Απάντηση: Re: Καφετέριες και τσιγάρο
Όταν πρόκειται για κάτι μη υποχρεωτικό δεν υφίσταται δικαίωμα. Μην πας απλά στο μέρος που καπνίζουν, δεν είσαι υποχρεωμένος. Εάν είσαι βέβαια, αλλάζει το πράγμα.
1. μια φορά την βδομάδα, κανά πρωινό Σ/Κ συνήθως, θέλουμε να πηγαίνουμε οικογενειακώς για ένα καφεδάκι (με δύο ανήλικα παιδιά). Φυσικά δεν υπάρχει επιλογή γιατί κανένας και πουθενά δεν το απαγορεύει πραγματικά, και καπνιζόμαστε (και αυτά φυσικά)... αρα τι έμεινε για εμάς? Να κάτσουμε σπίτι μας? Ο άλλος την προηγούμενη βδομάδα κάθισε δίπλα μας, και άναψε πουρο.. (τα μεσαίου μεγέθους). Στον χώρο υποτίθεται των μη καπνιστών. Στα @@ του τα παιδιά και όλα. Οπως και όλοι οι διπλανοί μας, τι να λέμε...
2. Προχτές πήγαμε σε αποκριάτικη γιορτή του σχολείου, σε κλειστό χώρο. Ο μ@λ@κ@ς πατέρας παραδίπλα, κάπνισε μέχρι και εκεί... και μέχρι και συστάσεις είχαν γίνει από τον Σύλλογο.
3. Στην δουλειά απαγορεύεται δια ροπάλου. Ολοι μα όλοι όμως, έρχονται σε μια κουζινούλα που εγώ (και μερικοί ακόμα) τρώμε, και καπνίζουν πάνω από το πιάτο μας. Η ανοίγουν τα παράθυρα, "για να μην μας ενοχλούν". Ναι, τώρα με τους 6C έξω, έτρωγα με ανοιχτά παράθυρα. Οπως και το καλοκαίρι, με 40C και μύγες, τα ίδια.
Όσοι έχετε αυτή τη συμπεριφορά που περιγράφω παραπάνω, είστε απλά μ@λ@κες. Ειδικά σε αυτό που αφορά τον σεβασμό στα παιδιά. Πηγαίνετε να ψοφήσετε από τον καπνό σας κάπου αλλού. Μην πάρετε και εμάς (και ειδικά τα παιδιά μας) μαζί. Και μπορείτε ελεύθερα να παρεξηγηθείτε. Αν είστε τόσο γαϊδούρια, σας αξίζει. Εγώ σήμερα δεν βγήκα, για αυτόν τον λόγο. Η γυναίκα μου που βγήκε, βρωμούσε ενοχλητικά...