Φωτογραφίζοντας αγάλματα

[send]

Δεν γίνεται ξεφοντάρισμα με κόμπατ, απλά πράγματα.

Για δοκίμασε σε αυτόν τον online υπολογιστή βάθους πεδίου, θα δεις ότι με την FZ7 για παράδειγμα (πραγματικά mm φακού 6-72, f/2.8-3.3), ας πούμε σε θέση για πορτραίτο (13 πραγματικά mm, αντιστοιχία 78mm) και με διάφραγμα τέρμα ανοικτό (f/2.8) και με το θέμα σε απόσταση 1,5 μέτρου, το συνολικό βάθος πεδίου είναι 38 εκατοστά. Στην 350D με 50άρη φακό (αντιστοιχία 80mm) σε διάφραγμα f/2.8, το βάθος πεδίου είναι μόλις 9 εκατοστά, ίσα-ίσα φτάνει για να είναι εστιασμένα και η μύτη και τα αυτιά του προσώπου που φωτογραφίζουμε.

 

[Ηλίας Σ.]

Re: Απάντηση: Re: Φωτογραφίζοντας αγάλματα

Συνήθως οι φωτογράφοι (και οι εκδότες) που αναλαμβάνουν τη φωτογράφηση αρχαίων για την έκδοση καταλόγων -ακόμα και όταν είναι εξωτερικοί συνεργάτες/εργολάβοι κι όχι υπάλληλοι της Υπηρεσίας- είναι έμπειροι και δοκιμασμένοι και επιλέγονται ανάμεσα από επαγγελματίες που γνωρίζουν τον τρόπο. Είμαι σε θέση να ξέρω ότι οι αρχαιολόγοι είναι από πάνω τους στη διάρκεια της φωτογράφησης και μπορούν να... σκάσουν το φωτογράφο και τον εκδότη με άπειρα δοκίμια, μέχρι να επιτευχθεί το κοντινότερο στην πραγματικότητα. Ως εκ τούτου θεωρώ ότι οι κατάλογοι των εκθέσεων (τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον) είναι σχεδόν στο σύνολό τους άψογοι.

Α, πολύ ωραία! Είναι πολύ ελπιδοφόρο όταν διαπιστώνω ότι κάποιοι άνθρωποι επιμένουν να μην κάνουν συμβιβασμούς στην ποιότητα! :grinning-smiley-043

 

[Ηλίας Σ.]

Δεν γίνεται ξεφοντάρισμα με κόμπατ, απλά πράγματα.

Για δοκίμασε σε αυτόν τον online υπολογιστή βάθους πεδίου, θα δεις ότι με την FZ7 για παράδειγμα (πραγματικά mm φακού 6-72, f/2.8-3.3), ας πούμε σε θέση για πορτραίτο (13 πραγματικά mm, αντιστοιχία 78mm) και με διάφραγμα τέρμα ανοικτό (f/2.8) και με το θέμα σε απόσταση 1,5 μέτρου, το συνολικό βάθος πεδίου είναι 38 εκατοστά. Στην 350D με 50άρη φακό (αντιστοιχία 80mm) σε διάφραγμα f/2.8, το βάθος πεδίου είναι μόλις 9 εκατοστά, ίσα-ίσα φτάνει για να είναι εστιασμένα και η μύτη και τα αυτιά του προσώπου που φωτογραφίζουμε.

Πολύ καλός ο υπολογιστής βάθους πεδίου! ΤΝΧ!

Όσο για την FZ7, απλά δίνει κάποιον καλύτερο έλεγχο, δεν λύνει απόλυτα το πρόβλημα, ούτε φυσικά και συγκρίνεται με SLR! Μιας και αυτή έχω την παιδεύω και με παιδεύει!
Πάντως τα 38cm βολικά μου φαίνονται αφού μπορώ να αφήνω ανεστίαστα αρκετά απ' τα υπόλοιπα. Στην πράξη βέβαια δεν είναι τόσο ανεστίαστα όσο θα τα ήθελα, αλλά... συμβιβασμοί, μέχρι να ξαναπάρω slr!

 

[send]

δυστυχώς φίλε μου, η αδυναμία ελέγχου του βάθους πεδίου είναι από τις μεγάλες ελλείψεις των κόμπακτ (σχετικό βέβαια αυτό, στα τοπία είναι υπέρ τους).
Τώρα βέβαια είναι λίγο άσχετο με το θέμα του Βλάσση, όμως κοίτα για παράδειγμα πόσο ρηχό είναι το βάθος πεδίου ακόμη και σε f/4 από 50άρη φακό στα 50-60 εκατοστά.

 

[Ηλίας Σ.]

δυστυχώς φίλε μου, η αδυναμία ελέγχου του βάθους πεδίου είναι από τις μεγάλες ελλείψεις των κόμπακτ (σχετικό βέβαια αυτό, στα τοπία είναι υπέρ τους).
Τώρα βέβαια είναι λίγο άσχετο με το θέμα του Βλάσση, όμως κοίτα για παράδειγμα πόσο ρηχό είναι το βάθος πεδίου ακόμη και σε f/4 από 50άρη φακό στα 50-60 εκατοστά.

Με 50άρη τράβαγα χρόνια σε φιλμ με pentax ΚΜ (ιστορικοί χρόνοι!) και με ΜΖ-7 πολύ αργότερα, οπότε το βάθος πεδίου ήταν διαρκώς υπολογίσιμη παράμετρος. Ευτυχώς η ΚΜ είχε κουμπί προθέασης βάθους πεδίου! Με είχε ενοχλήσει τότε το ρηχό βάθος πεδίου και είχα πάρει ευρυγώνιο 28mm για να φωτογραφίζω και χωρίς το διαρκές άγχος της κρίσιμης εστίασης!
Αν δεν μου ξαναφύγει η όρεξη για φωτογραφία, λέω να πάω για καμιά ψηφιακή pentax μιας και έχω φακούς... Μέχρι τότε, παιχνίδι με την FZ7!

Πίσω στο θέμα μας, η εκλεκτική εστίαση λύνει κάποια προβλήματα, αλλά μπορούμε και να τα παρακάμψουμε καδράροντας διαφορετικά, επιλέγοντας άλλο background κλπ. Ή να τα φέρουμε εκεί που θέλουμε με το photoshop! Η επεξεργασία της φωτογραφίας είναι όλο και πιο εύκολη μετά την λήψη τώρα πια! Για παράδειγμα εύκολα μπορούμε να σβήσουμε καλώδια απ' τον ουρανό, να αφαιρέσουμε ότι άλλο ενοχλεί, ή ακόμα και να προσθέσουμε άλλα!
Νομίζω ότι η γνώση των εργαλείων σαν το photoshop γίνεται σχεδόν το ίδιο σημαντική με την γνώση της μηχανής!

Και δεν στα λέω σαν την ανακάλυψη της φωτιάς, αλλά για να τα εμπεδώσω που βαριέμαι να τα κάνω!

 

[Μπελλος Ευαγγελος]

συμφωνω !! το φωτοσιοπ αμα ασχοληθει κανεις ειναι φοβερο εργαλειο αλλα και απασχοληση με μεγαλο ενδιαφερον !!!

 

[send]

πάλι άσχετο με το θέμα του Βλάση, όμως με το photoshop μπορούμε μεν να θολώσουμε το φόντο, όχι όμως και να προσομοιώσουμε πάντα το βάθος πεδίου ενός φακού. Διότι το πόσο ανεστίαστο και θολό φαίνεται κάθε τμήμα του φόντου εξαρτάται από την απόστασή του από τον φακό, θα ήταν -νομίζω- εξαιρετικά δύσκολο εάν όχι αδύνατο να φτάσεις για παράδειγμα στο αποτέλεσμα της παραπάνω φωτογραφίας με τα μπουμπουκάκια εάν ήταν όλη η εικόνα νετ.

 

[Ηλίας Σ.]

πάλι άσχετο με το θέμα του Βλάση, όμως με το photoshop μπορούμε μεν να θολώσουμε το φόντο, όχι όμως και να προσομοιώσουμε πάντα το βάθος πεδίου ενός φακού. Διότι το πόσο ανεστίαστο και θολό φαίνεται κάθε τμήμα του φόντου εξαρτάται από την απόστασή του από τον φακό, θα ήταν -νομίζω- εξαιρετικά δύσκολο εάν όχι αδύνατο να φτάσεις για παράδειγμα στο αποτέλεσμα της παραπάνω φωτογραφίας με τα μπουμπουκάκια εάν ήταν όλη η εικόνα νετ.

Μα φυσικά!! Θα ήταν τρομερά δύσκολο να επεξεργαστεί κανείς κάθε σημείο ξεχωριστά για να προσομοιωθεί κάτι τέτοιο!

Στα αγάλματα συνήθως θεωρούμε το φόντο ενοχλητικό, οπότε με αυτή την λογική το θολώνουμε ώστε να μην αποσπά την προσοχή απ' το θέμα μας και να μην αλληλεπιδρά πια μ' αυτό.

Αν μπορούσαμε πάντως να βρούμε κόλπο να κάνουμε και το αντίθετο, να ξεθολώσουμε όσα μας ξέφυγαν εκτός εστίασης, θα είχαμε βρει τρόπο να μας ευλογούν πλήθη φωτογράφων ανά την υφήλιο!

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Το απόγευμα θα βάλω μερικές ακόμη φωτογραφίες από αγάλματα. Επίσης θα σηκώσω μια φωτο της γυναίκας τραβηγμένη με 200Χ1,5 και του πεθερού μου 400Χ1,6 έτσι ώστε να φανεί πώς θολώνει το φόντο και κατά πόσο συμπιέζεται η προοπτική.

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς τον κατάλληλο φακό για να μπορεί να δουλέψει χωρίς προβλήματα. Έτσι ένας φωτεινός και φθηνός Prime 50άρης ή 60άρης μπορεί να βοηθήσει πολύ ώστε να ξεφοντάρουμε το θέμα μας από ένα μπουκωμένο φόντο. Δείτε μερικά παραδείγματα. Όλα τραβήχθηκαν τον Αύγουστο με τη NIKON D200 και τον 60 MIKRO με διάφραγμα 3.2. Οι φωτο είναι χωρίς επεξεργασία, πέρα από τη μετατροπή από .raw σε .jpg.

Εδώ βλέπουμε ότι καταμεσήμερο ένας φακός με σχεδόν εντελώς ανοιχτό διάφραγμα μπορεί α δώσει αξιόλογα αποτελέσμα (και χωρίς sharpen) ενώ το φόντο θολώνει.

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Φυσικά ένας φακός δεν δίνει πάντα τη λύση για όλα. Θα πρέπει να βρείτε το καλύτερο κάδρο. Η σύνθεση είναι πολύ σημαντικό. Δείτε όψεις του ίδιου αγάλματος: Πρόκειται για το άγαλμα της Ασπασίας Παπαδοπεράκη, αφιερωμένο στον Τάκη Κανελλόπουλο στο πάρκο απέναντι από το Λευκό Πύργο.

Η πρώτη είναι μια τυπική λήψη, με προσοχή ώστε να θολώσει το φόντο, αλλά τίποτε το ιδιαίτερο. Η δεύτερη προσπάθησε να αποκτήσει το πρόσωπο ζωντάνια, όμως πιστεύω ότι η τρίτη είναι η πιο ασυνήθιστη και η πιο τραβηχτική. Συμφωνείτε;

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Για να πάρουμε την έκφραση θα πρέπει να πάμε κοντά, πολύ κοντά, είτε να χρησιμοποιήσουμε μακρύ τηλεφακό. Δείτε:

Το πρώτο είναι αφιερωμένο στον Απόσημο Ελληνισμό, και απεικονίζει την ένωση της οικογένειας, έργο του διάσημου στην Αμερική Έλληνα γλύπτη Πολύγνωτου Βαγή από τη Θάσο. Βρίσκεται μεταξύ του κινηματογράφου Αριστοτέλειον και της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.

Το δεύτερο είναι η γυναίκα της Πίνδου, στην οδό Παύλου Μελά, πολύ καλό έργο του γλύπτη Κώστα Δομπούλα. Από μακριά δεν φαίνεται η έκφραση της γυναίκας. Από κοντά όμως τα πράγματα αλλάζουν.

Πρόκειται για αγάλματα που δεν έχουν δημοσιότητα, αλλά πραγματικά έχουν κάτι να πουν. Πρέπει να προσπαθήσει κανείς με το φακό του για να το αποκαλύψει.

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Τέλος υπάρχουν και οι δυσκολίες του φυσικού περιβάλλοντος. Μια από αυτές είναι το νερό. Όταν υπάρχει νερό, δυσκολεύομαι πραγματικά να νιώσω ότι πέτυχα τη λήψη. Δείτε:

Το πρώτο είναι το παιδί που σφυρίζει, έργο του Νικόλα, στην πλατεία Ναυαρίνου, άγαλμα που μου έκανε εντύπωση από τότε που ήμουν πιτσιρίκι. Το δεύτερο είναι η λουόμενη, δίπλα στο πρώην Βασιλικό Θέατρο, το δημιουργό της οποίας, αγνοώ, δυστυχώς.

Μάλλον έχω μια αμηχανία, δεν νομίζετε;

 

[Μπελλος Ευαγγελος]

Απάντηση: Re: Φωτογραφίζοντας αγάλματα

Τέλος υπάρχουν και οι δυσκολίες του φυσικού περιβάλλοντος. Μια από αυτές είναι το νερό. Όταν υπάρχει νερό, δυσκολεύομαι πραγματικά να νιώσω ότι πέτυχα τη λήψη. Δείτε:

Το πρώτο είναι το παιδί που σφυρίζει, έργο του Νικόλα, στην πλατεία Ναυαρίνου, άγαλμα που μου έκανε εντύπωση από τότε που ήμουν πιτσιρίκι. Το δεύτερο είναι η λουόμενη, δίπλα στο πρώην Βασιλικό Θέατρο, το δημιουργό της οποίας, αγνοώ, δυστυχώς.

Μάλλον έχω μια αμηχανία, δεν νομίζετε;

μη μασας ........

πολυ ωραιες φωτος !!!!-bye- -bye-

 

[ΒΛΑΣΙΔΗΣ]

Ένα δείγμα από φωτογράφηση αγαλμάτων τη νύχτα.

Μάρκο Τσεπένκωφ, Πρίλεπ (Περλεπές) FYROM. Εκθεση τουλάχιστον 10 δευτ. φακός NIKKOR 28-200 iso 200, φυσικά με τρίποδο.

 

[Μπελλος Ευαγγελος]

Απάντηση: Re: Φωτογραφίζοντας αγάλματα

Ένα δείγμα από φωτογράφηση αγαλμάτων τη νύχτα.

Μάρκο Τσεπένκωφ, Πρίλεπ (Περλεπές) FYROM. Εκθεση τουλάχιστον 10 δευτ. φακός NIKKOR 28-200 iso 200, φυσικά με τρίποδο.

πολυ ωραια φωτο ..... ο φωτισμος της ειναι ασυνηθιστος ....

 

[Ηλίας Σ.]

Είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς τον κατάλληλο φακό για να μπορεί να δουλέψει χωρίς προβλήματα. Έτσι ένας φωτεινός και φθηνός Prime 50άρης ή 60άρης μπορεί να βοηθήσει πολύ ώστε να ξεφοντάρουμε το θέμα μας από ένα μπουκωμένο φόντο. Δείτε μερικά παραδείγματα. Όλα τραβήχθηκαν τον Αύγουστο με τη NIKON D200 και τον 60 MIKRO με διάφραγμα 3.2. Οι φωτο είναι χωρίς επεξεργασία, πέρα από τη μετατροπή από .raw σε .jpg.

Εδώ βλέπουμε ότι καταμεσήμερο ένας φακός με σχεδόν εντελώς ανοιχτό διάφραγμα μπορεί α δώσει αξιόλογα αποτελέσμα (και χωρίς sharpen) ενώ το φόντο θολώνει.

Το ξεφοντάρισμα δούλεψε πολύ σωστά όσο μπορούσε, αλλά και πάλι κάποιες φορές δεν αρκεί ο φακός και θέλει photoshop για να απαλλαγούμε από διάφορα ενοχλητικά... Κι εντάξει τα φυλώματα δέντρων δεν ενοχλούν τόσο αλλά οι πολυκατοικίες φέρνουν κάτι ενοχλητικά άσχετο. Κάπως έτσι αναγκάζομαι να μαθαίνω κολπάκια στο photoshop...

Ποιός είναι στην δεύτερη φωτογραφία? Εντυπωσιακό βλέμμα!

 

[Ηλίας Σ.]

Φυσικά ένας φακός δεν δίνει πάντα τη λύση για όλα. Θα πρέπει να βρείτε το καλύτερο κάδρο. Η σύνθεση είναι πολύ σημαντικό. Δείτε όψεις του ίδιου αγάλματος: Πρόκειται για το άγαλμα της Ασπασίας Παπαδοπεράκη, αφιερωμένο στον Τάκη Κανελλόπουλο στο πάρκο απέναντι από το Λευκό Πύργο.

Η πρώτη είναι μια τυπική λήψη, με προσοχή ώστε να θολώσει το φόντο, αλλά τίποτε το ιδιαίτερο. Η δεύτερη προσπάθησε να αποκτήσει το πρόσωπο ζωντάνια, όμως πιστεύω ότι η τρίτη είναι η πιο ασυνήθιστη και η πιο τραβηχτική. Συμφωνείτε;

Ανάμεσα στην δεύτερη και στην τρίτη είμαι... Η τρίτη πιο ανθρώπινη σίγουρα!
Αλλά αυτές οι πολυκατοικίες μου έχουν γίνει έμμονη ιδέα...

 

[Ηλίας Σ.]

Για να πάρουμε την έκφραση θα πρέπει να πάμε κοντά, πολύ κοντά, είτε να χρησιμοποιήσουμε μακρύ τηλεφακό. Δείτε:

Το πρώτο είναι αφιερωμένο στον Απόσημο Ελληνισμό, και απεικονίζει την ένωση της οικογένειας, έργο του διάσημου στην Αμερική Έλληνα γλύπτη Πολύγνωτου Βαγή από τη Θάσο. Βρίσκεται μεταξύ του κινηματογράφου Αριστοτέλειον και της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών.

Το δεύτερο είναι η γυναίκα της Πίνδου, στην οδό Παύλου Μελά, πολύ καλό έργο του γλύπτη Κώστα Δομπούλα. Από μακριά δεν φαίνεται η έκφραση της γυναίκας. Από κοντά όμως τα πράγματα αλλάζουν.

Πρόκειται για αγάλματα που δεν έχουν δημοσιότητα, αλλά πραγματικά έχουν κάτι να πουν. Πρέπει να προσπαθήσει κανείς με το φακό του για να το αποκαλύψει.

Μ' αρέσει του απόδημου Ελληνισμού!
Η γυναίκα της Πίνδου είναι καλοδουλεμένη με πολλές λεπτομέρειες, αλλά το βλέμμα αποσπάται απ' τις πολυκατοικίες. Ίσως με λίγο ακόμα θόλωμα να δούλευαν θετικά σαν γραμμές κατεύθυνσης στο θέμα!

 

[Ηλίας Σ.]

Τέλος υπάρχουν και οι δυσκολίες του φυσικού περιβάλλοντος. Μια από αυτές είναι το νερό. Όταν υπάρχει νερό, δυσκολεύομαι πραγματικά να νιώσω ότι πέτυχα τη λήψη. Δείτε:

Το πρώτο είναι το παιδί που σφυρίζει, έργο του Νικόλα, στην πλατεία Ναυαρίνου, άγαλμα που μου έκανε εντύπωση από τότε που ήμουν πιτσιρίκι. Το δεύτερο είναι η λουόμενη, δίπλα στο πρώην Βασιλικό Θέατρο, το δημιουργό της οποίας, αγνοώ, δυστυχώς.

Μάλλον έχω μια αμηχανία, δεν νομίζετε;

Ε, με τόσο νερό γύρω στο πιτσιρίκι τι άλλο να κάνεις πια? Βρες από που λιγοστεύει ή κλείνει το συντριβάνι!!

Η λουόμενη όμως βγήκε εντυπωσιακά όμορφη! Πολύ καλή!!