Αστικό τοπίο...

[McZab]

Ηλία, αυτό είναι ένα μεγάλο φιλοσοφικό-σημειολογικό θέμα της φωτογραφίας στο οποίο δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Ο καθένας επιλέγει σαν φωτογράφος και σαν θεατής τον τρόπο προσέγγισης που του αρμόζει σύμφωνα με την αντίληψη για τη ζωή, την τέχνη και τη φωτογραφία ειδικότερα.
Και οι μεγάλοι φωτογράφοι χωρίζονταν σε "σχολές" που επηρρέασαν και επηρρεάζουν και τους μεταγενέστερους.
Προσωπικά, εδώ και περίπου 14 χρόνια που ασχολούμαι με τη φωτογραφία, διάλεξα τη "σχολή" της οποίας κύριος εκφραστής ήταν ο Henri Cartier-Bresson και την οποία εκτός από το τεράστιο φωτογραφικό του έργο, μπορεί κανείς να την αντιληφθεί από το βιβλίο "Η αποφασιστική στιγμή". Για μένα αυτή είναι και η πεμπτουσία της φωτογραφίας ώστε να διατηρεί την ειδική αυτή σχέση με τον χρόνο.
Η φωτογραφία είναι το "κλικ", δεν είναι ούτε η εμφάνιση, ούτε η εκτύπωση. Με αυτό το σκεπτικό ξεκίνησα και συνεχίζω στο χώρο της φωτογραφίας, με αυτό έχω κάνει εκθέσεις και αυτό εκτιμώ στις φωτογραφίες των άλλων φωτογράφων.
Τα άλλα είδη τα θεωρώ σημαντικά ως τέχνη αλλά θεωρώ ότι ο "ορισμός" της φωτογραφίας είναι αυτό.

 

[Ηλίας Σ.]

Ηλία, αυτό είναι ένα μεγάλο φιλοσοφικό-σημειολογικό θέμα της φωτογραφίας στο οποίο δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Ο καθένας επιλέγει σαν φωτογράφος και σαν θεατής τον τρόπο προσέγγισης που του αρμόζει σύμφωνα με την αντίληψη για τη ζωή, την τέχνη και τη φωτογραφία ειδικότερα.
Και οι μεγάλοι φωτογράφοι χωρίζονταν σε "σχολές" που επηρρέασαν και επηρρεάζουν και τους μεταγενέστερους.
Προσωπικά, εδώ και περίπου 14 χρόνια που ασχολούμαι με τη φωτογραφία, διάλεξα τη "σχολή" της οποίας κύριος εκφραστής ήταν ο Henri Cartier-Bresson και την οποία εκτός από το τεράστιο φωτογραφικό του έργο, μπορεί κανείς να την αντιληφθεί από το βιβλίο "Η αποφασιστική στιγμή". Για μένα αυτή είναι και η πεμπτουσία της φωτογραφίας ώστε να διατηρεί την ειδική αυτή σχέση με τον χρόνο.
Η φωτογραφία είναι το "κλικ", δεν είναι ούτε η εμφάνιση, ούτε η εκτύπωση. Με αυτό το σκεπτικό ξεκίνησα και συνεχίζω στο χώρο της φωτογραφίας, με αυτό έχω κάνει εκθέσεις και αυτό εκτιμώ στις φωτογραφίες των άλλων φωτογράφων.
Τα άλλα είδη τα θεωρώ σημαντικά ως τέχνη αλλά θεωρώ ότι ο "ορισμός" της φωτογραφίας είναι αυτό.

Όπως καταλαβαίνω τον διαχωρισμό, απ' την μια μεριά είναι το αισθητικό μέρος κι απ' την άλλη το τεχνικό. Το αισθητικό μέρος αν κι ελπίζουμε ότι διδάσκεται, πολύ φοβάμαι ότι καταλήγει να είναι κυρίως θέμα ταλέντου και εξέλιξης της προσωπικότητας. Ο καλλιτέχνης είναι σε θέση να παράγει τέχνη, διαλέγοντας την στιγμή του "κλικ", το περιεχόμενο του κάδρου κλπ. Αυτό το κομμάτι παραμένει όνειρο για πολλούς από μας που μπορούμε απλά να θαυμάζουμε την καλλιτεχνική ματιά άλλων, ελπίζοντας να αντιγράψουμε κάποτε κάτι από εκεί. Ευτυχώς άτομα σαν κι εσένα μοιράζεστε το ταλέντο σας κι ομορφαίνετε τις ζωές μας με τα έργα σας!

Από εκεί και πέρα εμείς οι υπόλοιποι μη φτάνοντας το καλλιτεχνικό επίπεδο, εξαντλούμε, όσο ξέρουμε, τα περιθώρια του τεχνικού επιπέδου προσπαθώντας να κάνουμε τις φωτογραφίες μας καλύτερες τεχνικά. Ευτυχώς η τεχνική εκπαίδευση λειτουργεί ευκολότερα απ' την καλλιτεχνική. Ελπίδα μας δεν είναι να εκθρονίσουμε τον Cartier-Bresson με τα έργα μας, αλλά να διατηρήσουμε καθαρότερες μνήμες από πράγματα που στα μάτια μας φαίνονται ενδιαφέροντα.
Με αυτή λοιπόν τη λογική γίνεται και η επεξεργασία μετά το "κλικ"... Όχι σαν βιασμός της αρχικής εικόνας, αλλά σαν αποκάλυψη αυτών που θέλαμε να δείξουμε αλλά το "κλικ" μας δεν στάθηκε ικανό να προσεγγίσει την κρίσιμη στιγμή.
Αν επιμείνουμε (οι αδαείς) να μην αγγίζουμε καμία φωτογραφία μετά το "κλικ", δεν βλέπω πώς θα μας οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα... Σαν κίνητρο για περισσότερη προσοχή στο μέλλον; Ή σαν αντικίνητρο για οποιοδήποτε επόμενο "κλικ" τελικά;

 

[McZab]

Όπως καταλαβαίνω τον διαχωρισμό, απ' την μια μεριά είναι το αισθητικό μέρος κι απ' την άλλη το τεχνικό. Το αισθητικό μέρος αν κι ελπίζουμε ότι διδάσκεται, πολύ φοβάμαι ότι καταλήγει να είναι κυρίως θέμα ταλέντου και εξέλιξης της προσωπικότητας. Ο καλλιτέχνης είναι σε θέση να παράγει τέχνη, διαλέγοντας την στιγμή του "κλικ", το περιεχόμενο του κάδρου κλπ. Αυτό το κομμάτι παραμένει όνειρο για πολλούς από μας που μπορούμε απλά να θαυμάζουμε την καλλιτεχνική ματιά άλλων, ελπίζοντας να αντιγράψουμε κάποτε κάτι από εκεί. Ευτυχώς άτομα σαν κι εσένα μοιράζεστε το ταλέντο σας κι ομορφαίνετε τις ζωές μας με τα έργα σας!

Από εκεί και πέρα εμείς οι υπόλοιποι μη φτάνοντας το καλλιτεχνικό επίπεδο, εξαντλούμε, όσο ξέρουμε, τα περιθώρια του τεχνικού επιπέδου προσπαθώντας να κάνουμε τις φωτογραφίες μας καλύτερες τεχνικά. Ευτυχώς η τεχνική εκπαίδευση λειτουργεί ευκολότερα απ' την καλλιτεχνική. Ελπίδα μας δεν είναι να εκθρονίσουμε τον Cartier-Bresson με τα έργα μας, αλλά να διατηρήσουμε καθαρότερες μνήμες από πράγματα που στα μάτια μας φαίνονται ενδιαφέροντα.
Με αυτή λοιπόν τη λογική γίνεται και η επεξεργασία μετά το "κλικ"... Όχι σαν βιασμός της αρχικής εικόνας, αλλά σαν αποκάλυψη αυτών που θέλαμε να δείξουμε αλλά το "κλικ" μας δεν στάθηκε ικανό να προσεγγίσει την κρίσιμη στιγμή.
Αν επιμείνουμε (οι αδαείς) να μην αγγίζουμε καμία φωτογραφία μετά το "κλικ", δεν βλέπω πώς θα μας οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα... Σαν κίνητρο για περισσότερη προσοχή στο μέλλον; Ή σαν αντικίνητρο για οποιοδήποτε επόμενο "κλικ" τελικά;

(Αν ο mod θέλει ας το μεταφέρει στις Τέχνες στο Cafe, νομίζω ότι εκεί μπορεί να αναπτυχθεί καλύτερα το θέμα)

Πολλούς διαχωρισμούς κάνεις και είναι επικίνδυνο...:flipout: Τεχνικό και αισθητικό, διδακτέα και μη, αδαείς και μη...Ας δούμε μήπως τα πράγματα δεν είναι τόσο αντιθετικά τελικά. Ξαναγράφω ότι θεωρώ πως η φωτογραφία είναι μια τέχνη η οποία έχει μια πολύ ειδική σχέση με τον Χρόνο. Είναι η μοναδική τέχνη που "παράγεται" εξαιτίας μιας σύνθεσης, συγκυρίας παραγόντων και πραγμάτων μέσα σε μια στιγμή. Μια στιγμή αργότερα, και έχεις μια άλλη φωτογραφία, ένα άλλο αποτέλεσμα. Η αισθητική και η τεχνική υποτάσσονται στον Χρόνο, στη στιγμή που αποφασίζεις να πατήσεις το κουμπί.
Αν αποφασίσεις σαν φωτογράφος να αφαιρέσεις τον παράγοντα "Χρόνος" από την Τέχνη σου, διατηρώντας υψηλή αισθητική και τεχνική, έχεις κατ' εμέ αποδυναμώσει την Τέχνη σου κατά ένα μεγάλο ποσοστό. Αν αποφασίσεις να τραβάς μέσα σε στούντιο, ή να "διορθώνεις" τα κάδρα σου κροπάροντας ή να επεμβαίνεις στο αποτέλεσμα με οποιοδήποτε τρόπο μετά το κλικ, κάνεις Τέχνη αλλά όχι φωτογραφία. Τουλάχιστον όχι φωτογραφία με τη συμβατική, παραδοσιακή έννοια των φωτογράφων της σχολής που ανέφερα. Κάνεις άλλου είδους φωτογραφία. Π.χ. Όταν δεν υπήρχαν υπολογιστές ο Ansel Adams σχεδίασε το ζωνικό σύστημα για να καταφέρει αυτό που τώρα στο Photoshop χρειάζεσαι 5-10 λεπτά για να το πετύχεις. Ο άνθρωπος τράβαγε τα ωραιότερα τοπία που έχει δει ποτέ ο κόσμος. Εμένα αυτή η φωτογραφία δεν μου λέει τίποτα. Στερείται της διάστασης του Χρόνου. Δεν περιέχει μια "αποφασιστική στιγμή".
Έβαλες ένα θέμα-ερώτημα:
Αν επιμείνουμε (οι αδαείς) να μην αγγίζουμε καμία φωτογραφία μετά το "κλικ", δεν βλέπω πώς θα μας οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα... Σαν κίνητρο για περισσότερη προσοχή στο μέλλον; Ή σαν αντικίνητρο για οποιοδήποτε επόμενο "κλικ" τελικά;
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι γενικά η Τέχνη δεν διδάσκεται. Όμως καλλιεργείται. Είναι βέβαια επιλογή σου το αν θες να εξαντλήσεις τις προσπάθειές σου στο τεχνικό κομμάτι ή στο καλλιτεχνικό.
Το αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις 3-4 ώρες βόλτα με μια μηχανή ή θες να αφιερώσεις το ίδιο διάστημα μπροστά στην οθόνη σου ή στο σκοτεινό θάλαμό σου. Για μένα τα τελευταία είναι χάσιμο χρόνου. Για σένα μπορεί να είναι η ίδια η Τέχνη. Είναι θέμα προσέγγισης όχι αναγκαστικής επιλογής. Δεν καταλήγεις στην "λατρεία" του τεχνικού επειδή συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι καλός φωτογράφος. Δηλαδή αν επέμβεις σε μια φωτογραφία μετά το "κλίκ", αυτό σε κάνει καλύτερο φωτογράφο? Προφανώς όχι. Κάνει τη φωτογραφία σου καλύτερη? Και πάλι όχι. Κάνει το "αισθητικό αποτέλεσμα" καλύτερο? Ναι, αλλά δεν είναι πια φωτογραφία.
Όλοι οι φωτογράφοι έχουν περάσει από τη φάση που βλέποντας φωτογραφίες του H. C-B ή του Ronis, του Brandt, κτλ, είπαν "Τι θέλω και τραβάω? Δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσω ούτε το 1% της αξίας και της ομορφιάς". Πίστεψέ με, αυτό το συναίσθημα είναι προσωρινό. Απλά γιατί δεν τραβάς για να συγκριθείς με τον H. C-B αλλά για να εκφραστείς εσύ ο ίδιος ακόμα και αν δεν δείξεις ποτέ σε κανέναν τις εικόνες σου.

ΥΓ. Συμμετείχα μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο στην Φωτογραφική Ομάδα Κράμα. Προσωπικοί και φωτογραφικοί λόγοι με ανάγκασαν να αποσυρθώ αλλά νιώθω την ανάγκη να προτείνω μια επίσκεψη εδώ . Εκτός των άλλων είχαμε και μια πολύ καλή "βιβλιοθήκη" φωτογραφικών links.

 

[send]

Συγγνώμη που θα το πω, αλλά το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν οι καλόγεροι που αυτομαστιγώνονται στα μοναστήρια δεν ξέρω ποιου τάγματος, βέβαιοι ότι μόνο αυτό είναι η αληθινή πίστη.

 

[Kosh]

ωραιο Θεμα Βλασιδη μπραβο ρε

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

(Αν ο mod θέλει ας το μεταφέρει στις Τέχνες στο Cafe, νομίζω ότι εκεί μπορεί να αναπτυχθεί καλύτερα το θέμα)

Πολλούς διαχωρισμούς κάνεις και είναι επικίνδυνο...:flipout: Τεχνικό και αισθητικό, διδακτέα και μη, αδαείς και μη...Ας δούμε μήπως τα πράγματα δεν είναι τόσο αντιθετικά τελικά. Ξαναγράφω ότι θεωρώ πως η φωτογραφία είναι μια τέχνη η οποία έχει μια πολύ ειδική σχέση με τον Χρόνο. Είναι η μοναδική τέχνη που "παράγεται" εξαιτίας μιας σύνθεσης, συγκυρίας παραγόντων και πραγμάτων μέσα σε μια στιγμή. Μια στιγμή αργότερα, και έχεις μια άλλη φωτογραφία, ένα άλλο αποτέλεσμα. Η αισθητική και η τεχνική υποτάσσονται στον Χρόνο, στη στιγμή που αποφασίζεις να πατήσεις το κουμπί.
Αν αποφασίσεις σαν φωτογράφος να αφαιρέσεις τον παράγοντα "Χρόνος" από την Τέχνη σου, διατηρώντας υψηλή αισθητική και τεχνική, έχεις κατ' εμέ αποδυναμώσει την Τέχνη σου κατά ένα μεγάλο ποσοστό. Αν αποφασίσεις να τραβάς μέσα σε στούντιο, ή να "διορθώνεις" τα κάδρα σου κροπάροντας ή να επεμβαίνεις στο αποτέλεσμα με οποιοδήποτε τρόπο μετά το κλικ, κάνεις Τέχνη αλλά όχι φωτογραφία. Τουλάχιστον όχι φωτογραφία με τη συμβατική, παραδοσιακή έννοια των φωτογράφων της σχολής που ανέφερα. Κάνεις άλλου είδους φωτογραφία. Π.χ. Όταν δεν υπήρχαν υπολογιστές ο Ansel Adams σχεδίασε το ζωνικό σύστημα για να καταφέρει αυτό που τώρα στο Photoshop χρειάζεσαι 5-10 λεπτά για να το πετύχεις. Ο άνθρωπος τράβαγε τα ωραιότερα τοπία που έχει δει ποτέ ο κόσμος. Εμένα αυτή η φωτογραφία δεν μου λέει τίποτα. Στερείται της διάστασης του Χρόνου. Δεν περιέχει μια "αποφασιστική στιγμή".
Έβαλες ένα θέμα-ερώτημα:
Αν επιμείνουμε (οι αδαείς) να μην αγγίζουμε καμία φωτογραφία μετά το "κλικ", δεν βλέπω πώς θα μας οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα... Σαν κίνητρο για περισσότερη προσοχή στο μέλλον; Ή σαν αντικίνητρο για οποιοδήποτε επόμενο "κλικ" τελικά;
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι γενικά η Τέχνη δεν διδάσκεται. Όμως καλλιεργείται. Είναι βέβαια επιλογή σου το αν θες να εξαντλήσεις τις προσπάθειές σου στο τεχνικό κομμάτι ή στο καλλιτεχνικό.
Το αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις 3-4 ώρες βόλτα με μια μηχανή ή θες να αφιερώσεις το ίδιο διάστημα μπροστά στην οθόνη σου ή στο σκοτεινό θάλαμό σου. Για μένα τα τελευταία είναι χάσιμο χρόνου. Για σένα μπορεί να είναι η ίδια η Τέχνη. Είναι θέμα προσέγγισης όχι αναγκαστικής επιλογής. Δεν καταλήγεις στην "λατρεία" του τεχνικού επειδή συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι καλός φωτογράφος. Δηλαδή αν επέμβεις σε μια φωτογραφία μετά το "κλίκ", αυτό σε κάνει καλύτερο φωτογράφο? Προφανώς όχι. Κάνει τη φωτογραφία σου καλύτερη? Και πάλι όχι. Κάνει το "αισθητικό αποτέλεσμα" καλύτερο? Ναι, αλλά δεν είναι πια φωτογραφία.
Όλοι οι φωτογράφοι έχουν περάσει από τη φάση που βλέποντας φωτογραφίες του H. C-B ή του Ronis, του Brandt, κτλ, είπαν "Τι θέλω και τραβάω? Δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσω ούτε το 1% της αξίας και της ομορφιάς". Πίστεψέ με, αυτό το συναίσθημα είναι προσωρινό. Απλά γιατί δεν τραβάς για να συγκριθείς με τον H. C-B αλλά για να εκφραστείς εσύ ο ίδιος ακόμα και αν δεν δείξεις ποτέ σε κανέναν τις εικόνες σου.

ΥΓ. Συμμετείχα μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο στην Φωτογραφική Ομάδα Κράμα. Προσωπικοί και φωτογραφικοί λόγοι με ανάγκασαν να αποσυρθώ αλλά νιώθω την ανάγκη να προτείνω μια επίσκεψη εδώ . Εκτός των άλλων είχαμε και μια πολύ καλή "βιβλιοθήκη" φωτογραφικών links.

Δεν μεταφέρω τίποτε... ολα έχουν τη θέση τους. Ίσως την άλλη εβδομάδα σας ζητήσω να εκφέρετε τις απόψεις σας, πάνω στο θέμα φωτογραφία από φιλοσοφικής άποψης. Δηλ. τί είναι για εσάς η φωτογραφία. Πάντως το κείμενό σου είναι εξαιρετικό.

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Μήπως ήρθε η ώρα να βάλουμε κι άλλες φωτογραφίες από αστικά τοπία;

 

[McZab]

Συγγνώμη που θα το πω, αλλά το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν οι καλόγεροι που αυτομαστιγώνονται στα μοναστήρια δεν ξέρω ποιου τάγματος, βέβαιοι ότι μόνο αυτό είναι η αληθινή πίστη.

Η Τέχνη Send δεν έχει "πιστούς", "ευαγγέλια" και "θεόσταλτες" επιταγές.
Είναι ο ορισμός της απόλυτης ελευθερίας. Η σύγκρισή σου είναι τουλάχιστον ατυχής.

 

[McZab]

Μήπως ήρθε η ώρα να βάλουμε κι άλλες φωτογραφίες από αστικά τοπία;

Αυτή μπορεί να θεωρηθεί "αστικό τοπίο"?

 

[send]

Η Τέχνη Send δεν έχει "πιστούς", "ευαγγέλια" και "θεόσταλτες" επιταγές.
Είναι ο ορισμός της απόλυτης ελευθερίας. Η σύγκρισή σου είναι τουλάχιστον ατυχής.

κάθε ορισμός και αφορισμός περιορίζει, ακόμη και εκείνον εκ του οποίου εκπορεύεται. Εάν η τέχνη είναι ο ορισμός της απόλυτης ελευθερίας, δεν χρειαζόμαστε κανέναν για να μας πει τι είναι, σωστά;

 

[Σταμάτης Μπ]

Απόκριες 2004. Δεν είναι απάβγασμα τέχνης αλλά όπως λέει και ο McZab, αποτυπώνουν τη στιγμή

 

[Ηλίας Σ.]

Πολλούς διαχωρισμούς κάνεις και είναι επικίνδυνο...:flipout: Τεχνικό και αισθητικό, διδακτέα και μη, αδαείς και μη...Ας δούμε μήπως τα πράγματα δεν είναι τόσο αντιθετικά τελικά.

Φυσικά και δεν έχουμε αντιθέσεις, απλά ισορροπίες σε άλλο σημείο της πολυδιάστατης κλίμακας. Αν συνυπολογίσουμε ότι μέσα σε όλους μας υπάρχει ένα κομμάτι καλλιτέχνη, ένα κομμάτι τεχνίτη, ένα κομμάτι έμπνευσης, ένα κομμάτι επιρροών κ.α., το φωτογραφικό μας προφίλ έχει απλά διαφορετικές ισορροπίες.

Ξαναγράφω ότι θεωρώ πως η φωτογραφία είναι μια τέχνη η οποία έχει μια πολύ ειδική σχέση με τον Χρόνο. Είναι η μοναδική τέχνη που "παράγεται" εξαιτίας μιας σύνθεσης, συγκυρίας παραγόντων και πραγμάτων μέσα σε μια στιγμή. Μια στιγμή αργότερα, και έχεις μια άλλη φωτογραφία, ένα άλλο αποτέλεσμα. Η αισθητική και η τεχνική υποτάσσονται στον Χρόνο, στη στιγμή που αποφασίζεις να πατήσεις το κουμπί.
Αν αποφασίσεις σαν φωτογράφος να αφαιρέσεις τον παράγοντα "Χρόνος" από την Τέχνη σου, διατηρώντας υψηλή αισθητική και τεχνική, έχεις κατ' εμέ αποδυναμώσει την Τέχνη σου κατά ένα μεγάλο ποσοστό.

Καταλαβαίνω... Είναι θέμα ορισμού περισσότερο η διαφορά που συζητάμε. Δεν βρίσκω λόγο απόλυτης υποταγής στον Χρόνο, τουλάχιστον όχι στις φωτογραφίες μου!

Αν αποφασίσεις να τραβάς μέσα σε στούντιο, ή να "διορθώνεις" τα κάδρα σου κροπάροντας ή να επεμβαίνεις στο αποτέλεσμα με οποιοδήποτε τρόπο μετά το κλικ, κάνεις Τέχνη αλλά όχι φωτογραφία. Τουλάχιστον όχι φωτογραφία με τη συμβατική, παραδοσιακή έννοια των φωτογράφων της σχολής που ανέφερα. Κάνεις άλλου είδους φωτογραφία.

Δεν διαφωνούμε καθόλου! Διαφορετικά είδη φωτογραφίας!

Π.χ. Όταν δεν υπήρχαν υπολογιστές ο Ansel Adams σχεδίασε το ζωνικό σύστημα για να καταφέρει αυτό που τώρα στο Photoshop χρειάζεσαι 5-10 λεπτά για να το πετύχεις. Ο άνθρωπος τράβαγε τα ωραιότερα τοπία που έχει δει ποτέ ο κόσμος. Εμένα αυτή η φωτογραφία δεν μου λέει τίποτα. Στερείται της διάστασης του Χρόνου. Δεν περιέχει μια "αποφασιστική στιγμή".

Βλέπω πως η διάσταση Χρόνος έχει για σένα πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα, οπότε καταλαβαίνω πολύ καλύτερα και την λογική σου. Εμένα δεν με πολυκαίει, απ' ότι φαίνεται...
Και φυσικά προκύπτει η κλασσική απορία "Φαντάσου τι θα έκανε ο Ansel Adams με Photoshop!" Βέβηλες σκέψεις... :slapface:

Έβαλες ένα θέμα-ερώτημα:
Αν επιμείνουμε (οι αδαείς) να μην αγγίζουμε καμία φωτογραφία μετά το "κλικ", δεν βλέπω πώς θα μας οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα... Σαν κίνητρο για περισσότερη προσοχή στο μέλλον; Ή σαν αντικίνητρο για οποιοδήποτε επόμενο "κλικ" τελικά;
Θα συμφωνήσω μαζί σου ότι γενικά η Τέχνη δεν διδάσκεται. Όμως καλλιεργείται. Είναι βέβαια επιλογή σου το αν θες να εξαντλήσεις τις προσπάθειές σου στο τεχνικό κομμάτι ή στο καλλιτεχνικό.

Νομίζω ότι το καλλιεργήσιμο κομμάτι της τέχνης, μας δείχνει κανόνες ισορροπιών ώστε να αποφύγουμε χοντρά λάθη, ζώνες, τρίτα, αντιθέσεις, χρωματικές αρμονίες, γραμμές κατεύθυνσης κλπ. Δεν μπορεί να μας ανοίξει το μάτι να δούμε την ομορφιά κάποιου σημείου αν αυτή δεν υπάρχει ήδη μέσα μας. Δεν μπορεί να δώσει παραπάνω έμπνευση ή ταλέντο. Εκεί πονάμε...

Όταν το καλλιτεχνικό κομμάτι είναι ποσοστιαία μικρό, ή απλά ανεπαρκές στα μάτια του φωτογράφου, τότε καλείται το τεχνικό για βοήθεια ή ολοκλήρωση του αποτελέσματος, όπως το βλέπω εγώ φυσικά.

Το αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις 3-4 ώρες βόλτα με μια μηχανή ή θες να αφιερώσεις το ίδιο διάστημα μπροστά στην οθόνη σου ή στο σκοτεινό θάλαμό σου. Για μένα τα τελευταία είναι χάσιμο χρόνου. Για σένα μπορεί να είναι η ίδια η Τέχνη. Είναι θέμα προσέγγισης όχι αναγκαστικής επιλογής.

Απλά θέμα ισορροπιών μάλλον... Αν η φωτογραφία μου βγει όπως την θέλω εξ' αρχής, δεν έχω κανένα λόγο να ασχοληθώ περισσότερο, αλλά αν δω ότι μπορώ να την φέρω πιο κοντά σε αυτό που ήθελα να δείξω δεν θα διστάσω να το κάνω δουλεύοντάς την και μετά.

Δεν καταλήγεις στην "λατρεία" του τεχνικού επειδή συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι καλός φωτογράφος. Δηλαδή αν επέμβεις σε μια φωτογραφία μετά το "κλίκ", αυτό σε κάνει καλύτερο φωτογράφο? Προφανώς όχι. Κάνει τη φωτογραφία σου καλύτερη? Και πάλι όχι. Κάνει το "αισθητικό αποτέλεσμα" καλύτερο? Ναι, αλλά δεν είναι πια φωτογραφία.

Μμμ... ναι... Αλλά αν δεν είναι φωτογραφία, τότε τι είναι το προϊόν της συνολικής επεξεργασίας?

Αναρωτιέμαι μήπως η τεχνική προσέγγιση θυμίζει περισσότερο την προσέγγιση του ζωγράφου στην εικόνα, που επιλέγει τι θα αφαιρέσει, τι θα συμπεριλάβει, τι θα αναδείξει και τι θα κρύψει. Νομίζω ότι το τεχνικό κομμάτι σήμερα μας βοηθάει πολύ προς τα εκεί.
Συνυπολογίζοντας ότι πάντα μ' άρεσε η ζωγραφική, ίσως αυτό να "φταίει" που τείνω να προσεγγίζω και την φωτογραφία "παρεμβατικά" κι όχι αυθεντικά.

Όλοι οι φωτογράφοι έχουν περάσει από τη φάση που βλέποντας φωτογραφίες του H. C-B ή του Ronis, του Brandt, κτλ, είπαν "Τι θέλω και τραβάω? Δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσω ούτε το 1% της αξίας και της ομορφιάς". Πίστεψέ με, αυτό το συναίσθημα είναι προσωρινό. Απλά γιατί δεν τραβάς για να συγκριθείς με τον H. C-B αλλά για να εκφραστείς εσύ ο ίδιος ακόμα και αν δεν δείξεις ποτέ σε κανέναν τις εικόνες σου.

Και που να δείς και ένα άλλο κομμάτι που λέει "μα καλά αυτός γιατί έγινε διάσημος με τέτοια χάλια έργα?" :flipout:
Ο τρόπος προσέγγισης της τέχνης είναι αρκετά υποκειμενικός και η σχετική εκπαίδευση είναι συχνά μεροληπτική μαθαίνοντάς μας να δεχόμαστε αξίες άλλων σαν δεδομένες. Πολύ δύσκολο το σχετικό ξεκαθάρισμα φυσικά...

ΥΓ. Συμμετείχα μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο στην Φωτογραφική Ομάδα Κράμα. Προσωπικοί και φωτογραφικοί λόγοι με ανάγκασαν να αποσυρθώ αλλά νιώθω την ανάγκη να προτείνω μια επίσκεψη εδώ . Εκτός των άλλων είχαμε και μια πολύ καλή "βιβλιοθήκη" φωτογραφικών links.

Θα φροντίσω να επισκεφτώ το link με άνεση χρόνου! Το ιδιαίτερο αισθητικά interface με καθυστερεί πολύ, εμποδίζοντας με τελικά...

 

[Ηλίας Σ.]

Re: Απάντηση: Αστικό τοπίο...

Απόκριες 2004. Δεν είναι απάβγασμα τέχνης αλλά όπως λέει και ο McZab, αποτυπώνουν τη στιγμή

M' αρέσει η "τούρτα παγωτό" της δεύτερης φωτογραφίας!

 

[Ηλίας Σ.]

Συγγνώμη που θα το πω, αλλά το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν οι καλόγεροι που αυτομαστιγώνονται στα μοναστήρια δεν ξέρω ποιου τάγματος, βέβαιοι ότι μόνο αυτό είναι η αληθινή πίστη.

Μιας κι έχω στο avatar μου κάτι καλογερίστικο και ψηφιακό μαζί, δέχομαι να πάρω μερικά καλώδια από ποντίκια και να αρχίσω το αυτομαστίγωμα μέχρι τελικής μετανοίας, αναφωνώντας "mea culpa, mea culpa!". :flipout:

Μόνο που η σκηνή μάλλον δεν θα θέλει πια φωτογραφική κάλυψη, αλλά θα πρέπει να περάσουμε σε κινηματογραφική...

 

[Ηλίας Σ.]

Αυτή μπορεί να θεωρηθεί "αστικό τοπίο"?

Εξαρτάται ...από το τραίνο που περιμένει ο κόσμος!
Αν πάει εκτός άστεως, τότε θα θεωρηθεί υπερ-αστικό τοπίο! :grinning-smiley-043

 

[Ηλίας Σ.]

Μήπως ήρθε η ώρα να βάλουμε κι άλλες φωτογραφίες από αστικά τοπία;

...εεε, ξεχαστήκαμε με την κουβέντα!

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Αν κόψεις λίγο το κάτω μέρος με το φανάρι, τότε θα γίνει πολύ καλή. Το κόντρα φως αναδεικνύει τα σχήματα σε άσχημα περιβάλλοντα κρύβοντας τις άσχημες λεπτομέρειες.

 

[Ηλίας Σ.]

Αν κόψεις λίγο το κάτω μέρος με το φανάρι, τότε θα γίνει πολύ καλή. Το κόντρα φως αναδεικνύει τα σχήματα σε άσχημα περιβάλλοντα κρύβοντας τις άσχημες λεπτομέρειες.

Μα... δεν έχει φανάρι!
Ηλιακός θερμοσίφωνας κι ο ήλιος κολλητά!
Οι λεπτομέρειες μάλλον κρύφτηκαν παραπάνω απ' όσο θέλαμε...

 

[McZab]

κάθε ορισμός και αφορισμός περιορίζει, ακόμη και εκείνον εκ του οποίου εκπορεύεται. Εάν η τέχνη είναι ο ορισμός της απόλυτης ελευθερίας, δεν χρειαζόμαστε κανέναν για να μας πει τι είναι, σωστά;

Βεβαιότατα! Για αυτό και υπάρχουν χιλιάδες ερμηνείες για την Τέχνη καθαυτή και κάθε της έκφανση χωριστά.

 

[McZab]

...εεε, ξεχαστήκαμε με την κουβέντα!

:firstprize:

(Μην κόψεις τίποτα...:flipout: )