Αναφέρομαι φυσικά στο Soundlab Quantum, το μεσαίο υβριδικό της εταιρείας.
Πέρασα χθες μια βόλτα από του Λουκά Στεφανίδη να το ακούσω, πιο πολύ για εγκυκλοπαιδικούς λόγους.
Παρόλο που το ηχείο είναι σε παραγωγή κανονικά, δεν αναφέρεται στο site της εταιρείας.
http://www.soundlab-speakers.com/
Αυτό συμβαίνει επειδή το Quantum έχει μικρή διαφορά τιμής με το DynaStat και τις περισσότερες φορές, όπου ταιριάζει το Quantum, ταιριάζει και το DynaStat. Οπότε, είναι ένα ηχείο πολύ ειδικών αποστολών.
Πρόκειται για ένα υβριδικό ηλεκτροστατικό ηχείο, με ύψος περίπου 1,40.
Την περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων, αναλαμβάνει ένα γούφερ 8 ιντσών, σε καμπίνα με οπή ανάκλασης χαμηλών μπροστά.
Όπως όλα τα Soundlab, έτσι και το Quantum έχει δυο ρυθμιστικά, ένα για κάθε δρόμο για να παίζουμε με την ένταση των περιοχών συχνοτήτων, ανάλογα με το χώρο και τα γούστα μας.
Το ηχείο έχει εξαιρετικής ποιότητας φινίρισμα. Είναι ίσως από τα πιο κομψά στην κατηγορία του, με υψηλό WAF.
Δυστυχώς, ξέχασα να πάρω μαζί τη φωτογραφική μου μηχανή.
Στο δια ταύτα:
Για την οδήγηση, είχαμε τους μονομπλόκ της Atmasphere, Μ-60, τοπολογίας OTL, ισχύος 60 βατ, με κύκλωμα auto bias.
Προενισχυτής ο Counterpoint SA-5000, ο οποίος είναι υπέρ του δέοντως "πειραγμένος" από τον ίδιο τον Elliot.
Πηγή, το σετ transport-DAC της Counterpoint.
Ακούσαμε αποσπάσματα από το Adagio d' Albinoni, από τον Gary Karr, το Whites Off Earth Now των Cowboy Junkies, το Buena Vista Social Club, το Transformer του Lou Reed, το Into the Labyrinth των Dead Can Dance, μέχρι που έβαλα και λίγο από το Doolitle των Pixies!
Επίσης, ακούσαμε μερικές ακόμα επιλογές του κ. Λουκά, με highlight ένα "πειραματικό" δισκάκι από τους παραγωγούς της Groove Note.
Οι εντυπώσεις μου από το ηχείο: άριστες.
Έχει το κλασικό χαρακτηριστικό των Soundlab, δηλαδή όχι στενό sweet spot, πράγμα που ευνοεί τις ακροάσεις με παρέα.
Επίσης, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στη συνεργεία ηλεκτροδυναμικού μεγαφώνου-ηλεκτροστατικού πάνελ. Δένουν πολύ αρμονικά, δε "δυναστεύει" το γούφερ με την παρουσία του.
Υπάρχουν φυσικά όλα τα αγαπημένα μου χαρακτηριστικά των ηλεκτροστατικών: εξαιρετική λεπτομέρεια, διαφάνεια, βάθος σκηνής. Χάρη στο μεγάφωνο των χαμηλών, το μπάσο έχει καλή ατάκα, με φυσικότητα στα κρουστά.
Οι μεσαίες είναι φυσικά το δυνατό σημείο όλων των ηχείων του είδους και το συγκεκριμένο δεν αποτελεί εξαίρεση.
Οι υψηλές, τρομερά εκτεταμένες και χωρίς να τσιρίζουν.
Το ηχείο είναι γενικά πολύ ισορροπημένο κι έχει και το πλεονέκτημα ότι μπορούμε να το "φέρουμε" ανάλογα με το πώς θέλουμε την απόκριση.
Είναι ίσως το καλύτερο ηχείο που άκουσα στην κατηγορία των 5000 ευρώ, παρέα με το ProAc Response D28.
Αν θα το αγόραζα; Όχι.
Το συγκεκριμένο το άκουσα ως πρόγευση. Η διαφορά των 2000 ευρώ με το αμέσως μεγαλύτερο, το DynaStat, είναι πολύ μικρή. Αν είναι να πάω σε υβριδικό Soundlab, θα πήγαινα κατευθείαν εκεί.
Προσοχή, η παραπάνω παρουσίαση-κριτική, είναι απολύτως biased, μια κι έχω αδυναμία στα ηχεία μεμβράνης, ειδικά στα ηλεκτροστατικά.
Πέρασα χθες μια βόλτα από του Λουκά Στεφανίδη να το ακούσω, πιο πολύ για εγκυκλοπαιδικούς λόγους.
Παρόλο που το ηχείο είναι σε παραγωγή κανονικά, δεν αναφέρεται στο site της εταιρείας.
http://www.soundlab-speakers.com/
Αυτό συμβαίνει επειδή το Quantum έχει μικρή διαφορά τιμής με το DynaStat και τις περισσότερες φορές, όπου ταιριάζει το Quantum, ταιριάζει και το DynaStat. Οπότε, είναι ένα ηχείο πολύ ειδικών αποστολών.
Πρόκειται για ένα υβριδικό ηλεκτροστατικό ηχείο, με ύψος περίπου 1,40.
Την περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων, αναλαμβάνει ένα γούφερ 8 ιντσών, σε καμπίνα με οπή ανάκλασης χαμηλών μπροστά.
Όπως όλα τα Soundlab, έτσι και το Quantum έχει δυο ρυθμιστικά, ένα για κάθε δρόμο για να παίζουμε με την ένταση των περιοχών συχνοτήτων, ανάλογα με το χώρο και τα γούστα μας.
Το ηχείο έχει εξαιρετικής ποιότητας φινίρισμα. Είναι ίσως από τα πιο κομψά στην κατηγορία του, με υψηλό WAF.
Δυστυχώς, ξέχασα να πάρω μαζί τη φωτογραφική μου μηχανή.
Στο δια ταύτα:
Για την οδήγηση, είχαμε τους μονομπλόκ της Atmasphere, Μ-60, τοπολογίας OTL, ισχύος 60 βατ, με κύκλωμα auto bias.
Προενισχυτής ο Counterpoint SA-5000, ο οποίος είναι υπέρ του δέοντως "πειραγμένος" από τον ίδιο τον Elliot.
Πηγή, το σετ transport-DAC της Counterpoint.
Ακούσαμε αποσπάσματα από το Adagio d' Albinoni, από τον Gary Karr, το Whites Off Earth Now των Cowboy Junkies, το Buena Vista Social Club, το Transformer του Lou Reed, το Into the Labyrinth των Dead Can Dance, μέχρι που έβαλα και λίγο από το Doolitle των Pixies!
Επίσης, ακούσαμε μερικές ακόμα επιλογές του κ. Λουκά, με highlight ένα "πειραματικό" δισκάκι από τους παραγωγούς της Groove Note.
Οι εντυπώσεις μου από το ηχείο: άριστες.
Έχει το κλασικό χαρακτηριστικό των Soundlab, δηλαδή όχι στενό sweet spot, πράγμα που ευνοεί τις ακροάσεις με παρέα.
Επίσης, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα στη συνεργεία ηλεκτροδυναμικού μεγαφώνου-ηλεκτροστατικού πάνελ. Δένουν πολύ αρμονικά, δε "δυναστεύει" το γούφερ με την παρουσία του.
Υπάρχουν φυσικά όλα τα αγαπημένα μου χαρακτηριστικά των ηλεκτροστατικών: εξαιρετική λεπτομέρεια, διαφάνεια, βάθος σκηνής. Χάρη στο μεγάφωνο των χαμηλών, το μπάσο έχει καλή ατάκα, με φυσικότητα στα κρουστά.
Οι μεσαίες είναι φυσικά το δυνατό σημείο όλων των ηχείων του είδους και το συγκεκριμένο δεν αποτελεί εξαίρεση.
Οι υψηλές, τρομερά εκτεταμένες και χωρίς να τσιρίζουν.
Το ηχείο είναι γενικά πολύ ισορροπημένο κι έχει και το πλεονέκτημα ότι μπορούμε να το "φέρουμε" ανάλογα με το πώς θέλουμε την απόκριση.
Είναι ίσως το καλύτερο ηχείο που άκουσα στην κατηγορία των 5000 ευρώ, παρέα με το ProAc Response D28.
Αν θα το αγόραζα; Όχι.
Το συγκεκριμένο το άκουσα ως πρόγευση. Η διαφορά των 2000 ευρώ με το αμέσως μεγαλύτερο, το DynaStat, είναι πολύ μικρή. Αν είναι να πάω σε υβριδικό Soundlab, θα πήγαινα κατευθείαν εκεί.
Προσοχή, η παραπάνω παρουσίαση-κριτική, είναι απολύτως biased, μια κι έχω αδυναμία στα ηχεία μεμβράνης, ειδικά στα ηλεκτροστατικά.
