Ζώα και άνθρωπος

Απάντηση: Re: Ζώα και άνθρωπος

Tzimisce said:
Βρε ξυπνήσαμε από τον θόρυβο, βγήκα έξω να δω τι γίνεται και έβρεχε οριζόντια!
Σε φάση "ΑΜΑΝ ΠΕΦΤΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΓΥΡΙΣΕ ΣΤΟ ΠΛΑΙ!"
Από τον κεντρικό περνούσαν δέντρα, τέντες, πέργκολες, πόρτες, ζώα, αυτοκίνητα και τα μισά από αυτά, πετούσαν!
Ο άλλος βρήκε την καμινάδα του σε άλλο σπίτι. Όρθια.
Από τα γήπεδα πήρε τα κιγκλιδώματα και τις πόρτες (5 μέτρα πόρτα, μην νομίζεις καμία δίμετρη) και τα πήγε αλλού.
Κυριολεκτικά μας πήρε και μας σήκωσε. Και αν δεν γινόταν στις 5:30 το πρωί θα θρηνούσαμε πολύ κόσμο.
Ο σκυλάκος δεν έπεσε, τον σήκωσε ο αέρας και του άλλαξε μπαλκόνι.
Click to expand...

Σε πιστεύω!
Η ΙΡ σου δείχνει Ρουμανία!
Για ρίξε καμιά ματιά έξω για σιγουριά!
:flipout::flipout:
 
Μπα, ακόμη στον ίδιο νομό είμαι. :flipout:
Πήγαμε και για τέννις τον μικρό εχθές το απόγευμα και πίναμε καφέ αποφεύγοντας μπαλάκια, έχει ξηλώσει όλη την είσοδο του γηπέδου.


Σκέψου τον άλλον που θα είδε τον σκύλο να πετάει...
"Ok... WTF... 2020 έχουμε".
 
Η Σουρικατα .... ΔΕΝ ειναι για σπιτι. Ουτε καν για αυλη.
Η εμφυτη και αδηφαγος περιεργεια της ειναι ΣΥΝΤΑΓΗ καταστροφης
για οτιδηποτε συνιστα οργανωμενο περιβαλλον (και το σπιτικο περιβαλλον .. ΕΙΝΑΙ ενα τετοιο περιβαλλον).
 
Η τριχόμπαλλα του γείτονα μύρισε τα κεφτεδάκια και δεν το κουνάει από την αυλή μου......

DSC2081.jpg


DSC2103.jpg


DSC2081.jpg


DSC2103.jpg
 
SR71B said:
Σπαραξικαρδιο ..... αλλα με happy end !
...
Click to expand...

Εχω δει κι άλλα βίντεος με σκυλιά παγιδευμένα σε πίσσα και νομίζω πάντα ήταν απο Ινδία. Προσπαθώ να σκεφτώ πιθανά σενάρια κατα τα οποία ένα κουτάβι μπορεί να παγιδευτεί στην πίσσα σε ανοιχτό χώρο και να προλάβει αυτή να στεγνώσει και να ξεραθεί εγκλωβίζοντας το κουτάβι. Και δεν νομίζω να τους αρέσει καν η πετρελαική μυρωδιά της πίσσας. Εμένα κάτι δεν μου πάει καλά σ'αυτές τις περιπτώσεις... Ισως είμαι πολύ καχύποπτος όμως...
 
Εδώ στον Πευκιά,έχω υιοθετήσει έναν μικρό χαδιάρη γατούλη.

με επέλεξε 1η Σεπτεμβρίου που ήρθα για να μου δείξει αγάπη και τρυφερότητα,πράγμα σπάνιο για αδέσποτο στο δάσος.

Τον λέω Σταύρο και είναι μικρός,λευκός με λίγο μπεζ στα αυτιά και μάτια μισάνοιχτα,μονίμως.Ολες οι γάτες σε φυσιολογικές στιγμές έχουν ορθάνοιχτα μάτια.

Ε,αυτός ποτέ δεν τα ανοίγει τελείως,άσε που τα κλείνει από ευχαρίστηση όταν τον χαιδεύω ασταμάτητα,με αποτέλεσμα να δυσκολευτώ να διακρίνω το χρώμα τους.

Τελικά έιναι γκρι/ασημί/πράσινα.

Με περιμένει κάθε απόγευμα που γυρίζω από την θάλασσα στον δρόμο ή στο πλάι και όταν πλησιάζω,τρέχει κατα πανω μου γεμίζοντας με με χαρά.

Φυσικά και τον ταίζω με έξτρα λιχουδιές διαφορετικές από την ξηρά τροφή που αφήνουν οι -λιγοστοί-φιλόζωοι.

Σήμερα δεν εμφανίστηκε και στενοχωρήθηκα,μάλλον ανησύχησα γιατί τόσον καιρό τώρα ,ξέρει πότε έρχομαι ,τι ωρα και πού.

Ελπίζω να μην τον πείραξε κανείς επειδή είναι ήμερος.

Ο Σταύρος έχει και έναν φιλαράκο,τον Τάσο.Είναι και αυτός μικρός γατούλης μόνο που τον περνάει περίπου ενάμιση μήνα.

Είναι άσπρος με κόκκινο,ήμερος και όταν βρίσκονται μαζί μουσουδιάζονται (τρίβεται ο ένας στην μουσούδα του άλλου) και χαίρονται πολύ που είναι παρέα όταν τα ταίζω.

Πρώτη φορά βλέπω δύο αρσενικούς από διαφορετική γέννα να τρίβεται ο ένας στον άλλο και να το απολαμβάνουν.

Σήμερα ο Τάσος ξεθάρεψε και ήρθε μόνος του σε μένα (πάντα προηγείτο ο μικρός,ο Σταύρος),σαν να ήθελε να με παρηγορήσει που δεν ήρθε ο μικρός.

Δύσκολο το δέσιμο με τα ζώα και σε χώρους αφιλόξενους..
 
Δημήτρης Ιωάννου said:
Εδώ στον Πευκιά,έχω υιοθετήσει έναν μικρό χαδιάρη γατούλη.

με επέλεξε 1η Σεπτεμβρίου που ήρθα για να μου δείξει αγάπη και τρυφερότητα,πράγμα σπάνιο για αδέσποτο στο δάσος.

Τον λέω Σταύρο και είναι μικρός,λευκός με λίγο μπεζ στα αυτιά και μάτια μισάνοιχτα,μονίμως.Ολες οι γάτες σε φυσιολογικές στιγμές έχουν ορθάνοιχτα μάτια.

Ε,αυτός ποτέ δεν τα ανοίγει τελείως,άσε που τα κλείνει από ευχαρίστηση όταν τον χαιδεύω ασταμάτητα,με αποτέλεσμα να δυσκολευτώ να διακρίνω το χρώμα τους.

Τελικά έιναι γκρι/ασημί/πράσινα.

Με περιμένει κάθε απόγευμα που γυρίζω από την θάλασσα στον δρόμο ή στο πλάι και όταν πλησιάζω,τρέχει κατα πανω μου γεμίζοντας με με χαρά.

Φυσικά και τον ταίζω με έξτρα λιχουδιές διαφορετικές από την ξηρά τροφή που αφήνουν οι -λιγοστοί-φιλόζωοι.

Σήμερα δεν εμφανίστηκε και στενοχωρήθηκα,μάλλον ανησύχησα γιατί τόσον καιρό τώρα ,ξέρει πότε έρχομαι ,τι ωρα και πού.

Ελπίζω να μην τον πείραξε κανείς επειδή είναι ήμερος.

Ο Σταύρος έχει και έναν φιλαράκο,τον Τάσο.Είναι και αυτός μικρός γατούλης μόνο που τον περνάει περίπου ενάμιση μήνα.

Είναι άσπρος με κόκκινο,ήμερος και όταν βρίσκονται μαζί μουσουδιάζονται (τρίβεται ο ένας στην μουσούδα του άλλου) και χαίρονται πολύ που είναι παρέα όταν τα ταίζω.

Πρώτη φορά βλέπω δύο αρσενικούς από διαφορετική γέννα να τρίβεται ο ένας στον άλλο και να το απολαμβάνουν.

Σήμερα ο Τάσος ξεθάρεψε και ήρθε μόνος του σε μένα (πάντα προηγείτο ο μικρός,ο Σταύρος),σαν να ήθελε να με παρηγορήσει που δεν ήρθε ο μικρός.

Δύσκολο το δέσιμο με τα ζώα και σε χώρους αφιλόξενους..
Click to expand...
Αν μπορέσεις, βάλτον σε μια κούτα και πήγαινε τον να κάνει το πρώτο εμβόλιο. Σε εμάς πολλές γάτες στην εξοχή έχουν ρινοτραχειίτιδα. Αποκτούν μόνιμα κάτι που μοιάζει με βαρύ συνάχι. Δεν μπορούν να ανασάνουν και φταρνιζονται σαν άνθρωποι. Αν την κολλήσουν μωρά, δύσκολα βγάζουν χειμώνα. Γύρω στο 10άρικο πάει αυτό το εμβόλιο.
Αν του το κάνεις, έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να βγάλει το χειμώνα.
 
BIOS said:
Εχω δει κι άλλα βίντεος με σκυλιά παγιδευμένα σε πίσσα και νομίζω πάντα ήταν απο Ινδία. Προσπαθώ να σκεφτώ πιθανά σενάρια κατα τα οποία ένα κουτάβι μπορεί να παγιδευτεί στην πίσσα σε ανοιχτό χώρο και να προλάβει αυτή να στεγνώσει και να ξεραθεί εγκλωβίζοντας το κουτάβι. Και δεν νομίζω να τους αρέσει καν η πετρελαική μυρωδιά της πίσσας. Εμένα κάτι δεν μου πάει καλά σ'αυτές τις περιπτώσεις... Ισως είμαι πολύ καχύποπτος όμως...
Click to expand...

Μου φαινεται λιγο τραβηγμενο να τα εγκλωβισαν οι ιδιοι (χαριν δημοσιοτητος).
 
Ελπιζω να ξαναρθει και να τον ξαναδεις τον γατουλη.
Μια ελπιδα και μια παρηγορια εαν δεν... θα ηταν να σκεφτεις οτι ισως βρηκε τελικα ενα σπιτι.
Μια καλη και θετικη σκεψη, μια προσευχη, κανει καλο.
Παντως οι γατες εξω αδεσποτες εχουν λιγο προσδοκιμο χρονο ζωης γενικα. Δυστυχως.
Αλλα ολα ειναι δυνατον να γινουν.
 
Top Bottom