Oops, he did it again.
Μεγάλη κινηματογράφηση από έναν μεγάλο μάστορα. Ο Νόλαν μάλλον σήμερα παίζει μόνος του σε μια κατηγορία ταινιών που αρνούνται να διαλέξουν μεταξύ "μπλοκμπάστερ" και "σινεμά", και προχωρούν μπροστά τον κινηματογράφο ταυτόχρονα ως τέχνη και ως τεχνική.
Διαλέγει να μην στηριχθεί στους διαλόγους και να βασίσει όλη του την ταινία στην εικόνα και το μοντάζ. Και τι εικόνα ειν'αυτή... κάδρα ψυχαναγκαστικού στησίματος, κοντραστ χρωμάτων και μαυρίλας, όσο δε για το μοντάζ, σεμινάριο σκέτο, μια ταινία που τη ρουφάς ολόκληρη χωρίς να μπορέσεις να πάρεις ανάσα, με τρία διαφορετικά timelines που εξελίσσονται παράλληλα πετυχαίνοντας να διηγηθούν μια ιστορία χωρίς να χρειαστεί ούτε λέξη, με σύμμαχο φυσικά την απόλυτα ταιριαστή μουσική του Zimmer.
Δε θα πω άλλα, θα σας πω μόνο ότι παρ'οτι εξαντλημένος από jetlag, μετά από 24ωρο ταξίδι, οδήγησα τρεις ώρες και έσκασα 3πλάσιο εισιτήριο για να μπορέσω να τη δω σε 70mm IMAX, και δεν το μετάνιωσα ούτε στιγμή. Άντε και στα δικά σας, καιρός είναι να ανοίξει ένα σοβαρό σινεμά στην Ελλάδα.
Όντως παίζει μόνος του
Κάπου διάβαζα ότι το γύρισε σε κάτι τρέλα (και πολλά) aspect ratios...
Σπευστε να το δειτε.
Απο προχτες στις αιθουσες.
Σιγά μη το "σκοτώσουμε" σε Ελληνική αίθουσα
Αν είμασταν Αμερική, μπορεί
Εδώ, θα περιμένουμε το BluRay
Σιγά μη το "σκοτώσουμε" σε Ελληνική αίθουσα
Αν είμασταν Αμερική, μπορεί
Εδώ, θα περιμένουμε το BluRay
Σιγά μη το "σκοτώσουμε" σε Ελληνική αίθουσα
Αν είμασταν Αμερική, μπορεί
Εδώ, θα περιμένουμε το BluRay
αυτός ο Χαρντυ σε όλες τις ταινίες με μάσκα παίζει, τέλος!
Mγάλος ηθοποιός. Και πολλά υποσχόμενος. Αμα μεγαλώσει κι άλλο, μπορεί και να γίνει Gary Oldman :award:
Φοβερό! Το είδα χθες βράδυ. Ο Νόλαν στα καλύτερά του! Η μουσική του Ζίμμερ απογειώνει την ταινία!
Αρκεί na μάθει να μιλάει σαν άνθρωπος αντί να γρυλίζει!
Η μουσικη οντως ηταν αξιομνημονευτη. Σε συνδυασμο με εκεινο το ρολοι που χτυπουσε συνεχεια και σου ανεβαζε τους παλμους εδωσε πολυ μεγαλη ωθηση στο σασπενς της ταινιας.
Η ταινια δεν ηταν καποια ιδιαιτερη ιστορια. Μια γνωστη ιστορια Βρεττανικης φιλολογιας περι ηρωισμου του εθνους κλπ κλπ.
Αυτο που εκανε αισθηση και ηταν και το αναμενομενο ηταν η αφηγηση του Νολαν.
Που αφηγηθηκε τα ιδια γεγονοτα απο την στερια απο τον αερα και απο την θαλασσα με ενα παραλληλο αλλα ετεροχρονισμενο μονταζ ανταξιο του σκηνοθετη του Μεμεντο.
Τεχνικα δεν ειδα ψεγαδι, αυτο ελειπε αλλωστε...με τετοιο περφεξιονιστη σκηνοθετη.