Ζώα και άνθρωπος

Χρήστο δεν με πειράζει τίποτα από όλα αυτά που κάνει, παρα μόνο το κατούρημα.
Φυσικά δεν το λέω σε κανένα γνωστό μου (εκτός της αδερφής μου,που έχει και αυτή γατα), γιατί θα πάψουν να έρχονται σπίτι μου.
Ακόμα και η αδερφή μου με ρωτάει όταν έρχεται..."που εχει κατουρησει σήμερα ο τρελλός?" .....για να ξέρει που δεν θα κάτσει.
Φυσικά κάνεις δεν ξέρει ότι κατουράει ΚΑΙ στο τραπέζι που τρώμε:argue:
 
μια περίοδι και η δική μου κατούραγε όπου ναναι.

αμέσως έτρεχα να καθαρίζω με το detol.

μετά από καμμιά 15 μέρες το έκοψε!

τώρα όλα ΟΚ.

κυρία.
 
Tην δική μου την μάζεψα πέρυσι το καλοκαίρι όταν ήταν περίπου ενός χρόνων.
Την τάϊζα και πριν και της είχα φτιάξει και σπιτάκι αλλά ήταν έξω απροστάτευτη.

Σκέψου ότι έχει το μισό βάρος από τις άλλες γάτες και μικρότερο μέγεθος και τι σημαίνει αυτό στα ζώα.

Πρέπει να έφαγε πολύ bullying εκεί έξω.

Όταν χάθηκε το Λενιώ την έβαλα πλέον μόνμα μέσα στο σπίτι. (μόνη της ήρθε, το πάλευε για μήνες).

Τους πρώτους μήνες λοιπόν πάθαινε κρίσεις πανικού ή κάτι τέτοιο.

Άρχιζε να αναπνέει πολύ γρήγορα, έπεφτε στο πάτωμα και κατουριόταν (τηε φεύγανε τα τσίσα χωρίς να το ελέγχει). Σου σπάραζε η καρδιά να την βλέπεις.

Αν ανεβάσω βίντεο θα σε πιάσουν τα κλάματα. Εγώ με το ζόρι κρατιόμουν.

Τώρα έχει παχύνει, έχει αρχίσει να έχει τσαμπουκά,κοιμάται βαθειά (να την ακούσεις να ροχαλίζει θα κλατάρεις με το πόσο χαριτωμένο και αστείο είναι) και φυσικά να απαιτεί τα χάδια και τις αγκαλίτσες.

Πλέον δενμ κοιμάται στο κρεβάτι μου... κυριολεκτικά κοιμάται πάνω μου. Ή στο κεφάλι μου/μαξιλάρι μου.

Το τι αγάπη μου δείχνει, είναι απίστευτο.

Φοβερή ιστορία Χρήστο. Ετσι, για να καταλαβαίνουμε πώς δεν υπάρχει μόνο ο δικός μας κόσμος εκεί έξω. Κι η αγάπη που δίνουν αυτά τα πλάσματα είναι μοναδική
 
Tα θυμάμαι και μου έρχονται δάκρυα στα μάτια.

Να βλέπεις ένα ζωάκι να μην προλαβαίνει να ανασάνει, να κείτεται στο πάτωμα και να του φεύγουν τα τσίσα από πανικό.

Τώρα είναι μια χαρά, ένα ευτυχισμένο γατάκι που δεν του χαλάω χατήρι.


Το μήνυμα εδώ όμως είναι ότι όλα τα ζώα εκεί έξω είναι έτσι.

Τα θηλαστικά είναι πολύ κοντά σε εμάς, τόσο βιολογικά όσο και συναισθηματικά.

Αυτό πρέπει να το έχουν όλοι στο νου τους.

Δεν μπορείτε να βοηθήσετε ένα ζωάκι?

Δεν πειράζει.

Τουλάχιστον όμως ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΤΟΥ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΠΙΟ ΔΎΣΚΟΛΗ.
 
Detol και οινόπνευμα καπάκι.
Πιο πολύ στοιχίζουν αυτά, παρά η διατροφή του:flipout:

Η γυναίκα μου κάποια στιγμή θα με τάιζε κουνέλι στιφάδο.
Και θα χάναμε τον γάτο εκείνη την εποχή... :flipout:
 
Re: Απάντηση: Ζώα και άνθρωπος

Τι τρυφερή εικόνα...Δεν πειράζει κανέναν,μόνο που ξαπλώνει ξένοιαστα καταλαβαίνοντας οτι αγαπιέται και δεν κινδυνεύει.

Είσαι τυχερός Σπύρο που την έχεις..

Ναι το ξέρω..Με βοήθησε τα μέγιστα..Της χρωστάω χάρη.
 
Και κουκλα...(οχι πως παιζει ρολο βεβαια). Ειστε κ οι δυο πολυ τυχεροι που βρεθηκατε

Οντως..Κουκλίτσα είναι..Αλλά να σου πω την αλήθεια δεν έχω δει άσχημο ζώο..Να φανταστείς τα αγαπημένα μου σκυλάκια είναι τα Pug. :)
 
Σήμερα διαπίστωσα πως πρέπει να αλλάξω κουβέρτα..Θα κάτσω πάνω της καμιά μέρα. :)

View attachment 169231

Σπύρο, αυτή η παραλλαγή δεν είναι τίποτα! να δεις τον μαυράκο μου όταν κάθεται πάνω στο μαύρο τμήμα του χαλιού...
δεν έχει νόημα η φωτό γιατί δεν ξεχωρίζει! :flipout:
 
Σπύρο, αυτή η παραλλαγή δεν είναι τίποτα! να δεις τον μαυράκο μου όταν κάθεται πάνω στο μαύρο τμήμα του χαλιού...
δεν έχει νόημα η φωτό γιατί δεν ξεχωρίζει! :flipout:

Ξέρω βρε και ο δικός μου μαύρος ήταν..Μια μέρα στο τσακ την γλίτωσε με έναν φίλο που δεν τον είχε δει.
 
Ζήλεψα και εγώ και θα ξανανεβάσω τα δικά μας φιλαράκια...
9b3142f5705e4fd81ecf49c7db777468.jpg
659473f70ae89fc71f58ee24e560994e.jpg


Sent from my POCOPHONE F1 using Tapatalk
 
Σε μενα, αυτη η σταχτοκαφετια (η λαικια, του δρομου :rolleyes:)
χθες μου εκανε "μαου" και ζυγωσε μονη της για χαδακια.
Ενω ετρεχα βιαστηκα να μπω στην πολυκατοικια.
Πως με πηρε πρεφα μεσα στα σκοταδια ?
Περιεργο ....

Αυτη την φορα, τα χαδακια ηταν συντομα (λιγοτερο απο 20 δευτερολεπτα)
γιατι μετα αρχιζει και δαγκωνει. Και δεν ειμαστε για τετοια :icon15: ....
 
Να σας πω και ένα άλλο περίεργο που κάνει ο δικός μας ο παλαβός .
Όταν είμαστε στο κρεβάτι έρχεται σχεδόν πάντα και ξαπλώνει πάνω στα πόδια μου ...εναλλακτικά πάει στη γυναίκα μου και ξαπλώνει δίπλα στα πόδια της που τα έχει σαν μαξιλάρι ....πάντα όμως στα πόδια μας.
Όταν λείπουμε εμείς, πάει μέσα στην κόρη μου και κοιμάται ΠΆΝΤΑ στην αγκαλιά της....ποτέ στα πόδια της!
Ρε με τι μπαγλαμά έχουμε μπλέξει:firstprize: