Με ευρω για νόμισμα....αστο να μεινουμε φίλοι Ναθ
Κατσε γιατι με τις τελευταιες εξελιξεις μπορει να μην υπαρχει ευρω σε λιγο.....
Με ευρω για νόμισμα....αστο να μεινουμε φίλοι Ναθ
Ο κ. Λ. Λαυρεντιάδης βάλθηκε σε ηλικία 35 ετών να δημιουργήσει ένα νέο επιχειρηματικό τζάκι. Στην αρχή τα κατάφερε, όταν έπαιζε μπάλα στο γήπεδό του, δηλαδή στη βιομηχανία. Οταν όμως επεκτάθηκε στις εκδόσεις και κυρίως στις τράπεζες, η σούπα χάλασε. Από την αρχή η ενασχόλησή του με την Ρroton δεν ήταν ανέφελη. Οταν εξαγόρασε τη μικρή τράπεζα και έγινε πρόεδρος του ΔΣ, ο διοικητής της ΤτΕ κ. Γ. Προβόπουλος καθυστέρησε 10 μήνες να εγκρίνει την εξαγορά καθώς έψαχνε το «πόθεν έσχες» του επιχειρηματία. «Δεν έπρεπε να τα μπλέξει. Κανένας τραπεζίτης δεν έχει άλλες ασχολίες. Υπερεκτίμησε τις δυνατότητές του» αναφέρουν παράγοντες της αγοράς προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουν το φαινόμενο Λαυρεντιάδη που την τελευταία εβδομάδα μονοπωλεί την επικαιρότητα αφού η Δικαιοσύνη ψάχνει τους λογαριασμούς και τις κινήσεις του για να διερευνήσει τυχόν παράνομες πράξεις.
Για την τελευταία εξέλιξη με την εμπλοκή και της Αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος η θέση του κ. Λαυρεντιάδη είναι ξεκάθαρη:
«Στην επιχειρηματική του δράση κινήθηκε πάντα με απόλυτη νομιμότητα. Ο κ. Λαυρεντιάδης αρνείται κατηγορηματικά την οποιαδήποτε κατηγορία και ανάμειξή του σε σχετικές ενέργειες, τις οποίες και χαρακτηρίζει ανυπόστατες και άκρως συκοφαντικές» .
Η αλήθεια είναι ότι η εικόνα του επιχειρηματία είχε ξεθωριάσει αφού οι εταιρείες του πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο.
Μάλιστα είχε εγκαταλείψει την Ελλάδα και ζούσε μόνιμα στο Λονδίνο. Συνόδεψε την απόφασή του με τη μεταβίβαση των περισσοτέρων εταιρειών του σε «φίλιες δυνάμεις».
«Επικοινωνιακά ήταν λάθος του να εγκαταλείψει την Ελλάδα και να πωλήσει τις συμμετοχές του χωρίς στην ουσία να απεμπλακεί. Αυτό το πισωγύρισμα έκανε κακό στο προφίλ του, το οποίο είχε ήδη τρωθεί από την κατρακύλα της μετοχής της Αlapis. Στο peak η κεφαλαιοποίηση της εταιρείας ήταν 1,3 δισ. ευρώ και σήμερα μόλις 15 εκατ. ευρώ. Πρόλαβε μέσα σε λίγο διάστημα να χάσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών» περιγράφου άνθρωποι που ήταν κοντά του την «αποκαθήλωση» του μετρ των εξαγορών.
Την περίοδο 2003-2009 ο κ. Λαυρεντιάδης κατάφερε να γιγαντώσει τις εταιρείες του και να προσδώσει αξία στους μετόχους που τον ακολουθούσαν. Υπήρχαν βεβαίως και οι αντίθετες φωνές που υποστήριζαν ότι είναι «μετρ για την τσέπη του αφού τα κέρδη ανά μετοχή των εταιρειών του έβαιναν μειούμενα λόγω της πληθώρας των τίτλων που εξέδιδε έπειτα από τεράστιες αυξήσεις κεφαλαίου αλλά και γιατί ποτέ δεν μπορούσες να συγκρίνεις έναν ισολογισμό μιας χρήσης με έναν προηγούμενο αφού πάντα τα μεγέθη ήταν ανόμοια λόγω των πολλών εξαγορών και συγχωνεύσεων στις οποίες προχωρούσε στο ενδιάμεσο».
Ο κ. Λαυρεντιάδης απασχόλησε για πρώτη φορά το ευρύ επενδυτικό κοινό τον Μάρτιο του 2003, όταν πέρασε τις πύλες της Σοφοκλέους η Νεοχημική. Η εταιρεία, με έδρα το Αιγάλεω, ανήκε στην οικογένειά του και ο επιχειρηματίας είχε αναλάβει τις τύχες της όταν ήταν μόλις 18 ετών, ύστερα από τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του. Ο κ. Λαυρεντιάδης ήταν πιο γνωστός για την προσωπική του ιστορία- προσβλήθηκε από νεανική ρευματοειδή αρθρίτιδα όταν ήταν 18 ετών, μια επώδυνη πάθηση που αντιμετωπίζει ακόμη και σήμερα με καθημερινές φυσικοθεραπείες- παρά για τις επιχειρηματικές επιδόσεις του. Η Νεοχημική, όμως, που ως τότε παρήγε φασόν απορρυπαντικά για μεγάλους διεθνείς οίκους, είναι αλήθεια ότι αναπτύχθηκε πολύ γρήγορα. Το 2005 πακέτα μετοχών της εταιρείας άρχισαν να μεταβιβάζονται σε ξένους θεσμικούς. Η συνεργασία του με τον χρηματιστή κ. Μ. Βάρσο άρχισε να αποδίδει καρπούς. Οι διψήφιοι ρυθμοί ανάπτυξης της εταιρείας και οι εξασφαλισμένες δουλειές από πολυεθνικές χημικές βιομηχανίες έδιναν το απαραίτητο growth story που πούλησε πολύ καλά ο κ. Βάρσος στους ξένους επενδυτικούς οίκους. Ηταν περίεργο φαινόμενο για τα δεδομένα της εποχής ξένοι θεσμικοί να τοποθετούνται σε εταιρείες μικρής κεφαλαιοποίησης. Μάλιστα τις συναλλαγές είχε ψάξει και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς για να καταλήξει ότι όντως οι αγοραστές είναι μεγάλοι επενδυτικοί οίκοι. Η Νεοχημική πωλήθηκε το 2008 στο Carlyle Group προς 19 ευρώ ανά μετοχή όταν η τιμή εισαγωγής της ήταν 1,39 ευρώ. Το αμερικανικό fund ξόδεψε πάνω από 700 εκατ. ευρώ για να αποκτήσει την πλειονότητα των μετοχών της Νεοχημικής. Ο κ. Λαυρεντιάδης πώλησε στην ανώτατη τιμή την εταιρεία του και εισέπραξε σε προσωπικό επίπεδο περίπου 130 εκατ. ευρώ. Η επαναγορά της Νεοχημικής έπειτα από δύο χρόνια ύστερα από δικαστικό αγώνα που είχε ξεκινήσει η Carlyle έδωσε τροφή στα σενάρια ότι ο ισολογισμός ήταν «μαγειρεμένος». Ο ίδιος υποστήριξε ότι επαναγόρασε την εταιρεία για συναισθηματικούς λόγους και απέδωσε την κακή πορεία της στο μάνατζμεντ των Αμερικανών.
Στο τέλος του 2006 δημιούργησε την Αlapis με τη συγχώνευση τεσσάρων εταιρειών (Veterin, ΕΒΙΚ, Lamda Detergent και Εlpharma). Μέσα σε τέσσερα χρόνια και ύστερα από 19 εξαγορές, μεταξύ αυτών και της Γερολυμάτος, η Αlapis έγινε η μεγαλύτερη φαρμακοβιομηχανία στη χώρα μας αλλά με σοβαρά προβλήματα ρευστότητας.
Τo 2013 λήγει δάνειο ύψους 647 εκατ. ευρώ και εκτιμάται ότι θα γίνει «μάχη» με τις τράπεζες για την ανανέωσή του και τους όρους αναχρηματοδότησης. Από την εταιρεία υποστηρίζουν ότι μια εταιρεία με 1 δισ. τζίρο όπως η Αlapis μπορεί να εξυπηρετήσει αυτά τα δάνεια αλλά δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει αυτόματα και την ανάπτυξή της όταν έχει απαιτήσεις από το Ελληνικό Δημόσιο που ξεπερνούν τα 350 εκατ. ευρώ. Στον όμιλο απασχολούνται 1.700 άτομα που ανησυχούν για το μέλλον τους.
Η επιτυχημένη στην αρχή επιχειρηματική πορεία του και τα πολλά λεφτά άνοιξαν δρόμους στο νεαρό θεοσεβούμενο παιδί από το Αιγάλεω. Φίλα προσκείμενος στη Νέα Δημοκρατία, σήκωνε το τηλέφωνο και μιλούσε με όλους τους υπουργούς. Και με τα στελέχη όμως του ΠαΣοΚ είχε άριστες σχέσεις.
Το 2006 ανακηρύχθηκε επιχειρηματίας της χρονιάς. Ξαφνικά η φρουρά του άρχισε να αυξάνεται και όπου πήγαινε η αυτοκινητοπομπή που τον συνόδευε δημιουργούσε μποτιλιάρισμα. Εκανε κουμπαριά με τον τέως πρέσβη των ΗΠΑ στην Ελλάδα κ. Ντ. Σπέκχαρντ, τον οποίο και διόρισε πρόεδρο του ΔΣ στην Ρroton Βank. Εγινε μανιώδης συλλέκτης έργων και ήταν χορηγός σε αρκετές εκδηλώσεις της τέχνης και των γραμμάτων που ελάμβαναν χώρα στο Μουσείο Μπενάκη, στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, στο Μέγαρο Μουσικής κ.α. Παράλληλα βοηθούσε με σημαντικά ποσά φιλανθρωπικά ιδρύματα και την Εκκλησία. Τη θέση της «μικρής» Μerit ως συμβούλου στα επιχειρηματικά του σχέδια πήραν η Deutsche Βank, η RΒS και οι ελληνικές Αlpha και Πειραιώς.
Στις αρχές του 2010 χρηματοδότησε την Εδρα Μελετών ΝΑ Ευρώπης Λαυρέντη Λαυρεντιάδη στο Τhink Τank Center for Strategic and Ιnternational Studies στην Ουάσιγκτον και έγινε προνομιακός συνομιλητής ανθρώπων που κινούν τα νήματα σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης.
Στην αρχή αθόρυβα αλλά στην πορεία με εκκωφαντικές κινήσεις ο κ. Λαυρεντιάδης επεκτάθηκε μαζί με τον κ. Π. Κυριακίδη στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι εκδοτικές δραστηριότητες του κ. Κυριακίδη εμφανίζεται να είναι αυτόνομες, πέρα από τις δουλειές του κ. Λαυρεντιάδη. Για αυτό και ο ίδιος ο κ. Κυριακίδης έσπευσε να διευκρινίσει στο ΧΑ όταν η εταιρεία ΝΕΠ Εκδόσεις απέκτησε το 12,53% του Πήγασου («Εθνος», «Ημερησία» κ.ά.) και το 10,14% της Χ. Κ. Τεγόπουλος («Ελευθεροτυπία») ότι είναι ο βασικός μέτοχος της ΝΕΠ.
Οπως και να έχει, οι επενδύσεις στα ΜΜΕ είχαν χαρακτηριστεί από πολλούς «τουλάχιστον αλλοπρόσαλλες». Εξαγοράστηκαν εφημερίδες και κανάλια ζημιογόνα- πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- σε έναν κλάδο που και προ κρίσης κλυδωνιζόταν. Ολα έδειχναν ότι οι δύο επιχειρηματίες επεδίωκαν «ασυλία» από τα ΜΜΕ. Οι ίδιοι έλεγαν ότι διαμορφώνουν ένα χαρτοφυλάκιο συμμετοχών το οποίο υπό την ομπρέλα της ΝΕΠ θα έμπαινε στο Χρηματιστήριο.
Σήμερα ο όμιλος ΝΕΠ, εκτός από το 12,53% του Πήγασου και το 10,14% τής Χ. Κ. Τεγόπουλος, ελέγχει μεταξύ άλλων το 10% στον Σκάι FΜ, το 10% του Red FΜ, τo 50% του περιοδικού «Επίκαιρα» και το 26,66% της εταιρείας του κ. Γ.Κύρτσου. Επίσης, με 100% ελέγχει τον ραδιοσταθμό Flash, τους τηλεοπτικούς σταθμούς Κανάλι 10 και Sport ΤV, την αγγλόφωνη εφημερίδα και το portal «Αthens Νews» και τις εφημερίδες «Εspresso», «Χώρα», «Ισοτιμία», «Score» και την εταιρεία Daily Ρress (περιοδικός Τύπος).
Με την εμπλοκή του κ. Λαυρεντιάδη στο ποδόσφαιρο τα πράγματα ήταν πιο απλά. Τον Νοέμβριο του 2009 έναντι 25 εκατ. ευρώ απέκτησε το 9,9% της ΠΑΕ Ολυμπιακός, το 50% της Καραϊσκάκης ΑΕ που εκμεταλλεύεται το γήπεδο του Ολυμπιακού και το 10% της Θρύλος ΑΕ.
Υπόθεση που αν και παρουσιάζεται ως στιγμιαία φαίνεται να είναι διαρκής, καθώς ξεκινάει για την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς από την προεδρία του Αλ. Πιλάβιου μέχρι των ημερών του Αν. Γαβριηλίδη και για το χρηματιστήριο από την εποχή του Σπ. Καπράλου μέχρι τη θητεία του νυν προέδρου Σ. Λαζαρίδη. Συνακόλουθα και των πολιτικών προϊσταμένων τους, δηλαδή των υπουργών Οικονομίας από τον Γ. Αλογοσκούφη μέχρι τον Γ. Παπακωνσταντίνου και τον νυν «τσάρο» Ευ. Βενιζέλο.
Στη γραμμή που χάραξε ο υπουργός Οικονομικών και ο νυν πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, ο οποίος ουδέν γνωρίζει για το ξεφούσκωμα μίας εταιρείας που από τα 1,2 δισ. ευρώ έφτασε να αποτιμάται λίγα εκατομμύρια ευρώ και μετά τη νέα βουτιά της Παρασκευής (έως -20%) σε μόλις 10,79 εκατ. ευρώ. Ουδέν είδαν και ουδέν έχουν εντοπίσει όλα αυτά τα χρόνια οι καθ' ύλην υπεύθυνοι των εποπτικών αρχών, η διοίκηση του χρηματιστηρίου παρά τη διαρκή αφαίμαξη δεκάδων εκατομμυρίων από τους μικροεπενδυτές και τους μικρομετόχους.
Και αν ο Ευ. Βενιζέλος αντιπαραβάλλει την τοποθέτησή του με τη νομιμότητα όσον αφορά το θέμα της κατάθεσης 100 εκατομμυρίων ευρώ στην τράπεζα -παρά τη διαφωνία του διευθυντή της Δ 49 του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους- τι πρέπει να πουν στο επενδυτικό κοινό οι τελευταίες διοικήσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς. Αυτό γιατί από χρηματιστηριακής πλευράς η υπόθεση των εταιρειών του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη δεν είναι τωρινή, δεν περιορίζεται στην σημερινή δεινή συγκυρία, που επικαλείται ο υπουργός Οικονομικών.
Παράγοντας της αγοράς, γνώστης των «παιχνιδιών» της Σοφοκλέους, εκτιμά πως η υπόθεση είναι κυρίως χρηματιστηριακή και λιγότερο, εσχάτως δε, τραπεζική.
Μέσω χρηματιστηρίου ισχυροποιήθηκε ο επιχειρηματίας, με υπεραξίες και με τον πακτωλό δισ. ευρώ από αυξήσεις κεφαλαίου έφθασε να μεσουρανήσει σε πολλαπλά επίπεδα. Για να έχουν δε μια τάξη μεγέθους οι αναγνώστες -οι παθόντες επενδυτές γνωρίζουν περισσότερα από πρώτο χέρι- θυμίζουμε πως εταιρείες συμφερόντων του (Νεοχημική, Alapis) άντλησαν από την αγορά περί τα 2 δισ. ευρώ, δανειοδοτήθηκαν με άλλα 800 εκατ. ευρώ, για να βρεθεί σήμερα η Alapis σε αποτίμηση κάτι λιγότερο από δεκατέσσερα (14 ) εκατ. ευρώ. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς τηρεί σιγήν ιχθύος για το πού πήγαν τα κεφάλαια, για ποιους λόγους η εταιρεία κατάντησε ζημιογόνος, γιατί αδυνατεί να εξυπηρετήσει τον δανεισμό της και το ενεργητικό της έχει μειωθεί σε λιγότερο από ένα δισ. ευρώ.
Ομως η «χαλαρή» αντιμετώπιση από τις εποπτικές αρχές έρχεται από παλιά, επί ημερών του Αλ. Πιλάβιου (τότε πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς) και συνεχίζεται επί θητείας του Αν. Γαβριηλίδη. Πράγματι εάν ανατρέξει κάποιος στο 2003 θα βρει δύο υπεράκτιες εταιρείες (WEB και Ursuls Marketing) στον σχετικό φάκελο του σκανδάλου Siemens.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, αυτές οι δύο υπεράκτιες χρησιμοποιήθηκαν με στόχο αγοραπωλησίες μετοχών άλλων θυγατρικών, ώστε τα «χαρτιά» να γίνουν «αεροπλάνο» κατά τη χρηματιστηριακή ορολογία. Αυτό προέκυπτε ύστερα από σχετικό αίτημα της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens που απευθυνόταν προς την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Σε αυτά τα στοιχεία αναφερόταν ρητά μεταξύ άλλων φυσικών και νομικών προσώπων και ο «...Λαυρέντης Λαυρεντιάδης, επιχειρηματίας ως δικαιούχος των λογαριασμών των υπεράκτιων εταιρειών. Στην πορεία προέκυψε πως η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς είχε αλληλογραφήσει με την αντίστοιχη ελβετική γι' αυτό το θέμα, αλλά ουδέποτε ετέθη ποιος ήταν ο τελικός δικαιούχος των υπεράκτιων Web και Ursulas. Τη συγκεκριμένη πτυχή ουδέποτε εξέτασε περαιτέρω η αρμόδια εποπτική αρχή, παρά το ότι υπήρχαν πλέον βάσιμες ενδείξεις για χειραγώγηση μετοχών. Λεπτομέρεια του συμπλέγματος Siemens είχε χαρακτηρίσει ανώτατη πηγή της Επιτροπής και το όλο θέμα σκεπάστηκε εκεί. Το περίεργο όμως είναι πως ενώ τα συγκεκριμένα στοιχεία ήταν σε γνώση της αρχής και η επόμενη διοίκηση συνέχισε να τα θεωρεί... λεπτομέρεια.
Η χρηματιστηριακή διαδρομή του επιχειρηματία και της ομάδας του είναι αλήθεια πως είχε αφήσει άφωνη την επενδυτική κοινότητα την περίοδο των παχειών αγελάδων με τις αρχές να τηρούν στάση ανοχής και το σύστημα να κωφεύει, καθώς τα χρήματα από τις προμήθειες των χρηματιστηριακών συναλλαγών (και όχι μόνο) ανέρχονταν σε δεκάδες εκατομμυρίων ευρώ κάθε μήνα. Κατά συνέπεια οι εποπτικές αρχές δεν μπορούν να επικαλούνται τώρα τη δεινή συγκυρία, να αναφέρονται σε συστημική λογική καθώς το θέμα δεν είναι στιγμιαίο αλλά διαρκές και μάλιστα για πολλά χρόνια και υπό την ανοχή και των δύο κυβερνήσεων.
Ομως και η τωρινή διοίκηση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, παρά το ότι δεν μπορεί να δικαιολογήσει το θάψιμο των στοιχείων (που ήταν σε γνώση της προηγούμενης διοίκησης) επιμένει να τηρεί ανεξήγητη στάση. Προφανώς προκειμένου να μην διασαλευθεί το δημόσιο συμφέρον δεν εξετάστηκε το ενδεχόμενο προσωρινής άρσης διαπραγμάτευσης των μετοχών της Proton Bank παρά το γεγονός πως η... κατρακύλα του τίτλου στο χρηματιστήριο δημιουργούσε σημαντικές απώλειες στους μετόχους (κυρίως τους μικρότερους επενδυτές). Αναπάντητο όμως μένει το ερώτημα γιατί ακόμη και τώρα οι αρχές δεν έχουν απευθυνθεί στην Alapis προκειμένου να αιτιολογηθεί η οικονομική θέση της επιχείρησης. Οπως επίσης ουδέποτε ετέθησαν ερωτήματα, πώς είναι δυνατόν να εξαϋλώνεται η χρηματιστηριακή αξία μίας εταιρείας (Alapis) κατά 1-1,2 δισ. ευρώ μέσα σε λίγους μήνες σαν να μην συντρέχουν ουσιαστικοί λόγοι. Αφωνία όμως υπάρχει και μετά την απόφαση της Αρχής Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες για προνομιακή χρηματοδότηση εταιρειών του επιχειρηματία από την τράπεζα. Και σε αυτή την περίπτωση πρυτάνευσε φαίνεται το... δημόσιο συμφέρον, γιατί πώς αλλιώς να εξηγηθεί η στάση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς αφού ήταν πολύ πιθανό το ενδεχόμενο εκτός από τους καταθέτες της Proton Bank να ζημιωθούν και μικρομέτοχοι-επενδυτές.
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς καλύπτεται πίσω από το ότι είχε τις εταιρείες του Λ. Λαυρεντιάδη σε ειδική κατηγορία παρακολούθησης, όπως ελέχθη, που πρακτικά σημαίνει πως διεξάγονταν συχνότερα και πιο επισταμένα δειγματοληπτικοί έλεγχοι. Ακόμη χειρότερα δηλαδή, η εποπτική αρχή ήταν ενήμερη (ακόμη και καταγγελιών μικροεπενδυτών), είχε υπό αυστηρότερη παρακολούθηση τις εισηγμένες αλλά με το μείζον θέμα των στοιχείων ξεχασμένα σε... κάποιο συρτάρι του κτιρίου της Κολοκοτρώνη.
Παρουσία των αρμόδιων εισαγγελέων κατατέθηκαν σήμερα τα 51 εκατ. ευρώ από τον επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, στην Proton Bank.
Το χρηματικό ποσό κατατέθηκε σε λογιαρισμό που υπέδειξε η Proton Bank παρουσία των οικονομικών εισαγγελέων Γρηγόρη Πεπόνη και Σπύρου Μουζακίτη καθώς και του εισαγγελέα που διενεργεί την έρευνα για την υπόθεση της υπεξαίρεσης Γιάννη Δραγάτση.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι συνήγοροι του κ. Λαυρεντιάδη έχουν κληθεί στο Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας που συνεδριάζει σχετικά με αυτή την υπόθεση.
Υπενθυμίζεται ότι στόχος του κ. Λαυρεντιάδη με την καταβολή του ποσού είναι να εξασφαλίσει εξάλειψη του αξιόποινου, δίδοντας τα χρήματα για τη ζημιά που υπέστη η τράπεζα.
Ενώ διατυμπανίζουν ότι ο «φιλάνθρωπος» μεγαλοεπιχειρηματίας Λαυρέντης Λαυρεντιάδης επέστρεψε 51 εκατ. ευρώ στην Proton Bank (για να εξασφαλιστεί έναντι της ποινικής δικαιοσύνης που εντόπισε απάτη, υπεξαίρεση, ξέπλυμα, απιστία), αποκρύπτουν επίμονα την «τρύπα» που έμεινε στην τράπεζα.
Ενεργοποιήθηκε το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για τη διάσωση της Proton Bank [PRBr.AT] . Ιδρύεται νέα «καλή τράπεζα», με την επωνυμία «Νέα Proton Bank», στην οποία μεταφέρονται το σύνολο των καταθέσεων (ιδιωτών, τραπεζών και δημοσίου) και το υγιές ενεργητικό (χαρτοφυλάκιο δανείων και τίτλων) της παλιάς τράπεζας.
Η άδεια της παλιάς τράπεζας ανακλήθηκε και η παλιά τράπεζα τέθηκε σε ειδική εκκαθάριση.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος αποδέχθηκε σχετική εισήγηση της Τράπεζας της Ελλάδος και υπέγραψε απόφαση με την οποία εφαρμόζονται οι διατάξεις του νέου άρθρου 63 Ε του νόμου 3601/2007, όπως αυτός τροποποιήθηκε και ισχύει, στην περίπτωση της τράπεζας Proton Bank.
Πολλά σκοτεινά σημεία είδε ο πρώην πρόεδρος της Βουλής
Συγκεκριμένα ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας του Κοινοβουλίου, πρότεινε να απευθυνθεί η Επιτροπή στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, «ο οποίος θα ελέγξει και θα κινήσει διαδικασίες και πειθαρχικών και ποινικών διώξεων εναντίον όλων εκείνων των αρμόδιων λειτουργών της Δικαιοσύνης και του χρηματοπιστωτικού μας συστήματος που αδιαφόρησαν μέχρις ότου τακτοποιηθεί ο κ. Λαυρεντιάδης».
Παρατήρησε εξάλλου ότι επί δύο τουλάχιστον εβδομάδες όλες οι αρμόδιες εισαγγελικές δικαστικές, εποπτείας του νομισματοπιστωτικού μας συστήματος, αρχές περίμεναν πότε θα συμφωνήσει ο κ. Λαυρεντιάδης για την επιστροφή των 51 εκατομμυρίων ευρώ.
Ο κ. Κακλαμάνης επέκρινε την Τράπεζα της Ελλάδας, η οποία καθυστέρησε, όπως τόνισε, να στείλει τα πορίσματα των ερευνών της, ώστε να επιληφθεί η αρχή για το «ξέπλυμα του βρώμικου χρήματος» πολύ πιο γρήγορα.
Διατύπωσε μάλιστα την άποψη ότι τα συνολικά ποσά είναι πολύ περισσότερα από τα 51 εκατομμύρια ευρώ, «τα οποία εμένα μου θυμίζουν την υπόθεση των τραπεζών Ανδρεάδη, τα οποία διοχετεύονταν μέσω της τράπεζας αυτής σε επιχειρήσεις ενδιαφέροντος του κύριου μετόχου της και προέδρου, του κ. Λαυρεντιάδη».
Ο ίδιος δήλωσε ότι είναι απαράδεκτο ένας επιχειρηματίας που βαρύνεται για κακουργηματικές πράξεις να απαλλάσσεται κάνοντας χρήση μιας διάταξης «που νομοθετήθηκε για μικροπαραβάτες που δεν ασκούν κατ' επάγγελμα αυτή τη δραστηριότητα».
Υπενθύμισε εξάλλου ότι σε παλαιότερη ακρόαση του προέδρου και του αναπληρωτή της αρχής για το ξέπλυμα του «βρώμικου χρήματος» έγινε γνωστό ότι μια σειρά τραπεζών έως τον Μάρτιο του 2011 δεν ήταν συνδεδεμένες on line με την αρχή αυτή, αλλά και με την Αρχή Καταπολέμησης του Οικονομικού Εγκλήματος και το ΣΔΟΕ. Αναφέρθηκε, τέλος, στον τέως πρέσβη των ΗΠΑ κ. Σπέκχαρντ, ο οποίος ανέλαβε την προεδρία της τράπεζας «μετά την περίεργη αποχώρηση και αναχώρηση από τη χώρα του κ. Λαυρεντιάδη».
Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου της Proton Bank που υποχρέωσε την κυβέρνηση να προχωρήσει στην κρατικοποίηση της τράπεζας του κ. Λαυρέντη Λαυρεντιάδη ο οποίος ζει στο Λονδίνο, στα πρόθυρα της κατάρρευσης βρίσκεται και το δημιούργημά του, η φαρμακευτική εταιρεία Alapis η οποία οφείλει στις τράπεζες κοντά ένα δισ. ευρώ και προμηθεύει με φάρμακα και νοσηλευτικό υλικό σχεδόν όλα τα νοσοκομεία.
Σύμφωνα με στοιχεία, η Alapis που μεταβιβάστηκε πέρυσι σε επενδυτικό fund που εδρεύει στο Λονδίνο είχε το α' εξάμηνο βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις ύψους 800 εκατ. ευρώ και άλλες υποχρεώσεις 150 εκατ. ευρώ. Οι συνολικές οφειλές – στο μεγαλύτερο μέρος τους (800 εκατ. ευρώ) είναι συγκεντρωμένες σε τρεις πιστώτριες τράπεζες, τη Royal Bank of Scotland (RBS), την Εμπορική και την Εθνική – προσεγγίζουν το ένα δισ. ευρώ, ενώ το Δημόσιο οφείλει στην εταιρεία περισσότερα από 100 εκατ. ευρώ από προμήθειες φαρμάκων και υλικών στα νοσοκομεία.
Η εταιρεία βρίσκεται σε «χρηματοδοτικό κενό», οι εργαζόμενοι πληρώνονται μετ' εμποδίων, ενώ υπάρχει διοικητική αναταραχή.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως είναι ο κίνδυνος διακοπής των προμηθειών των νοσοκομείων που γίνεται μέσω του πολυσχιδούς δικτύου του Ομίλου και της εταιρείας Gerolymatos, η οποία ήδη δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της.
Λόγω της γενικότερης κατάστασης που επικρατεί στο ΧΑ, αλλά και των εξελίξεων που διαφαίνονται στην Alapis, η τιμή της μετοχής υποχώρησε την Τρίτη στα 5 λεπτά (0,05 ευρώ) καταγράφοντας απώλειες 28% σε μία ημέρα, ενώ την Τετάρτη εν μέσω ανόδου παρέμεινε στα ίδια επίπεδα.
Η ταμειακή κατάσταση της εταιρείας αποτυπώνεται ευκρινώς στα οικονομικά στοιχεία της τελευταίας διετίας όταν οι ταμειακές ροές βρέθηκεν πέρυσι στο «κόκκινο».Το 2009 στο ταμείο υπήρχαν διαθέσιμα της τάξης των 90 εκατ. ευρώ που ήταν σοβαρό ποσό σε περίοδο κρίσης.
Η Proton ξετινάχτηκε, όμως ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλος τη δάνειζε λαθραία με κρατικό χρήμα -εμφανιζόμενος ως θεματοφύλακας της συστημικής ισορροπίας-, η Τράπεζα της Ελλάδος διεξήγαγε ελέγχους διαρκείας και διαπίστωνε κραυγαλέες παραβάσεις -όμως έκανε τον μαρμαρωμένο βασιλιά-, μέχρι που ο λογαριασμός της κρατικοποίησης έφθασε να είναι 1,1 δισ. ευρώ.
Ηδη στα επίσημα έγγραφα στα οποία εκτιμήθηκε η «τρύπα» της Proton Bank προαναγγέλλεται το «τσουνάμι» που έρχεται σε μεγάλο πλέγμα των εταιρειών Λαυρεντιάδη, των συνεταίρων του, των «μπροστινών του» ή ακόμα και κάποιων ανυποψίαστων συνεργατών του. Ολα περιγράφονται με τη φράση: «Εταιρείες συμφερόντων Λ. Λαυρεντιάδη - Ενιαίος Κίνδυνος». Πρώτη εταιρεία στη λίστα, η Alapis, ενώ ακολουθούν εταιρείες φαρμάκων, χημικών, καλλυντικών, απορρυπαντικών, κτηνιατρικών ειδών, ζωοτροφών, αποσχισθέντες κλάδοι και θυγατρικές αλλά και εκδοτικές δραστηριότητες χρεωμένες στους Π. και Γ. Κυριακίδη.
Ο λαβύρινθος Λαυρεντιάδη από τα -κατόπιν εορτής- πορίσματα περιγράφεται τώρα ως πιστωτική απειλή και σε διάστημα λιγότερο από τρεις μήνες -από την παρέμβαση της Αρχής κατά του βρόμικου χρήματος- καταγράφηκαν δύο ηχηρά μπαμ, αυτό της Proton και το χθεσινό της Alapis, ενώ μάλλον έπεται και συνέχεια οδυνηρή, κυρίως για όσους συναλλάσσονται με τον όμιλο ή εργάζονται σ' αυτόν. Ολα δείχνουν ότι και οι δύο υποθέσεις έχουν ισχυρές ποινικές απολήξεις για τον αρχιτέκτονα-ηθικό αυτουργό και για τα εκτελεστικά όργανά του. Ο ίδιος εισαγγελέας, ο κ. Ι. Δραγάτσης, που κρατά ανοιχτή την υπόθεση της Proton Bank (με κατηγορίες υπεξαίρεσης, απάτης, ξεπλύματος και απιστίας) κατά του Λ. Λαυρεντιάδη, ερευνά εδώ και καιρό την πιθανότητα τέλεσης και αδικημάτων χρηματιστηριακής απάτης (κακουργήματα) από τον άλλοτε επονομαζόμενο και «βασιλιά της χλωρίνης» και λοιπούς συνεργάτες του. Αυτά σχετίζονται με την Alapis, τη Νεοχημική και ίσως και την ΕΛΦΕ, με τη δεύτερη να έχει επιστραφεί στον Λ. Λαυρεντιάδη κακήν κακώς από το περίφημο αμερικανικό Carlyle Group.
Ο εισαγγελέας έχει ζητήσει τη συνδρομή του ΣΔΟΕ, το οποίο επί χρόνια δεν είχε καν αναζητήσει πώς ο Λ. Λαυρεντιάδης έγινε... τόσο golden που σάρωνε με εξαγορές ό,τι έβρισκε μπροστά του, έφτιαχνε business stories, τις πουλούσε, προσέλκυε μετόχους, έβρισκε αχυράνθρωπους και ξεφορτωνόταν μετοχικά πακέτα με χρηματοδότηση της Proton, μέχρι που οι αφελείς μέτοχοι ανακάλυπταν άνθρακα αντί για θησαυρό.
Και σ' αυτές τις διαδρομές του Λ. Λαυρεντιάδη το Χρηματιστήριο και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς απουσίαζαν προκλητικά, αν δεν κράταγαν... φανάρι.
Οσο για την πολιτική τάξη (το δικομματικό σύστημα εξουσίας διευρυμένο δεξιά και αριστερά), καθημερινά αποδεικύνει πως έχει λόγους, γι' αυτό και σιωπά για τον «τυφώνα Λαυρεντιάδη», που διετέλεσε άλλωστε και μέγας χορηγός, με υπουργούς, βουλευτές και πολιτευτές να συνωθούνται για ένα φωτογραφικό ενσταντανέ μαζί του.
Η συνέχεια θα κριθεί πλέον από τη στάση της Δικαιοσύνης, ίσως και από τη δυσμενή οικονομική συγκυρία που επιταχύνει τις κακές εξελίξεις. Προς στιγμήν ο Λ. Λαυρεντιάδης είναι η χαρά των νομικών και όσων τον συνδράμουν για να βρει ποινική διέξοδο, καθώς είναι αποδεδειγμένα πολυεκατομμυριούχος, αφού επέστρεψε μεμιάς 51 εκατ. ευρώ στην Proton Bank με αντάλλαγμα την αμνηστία. *
Απ'οτι μπορω να καταλαβω απο αυτα που διαβαζω, ειναι καπως δυσκολο να προκειται για απατη. Παρατυπια μπορει, που εγκειται στο γεγονος οτι οι εταιρειες που δανειζονταν απο την Προτον να διοχετευαν (παρατυπα) τα δανεια μεσω προσωπικων λογαριασμων διαχειριστων σε αλλες εταιρειες του ομιλου σαν αυξηση κεφαλαιου η κατι τετοιο. Δεν ελεχθει οτι προκειται για θαλασσοδανεια, οπως αυτα που επαιρναν τα λαμογια επιχειρηματιες φιλοι ολων των κομματων (οπως γιαυτα που χρονια τωρα κανει προβλεψεις δισεκατομμυριων η Εμπορικη).
Προφανως τα δανεια των επιχειρησεων του Λαυρεντιαδη θα αποπληρωνονταν κανονικα. Ο τυπος θα ηταν πολυ ηλιθιος να παιξει με την φωτια τη στιγμη που ειναι χοντρα ματσωμενος απο παλαιοτερες αγοροπωλησιες.
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.