποιοδήποτε φορμά);